obtained rates were compared with t

obtained rates were compared with those of strains incubated
in normal PBS for 0 and 3 h (Walker and Gilliland
1993).
In the pour plate method, the isolates were incubated
in MRS broth medium at 37°C for 48 h after undergoing
maximum serial dilution. The single colonies were
counted, and their survival rates were measured (Charteris
et al. 1998). In this method, the mean data were calculated
by conducting the experiment twice with three
iterations for each run. The mean values were considered
for each bacterial isolate.
Antimicrobial activity assay
A modified agar diffusion method described by Bauer
et al. (1966) was used to determine antimicrobial activity.
After overnight incubation in MRS broth medium at
37°C, the isolates were centrifuged for 10 min at 14,000g.
The supernatants were filtered by using a 0.2 lm filter.
Then, 50 lL of filtered of neutralized supernatant were
added to 7 mm diameter wells created on a MRS agar
plate preinoculated with indicator pathogens. The agar
was incubated at 37°C overnight. The clear zone formation
indicated a positive antimicrobial activity of isolated
metabolites on the pathogens (Bauer et al. 1966). This
experiment was performed against some clinically important
human pathogens including Salmonella typhimurium
(14028), Staphylococcus aureus (ATCC 25923), Escherichia
coli (026), Bacillus cereus (ATCC 11778), Listeria monocytogenes
(PTCC 1163), Klebsiella pneumoniae (ATCC
10031), and Shigella flexneri (PTCC 1234).
Antibiotic susceptibility assay
The disk diffusion method was used to determine bacterial
susceptibility against clinically important antibiotics
including chloramphenicol (30 lg), tetracycline (30 lg),
erythromycin (15 lg), ampicillin (10 lg), gentamycin
(10 lg), clindamycin (2 lg), sulfamethoxazol (15 lg),
penicillin (10 lg), and vancomycin (30 lg). The isolates
were completely incubated in Mueller-Hinton agar plates,
and the antibiotic disks were placed on plates with the
use of sterilized forceps and then incubated at 37°C for
18–24 h. Diameters of clear zones around disks were
measured by using a digital caliper. According to the
results and disk producer guidelines (NCCLS, 2007), the
isolates were classified into sensitive, intermediate, and
resistant groups.
Survival in simulated in vitro digestion
To assess in vitro digestion, the method previously
described by Seiquer et al. (2001) was used with some

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้รับราคาถูกเทียบกับสายพันธุ์ incubatedใน PBS ปกติ 0 และ 3 h (Walker และ Gilliland1993)วิธีแผ่นเท แยกถูก incubatedในซุป MRS ที่ 37° C สำหรับ h 48 หลังจากสูงสุดประจำเจือจาง มีอาณานิคมเดียวนับ และมีวัดอัตราการอยู่รอด (Charterisร้อยเอ็ด al. 1998) ในวิธีการนี้ ข้อมูลเฉลี่ยที่คำนวณได้โดยทำการทดลองสองกับสามการเกิดซ้ำสำหรับการรันแต่ละ ค่าเฉลี่ยได้ถือสำหรับแต่ละแยกแบคทีเรียทดสอบกิจกรรมจุลินทรีย์วิธีแพร่ agar แก้ไขโดย Baueral. ร้อยเอ็ด (1966) ถูกใช้เพื่อกำหนดกิจกรรมจุลินทรีย์หลังจากบ่มในซุป MRS ที่ค้างคืน37° C การแยกได้ centrifuged สำหรับ 10 นาทีที่ 14, 000gSupernatants ที่ถูกกรองโดยตัว lm 0.250 แล้ว จะของกรองของ neutralized supernatant ได้เพิ่มบ่อเส้นผ่าศูนย์กลาง 7 มม.สร้างใน agar นางจาน preinoculated กับตัวบ่งชี้โรค Agarมี incubated ที่ 37° C ค้างคืน การก่อตัวของโซนชัดเจนระบุกิจกรรมจุลินทรีย์การบวกของแยกmetabolites ในโรค (Bauer et al. 1966) นี้ทำการทดลองกับบางสำคัญทางคลินิกโรคมนุษย์รวมทั้งซัล typhimurium(14028), staphylococcus หมอเทศข้างลาย (ATCC 25923), Escherichiacoli (026), คัด cereus (ATCC 11778), ออลิ monocytogenes(PTCC 1163) Klebsiella pneumoniae (ATCC10031), และ Shigella flexneri (PTCC 1234)วิเคราะห์ภูมิไวรับยาปฏิชีวนะวิธีการแพร่ดิสก์ถูกใช้เพื่อกำหนดแบคทีเรียภูมิไวรับต่อยาปฏิชีวนะที่สำคัญทางคลินิกรวม chloramphenicol (30 lg), เตตราไซคลีน (30 lg),erythromycin (15 lg), แอมพิซิลลิน (10 lg), gentamycin(10 lg), clindamycin (2 lg), sulfamethoxazol (15 lg),ยาเพนนิซิลลิน (10 lg), และ vancomycin (30 lg) การแยกมี incubated ทั้งหมดในแผ่น Mueller Hinton agarและดิสก์ยาปฏิชีวนะถูกวางบนจานพร้อมใช้ sterilized คีมแล้ว incubated ที่ 37° C สำหรับ18 – 24 h. สมมาตรโซนชัดเจนทั่วดิสก์ได้วัด โดยใช้ปั้มแบบดิจิทัล ตามผลและแนวทางการผลิตดิสก์ (NCCLS, 2007), การแยกถูกแบ่งเป็นสำคัญ ระดับกลาง และกลุ่มทนอยู่รอดในการย่อยอาหารการเพาะเลี้ยงที่เลียนแบบการประเมินย่อยในหลอดอาหาร วิธีการก่อนหน้านี้โดย Seiquer et al. (2001) ใช้กับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับอัตราการถูกเปรียบเทียบกับสายพันธุ์ที่บ่มในพีบีเอสปกติ 0 และ 3 h (วอล์คเกอร์และกิลลิแลนด์ 1993). ในวิธีแผ่นเทที่ไอโซเลทถูกบ่มในกลางน้ำซุป MRS ที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 48 ชั่วโมงหลังจากการลดสัดส่วนสูงสุดอนุกรม. อาณานิคมเดียวถูกนับและอัตราการอยู่รอดของพวกเขาถูกวัด (ชาร์ et al. 1998) ในวิธีการนี้หมายถึงข้อมูลที่ถูกคำนวณโดยการดำเนินการทดลองครั้งที่สองกับสามซ้ำสำหรับการทำงานในแต่ละ ค่าเฉลี่ยค่าได้รับการพิจารณาสำหรับแต่ละแยกแบคทีเรีย. ทดสอบฤทธิ์ต้านจุลชีพแก้ไขวิธีการแพร่กระจายวุ้นอธิบายโดยบาวเออร์และอัล (1966) ถูกใช้ในการตรวจสอบฤทธิ์ต้านจุลชีพ. หลังจากการบ่มค้างคืนในกลางน้ำซุป MRS ที่37 ° C, ไอโซเลทถูกปั่นเป็นเวลา 10 นาทีที่ 14,000g. supernatants ถูกกรองโดยใช้ตัวกรอง 0.2 ไมครอน. แล้ว 50 จะกรอง ของสารละลายเป็นกลางถูกเพิ่มถึง7 มมหลุมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสร้างขึ้นบนอาหารเลี้ยงเชื้อ MRS แผ่น preinoculated กับเชื้อโรคตัวบ่งชี้ อาหารเลี้ยงเชื้อได้รับการบ่มที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียสในชั่วข้ามคืน การก่อตัวโซนที่ชัดเจนระบุฤทธิ์ต้านจุลชีพเชิงบวกของการแยกสารในเชื้อโรค(Bauer et al. 1966) นี้ทดลองดำเนินการกับบางความสำคัญทางคลินิกเชื้อโรคของมนุษย์รวมทั้งแบคทีเรียSalmonella typhimurium (14,028), Staphylococcus aureus (ATCC 25923) Escherichia coli (026) เชื้อ Bacillus cereus (ATCC 11778) Listeria monocytogenes (PTCC 1163) Klebsiella pneumoniae (ATCC 10031) และ Shigella flexneri (PTCC 1234). การทดสอบความไวต่อยาปฏิชีวนะวิธีการแพร่กระจายของดิสก์ที่ถูกใช้ในการกำหนดแบคทีเรียอ่อนแอกับยาปฏิชีวนะสำคัญทางคลินิกรวมทั้งchloramphenicol (30 LG) tetracycline (30 LG), erythromycin (15 LG), จิบูตี (10 LG) , Gentamycin (10 LG), clindamycin (2 จี) sulfamethoxazol (15 LG) ยาปฏิชีวนะ (10 LG) และ vancomycin (30 LG) เชื้อบ่มอย่างสมบูรณ์ใน Mueller-Hinton agar จานและดิสก์ยาปฏิชีวนะที่ถูกวางไว้บนจานที่มีการใช้คีมผ่านการฆ่าเชื้อแล้วและบ่มที่อุณหภูมิ37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา18-24 ชั่วโมง เส้นผ่าศูนย์กลางของโซนที่ชัดเจนรอบดิสก์ถูกวัดโดยใช้คาลิเปอร์แบบดิจิตอล ตามที่ผลการและแนวทางการผลิตดิสก์ (NCCLS ได้เปลี่ยนชื่อ, 2007) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่ถูกแบ่งออกเป็นความละเอียดอ่อนกลางและกลุ่มทน. การอยู่รอดในการจำลองในการย่อยอาหารเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อเพื่อประเมินการย่อยอาหารในหลอดทดลองวิธีการที่ก่อนหน้านี้อธิบายโดยSeiquer et al, (2001) ถูกนำมาใช้กับบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับอัตราเปรียบเทียบกับบรรดาสายพันธุ์ที่บ่ม
ใน PBS ปกติ 0 และ 3 H ( วอล์คเกอร์และกิลีแลนด์

ใน 1993 ) เทลงจาน วิธีบ่ม
ไอโซเลทใน MRS broth ขนาดกลางที่ 37 ° C เป็นเวลา 48 ชั่วโมงหลังการผ่าตัด
เจือจางต่อเนื่องสูงสุด อาณานิคมเดียวถูก
นับและอัตราการรอดของพวกเขาถูกวัด ( ชาร์เตอริส
et al . 1998 ) ในวิธีการนี้ทำการคำนวณ
หมายถึงโดยการทดลองครั้งที่สองกับสาม
ซ้ำสำหรับแต่ละใช้ ค่าเฉลี่ยเท่ากับถือว่า
สำหรับแต่ละกิจกรรมการยับยั้งแบคทีเรียไอโซเลท

วิธีแก้ไขวิธีที่อธิบายโดยวุ้นกระจายบาวเออร์
et al . ( 1966 ) ศึกษาฤทธิ์ต้านจุลชีพ .
หลังจากค้างคืนใน MRS broth บ่มที่ 37 ° C (
, ไอโซเลทที่ระดับ 10 นาที
14000g .การ supernatants ถูกกรองโดยใช้ตัวกรอง 0.2 ไมโครเมตร
แล้ว 50 จะกรอง แล้วนำของถูก
เพิ่ม 7 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางหลุมที่สร้างขึ้นบนจานวุ้น
นาง preinoculated กับเชื้อโรคตัวบ่งชี้ อาหารเลี้ยงเชื้อ
ถูกบ่มที่ 37 ° C ในชั่วข้ามคืน
รูปแบบใสพบบวกกิจกรรมการยับยั้งของแยก
สารในเชื้อโรค ( บาวเออร์ et al . 1966 ) นี้
ทดสอบกับทางคลินิกที่สำคัญ

( รวมทั้งมนุษย์เชื้อโรค Salmonella Typhimurium 14028 ) , Staphylococcus aureus ( ATCC 25923 ) , Escherichia coli ( 026 )
( Bacillus cereus ATCC ใด ) , วงแหวนแวนอัลเลน
( ptcc Klebsiella pneumoniae ( 888 ) )
10031 ) และชิเกลลา flexneri (
ptcc 1234 ) ความไวต่อยาปฏิชีวนะ
การแพร่กระจายของดิสก์เป็นวิธีตรวจสอบเชื้อไวต่อยาปฏิชีวนะ

ทางการแพทย์ที่สำคัญรวมถึงคลอแรมเฟนิคอล ( 30 บาท ) , เตตราไซคลิน ( 30 บาท ) ,
อีริโทรมัยซิน ( 15 ) ) , แอมพิซิลลิน ( 10 บาท ) เจนตาไมซิน
( LG ) คลินดามัยซิน ( 2 ) ( 15 ) sulfamethoxazol
เพนนิซิลลิน ( LG ) 10 LG ) และแวนโคมัยซิน ( 30 บาท ) ที่แยกได้ถูกบ่มในฮินตัน

8 วุ้นแผ่นและดิสก์ ยาปฏิชีวนะที่ถูกวางไว้บนจานด้วย
ใช้ฆ่าเชื้อปากคีบแล้วบ่มที่ 37 ° C
18 24 – H . เส้นผ่าศูนย์กลางของโซนล้างรอบดิสก์ถูก
วัดโดยใช้ caliper ดิจิตอล ตาม
ผลลัพธ์และแนวทางผู้ผลิตดิสก์ ( แบรนด์ , 2007 ) ,
สายพันธุ์ออกเป็นละเอียดอ่อน , กลาง , และ

) กลุ่มต่อต้าน การอยู่รอดในการย่อยอาหาร
ในหลอดทดลองประเมินในการย่อยอาหารการวิธีก่อนหน้านี้
อธิบายโดย seiquer et al . ( 2001 ) ใช้กับบาง