ABSTRACT: Routine removal of the ti

ABSTRACT: Routine removal of the tip of the beak
of chickens within the poultry industry leads to changes
in pecking behavior, which have previously been
interpreted as being indicative of pain. By analyzing
the force of pecks, with and without the topical application
of an analgesic to the beak, we investigated
if changes in pecking behavior were due to a loss of
sensitivity in the beak or were pain related. Pecking
behavior was compared between intact-beak and beaktrimmed
chicks with or without topical application of
lignocaine during a pain-free period (within 24 h of
beak trimming) or after this period (d 2 to 9 of age).
After pecking behavior tests, chicks were trained to use
a magnetic stimulus to locate hidden food in 1 corner
of a square arena. In unrewarded magnetic tests, the
location of the chick relative to the magnetic stimulus
was determined by automatic image recognition.
Beak-trimmed chicks pecked harder than intact-beak
chicks within 24 h of beak trimming (P = 0.04), possibly
as a means of compensating for the loss of sensory
feedback in beak-trimmed chicks. At 2 to 9 d of age,
beak-trimmed chicks took longer to peck the pecking
stimulus (P < 0.001) and showed fewer pecks in total
(P < 0.001), suggesting a reduced pecking motivation.
The force of pecks, however, did not differ among treatments
at 2 to 9 d of age, suggesting that beak-trimmed
chicks were not experiencing pain from the beak. In the
magnetic tests, hungry intact-beak chicks stayed nearer
to the magnetic stimulus (P = 0.005) and spent proportionally
more time within 125 mm of the magnetic
stimulus (P = 0.02) that had previously been associated
with food than beak-trimmed chicks, which indicated
that intact-beak birds were better able to detect
the magnetic stimulus than beak-trimmed birds. We
concluded that minor beak trimming at a young age
did not result in pain in young domestic chicks, but instead
led to impaired function of the magnetoreceptors
and mechanoreceptors of the beak.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ: ขั้นตอนการเอาปลายปากของไก่ภายในสัตว์ปีก อุตสาหกรรมที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในลักษณะจิก ซึ่งก่อนหน้านี้ได้แปลความหมายเป็นตัวชี้ให้เห็นของความเจ็บปวด โดยวิเคราะห์แรง pecks มี และไม่ มีแอพลิเคชันเฉพาะของยาระงับปวดการจะปาก เราตรวจสอบถ้าเปลี่ยนแปลงในลักษณะจิกได้เนื่องจากสูญเสียความไวในปาก หรือมีอาการปวดที่เกี่ยวข้อง จิกลักษณะการทำงานเปรียบเทียบระหว่างจะงอยปากเหมือนเดิมและ beaktrimmedลูกไก่ที่มี หรือไม่ มีโปรแกรมประยุกต์เฉพาะของlignocaine ในระหว่างรอบระยะเวลาปวดฟรี (ภายใน 24 ชมของจะงอยปากตัดแต่ง) หรือหลัง จากระยะนี้ (d 2-9 อายุ)หลังจากที่ทดสอบพฤติกรรม จิกลูกไก่ได้รับการฝึกอบรมการใช้กระตุ้นแม่เหล็กเพื่อค้นหาอาหารที่ซ่อนอยู่ในมุมที่ 1ของเวทีสี่เหลี่ยม ในการทดสอบแม่เหล็ก unrewarded การตำแหน่งที่ตั้งของเจี๊ยบสัมพันธ์กระตุ้นแม่เหล็กถูกกำหนด โดยการจดจำภาพอัตโนมัติลูกไก่ที่มีจะงอยปากตัด pecked หนักกว่าจะงอยปากเหมือนเดิมลูกไก่ภายใน 24 ชมของจะงอยปากตัดแต่ง (P = 0.04), อาจจะของการชดเชยการสูญเสียการรับความรู้สึกความคิดเห็นในลูกไก่ตัดจะงอยปาก ที่ 2-9 d อายุลูกไก่ที่มีจะงอยปากตัดเอายาว peck จิกกระตุ้นเศรษฐกิจ (P < 0.001) และพบน้อยลง pecks รวม(P < 0.001), แนะนำแรงจูงใจ pecking ลดลงแรง pecks อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ไม่แตกต่างกันในการรักษาที่ 2-9 d อายุ แนะนำที่จะงอยปากตัดลูกไก่ได้ประสบกับความเจ็บปวดจากปาก ในทดสอบแม่เหล็ก ลูกไก่เหมือนเดิมจะงอยปากหิวอยู่ใกลออกไปการกระตุ้นแม่เหล็ก (P = 0.005) และใช้สัดส่วนเวลาเพิ่มเติมภายใน 125 มม.ของแบบแม่เหล็กกระตุ้นเศรษฐกิจ (P = 0.02) ที่ก่อนหน้านี้เคยเกี่ยวข้องอาหารกว่าลูกไก่ตัดจะงอยปาก ที่ระบุเหมือนเดิมจะงอยปากนกได้ดีขึ้นสามารถตรวจพบกระตุ้นแม่เหล็กกว่าตัดจะงอยปากนก เราสรุปตัดแต่งที่จะงอยปากเล็กน้อยที่อายุยังน้อยผลไม่ในหนุ่มสาวลูกไก่ภายในประเทศ แต่แทนนำไปสู่ความบกพร่องทางด้านการทำงานของ magnetoreceptorsและ mechanoreceptors ของปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ: การกำจัดประจำของปลายจะงอยปากของไก่ในอุตสาหกรรมสัตว์ปีกจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมจิกซึ่งก่อนหน้านี้ได้รับการตีความว่าเป็นตัวบ่งชี้ของความเจ็บปวด โดยการวิเคราะห์พลังแห่งจิกที่มีและไม่มีโปรแกรมเฉพาะของยาแก้ปวดเพื่อจะงอยปากที่เราตรวจสอบหากมีการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมจิกได้เนื่องจากการสูญเสียความไวในปากหรือมีอาการปวดที่เกี่ยวข้อง จิกพฤติกรรมเปรียบเทียบระหว่างเหมือนเดิม-จะงอยปากและ beaktrimmed ลูกไก่มีหรือไม่มีโปรแกรมเฉพาะของlignocaine ในช่วงระยะเวลาที่ปราศจากความเจ็บปวด (ภายใน 24 ชั่วโมงของการตัดแต่งจะงอยปาก) หรือหลังเวลานี้ (ง 2-9 อายุ). หลังจากจิกทดสอบพฤติกรรม ลูกไก่ได้รับการฝึกฝนที่จะใช้กระตุ้นแม่เหล็กที่จะหาอาหารที่ซ่อนอยู่ใน1 มุมของเวทีตาราง ในการทดสอบแม่เหล็กไม่ได้รับรางวัลที่สถานที่ตั้งของเจี๊ยบเทียบกับการกระตุ้นแม่เหล็กถูกกำหนดโดยการรับรู้ภาพอัตโนมัติ. ลูกไก่จะงอยปากตัดจิกหนักกว่าเหมือนเดิม-จะงอยปากของนกภายใน 24 ชั่วโมงของการตัดแต่งจะงอยปาก (p = 0.04) อาจจะเป็นวิธีการของชดเชยการสูญเสียประสาทสัมผัสข้อเสนอแนะในลูกไก่จะงอยปากตัด ที่ 2-9 d อายุลูกไก่จะงอยปากตัดใช้เวลานานที่จะถากถางจิกกระตุ้น(p <0.001) และแสดงให้เห็นจิกน้อยลงรวม(P <0.001) แสดงให้เห็นแรงจูงใจจิกลดลง. พลังแห่งจิก แต่ไม่ ไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษาที่2-9 d อายุบอกว่าจะงอยปากตัดลูกไก่ไม่ได้ประสบกับความเจ็บปวดจากจะงอยปาก ในการทดสอบแม่เหล็กลูกไก่เหมือนเดิม-จะงอยปากหิวอยู่ใกล้กับกระตุ้นแม่เหล็ก(P = 0.005) และการใช้จ่ายตามสัดส่วนเวลามากขึ้นภายใน125 มิลลิเมตรของแม่เหล็กกระตุ้น(p = 0.02) ที่ได้รับก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับอาหารกว่าลูกไก่จะงอยปากตัดซึ่งชี้ให้เห็นว่านกเหมือนเดิม-จะงอยปากได้ดีสามารถที่จะตรวจสอบกระตุ้นแม่เหล็กกว่านกจะงอยปากตัด เราได้ข้อสรุปว่าการตัดแต่งจะงอยปากเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวัยหนุ่มสาวไม่ได้ผลในความเจ็บปวดในลูกไก่ในประเทศเล็กแต่แทนที่จะนำไปสู่การทำงานบกพร่องของ magnetoreceptors และ mechanoreceptors ของจะงอยปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ : ขั้นตอนการกำจัดปลายจะงอยปาก
ไก่ในอุตสาหกรรมสัตว์ปีก นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรม
จิก ซึ่งก่อนหน้านี้ได้รับ
ตีความเป็นบ่งบอกถึงความเจ็บปวด โดยการวิเคราะห์
แรงจิกด้วยและโดยเฉพาะที่ใช้เป็นยาแก้ปวดกับจะงอยปาก

ถ้าเราศึกษาการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม จิก เนื่องจากการสูญเสียของ
ความไวในปาก หรือมีความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้อง พฤติกรรม เปรียบเทียบระหว่างจะงอยปากจิกเหมือนเดิมและ beaktrimmed
ลูกไก่ที่มีหรือไม่มีโปรแกรมเฉพาะของ
lignocaine ระหว่างความเจ็บปวดระยะฟรี ( ภายใน 24 ชั่วโมงของการตัดแต่งจะงอย
) หรือหลังจากช่วงเวลานี้ ( D 2 9 อายุ ) .
หลังจากการทดสอบพฤติกรรมการจิก , ลูกไก่ถูกฝึกให้ใช้
กระตุ้นแม่เหล็ก เพื่อค้นหา อาหารที่ซ่อนใน 1 มุม
ของเวทีสี่เหลี่ยมในการทดสอบแม่เหล็กโดยไม่มีการตอบแทนแน่นอน ,
ที่ตั้งของเจี๊ยบที่สัมพันธ์กับการกระตุ้นแม่เหล็ก
ถูกกำหนดโดยการรับรู้ภาพอัตโนมัติ
ปากฝอย ลูกไก่จิกหนักกว่าเหมือนเดิมปาก
ลูกไก่ภายใน 24 ชั่วโมงของการตัดแต่งจะงอย ( p = 0.04 ) อาจจะเป็น
เป็นวิธีการชดเชยการสูญเสียประสาทสัมผัส
ติชมในปากฝอย ลูกไก่ ที่ 2 ถึง 9 D -
ปากตัดลูกไก่นานที่จะเหยียบย่ำจิก
กระตุ้นเศรษฐกิจ ( p < 0.001 ) และพบว่า จิกน้อย รวม
( p < 0.001 ) แนะนำลดการจิกแรงจูงใจ .
แรงจิก แต่ไม่แตกต่างกันระหว่างทรีทเมนต์ที่ 2
9 D -
สาวๆกำลังบอกว่าปากฝอย ไม่ประสบความเจ็บปวดจากจงอยปาก ใน
การทดสอบแม่เหล็ก หิวเหมือนเดิมปากลูกไก่อยู่ใกล้
เพื่อกระตุ้นแม่เหล็ก ( p = 0.005 ) และใช้สัดส่วน
เวลาภายใน 125 มม. ของการกระตุ้นแม่เหล็ก
( p = 0.02 ) ที่ได้รับก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับอาหารมากกว่าปากฝอย

ลูกไก่ ซึ่งพบว่ายังคงมีจะงอยนกได้ดีสามารถตรวจจับ
กระตุ้นแม่เหล็กกว่าปากฝอย นก เราสรุปได้ว่า การตัดแต่งจะงอยปากเล็กน้อย

ที่อายุยังน้อยไม่พบอาการปวดในลูกไก่ในเด็ก แต่แทน
ทำให้บกพร่องหน้าที่ของและ magnetoreceptors
mechanoreceptors ของจงอยปาก