The world is too much with us; late

The world is too much with us; late and soon,
Getting and spending, we lay waste our powers:
Little we see in Nature that is ours;
We have given our hearts away, a sordid boon!
This Sea that bares her bosom to the moon;
The winds that will be howling at all hours,
And are up-gathered now like sleeping flowers;
For this, for everything, we are out of tune,
It moves us not.--Great God! I'd rather be
A Pagan suckled in a creed outworn;
So might I, standing on this pleasant lea,
Have glimpses that would make me less forlorn;
Have sight of Proteus rising from the sea;
Or hear old Triton blow his wreathed horn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกมากเกินไปกับเรา ปลายและเร็ว ๆ นี้
การเดินทางและการใช้จ่ายของเราวางเสียอำนาจของเรา
เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราเห็นในธรรมชาติที่เป็นของเรา;
! เราได้ให้หัวใจของเราออกไปเป็นประโยชน์สกปรก
ทะเลนี้ที่ปราชัยอกของเธอไปยังดวงจันทร์;
ลมที่จะยิ่งใหญ่ ตลอดเวลา,
และตอนนี้รวบรวมขึ้นเหมือนนอนดอกไม้
สำหรับนี้สำหรับทุกสิ่งที่เราจะออกจากการปรับแต่ง
มันย้ายเราไม่ .-- พระเจ้ายิ่งใหญ่! ฉันอยากจะเป็น
อิสลามดูดในลัทธิขาดวิ่น;
ดังนั้นฉันอาจจะยืนอยู่บนทุ่งหญ้าที่น่ารื่นรมย์นี้
มีเปลวเทียนที่จะทำให้ฉันน้อยลมๆแล้งๆ;
มีสายตาของ Proteus เพิ่มขึ้นจากทะเล
หรือได้ยินเก่า Triton บีบแตรเขา wreathed

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกกับเรามากเกินไป ; สายและอีกไม่นาน
รับ และใช้ เราวางเสียอำนาจของเรา :
น้อยที่เราเห็นในธรรมชาติที่เป็นของเรา ;
เราได้ให้หัวใจของเราออกไป เมื่อสกปรก !
นี่ทะเลที่ Bares หน้าอกของเธอไปยังดวงจันทร์
ลมจะหอนตลอดเวลา และจะขึ้นตอนนี้เหมือนกัน

นอนดอกไม้ นี้ ทุกอย่าง เราเพี้ยน
ย้ายเราไม่ได้ . . . พระเจ้ายิ่งใหญ่ !ผมยอม
pagan suckled ในลัทธิล้าสมัย ;
ดังนั้นฉันอาจจะยืนอยู่บนทุ่งหญ้าที่น่ารื่นรมย์นี้
มี glimpses ที่ทำให้ฉันโดดเดี่ยวน้อยลง ;
มีสายตาที่มีขึ้นจากทะเล หรือได้ยินเสียงเป่าเขาเดิม Triton

คลุมแตร