Charles fluttered around the banque

Charles fluttered around the banquet like a butterfly. His charm and humor gathered a good crowd of men and women, many of which were socialites. Naturally, a good number of them were rising stars in the entertainment scene. In case he’d suffocate to death in the crowd, Tang Feng slowly shifted away from Charles.

Holding a glass of champagne, he edged toward the balcony. The night breeze blew past his face like invisible chiffon, adding a trace of mystery to the evening.

He looked up slightly and took a sip of the golden liquid, the alcohol glided through his teeth, making a hot path down to his stomach.

The night sky that night was particularly beautiful.

Hanging alone in the distance was the moon, curved like a shining blade. The countless stars appeared markedly precious against the dirty, industrious city.

Some people were like comets, although beautiful, they pass by like a flash.

Some were like stars, bright but smothered by the thousands more in the ocean above.

Only to the moon have people of history ever wrote poems for, again and again expressing their feelings. Even now, Tang Feng was looking at it in a daze.

He gazed at it blankly, with no particular feeling, or the need to lyricize. It was simply because the curved moon was the first thing he saw.

“Why are you out here alone?” A man’s voice suddenly sounded.

I don’t know you. You don’t know me. Suddenly striking up a conversation, more than likely he’s got something up the sleeve.

“President Su.” Tang Feng retrieved his gaze from the moon and smiled warmly at the man. His features already had a hint of softness before, but under the calm moonlight it looked even gentler.

Suddenly making eye contact with the man, Su Qi Cheng almost felt a shock in his heart.

“That should be my question, shouldn’t it? What’s President Su doing out here?”

“It’s too boring inside. I wanted to come out for some fresh air.” Su Qi Cheng smiled, “I didn’t think you’d be here as well. Oh right, you tango well. I’ve never heard from Tian Chen that you had such talents. He really kept you secret.”

To be honest, Su Qi Cheng gave off a nice first impression. But it was this kind of harmless, good-natured person that Tang Feng felt the need to defend against the most.

Lu Tian Chen’s indifference was placed right on his face, as if declaring to the world: stay away from me if you want to live.

Charles’ bad intentions were hidden right in his eyes. One look at him and you’d know that he was up to no good.

It was people like Su Qi Cheng that Tang Feng feared the most. It was not that he disliked people with good personalities, but that it was honestly inconceivable for the president of a company to be “good”. Especially concerning the matter of how “Lu Tian Chen loves Ge Chen”, Su Qi Chen’s calmness on the subject was frightening.

Either Su Qi Cheng loved Ge Chen so much that he would continue to dote on the latter, or that he simply didn’t care.

Tang Feng couldn’t verify which at this point, but at least he knew Su Qi Cheng wasn’t one to provoke. In this case, bringing a dog to protect himself would probably be smarter than using Charles as a lucky charm.

“I’m flattered, President Su. If we actors don’t learn a wide variety of things, our jobs can easily be taken by others.” No matter your intent, I guess we can just go for a round of Tai Chi. Tang Feng gave an open smile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาร์ลส์ fluttered รอบจัดเลี้ยงเช่นผีเสื้อ เสน่ห์และอารมณ์ขันของเขารวบรวมฝูงชนดีของผู้ชายและผู้หญิง ที่ได้อีก ธรรมชาติ จำนวนที่ดีของพวกเขาได้ขึ้นดาวในฉากความบันเทิง ในกรณีที่เขาจะหอบตายในฝูงชน ฮถังช้าเลื่อนไปจากชาร์ลส์เขาถือแก้วแชมเปญ ขอบไปยังระเบียง คืนสายลมได้พัดผ่านใบหน้าของเขาเช่นชีฟองมองไม่เห็น เพิ่มการสืบค้นกลับของการตรวจสอบไปตอนเย็นเขามองขึ้นเล็กน้อย และเอาจิบของเหลวทอง แอลกอฮอล์ทะยานผ่านฟันของเขา ทำให้เส้นทางร้อนลงไปที่ท้องของเขาท้องฟ้ายามคืนนั้นก็งดงามลอยคนเดียวในระยะไกลถูกดวงจันทร์ โค้งเหมือนใบมีดที่ส่องแสง ดาวนับไม่ถ้วนที่ปรากฏอย่างเด่นชัดอันมีค่ากับเมืองสกปรก ขยันบางคนได้เช่นหาง แม้ว่า สวยงามพวกเขาผ่านเช่นแฟลชบางที่เช่นดาว สว่าง แต่ smothered โดยนับพันในมหาสมุทรข้างต้นกับดวงจันทร์เท่านั้น มีคนประวัติศาสตร์เคยเขียนบทกวี อีกถ่ายทอดความรู้สึกของพวกเขา ป่านนี้ ฮถังกำลังมองมันดึกเขาจ้องจะ blankly ไม่มีความรู้สึกเฉพาะ หรือต้อง lyricize มันเป็นเพียงแค่พระจันทร์โค้งเพราะ สิ่งแรกที่ เขาเห็น"ทำไมมีที่นี่คนเดียว" ฟังเสียงของมนุษย์ก็ฉันไม่รู้ว่าคุณ คุณไม่รู้จักฉัน ก็โดดเด่นขึ้นการสนทนา มากกว่าแนวโน้มที่เขามีบางสิ่งบางอย่างขึ้นแขน"ประธาน Su" ถังเฟิงดึงสายตาของเขาจากดวงจันทร์ และยิ้มอย่างอบอุ่นที่คน คุณสมบัติของเขาแล้วมีความนุ่มก่อน แต่ภายใต้แสงจันทร์สงบ มันดูเบาแม้ก็ทำตากับผู้ชาย Su Qi Cheng เกือบรู้สึกกระแทกใจของเขา"ที่ควรจะเป็นคำถามของฉัน ไม่มัน คือประธาน Su ทำที่นี่? ""ก็น่าเบื่อเกินไปภายใน ผมอยากจะออกมาสำหรับอากาศบริสุทธิ์" Su Qi Cheng ยิ้ม "ผมไม่คิดว่า คุณจะอยู่ที่นี่เช่นกัน โอ้ เหมาะสม คุณแทงโก้ที่ดี นอกจากนี้ดิฉันไม่เคยได้ยินจาก Tian Chen ที่คุณมีความสามารถดังกล่าว เขาจริง ๆ รองเท้าคุณ"ที่จะซื่อสัตย์ Su Qi Cheng ให้ปิดความประทับใจแรกที่ดี แต่มันก็เป็นชนิดของบุคคลที่ไม่เป็นอันตราย อากาศที่ฮถังรู้สึกว่าต้องป้องกันมากสุดไม่แยแสลู Tian Chen วางขวาหน้า เช่นถ้าประกาศไปทั่วโลก: อยู่ห่างจากฉันถ้าคุณต้องการความตั้งใจดีของชาร์ลส์ถูกซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา มองที่เขาและคุณจะรู้ว่า เขาเป็นถึงไม่ดีเป็นคนชอบซู Qi Cheng ว่า เฟิงทังกลัวมากที่สุด มันก็ไม่ให้เขาก่อนไม่ชอบคนที่ มีบุคลิกดี แต่ว่า มันก็สุจริตเล่าสำหรับประธานบริษัทที่จะ "ดี" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องของ "Lu Tian Chen รัก Ge Chen", Su Qi Chen สงบในเรื่องไม่น่ากลัวทั้ง Su Qi Cheng รัก Ge Chen มาก ที่เขาจะดำเนินต่อบนหลังของตะเกียงเป็นต้น หรือเพียงแค่ไม่ได้ดูแลเฟิงทังไม่สามารถตรวจสอบที่จุดนี้ แต่อย่างน้อย เขารู้ Su Qi Cheng ไม่หนึ่งที่จะกระตุ้น ในกรณีนี้ นำสุนัขเพื่อป้องกันตัวเองก็อาจจะฉลาดกว่าใช้ชาร์ลส์เป็นเสน่ห์โชคดี"ฉันภูมิใจ ประธาน Su ถ้านักแสดงเราไม่ได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่หลากหลาย งานของเราสามารถได้อย่างง่ายดายถ่ายคนอื่น" ไม่ว่าเจตนาของคุณ ผมคิดว่า เราสามารถไปสำหรับรอบของเฟิงทังไทให้รอยยิ้มเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาร์ล หวั่นไหวๆ เลี้ยงเหมือนผีเสื้อ เสน่ห์และอารมณ์ขันของเขารวบรวมฝูงชนที่ดีของผู้ชายและผู้หญิง หลายแห่งซึ่งเป็นสาวสังคมนะ ธรรมชาติ , หมายเลขที่ดีของพวกเขาเป็นดาวฤกษ์ในฉากความบันเทิง เผื่อเขาจะหายใจไม่ออกตายในฝูงชน แทงฟงค่อยๆขยับห่างจากชาร์ลส์ถือแก้วแชมเปญเขาขอบตรงระเบียง คืนที่สายลมพัดผ่านใบหน้าของเขาเหมือนชีฟองมองไม่เห็นเพิ่มร่องรอยของความลึกลับในตอนเย็นเขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและจิบของเหลวสีทอง แอลกอฮอล์กไลดิดหน้าตาเฉย ทำให้เส้นทางร้อนลงไปที่ท้องของเขาท้องฟ้าในคืนนั้น มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สวยงามแขวนไว้ในระยะทางโค้งเหมือนดวงจันทร์ส่องแสงใบมีด ดวงดาวนับไม่ถ้วนปรากฏเด่นชัดมีค่ากับเมืองอุตสาหกรรมสกปรก .บางคนเหมือนดาวหาง แต่สวยงาม พวกเขาผ่านไป เหมือนแฟลชบางคนก็เหมือนดาวที่สดใสแต่ smothered โดยพันเพิ่มเติมในทะเลเหนือแต่ดวงจันทร์มีคนประวัติเคยเขียนบทกวีสำหรับอีกครั้งและอีกครั้ง ความรู้สึกของพวกเขา ตอนนี้ตังฟงมองมันงงๆเขาจ้องมองมันอย่างว่างเปล่า ไม่มีความรู้สึกใด หรือต้อง lyricize . มันเป็นเพียงเพราะโค้งพระจันทร์เป็นสิ่งแรกที่เขาเห็น" ทำไมแกถึงมาที่นี่คนเดียว ? " เสียงผู้ชายก็ดังขึ้น .ผมไม่รู้จักคุณ คุณไม่รู้จักผม ก็โดดเด่นขึ้นสนทนา อาจมากกว่าเขามีบางอย่างขึ้นแขน" ท่านประธาน ซู . . . " แทงฟงดึงสายตาของเขาจากดวงจันทร์และยิ้มอย่างอบอุ่น ที่ ผู้ชาย คุณสมบัติของเขาก็มีคำใบ้ของความนุ่มนวล แต่ภายใต้ความสงบ แสงจันทร์ มันดูอ่อนโยน .พลันสบตากับผู้ชาย , ซู ฉี เฉิงเกือบรู้สึกช็อกในจิตใจของเขา" มันควรจะเป็นคำถามของฉันไม่ใช่เหรอ สิ่งที่ประธาน ซู มาทำอะไรที่นี่ ? "" มันน่าเบื่อข้างใน ข้าต้องการออกมาสูดอากาศ " ซู ฉี เฉิงยิ้ม " ผมไม่คิดว่าคุณจะมาที่นี่ด้วย โอ้ ใช่ , คุณเต้นได้ดี ผมเคยได้ยินจากเทียนเฉิน ว่า คุณมีความสามารถ เขาเก็บเธอไว้เป็นความลับ "บอกตามตรง , ซู ฉี เฉิง ให้ปิด ความประทับใจแรกที่ดี แต่มันคือชนิดนี้ไม่เป็นอันตราย อารมณ์ดี คนที่แทงฟงรู้สึกว่าต้องปกป้องมากที่สุดของลู่เทียนเฉิน ไม่แยแสถูกวางไว้บนใบหน้าของเขา เหมือนประกาศให้โลก : อยู่ห่างจากผม ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่ชาร์ลส์ ' เจตนาร้ายที่ถูกซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา หนึ่งมองไปที่เขา แล้วคุณจะรู้ว่าเขาทำอะไรไม่ดีมันเป็นคนที่ชอบซูฉีเฟิงเฉิงที่ถัง กลัวมากที่สุด มันไม่ได้ว่าเขาชอบคนที่มีบุคลิกดี แต่นั่นมันบอกตามตรงนึกไม่ถึงสำหรับประธานของ บริษัท เป็น " ดี " โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของวิธีการ " ลู่เทียนเฉินรักเกอเฉิน " ซูฉีเฉินสงบในเรื่องก็กลัวให้ ซู ฉี เฉินรักเกอเฉินมากว่าเขาจะยังคงหลงใหลหลัง หรือว่าเขาก็ไม่สนใจตังฟงไม่สามารถยืนยัน ซึ่งในจุดนี้ แต่อย่างน้อยเขาก็รู้ว่า ซู ฉี เฉิง ไม่ใช่หนึ่งเพื่อกระตุ้น ในกรณีนี้ , นำสุนัขเพื่อปกป้องตัวเองจะฉลาดกว่าใช้ชาร์ลส์เป็นเสน่ห์โชคดี" ผมรู้สึกเป็นเกียรติ ประธานซู ถ้านักแสดงไม่เรียนรู้หลากหลายสิ่ง งานของเราได้อย่างง่ายดายสามารถถ่ายโดยผู้อื่น ไม่ว่าเจตนาของคุณ ผมคิดว่าเราสามารถไปสำหรับรอบของไท่จี๋ ตังฟงให้รอยยิ้มเปิด