'David, I really think . . .' I beg

'David, I really think . . .' I began.
But at that moment our waiter made another
appearance. He was playing a guitar and singing 'O Sole, Mio' to me at the top of his voice. Well, he did say he wouldn't talk loudly - I didn't say anything about singing loudly. I must remember next time.
As for Sabina, she didn't know whether to laugh or cry at the sight of two men both saying how much they loved me at the same time — and while she was there.
So she hit David in the face.
The waiter sang even louder than before. David hit him on the chin. As I moved away from the table, a fight developed between Sabina, David, the singing waiter and several more waiters who were trying to calm things down.
Soon the place was a loud, confused mess of cake, pieces of lobster, pools of wine and bits of broken guitar.
Time to go, I thought.
I ran downstairs and caught a taxi home. Thank goodness the taxi driver was a woman!
When I got home, Aunt Mimi had gone and Momma was asleep - she never could stay awake when she was excited. I had some quiet moments to think about what had happened. Why had my perfume had such an effect on men who would not normally take any notice of me? Nothing had been put in that was any different. Nothing, that is, except Aunt Mimi's fruitcake.
What a fruitcake!
Then I had a thought. What if I, as a chemist, could find out what it was in that fruitcake that caused men to go
mad with love? People would pay a lot to know a thing like that. I could make a lot of money! There was no reason, come to think of it, why I should let Amos Cosmetics know about it. After all, it wasn't their fruitcake. But I couldn't do a thing unless I knew what was in the cake -and only Aunt Mimi knew that.
I decided to miss work the next day — I would say I had a cold or something. I also wanted to avoid David Amos who might still be affected by the fruitcake special, or the fight that had followed.
Aunt Mimi lived in a nice little apartment on the other side of town. I had gone out before Momma got up. I didn't want to be questioned about my 'new young man'. It took an hour to get there on the bus.
When at last I arrived Aunt Mimi gave me a warm welcome. Soon we were sitting in her kitchen, talking about this and that. We both knew what Aunt Mimi was going to ask me about in the end, so neither of us minded talking about other things first. Aunt Mimi was good company when she wasn't talking about husbands.
I mentioned the fruitcake.
Anna,' said Aunt Mimi, 'I've known you since you were born and you've never baked a cake in your life. Now you want to know how to bake a fruitcake. What's going on?'
'Nothing, Aunt Mimi, I just thought the cake was delicious and wondered if I could bake one too. There's no harm in that, is there?' Of course, I was lying. We both knew it.
'So,' Aunt Mimi said. 'This new man of yours - he wants you to bake him a cake. Who does he think you are, his mother? Just what were you two doing last

night, having a cookery class?'
'Oh, please, Aunt Mimi,' I begged. 'I really need to know. I promise that as soon as you tell me I'll tell you everything about last night.'
Aunt Mimi was interested. 'Everything?'
'Everything,' I said. 'No secrets.'
Aunt Mimi smiled. 'Well, my dear, I hate to tell you this but I didn't make the cake. I bought it.'
'You bought it?' I said, unable to hide the surprise in my voice. 'Where did you buy it?'
'From a little place in the market, the open-air one that takes place twice a week in the park. There's an old lady there who said she used to bake them for her husbands. She had seven of them, would you believe? And they all ate her fruitcakes.'
Somehow I wasn't surprised that she had had seven husbands. Not with those fruitcakes.
'Did she say what she put in them?' I asked, hopefully.
'Only that she put in a "special something" that she grew herself,' said Aunt Mimi. 'She wouldn't say what. She told me that she only baked that kind of cake a few times. As a matter of fact, she knew that I was thinking about finding a husband for you. I don't know how she knew but she did.
Anyway, this woman who made the cake told me to give it to you and your problems would be over. I didn't believe what she said, but I used to buy the fruitcakes because they were delicious.'
I noticed that Aunt Mimi was talking about this old lady as if she wasn't around any more. I feared the worst. Was she dead?
'Can we see this old lady to ask her about it?' I asked.
Aunt Mimi looked at me sadly. 'I'm afraid she died last week - I went to her funeral. They say she was over a hundred years old. There were a lot of strangers there, not from around here, all speaking in some kind of strange way. They seemed to think she was important, though nobody ever took much notice of her around here.'
'Except you, Aunt Mimi,' I said.
Aunt Mimi smiled. 'Well, you know how I can't mind my own business.' I knew.
'Speaking of which,' she said, moving closer to me, 'it's your turn.' 'My turn?' I asked.
'To tell me everything that happened last night,' she said.
And so I did. Everything, just as I had promised. I don't know whether Aunt Mimi believed me or not, but if she didn't she never let it show.
She's not a bad old lady, my Aunt Mimi. Not when you get to know her.
I n the end I had two days off work. I said I'd been sick and in a way I was: I wouldn't feel well until I knew the truth about the fruitcake. I knew that there was little chance of discovering what actually went into it. I would have to work it out from the small amount I had left in the bottle. I had used up more than I thought the other night.
But I was not sure that I wanted to make my fortune
from the old woman's secret. Perhaps it was only right that the secret should lie buried with her.

Then again, perhaps not.
Momma seemed satisfied with my explanation that things had just not worked out between me and Mr Amos, although she thought it a wasted opportunity - she wanted me to have a rich husband. Still, happiness is what really counts, she said, with a note of sadness in her voice.
When I finally got back to the factory there was a message left on my desk - could I see Mr Amos as soon as I got in.
As I walked towards David Amos's office I felt like a schoolgirl who had to go to see the head teacher. I was sure that the fruitcake special would not still be working by now — after all, he had not seen me for a few days. I knocked on his door.
Mr Amos was sitting behind his big desk with a large" black eye. Standing next to him, smiling and wearing dark glasses and a hat, was Sabina. She had her arm around his shoulders.
'I hope you are well now, Anna.' said Mr Amos.
'Yes, thank you, Mr Amos,' I said. (I thought calling him 'David' might not be the best thing to do at this point. I could see Sabina wasn't pleased to see me.) 'I hope you are well yourself,' I added quickly.
'My eye hurts a bit — your waiter could hit hard!' he said with a little smile.
So could Sabina, I thought, as I remembered how she had hit him. But I said nothing.
'Anyway,' Mr Amos said, 'I managed to calm tbem down so that there was no more trouble and the police
were not called. Your waiter had been partly to blame, too, so they accepted my apologies — at a price, of course. At least the name of Amos Cosmetics didn't appear in the newspapers.
'And, as for that other matter of my strange behaviour towards you - I can't explain what affected me. I mean, a man like myself and a woman like . . . I mean . . .' he looked towards Sabina.
Sabina finished it off for him.
'He means that a rich and handsome man like him could not possibly fall in love with a nobody like you when he has a beautiful girl like me. Isn't that right, David?'
'You express it so well, darling,' he said.
Sabina continued: 'So David wants you to accept a bit of money to make up for any disappointments you may have had, then you can go back to making perfumes at the factory again. Right, David?'
'Absolutely, darling,' said Mr Amos before turning to me again. 'Well, Anna, I hope that has helped to ... er ... clear things up a little. I'm sorry there had to be this, er, confusion. I hope this has sorted things out between us.'
I stood watching Sabina smile as she put her fingers down his collar.
'Well, Mr David Amos,' I said, 'perhaps you can use your famous expert nose to sort this out, too!' I had reached into my handbag for something to throw when I saw Sabina laughing. I took the top off the first thing I found and threw everything that was in the bottle all over the front of Sabina's dress.
'Take that and him too, you horrible little woman!' I shouted.
When I looked at my hand it was holding the now empty bottle of fruitcake special. The room was already beginning to fill with its smell. I got out before Mr Amos lost control of himself again, out of the office and out of my career at

Amos Cosmetics.
Sabina, of course, would now enjoy all the extra attention she would get from strange men, thanks to the fruitcake special. I'm not sure that Mr David Amos would enjoy the competition, though.
It happened sometime later, shortly after I had begun to work at the factory where they made Intrigue. I was trying to make a fruitcake (I mean you never know!) when Momma and I heard a knock at the door.
'Momma,' I said, 'if it's Aunt Mimi with news of another "perfect boy" for me, tell her I'm not interested.'
'It's not Aunt Mimi, dear,' said Momma. 'Who is it?' I asked.
'I think you'd better come see for yourself,' Momma said.
I went to the front door. It was Armstrong, the pizza delivery man. He was holding up a pizza box which had 'Armstrong's Peachy Pizzas' in big letters on the front.
Armstrong now owned the pizza company.
He explained that he'd fallen in love with me when he first delivered pizza to us, but he wanted to be a success before asking me out. He said I deserved no less. Then he gave me some flowers. I never really noticed before, but Armstrong is quite good looking: a bit short maybe, a little thin on top

'David, I really think . . .' I began.
But at that moment our waiter made another
appearance. He was playing a guitar and singing 'O Sole, Mio' to me at the top of his voice. Well, he did say he wouldn't talk loudly - I didn't say anything about singing loudly. I must remember next time.
As for Sabina, she didn't know whether to laugh or cry at the sight of two men both saying how much they loved me at the same time — and while she was there.
So she hit David in the face.
The waiter sang even louder than before. David hit him on the chin. As I moved away from the table, a fight developed between Sabina, David, the singing waiter and several more waiters who were trying to calm things down.
Soon the place was a loud, confused mess of cake, pieces of lobster, pools of wine and bits of broken guitar.
Time to go, I thought.
I ran downstairs and caught a taxi home. Thank goodness the taxi driver was a woman!
When I got home, Aunt Mimi had gone and Momma was asleep - she never could stay awake when she was excited. I had some quiet moments to think about what had happened. Why had my perfume had such an effect on men who would not normally take any notice of me? Nothing had been put in that was any different. Nothing, that is, except Aunt Mimi's fruitcake.
What a fruitcake!
Then I had a thought. What if I, as a chemist, could find out what it was in that fruitcake that caused men to go
mad with love? People would pay a lot to know a thing like that. I could make a lot of money! There was no reason, come to think of it, why I should let Amos Cosmetics know about it. After all, it wasn't their fruitcake. But I couldn't do a thing unless I knew what was in the cake -and only Aunt Mimi knew that.
I decided to miss work the next day — I would say I had a cold or something. I also wanted to avoid David Amos who might still be affected by the fruitcake special, or the fight that had followed.
Aunt Mimi lived in a nice little apartment on the other side of town. I had gone out before Momma got up. I didn't want to be questioned about my 'new young man'. It took an hour to get there on the bus.
When at last I arrived Aunt Mimi gave me a warm welcome. Soon we were sitting in her kitchen, talking about this and that. We both knew what Aunt Mimi was going to ask me about in the end, so neither of us minded talking about other things first. Aunt Mimi was good company when she wasn't talking about husbands.
I mentioned the fruitcake.
Anna,' said Aunt Mimi, 'I've known you since you were born and you've never baked a cake in your life. Now you want to know how to bake a fruitcake. What's going on?'
'Nothing, Aunt Mimi, I just thought the cake was delicious and wondered if I could bake one too. There's no harm in that, is there?' Of course, I was lying. We both knew it.
'So,' Aunt Mimi said. 'This new man of yours - he wants you to bake him a cake. Who does he think you are, his mother? Just what were you two doing last
 
night, having a cookery class?'
'Oh, please, Aunt Mimi,' I begged. 'I really need to know. I promise that as soon as you tell me I'll tell you everything about last night.'
Aunt Mimi was interested. 'Everything?'
'Everything,' I said. 'No secrets.'
Aunt Mimi smiled. 'Well, my dear, I hate to tell you this but I didn't make the cake. I bought it.'
'You bought it?' I said, unable to hide the surprise in my voice. 'Where did you buy it?'
'From a little place in the market, the open-air one that takes place twice a week in the park. There's an old lady there who said she used to bake them for her husbands. She had seven of them, would you believe? And they all ate her fruitcakes.'
Somehow I wasn't surprised that she had had seven husbands. Not with those fruitcakes.
'Did she say what she put in them?' I asked, hopefully.
'Only that she put in a "special something" that she grew herself,' said Aunt Mimi. 'She wouldn't say what. She told me that she only baked that kind of cake a few times. As a matter of fact, she knew that I was thinking about finding a husband for you. I don't know how she knew but she did.
Anyway, this woman who made the cake told me to give it to you and your problems would be over. I didn't believe what she said, but I used to buy the fruitcakes because they were delicious.'
I noticed that Aunt Mimi was talking about this old lady as if she wasn't around any more. I feared the worst. Was she dead?
'Can we see this old lady to ask her about it?' I asked.
Aunt Mimi looked at me sadly. 'I'm afraid she died last week - I went to her funeral. They say she was over a hundred years old. There were a lot of strangers there, not from around here, all speaking in some kind of strange way. They seemed to think she was important, though nobody ever took much notice of her around here.'
'Except you, Aunt Mimi,' I said.
Aunt Mimi smiled. 'Well, you know how I can't mind my own business.' I knew.
'Speaking of which,' she said, moving closer to me, 'it's your turn.' 'My turn?' I asked.
'To tell me everything that happened last night,' she said.
And so I did. Everything, just as I had promised. I don't know whether Aunt Mimi believed me or not, but if she didn't she never let it show.
She's not a bad old lady, my Aunt Mimi. Not when you get to know her.
I n the end I had two days off work. I said I'd been sick and in a way I was: I wouldn't feel well until I knew the truth about the fruitcake. I knew that there was little chance of discovering what actually went into it. I would have to work it out from the small amount I had left in the bottle. I had used up more than I thought the other night.
But I was not sure that I wanted to make my fortune
from the old woman's secret. Perhaps it was only right that the secret should lie buried with her.
 
Then again, perhaps not.
Momma seemed satisfied with my explanation that things had just not worked out between me and Mr Amos, although she thought it a wasted opportunity - she wanted me to have a rich husband. Still, happiness is what really counts, she said, with a note of sadness in her voice.
When I finally got back to the factory there was a message left on my desk - could I see Mr Amos as soon as I got in.
As I walked towards David Amos's office I felt like a schoolgirl who had to go to see the head teacher. I was sure that the fruitcake special would not still be working by now — after all, he had not seen me for a few days. I knocked on his door.
Mr Amos was sitting behind his big desk with a large" black eye. Standing next to him, smiling and wearing dark glasses and a hat, was Sabina. She had her arm around his shoulders.
'I hope you are well now, Anna.' said Mr Amos.
'Yes, thank you, Mr Amos,' I said. (I thought calling him 'David' might not be the best thing to do at this point. I could see Sabina wasn't pleased to see me.) 'I hope you are well yourself,' I added quickly.
'My eye hurts a bit — your waiter could hit hard!' he said with a little smile.
So could Sabina, I thought, as I remembered how she had hit him. But I said nothing.
'Anyway,' Mr Amos said, 'I managed to calm tbem down so that there was no more trouble and the police
were not called. Your waiter had been partly to blame, too, so they accepted my apologies — at a price, of course. At least the name of Amos Cosmetics didn't appear in the newspapers.
'And, as for that other matter of my strange behaviour towards you - I can't explain what affected me. I mean, a man like myself and a woman like . . . I mean . . .' he looked towards Sabina.
Sabina finished it off for him.
'He means that a rich and handsome man like him could not possibly fall in love with a nobody like you when he has a beautiful girl like me. Isn't that right, David?'
'You express it so well, darling,' he said.
Sabina continued: 'So David wants you to accept a bit of money to make up for any disappointments you may have had, then you can go back to making perfumes at the factory again. Right, David?'
'Absolutely, darling,' said Mr Amos before turning to me again. 'Well, Anna, I hope that has helped to ... er ... clear things up a little. I'm sorry there had to be this, er, confusion. I hope this has sorted things out between us.'
I stood watching Sabina smile as she put her fingers down his collar.
'Well, Mr David Amos,' I said, 'perhaps you can use your famous expert nose to sort this out, too!' I had reached into my handbag for something to throw when I saw Sabina laughing. I took the top off the first thing I found and threw everything that was in the bottle all over the front of Sabina's dress.
'Take that and him too, you horrible little woman!' I shouted.
When I looked at my hand it was holding the now empty bottle of fruitcake special. The room was already beginning to fill with its smell. I got out before Mr Amos lost control of himself again, out of the office and out of my career at
 
Amos Cosmetics.
Sabina, of course, would now enjoy all the extra attention she would get from strange men, thanks to the fruitcake special. I'm not sure that Mr David Amos would enjoy the competition, though.
It happened sometime later, shortly after I had begun to work at the factory where they made Intrigue. I was trying to make a fruitcake (I mean you never know!) when Momma and I heard a knock at the door.
'Momma,' I said, 'if it's Aunt Mimi with news of another "perfect boy" for me, tell her I'm not interested.'
'It's not Aunt Mimi, dear,' said Momma. 'Who is it?' I asked.
'I think you'd better come see for yourself,' Momma said.
I went to the front door. It was Armstrong, the pizza delivery man. He was holding up a pizza box which had 'Armstrong's Peachy Pizzas' in big letters on the front.
Armstrong now owned the pizza company.
He explained that he'd fallen in love with me when he first delivered pizza to us, but he wanted to be a success before asking me out. He said I deserved no less. Then he gave me some flowers. I never really noticed before, but Armstrong is quite good looking: a bit short maybe, a little thin on top

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

' David ผมคิดว่า ... การ ' เริ่มแต่ตอนที่ เราเสิร์ฟทำอีกลักษณะที่ปรากฏ เขาเล่นกีต้าร์ และร้องเพลง 'O แต่เพียงผู้เดียว Mio' กับผมที่เสียงของเขา ดี เขาไม่ได้บอกว่า เขาจะไม่พูดดัง - ฉันไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการร้องเพลงดัง ผมต้องจำได้ว่า ครั้งต่อไปสำหรับซาบีนา เธอไม่รู้ว่าจะหัวเราะ หรือร้องไห้ในสายตาของผู้ชายทั้งสองทั้งสองพูดว่า พวกเขารักผมในเวลาเดียวกันและใน ขณะที่เธอมีดังนั้น เธอตี David ในหน้าเสิร์ฟสังจะดังขึ้นกว่าเดิม David ตีเขาบนคาง เป็นฉันถูกย้ายจากตาราง การต่อสู้พัฒนาระหว่างซาบีนา David เสิร์ฟร้องและบริกรมากหลายคนพยายามสงบสิ่งทันที ถูกระเบียบดัง สับสนของเค้ก ชิ้นส่วนของกุ้ง ประเภทของไวน์และบิตของกีตาร์หักเวลาที่จะไป ฉันคิดว่าฉันวิ่งลงบันได และจับแท็กซี่บ้าน ขอบคุณ พระเจ้า คนขับรถแท็กซี่ถูกผู้หญิงเมื่อผมหน้าแรก ฟมิมิป้าก็หายไป และมีการหลับ - แม่ของเธอไม่อาจยังคงทำงานอยู่เมื่อเธอตื่นเต้น มีบางช่วงเวลาที่เงียบคิดอะไรเกิดขึ้น น้ำหอมของฉันเคยมีลักษณะพิเศษดังกล่าวในคนปกติไม่ใช้ประกาศใด ๆ ของฉันทำไม ไม่มีการใส่ในที่แตกต่างกันได้ ไม่มีอะไร คือ ยกเว้น fruitcake Aunt ฟมิมิอะไรเป็น fruitcakeแล้ว ผมคิด ถ้า เป็นนักเคมี สามารถค้นหาสิ่งที่มันเป็นที่ fruitcake ที่เกิดจากมนุษย์ไปคลั่งไคล้รัก คนจะต้องจ่ายมากเป็นสิ่งที่รู้เช่นนั้น ฉันสามารถทำเงินเป็นจำนวนมาก มีเหตุผล มาถึงคิดดูของมัน ทำไมฉันควรปล่อยให้เครื่องสำอางโรงแรมอมอสโคทราบ หลังจากที่ทุก มันไม่ได้ fruitcake ของพวกเขา แต่ไม่สามารถทำสิ่งยกเว้นว่าผมรู้ว่าอะไรอยู่ในเค้ก- และเฉพาะป้าฟมิมิรู้ฉันตัดสินใจที่พลาดงานวัน — ผมว่า มีหวัดหรือบางสิ่งบางอย่าง ผมอยากหลีกเลี่ยงโรงแรมอมอสโค David ที่อาจยังคงได้รับผลกระทบ โดย fruitcake พิเศษ หรือการต่อสู้ที่มีตามฟมิมิป้าที่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์เล็ก ๆ ดีในด้านอื่น ๆ ของเมือง ผมได้ไปออกก่อนแม่ของมีค่า ฉันไม่ต้องการถูกไต่สวนเกี่ยวกับฉัน 'หนุ่มคนใหม่' ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการเดินทางบนรถบัสเมื่อในที่สุด พอไปถึง ป้าฟมิมิให้ฉันต้อนรับ เร็ว ๆ นี้ เรานั่งในห้องครัวของเธอ พูดนี้และที่ เราทั้งสองรู้ว่าป้าฟมิมิกำลังจะถามเกี่ยวกับในสุด ดังนั้นเราไม่ดีพูดสิ่งอื่น ๆ แรก ป้าฟมิมิเป็นบริษัทที่ดีเมื่อเธอไม่ได้พูดถึงสามีฉันกล่าว fruitcakeแอนนา ฟมิมิ Aunt กล่าวว่า "ผมรู้จักคุณตั้งแต่คุณเกิด และนอกจากนี้คุณไม่ได้อบเค้กในชีวิตของคุณ ตอนนี้ คุณต้องการทราบวิธีการทำสลัดเป็น fruitcake จะเกิดอะไรขึ้น? "' อะไร Aunt ฟมิมิ ฉันเพียงแค่คิดว่า เค้กอร่อย และสงสัยว่า ถ้า ฉันสามารถอบหนึ่งเกินไป ไม่มีอันตรายไม่ ที่จะมีหรือไม่ ' แน่นอน ผมกำลังนอน เรารู้ว่ามัน'ให้ ฟมิมิป้ากล่าวว่า ' คนนี้ใหม่ของคุณ - อยากให้ตกแต่งเค้กเขา ที่ไม่เขาคิดว่า คุณมี แม่ของเขา เพียงแค่ถูกสองทำอะไรล่าสุด กลางคืน มีคลาสสอนทำอาหาร?''โอ้ กรุณา Aunt ฟมิมิ ฉันขอร้อง ' ฉันต้องการทราบ ผมสัญญาว่า ทันทีที่คุณบอก ฉันจะบอกคุณทุกอย่างเกี่ยวกับเมื่อคืนนี้ 'ป้าฟมิมิได้สนใจ 'ทุกสิ่ง''ทุกอย่าง ฉันกล่าว 'ความลับไม่'ฟมิมิป้ายิ้ม ' ดี รักของฉัน ฉันเกลียดคุณบอกนี้ แต่ฉันไม่ได้ทำเค้ก ฉันซื้อมันด้วย '"ซื้อมาแล้วหรือไม่' ฉันกล่าว ไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจในเสียงของฉัน 'ที่ซื้อได้หรือไม่'' จากน้อยในตลาด หนึ่งเปิดโล่งที่ใช้เวลาทำสองสัปดาห์ในสวน เป็นหญิงมีผู้กล่าวว่า เธอใช้อบให้สำหรับสามีของเธอ ได้ เธอมีเจ็ดของพวกเขา คุณจะเชื่อหรือไม่ และพวกเขาทั้งหมดกิน fruitcakes ของเธอ.'อย่างใด ฉันไม่ประหลาดใจว่า เธอเคยมีสามี 7 ไม่ มี fruitcakes เหล่านั้น'ไม่ได้เธอบอกว่า เธอใส่ใน' ถาม หวัง' เท่านั้นที่เธอวางไว้ใน "พิเศษสิ่ง" ว่า เธอเติบโตตัวเอง ว่า Aunt ฟมิมิ ' เธอไม่พูดอะไร เธอบอกว่า เธอเท่านั้นอบแบบเค้กกี่ครั้ง ว่าแท้ที่จริง เธอรู้ว่า ฉันคิดเกี่ยวกับการหาสามีคุณ ไม่รู้ว่าเธอรู้ แต่เธอไม่ได้อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้ที่ทำเค้กที่บอกให้คุณและปัญหาของคุณ จะผ่าน ผมไม่เชื่อว่าเธอพูด แต่เคยซื้อ fruitcakes เพราะอร่อย 'สังเกตเห็นว่า ป้าฟมิมิพูดถึงเลดี้เก่านี้ว่าเธอไม่ได้รอบต่อไป ฉันกลัวร้าย ถูกเธอตาย'Can we see this old lady to ask her about it?' I asked.Aunt Mimi looked at me sadly. 'I'm afraid she died last week - I went to her funeral. They say she was over a hundred years old. There were a lot of strangers there, not from around here, all speaking in some kind of strange way. They seemed to think she was important, though nobody ever took much notice of her around here.''Except you, Aunt Mimi,' I said.Aunt Mimi smiled. 'Well, you know how I can't mind my own business.' I knew.'Speaking of which,' she said, moving closer to me, 'it's your turn.' 'My turn?' I asked.'To tell me everything that happened last night,' she said.And so I did. Everything, just as I had promised. I don't know whether Aunt Mimi believed me or not, but if she didn't she never let it show.She's not a bad old lady, my Aunt Mimi. Not when you get to know her.I n the end I had two days off work. I said I'd been sick and in a way I was: I wouldn't feel well until I knew the truth about the fruitcake. I knew that there was little chance of discovering what actually went into it. I would have to work it out from the small amount I had left in the bottle. I had used up more than I thought the other night.But I was not sure that I wanted to make my fortunefrom the old woman's secret. Perhaps it was only right that the secret should lie buried with her. Then again, perhaps not.แม่ของดูเหมือนพอใจกับคำอธิบายของฉันที่ไม่ได้ทำออกสิ่งระหว่างฉันและนายโรงแรมอมอสโค ถึงแม้ว่าเธอคิดว่า การเสียโอกาส - เธออยากให้ฉันได้สามีรวย ยังคง ความสุขคือ อะไรจริง ๆ นับ ก็ ด้วยเหตุของความโศกเศร้าในเสียงของเธอเมื่อในที่สุดผมกลับไปโรงงานที่มีข้อความด้านซ้ายบนโต๊ะของฉัน - พบนายโรงแรมอมอสโคเป็นผมในการขณะที่ฉันเดินไปทางสำนักงาน David โรงแรมอมอสโคเหมือนเด็กนักเรียนที่ต้องไปดูอาจารย์ใหญ่ ผมแน่ใจว่า fruitcake พิเศษจะไม่ยังคงทำงาน โดยขณะนี้ — หลังจากที่ทุก เขาไม่ได้เห็นฉันกี่วัน ฉันกังวานประตูของเขาโรงแรมอมอสโคนายนั่งอยู่หลังโต๊ะของเขาใหญ่ มีขนาดใหญ่"ตาดำ ยืนถัดเขา ยิ้ม และสวมแว่นตาดำและหมวก ถูกซาบีนา เธอมีแขนรอบไหล่ของเขา'ฉันหวังว่า คุณอยู่ขณะนี้ แอนนา' กล่าวว่า นายโรงแรมอมอสโค'ใช่ ขอบคุณ นายโรงแรมอมอสโค ผมพูด (ฉันคิดว่า เรียกเขา 'David' อาจเป็นสิ่งดีที่สุดจะทำจุดนี้ สามารถเห็นซาบีนาไม่ยินดีที่จะเห็นฉัน) ' ฉันหวังว่า คุณจะดีเอง เพิ่มอย่างรวดเร็ว' ตาของฉันเจ็บเล็กน้อย — ของคุณพนักงานเสิร์ฟสามารถตีหนัก!' เขากล่าว ด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ ได้ดังนั้น ไม่ซาบีนา คิด เท่าที่ผมจำได้ว่าเธอได้ตีเขา แต่กล่าวว่า ไม่มีอะไร'ต่อไป นายโรงแรมอมอสโคกล่าวว่า, "ฉันจัดการสงบ tbem นั้นมีปัญหาไม่มากและตำรวจไม่เรียกว่าการ ของคุณพนักงานเสิร์ฟได้บางส่วนตำหนิ เกินไป เพื่อให้พวกเขายอมรับโทษของฉัน — ที่ราคา หลักสูตรการ ชื่ออย่างน้อยโรงแรมอมอสโคเครื่องสำอางไม่ได้ปรากฏในหนังสือพิมพ์' และ สำหรับเรื่องอื่น ๆ ที่ของพฤติกรรมแปลก ๆ ของฉันต่อคุณ - ฉันไม่สามารถอธิบายอะไรได้รับผลกระทบฉัน ผมหมายถึง คนอย่างผมและผู้หญิงเช่น... ผมหมายถึง... การ ' เขามองไปทางซาบีนาซาบีนาเสร็จแล้วก็ปิดเขา' เขาหมายความ ว่า คนหล่อ และรวยอย่างเขาอาจไม่อาจตกหลุมรักกับ nobody เช่นคุณเมื่อเขามีสาวสวยอย่างผม ไม่สิทธิ David ?'' คุณเอ็กซ์เพรสก็ดี ดาร์ ลิ่ง เขากล่าวว่าซาบีนาต่อ: ' ดังนั้น David ต้องคุณยอมรับสนุกเพื่อให้ค่า แน่วใด ๆ คุณอาจมี แล้วคุณสามารถกลับไปทำน้ำหอมในโรงงานอีกด้วย ขวา David ?'' แน่นอน ดาร์ ลิ่ง กล่าวว่า นายโรงแรมอมอสโคก่อนเปิดให้ฉันอีกครั้ง ' ดี แอนนา หวังที่ได้ช่วยให้...เอ้อ...ล้างสิ่งเล็กน้อย ขอต้องมีนี้ เอ้อ สับสน ฉันหวังว่า นี้ได้แยกกิจกรรมออกระหว่างเรา 'ยืนดูซาบีนายิ้ม ตามเธอใส่นิ้วมือของเธอลงคอของเขา'ดี นาย David โรงแรมอมอสโค ฉันกล่าวว่า 'บางทีคุณสามารถใช้จมูกของคุณผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงในการเรียงลำดับนี้ เกินไป ' ฉันได้มาถึงในกระเป๋าของฉันสำหรับสิ่งที่โยนเมื่อเห็นซาบีนาหัวเราะ ฉันเอาด้านบนปิดสิ่งแรกที่ฉันพบ และโยนทุกอย่างที่อยู่ในขวดทั่วด้านหน้าของเสื้อของซาบีนา' ใช้ที่และเขามากเกินไป คุณผู้หญิงน่ากลัวเล็กน้อย!' ฉันตะโกนเมื่อผมมองที่มือของฉัน จะได้จับขวดตอนนี้ว่างของ fruitcake พิเศษ ห้องพักได้แล้วเริ่ม มีกลิ่น ผมออกก่อนควบคุมตัวเอง อยู่สำนักงานอีกครั้ง และ จากอาชีพของฉันที่หายไปนายโรงแรมอมอสโค Amos Cosmetics.Sabina, of course, would now enjoy all the extra attention she would get from strange men, thanks to the fruitcake special. I'm not sure that Mr David Amos would enjoy the competition, though.It happened sometime later, shortly after I had begun to work at the factory where they made Intrigue. I was trying to make a fruitcake (I mean you never know!) when Momma and I heard a knock at the door.'Momma,' I said, 'if it's Aunt Mimi with news of another "perfect boy" for me, tell her I'm not interested.''It's not Aunt Mimi, dear,' said Momma. 'Who is it?' I asked.'I think you'd better come see for yourself,' Momma said.I went to the front door. It was Armstrong, the pizza delivery man. He was holding up a pizza box which had 'Armstrong's Peachy Pizzas' in big letters on the front.Armstrong now owned the pizza company.He explained that he'd fallen in love with me when he first delivered pizza to us, but he wanted to be a success before asking me out. He said I deserved no less. Then he gave me some flowers. I never really noticed before, but Armstrong is quite good looking: a bit short maybe, a little thin on top

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

'เดวิดผมคิดว่า . . ' ผมเริ่ม. แต่ในขณะที่บริกรของเราทำให้คนอื่นปรากฏตัว เขาเป็นคนที่เล่นกีตาร์และร้องเพลง 'O Sole, มิโอกับผมที่ด้านบนของเสียงของเขา ดีเขาบอกว่าเขาจะไม่พูดคุยเสียงดัง - ฉันไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการร้องเพลงเสียงดัง ฉันต้องจำไว้ในครั้งต่อไป. สำหรับ Sabina เธอไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้เมื่อเห็นชายสองคนทั้งสองบอกว่าพวกเขารักผมในเวลาเดียวกัน - และในขณะที่เธออยู่ที่นั่น. ดังนั้นเธอจึงตีเดวิดใน ใบหน้า. บริกรร้องเพลงแม้กระทั่งก่อนที่จะดังกว่า เดวิดตีเขาที่คาง ขณะที่ผมย้ายออกไปจากตารางการต่อสู้ระหว่างการพัฒนา Sabina เดวิดบริกรร้องเพลงและบริกรอีกหลายคนที่กำลังพยายามที่จะสงบลงสิ่ง. เร็ว ๆ นี้สถานที่เป็นดังระเบียบสับสนของเค้กชิ้นส่วนของกุ้ง, สระว่ายน้ำของไวน์ และบิตของกีตาร์หัก. เวลาที่จะไปผมคิดว่า. ฉันวิ่งลงมาชั้นล่างและจับรถแท็กซี่กลับบ้าน ขอบคุณความดีคนขับรถแท็กซี่เป็นผู้หญิงเมื่อฉันกลับมาถึงบ้านป้ามี่ได้หายไปและแม่กำลังนอนหลับ - เธอไม่เคยตื่นนอนเมื่อเธอรู้สึกตื่นเต้น ผมมีช่วงเวลาที่เงียบสงบบางส่วนจะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมน้ำหอมของฉันมีเช่นผลกระทบต่อคนที่จะไม่ปกติจะแจ้งให้ทราบของฉันหรือไม่? ไม่มีอะไรได้อยู่ในที่ใด ๆ ที่แตกต่างกันคือ ไม่มีอะไรที่เป็นยกเว้น Fruitcake ป้ามี่. อะไร Fruitcake! แล้วผมมีความคิด ถ้าฉันเป็นนักเคมีสามารถหาสิ่งที่มันอยู่ใน Fruitcake ที่ก่อให้เกิดคนที่จะไปบ้ากับความรัก? คนจะจ่ายเงินจำนวนมากที่จะรู้ว่าสิ่งที่ต้องการที่ ฉันจะทำให้เงินเป็นจำนวนมาก! มีเหตุผลที่ไม่ได้มาคิดว่าทำไมฉันจึงควรปล่อยให้เครื่องสำอางเอมัสรู้เกี่ยวกับมัน หลังจากทั้งหมดมันไม่ได้ Fruitcake ของพวกเขา . แต่ฉันไม่สามารถทำสิ่งที่ถ้าฉันรู้ว่าสิ่งที่อยู่ในเค้กและอื่นเพียงป้ามี่รู้ว่าฉันตัดสินใจที่จะพลาดการทำงานในวันถัดไป- ผมจะบอกว่าผมมีความหนาวเย็นหรืออะไร ฉันยังต้องการที่จะหลีกเลี่ยงเดวิดเอมัสที่อาจจะยังคงได้รับผลกระทบโดย Fruitcake พิเศษหรือการต่อสู้ที่ได้ตามมา. ป้ามี่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดีในด้านอื่น ๆ ของเมือง ผมได้ออกไปก่อนที่แม่ลุกขึ้น ฉันไม่ต้องการที่จะถูกสอบสวนเกี่ยวกับฉัน 'ชายหนุ่มคนใหม่' มันต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงที่จะได้มีบนรถบัส. เมื่อที่สุดท้ายที่ผมมาถึงป้ามี่ให้ฉันการต้อนรับอย่างอบอุ่น เร็ว ๆ นี้เรากำลังนั่งอยู่ในห้องครัวของเธอพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้และที่ เราทั้งสองรู้ว่าสิ่งที่ป้ามี่กำลังจะถามฉันเกี่ยวกับในที่สุดดังนั้นเราไม่ใจรับสิ่งใหม่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ เป็นครั้งแรก ป้ามี่เป็น บริษัท ที่ดีเมื่อเธอไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับสามี. ฉันกล่าว Fruitcake. แอนนา 'ป้ามี่กล่าวว่า "ผมรู้จักคุณตั้งแต่คุณเกิดและคุณไม่เคยอบเค้กในชีวิตของคุณ ตอนนี้คุณต้องการที่จะรู้วิธีการอบ Fruitcake สิ่งที่เกิดขึ้น? '' ไม่มีอะไรป้ามี่ฉันคิดว่าเค้กอร่อยและสงสัยว่าฉันจะอบหนึ่งมากเกินไป มีอันตรายในการที่ไม่เป็นมี? แน่นอนผมกำลังนอนอยู่ เราทั้งสองรู้ว่ามัน. 'ดังนั้น' ป้ามี่กล่าวว่า 'คนนี้ใหม่ของคุณ - เขาต้องการให้เขาอบเค้ก เขาไม่ใครคิดว่าคุณแม่ของเขา? เพียงแค่สิ่งที่คุณทั้งสองทำล่าสุดคืนที่มีระดับการปรุงอาหารหรือไม่? '' โอ้โปรดป้ามี่ 'ฉันขอร้อง 'ผมจำเป็นต้องรู้ ฉันสัญญาว่าทันทีที่คุณบอกฉันฉันจะบอกคุณทุกอย่างที่เกี่ยวกับคืนที่ผ่านมา. ป้ามี่ก็ให้ความสนใจ 'ทุกอย่าง' 'ทุกอย่าง' ฉันกล่าวว่า 'ไม่ลับ. ป้ามี่ยิ้ม ของดีที่รักของฉันฉันเกลียดที่จะบอกคุณนี้ แต่ผมไม่ได้ทำเค้ก ฉันซื้อมัน. '' คุณซื้อมัน? ผมบอกว่าไม่สามารถที่จะซ่อนความประหลาดใจในเสียงของฉัน 'คุณไม่ซื้อหรือไม่' 'จากสถานที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในตลาดหนึ่งที่เปิดโล่งที่เกิดขึ้นสัปดาห์ละสองครั้งในสวนสาธารณะ มีหญิงชรามีที่บอกว่าเธอใช้ในการอบพวกเขาสำหรับสามีของเธอเป็น เธอมีเจ็ดของพวกเขาคุณจะเชื่อ? และพวกเขาทั้งหมดกินฟรุตเธอ. ยังไงก็เถอะผมไม่แปลกใจว่าเธอได้มีเจ็ดสามี ไม่ได้อยู่กับฟรุตเหล่านั้น. 'เธอไม่พูดในสิ่งที่เธอใส่ในพวกเขา? ฉันถามหวังว่า. 'เพียงว่าเธอใส่ใน "สิ่งที่พิเศษ" ที่เธอเติบโตตัวเอง' ป้ามี่กล่าวว่า เธอจะไม่พูดในสิ่งที่ เธอบอกฉันว่าเธออบชนิดของเค้กที่ไม่กี่ครั้ง เป็นเรื่องของความเป็นจริงที่เธอรู้ว่าฉันคิดเกี่ยวกับการหาสามีสำหรับคุณ ผมไม่ทราบว่าเธอรู้ แต่ที่เธอทำ. อย่างไรก็ตามผู้หญิงคนนี้ที่ทำเค้กบอกฉันจะให้มันอยู่กับคุณและปัญหาของคุณจะเป็นมากกว่า ผมไม่เชื่อว่าสิ่งที่เธอพูด แต่ฉันใช้ในการซื้อฟรุตเพราะพวกเขาอร่อย. ผมสังเกตเห็นว่าป้ามีมี่พูดถึงหญิงชราคนนี้ราวกับว่าเธอไม่ได้รอบใด ๆ เพิ่มเติม ฉันกลัวที่เลวร้ายที่สุด เธอตาย? 'เราสามารถเห็นหญิงชราที่จะถามเธอเกี่ยวกับมันได้หรือไม่' ฉันถาม. ป้ามี่มองมาที่ฉันเศร้า 'ฉันกลัวเธอเสียชีวิตเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว - ผมไปงานศพของเธอ พวกเขากล่าวว่าเธอเป็นกว่าร้อยปี มีจำนวนมากของคนแปลกหน้าอยู่ที่นั่นไม่ได้มาจากรอบ ๆ ที่นี่ทุกคนพูดในที่ชนิดของวิธีการที่แปลกประหลาดบางอย่าง พวกเขาดูเหมือนจะคิดว่าเธอเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไม่มีใครเคยสังเกตเห็นมากของเธอรอบที่นี่. '' ยกเว้นคุณป้ามีมี่ 'ฉันกล่าว. ป้ามี่ยิ้ม 'ดีที่คุณรู้ว่าฉันไม่สามารถคิดธุรกิจของตัวเอง. ผมรู้ว่า. 'พูดที่' เธอกล่าวว่าการเคลื่อนย้ายใกล้ชิดกับผมว่า 'ก็เปิดของคุณ. 'ตาฉัน?' ฉันถาม. 'ที่จะบอกฉันทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ "เธอกล่าว. และเพื่อให้ฉันได้ ทุกอย่างเช่นเดียวกับที่ผมเคยสัญญาไว้ ผมไม่ทราบว่าป้ามี่เชื่อผมหรือไม่ แต่ถ้าเธอไม่ได้เธอไม่เคยปล่อยให้มันแสดง. เธอไม่ได้เป็นหญิงชราที่ไม่ดีป้ามี่ของฉัน ไม่เมื่อคุณได้รับรู้ของเธอ. ฉัน n ท้ายที่สุดฉันมีสองวันปิดการทำงาน ผมบอกว่าผมต้องการได้รับการป่วยและในทางที่ผมเป็นผมจะไม่รู้สึกดีจนผมรู้ว่าความจริงเกี่ยวกับ Fruitcake ที่ ผมรู้ว่ามีโอกาสน้อยที่จะค้นพบสิ่งที่จริงไปเป็นมัน ผมจะต้องทำงานออกจากจำนวนเงินขนาดเล็กที่ฉันได้ทิ้งไว้ในขวด ผมได้นำมาใช้มากขึ้นกว่าที่ฉันคิดคืนอื่น ๆ . แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าฉันอยากจะให้โชคลาภของฉันจากความลับของหญิงชรา บางทีมันอาจจะเป็นเพียงคนเดียวที่ถูกต้องว่าเป็นความลับควรโกหกฝังอยู่กับเธอ. จากนั้นอีกครั้งอาจจะไม่. แม่ดูเหมือนพอใจกับคำอธิบายของฉันว่าสิ่งที่ได้ก็ไม่ทำงานออกระหว่างฉันกับนายเอมัสแม้ว่าเธอจะคิดว่ามันเป็นโอกาสที่สูญเสีย - เธอต้องการให้ผม ที่จะมีสามีที่อุดมไปด้วย . ยังคงมีความสุขคือสิ่งที่จริงๆนับเธอกล่าวว่ามีหมายเหตุของความโศกเศร้าในเสียงของเธอในที่สุดเมื่อผมได้กลับไปที่โรงงานมีข้อความทิ้งไว้บนโต๊ะทำงานของฉัน- ฉันจะได้เห็นนายเอมัสทันทีที่ฉันได้ใน. ในฐานะที่เป็น ผมเดินไปทางสำนักงานเดวิดเอมัสของฉันรู้สึกเหมือนเด็กนักเรียนที่ต้องไปดูครูหัว ผมมั่นใจว่าพิเศษ Fruitcake จะยังไม่ได้ร่วมงานโดยขณะนี้ - หลังจากเขาไม่เคยเห็นฉันไม่กี่วัน ผมเคาะประตูของเขา. นายเอมัสกำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานของเขาใหญ่ที่มีขนาดใหญ่ "ตาสีดำ. ยืนอยู่ข้าง ๆ เขายิ้มและสวมแว่นตาดำและหมวกเป็น Sabina. เธอมีแขนของเธอรอบไหล่ของเขา. 'ฉันหวังว่าคุณ เป็นอย่างดีในขณะนี้แอนนา. กล่าวว่านายเอมอส. 'ใช่ขอขอบคุณคุณนายเอมัส' ผมบอกว่า. (ฉันคิดว่าเรียกเขาว่า 'เดวิด' อาจจะไม่ได้สิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำที่จุดนี้. ฉันจะได้เห็นซาบีน่าไม่พอใจที่จะเห็นฉัน.) 'ฉันหวังว่าคุณจะดีเอง' ฉันเพิ่มได้อย่างรวดเร็ว. 'ตาของฉันเจ็บนิด - บริกรของคุณอาจกระทบอย่างหนัก' เขากล่าวด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ . ดังนั้นสามารถ Sabina ผมคิดว่าที่ผมจำได้ว่าเธอเคยตีเขา. แต่ฉันพูดอะไร. 'อย่างไรก็ตามนายเอมัสกล่าวว่า' ฉันจัดการเพื่อความสงบ tbem ลงเพื่อให้ไม่มีปัญหามากขึ้น และตำรวจก็ไม่ได้เรียกว่าบริกรของคุณได้รับส่วนหนึ่งที่จะตำหนิมากเกินไปเพื่อให้พวกเขาได้รับการยอมรับคำขอโทษของฉัน-.. ในราคาที่แน่นอนอย่างน้อยชื่อของเครื่องสำอางเอมัสไม่ปรากฏในหนังสือพิมพ์. 'และเป็นสำหรับ ว่าเรื่องอื่น ๆ ของพฤติกรรมแปลกของฉันที่มีต่อคุณ -.... ฉันไม่สามารถอธิบายสิ่งที่ได้รับผลกระทบผมผมหมายถึงคนที่เหมือนตัวเองและหญิงเหมือนผมหมายถึง '... เขามองที่มีต่อ Sabina. ซาบีน่าเสร็จออกสำหรับเขา. 'เขาหมายความว่าคนรวยและรูปหล่อเหมือนเขาไม่อาจตกหลุมรักกับไม่มีใครเหมือนคุณเมื่อเขามีสาวสวยอย่างฉัน. ไม่ว่าขวาเดวิด '' คุณแสดงมันออกมาให้ดีที่รัก "เขากล่าว. ซาบีน่ายังคง: 'ดาวิดจึงอยากให้คุณยอมรับบิตของเงินที่จะทำขึ้นสำหรับความผิดหวังใด ๆ ที่คุณอาจจะมีแล้วคุณสามารถกลับไปทำน้ำหอมที่ โรงงานอีกครั้ง. ขวาเดวิด? '' อย่างที่รัก 'นายเอมัสกล่าวว่าก่อนจะหันไปฉันอีกครั้ง.' ดีแอนนาผมหวังว่าจะได้มีส่วนช่วย ... เอ้อ ... สิ่งที่ชัดเจนขึ้นเล็กน้อย. ฉัน ขอโทษที่จะต้องมีนี้เอ้อสับสน. ฉันหวังว่านี้ได้เรียงสิ่งที่ออกระหว่างเรา. ผมยืนดูยิ้มซาบีน่าที่เธอใส่นิ้วมือของเธอลงปกของเขา. 'ดีนายเดวิดเอมัส' ผมพูดว่า 'คุณอาจจะ สามารถใช้จมูกผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงของคุณเพื่อสังคายนานี้มากเกินไป! ฉันได้เอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าของฉันสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่จะโยนเมื่อฉันเห็นซาบีน่าหัวเราะ. ฉันเอาด้านบนออกสิ่งแรกที่ผมพบและโยนทุกอย่างที่อยู่ในขวดทั่วทุกมุมด้านหน้าของชุดซาบีน่าที่. 'ใช้เวลาที่และเขาเกินไปคุณ ผู้หญิงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่ากลัว! ฉันตะโกน. เมื่อฉันมองไปที่มือของฉันมันก็ถือขวดเปล่าตอนนี้ Fruitcake พิเศษ. ห้องพักได้แล้วเริ่มที่จะเต็มไปด้วยกลิ่นของมัน. ผมได้ออกไปก่อนที่นายเอมัสสูญเสียการควบคุมตัวเองอีกครั้งออกจากสำนักงานและออกจาก อาชีพของฉันที่เอมัสค์. ซาบีน่าของหลักสูตรนี้จะเพลิดเพลินไปกับทุกความสนใจเป็นพิเศษที่เธอจะได้รับจากคนแปลกขอบคุณที่พิเศษ Fruitcake. ฉันไม่แน่ใจว่านายเดวิดเอมัสจะสนุกกับการแข่งขันแม้ว่า. มันเกิดขึ้นในบางครั้ง ต่อมาไม่นานหลังจากที่ผมได้เริ่มไปทำงานที่โรงงานที่พวกเขาทำอุบาย. ผมพยายามที่จะทำเค้กผลไม้ (ที่ผมหมายถึงคุณไม่เคยรู้!) เมื่อแม่และผมได้ยินเสียงเคาะประตู. 'แม่' ฉันกล่าวว่า 'ถ้าเป็นป้ามี่ที่มีข่าวของผู้อื่น "เด็กสมบูรณ์" สำหรับฉันบอกเธอฉันไม่สนใจ.' 'มันไม่ได้ป้ามี่รัก' แม่กล่าวว่า. 'มันคือใคร? ฉันถาม. 'ฉันคิดว่าคุณควรที่จะมาดูตัวเอง' แม่กล่าวว่า. ฉันไปที่ประตูหน้า. มันเป็นอาร์มสตรองคนส่งพิซซ่า. เขาถือกล่องพิซซ่าที่มี 'อาร์มสตรอง Peachy พิซซ่าใน ตัวอักษรขนาดใหญ่ที่ด้านหน้า. อาร์มสตรองในขณะนี้เป็นเจ้าของ บริษัท พิซซ่า. เขาอธิบายว่าเขาจะตกหลุมรักกับผมตอนแรกที่เขาส่งพิซซ่าให้เรา แต่เขาต้องการที่จะประสบความสำเร็จก่อนที่จะถามฉันออก. เขาบอกว่าฉันสมควรได้รับไม่น้อย .. แล้วเขาให้ผมดอกไม้บางอย่างที่ฉันไม่เคยสังเกตเห็นจริงๆมาก่อน แต่อาร์มสตรองค่อนข้างดีมอง: บิตสั้นอาจจะเล็ก ๆ น้อย ๆ บางด้านบน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

'david ฉันคิด . . . . . . . " ผมเริ่ม .
แต่ตอนนั้นบ๋อยได้ปรากฏอีก

เขาเล่นกีตาร์และร้องเพลง ' O Sole Mio ' , ผมที่ด้านบนของเสียง เขาบอกว่าเขาจะไม่พูดเสียงดัง ฉันยังไม่ได้พูดเรื่องร้องเพลงเสียงดัง ผมต้องจำไว้คราวหน้า .
สำหรับซาบีน่า ,เธอก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ เวลาเห็นคนทั้งสองพูดเท่าไหร่พวกเขารักฉันในเวลาเดียวกัน -- และในขณะที่เธอมี เธอจึงตีเดวิด

ในใบหน้า บริกร ซัง ยังดังกว่าเดิม เดวิดต่อยที่คาง เป็นผมก็ย้ายไปจากโต๊ะ การต่อสู้ที่พัฒนาระหว่างซาบีน่า , เดวิด , ร้องเพลง และอีกหลายคน บริกร บริกรพยายามใจเย็น ๆ สิ่งที่
เร็ว ๆนี้ มันเป็นสถานที่ดังๆ สับสนยุ่งเหยิงของเค้ก ชิ้นกุ้ง สระว่ายน้ำของไวน์และบิตของกีตาร์หัก
เวลาที่จะไป , ฉันคิดว่า .
ผมวิ่งข้างล่าง จับแท็กซี่กลับบ้าน ขอบคุณพระเจ้า คนขับรถแท็กซี่ เป็นผู้หญิง !
เมื่อฉันกลับบ้าน ป้ามีมี่ไปแล้วแม่หลับ - เธอไม่เคยตื่นเมื่อเธอตื่นเต้นมาก ผมเงียบเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นทำไมน้ำหอมของฉันมีเช่นมีผลต่อคนที่จะไม่ปกติใดสังเกตเห็นฉัน ไม่มีอะไรที่ได้รับการใส่ในที่แตกต่างกันใด ๆ อะไร นั่นคือ นอกจากป้ามีมี่ฟรุตเค้ก .
อะไรเพี้ยน !
งั้นฉันมีความคิด ถ้าผมเป็นนักเคมีสามารถหาสิ่งที่มันเป็นหมอนั่น ที่ทำให้ผู้ชายไป
บ้ากับความรัก ? คนที่จะจ่ายมากรู้สิ่งนั้นฉันสามารถทำเงินได้มากมาย ! ไม่มีเหตุผล มาคิดดู ทำไมฉันควรปล่อยให้มอส เครื่องสำอาง รู้เกี่ยวกับมัน หลังจากทั้งหมด มันไม่เพี้ยนได้ แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากผมรู้ว่าอะไรอยู่ในเค้ก - และมีเพียงป้ามีมี่รู้ว่า .
ผมตัดสินใจพลาดงานวันถัดไป - ผมจะบอกว่าผมมีอะไรเย็นๆ หรือฉันยังต้องการที่จะหลีกเลี่ยง David Amos ที่ยังอาจจะได้รับผลกระทบโดยฟรุตเค้ก พิเศษ หรือ การต่อสู้ที่ตาม .
ป้ามีมี่ อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็ก ๆน้อย ๆที่ดีในด้านอื่น ๆของเมือง ผมออกไปก่อนแม่ตื่น ผมไม่ได้ต้องการจะถามเกี่ยวกับชายเล็ก ' ใหม่ ' มันใช้เวลาชั่วโมงเพื่อไปขึ้นรถบัส
เมื่อฉันมาถึงป้ามีมี่ มอบการต้อนรับอบอุ่นเร็วๆนี้เรากำลังนั่งอยู่ในครัว เธอพูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ เราทั้งคู่รู้ว่าป้ามีมี่จะถามฉันเกี่ยวกับในที่สุด เพราะฉะนั้น เราก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องก่อนๆ ป้ามีมี่เป็นบริษัทที่ดีเมื่อเธอไม่ได้พูดถึงสามี .
ผมกล่าวถึง Fruitcake .
แอนนา ' ป้ามีมี่ ผมรู้จักเธอตั้งแต่เธอเกิดมาเธอเคยอบเค้กในชีวิตของคุณตอนนี้คุณต้องการทราบวิธีการอบฟรุตเค้ก เกิดอะไรขึ้น ?
'nothing ป้ามีมี่ ฉันแค่คิดว่า เค้กก็อร่อย และสงสัยว่าถ้าผมจะทำเหมือนกัน ไม่เสียหายหรอก มี ? แน่นอน ฉันกำลังโกหก เราทั้งคู่รู้ดี
'so ' ป้ามีมี่พูด ' ผู้ชายใหม่ของคุณ - เขาอยากให้คุณอบเค้กเค้า ใครเขาจะคิดว่าคุณเป็นแม่ของเขา แค่คุณสองคนกำลังทำอะไร

สุดท้ายกลางคืนมีการปรุงอาหารชั้นเรียน ?
' โอ นะครับ น้ามีมี่ ผมขอร้อง . . . ฉันต้องการรู้จริงๆนะ ฉันสัญญาว่าทันทีที่คุณบอกผม ผมจะบอกคุณทุกอย่างเกี่ยวกับเมื่อคืน '
ป้ามีมี่สนใจ . ทุกอย่าง ?
ทุกอย่าง ' ' ผมพูด ไม่มีความลับ '
' ป้ามีมี่ยิ้ม เอ่อ ที่รัก ฉันเกลียดที่จะบอกคุณแต่ผมไม่ทำเค็ก ฉันซื้อมัน . '
' คุณซื้อมันไหม ? ฉันบอกว่าไม่สามารถซ่อนแปลกใจในเสียงของฉัน คุณซื้อมันที่ไหน ?
'from สถานที่น้อยในตลาดกลางแจ้งที่เกิดขึ้นสองสัปดาห์ในสวนสาธารณะ มีหญิงชราคนหนึ่งที่บอกว่าเธอเคยเผามันสำหรับสามีของเธอ เธอมีเจ็ดของพวกเขา คุณจะเชื่อ ? และพวกเขาก็ได้กินเค้กผลไม้ของเธอ . '
อย่างใดฉันไม่แปลกใจเลยที่เธอได้มีเจ็ดสามี กับเค้กผลไม้เหล่านั้น
'did เธอพูดสิ่งที่เธอใส่ในนั้น ? ผมถาม หวังว่า
'only ที่เธอใส่ใน " สิ่งที่ " พิเศษที่เธอปลูกเอง ' ' ป้ามีมี่ เธอจะไม่พูดอะไร เธอบอกฉันว่าเธออบเค้กแบบนี้ไม่กี่ครั้ง อันที่จริงแล้ว เธอจะรู้ว่าฉันกำลังคิดหาสามีคุณ ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้ แต่เธอทำ .
อยู่ดี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.