3. Results and discussion3.1. The s

3. Results and discussion
3.1. The scope of the DFT problem: Number, distribution, persistence
The average number of DFT km−2 varied in each region and ranged from 5 to 47 DFT km−2 with the highest density in the Maryland portion of the Chesapeake Bay study (Table 2). These averages do not always show the variability by habitat type or fishing intensity that was sometimes found in the field. In Florida, for example, different habitat types were surveyed and macroalgae had the lowest density of trap debris; conversely, coral reef habitats had the highest density despite fishermen’s efforts to avoid coral reefs when fishing (Uhrin et al., 2014). In the Maryland main stem of the Chesapeake Bay, variability ranged from 28 to 75 DFT km−2. In North Carolina, trap densities ranged from 3 to 65 DFT km−2 though in this study densities did not vary by habitat type (Voss et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1.ขอบเขตของปัญหา DFT: เลข แจกจ่าย คงอยู่จำนวนเฉลี่ยของ DFT km−2 แตกต่างกันในแต่ละภูมิภาค และอยู่ในช่วงจาก 5 ไป 47 DFT km−2 มีความหนาแน่นสูงสุดในส่วนแมริแลนด์ศึกษาอ่าว Chesapeake (ตาราง 2) ค่าเฉลี่ยเหล่านี้ไม่แสดงความแปรผันตามชนิดอยู่อาศัยหรือความเข้มที่ตกปลาที่บางครั้งพบในฟิลด์เสมอ ในฟลอริด้า ตัวอย่าง ชนิดอยู่อาศัยแตกต่างกันได้สำรวจ และ macroalgae มีความหนาแน่นต่ำสุดของดักเศษ ในทางกลับกัน อยู่อาศัยปะการังมีความหนาแน่นสูงสุดแม้ มีความพยายามของชาวประมงในการหลีกเลี่ยงปะการังเมื่อตกปลา (Uhrin et al., 2014) ในแมริแลนด์หลักก้านอ่าว Chesapeake ความแปรผันอยู่ในช่วงจาก 28 ถึง 75 DFT km−2 ในนอร์ทแคโรไลนา ดักความหนาแน่นอยู่ในช่วง 3 ถึง 65 DFT km−2 แม้ว่าในการศึกษานี้ ความหนาแน่นได้ไม่แตกต่างกันไปตามชนิดอยู่อาศัย (Voss et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1 ขอบเขตของปัญหา DFT: หมายเลขกระจายติดตา
ค่าเฉลี่ยของจำนวน DFT กม-2 ที่แตกต่างกันในแต่ละภูมิภาคและอยู่ในช่วง 5-47 กิโลเมตร DFT-2 มีความหนาแน่นสูงสุดในส่วนของรัฐแมรี่แลนด์ของการศึกษา Chesapeake Bay (ตารางที่ 2 ) ค่าเฉลี่ยเหล่านี้ไม่เคยแสดงความแปรปรวนตามประเภทที่อยู่อาศัยหรือความเข้มประมงที่พบบางครั้งในสนาม ในฟลอริด้า, ตัวอย่างเช่นที่อยู่อาศัยประเภทที่แตกต่างกันได้ทำการสำรวจและสาหร่ายมีความหนาแน่นต่ำสุดของเศษดัก; ตรงกันข้ามที่อยู่อาศัยแนวปะการังที่มีความหนาแน่นสูงสุดแม้จะมีความพยายามของชาวประมงที่จะหลีกเลี่ยงแนวปะการังเมื่อตกปลา (Uhrin et al., 2014) ในรัฐแมรี่แลนด์ลำต้นหลักของ Chesapeake Bay แปรปรวนอยู่ในช่วง 28-75 กม. DFT-2 ในนอร์ทแคโรไลนา, ความหนาแน่นกับดักอยู่ในช่วง 3-65 กิโลเมตร DFT-2 แต่ในความหนาแน่นของการศึกษาไม่ได้แตกต่างกันไปตามประเภทของที่อยู่อาศัย (โว et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย
3.1 . ขอบเขตของปัญหา : การกระจายเลข DFT , การติดตา
จำนวน DFT km − 2 แตกต่างกันในแต่ละภูมิภาค และระหว่าง 5 ถึง 47 DFT km − 2 มีความหนาแน่นสูงสุดในส่วนของอ่าวเชสสแมรี่แลนด์การศึกษา ( ตารางที่ 2 ) ค่าเฉลี่ยเหล่านี้ไม่ได้เสมอแสดงความแปรปรวนตามประเภทที่อยู่อาศัย หรือตกปลา ความเข้มที่บางครั้งพบในเขตในรัฐฟลอริดา ตัวอย่างเช่น ประเภทที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันถูกสํารวจ และมีความหนาแน่นต่ำ ( ดักเศษ ในทางกลับกัน ถิ่นที่แนวปะการังมีความหนาแน่นสูงที่สุด แม้จะมีความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงแนวปะการังของชาวประมงเมื่อตกปลา ( uhrin et al . , 2010 ) ในลำต้นเมนหลักของอ่าวเชสส แปรปรวนตั้งแต่ 28 ถึง 75 DFT km − 2 ในนอร์ทแคโรไลนากับดักมีความหนาแน่นอยู่ในช่วง 3 ถึง 65 DFT km − 2 ถึงแม้ในการศึกษานี้มีค่าไม่แตกต่างกันตามประเภทที่อยู่อาศัย ( Voss et al . , 2012 )