Wait! Please!There was something in

Wait! Please!
There was something in the voice that made us all stop and turn. It wasn't very lound, but it was urgent and anxious. Friendly but-yes-desperate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอ! กรุณา!
มีบางสิ่งบางอย่างในเสียงที่ทำให้พวกเราทุกคนหยุดและหัน มันไม่ได้ lound มาก แต่มันก็เป็นเรื่องเร่งด่วนและกังวล เป็นมิตร แต่-ใช่หมดหวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดี๋ยว ! ได้โปรด !
มีบางอย่างในเสียงที่ทำให้เราหยุดและหันมา มันไม่ได้มาก ดังๆ แต่มันเป็นเรื่องเร่งด่วนและเป็นกังวล เป็นกันเองแต่ใช่สิ้นหวัง