William Bradford (1590-1657) was a founder and longtime governor of the Plymouth Colony settlement. Born in England, he migrated with the Separatist congregation to the Netherlands as a teenager. Bradford was among the passengers on the Mayflower’s trans-Atlantic journey, and he signed the Mayflower Compact upon arriving in Massachusetts in 1620. As Plymouth Colony governor for more than thirty years, Bradford helped draft its legal code and facilitated a community centered on private subsistence agriculture and religious tolerance. Around 1630, he began to compile his two-volume “Of Plymouth Plantation,” one of the most important early chronicles of the settlement of New England.
CADILLAC’S DARK KNIGHT RISES: MEET THE CT6
Promoted by Cadillac
Born of substantial yeomen in Yorkshire, England, Bradford expressed his nonconformist religious sensibilities in his early teens and joined the famed Separatist church in Scrooby at the age of seventeen. In 1609 he immigrated with the congregation, led by John Robinson, to the Netherlands. For the next eleven years he and his fellow religious dissenters lived in Leyden until their fear of assimilation into Dutch culture prompted them to embark on the Mayflower for the voyage to North America.
Did You Know?
William Bradford's descendants include Noah Webster, Julia Child and Supreme Court Justice William Rehnquist.
The Pilgrims arrived in what became Plymouth, Massachusetts, in 1621 with a large number of non-Separatist settlers. Before disembarking, the congregation drew up the first New World social contract, the Mayflower Compact, which all the male settlers signed.
Bradford served thirty one-year terms as governor of the fledgling colony between 1622 and 1656. He enjoyed remarkable discretionary powers as chief magistrate, acting as high judge and treasurer as well as presiding over the deliberations of the General Court, the legislature of the community. In 1636 he helped draft the colony’s legal code. Under his guidance Plymouth never became a Bible commonwealth like its larger and more influential neighbor, the Massachusetts Bay Colony. Relatively tolerant of dissent, the Plymouth settlers did not restrict the franchise or other civic privileges to church members. The Plymouth churches were overwhelmingly Congregationalist and Separatist in form, but Presbyterians like William Vassal and renegades like Roger Williams resided in the colony without being pressured to conform to the majority’s religious convictions.
After a brief experiment with the “common course,” a sort of primitive agrarian communism, the colony quickly centered around private subsistence agriculture. This was facilitated by Bradford’s decision to distribute land among all the settlers, not just members of the company. In 1627 he and four others assumed the colony’s debt to the merchant adventurers who had helped finance their immigration in return for a monopoly of the fur trading and fishing industries. Owing to some malfeasance on the part of their English mercantile factors and the decline of the fur trade, Bradford and his colleagues were unable to retire this debt until 1648, and then only at great personal expense.
Around 1630 Bradford began to compile his two-volume Of Plymouth Plantation, 1620-1647, one of the most important early chronicles of the settlement of New England. Bradford’s history was singular in its tendency to separate religious from secular concerns. Unlike similar tracts from orthodox Massachusetts Bay, Bradford did not interpret temporal affairs as the inevitable unfolding of God’s providential plan. Lacking the dogmatic temper and religious enthusiasm of the Puritans of the Great Migration, Bradford steered a middle course for Plymouth Colony between the Holy Commonwealth of Massachusetts and the tolerant secular community of Rhode Island.
The Reader’s Companion to American History. Eric Foner and John A. Garraty, Editors. Copyright © 1991 by Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. All rights reserved.
by Taboola Promoted Links
You May Like
Leif Eriksson vs. Christopher Columbus
America 101: Why an Elephant for Republicans?
History of Witches
You're In For A Big Surprise in 2016 If You Own A Home in Florida
Morning Finance | LendingTree Quotes
HomeTopicsWilliam Bradford
วิลเลียมแบรดฟ (1590-1657) เป็นผู้ก่อตั้งและผู้ว่าราชการมานานของการตั้งถิ่นฐานอาณานิคมพลีมั ธ เกิดในอังกฤษเขาอพยพมากับการชุมนุมแบ่งแยกดินแดนไปยังประเทศเนเธอร์แลนด์เป็นวัยรุ่น แบรดฟอเป็นหนึ่งในผู้โดยสารในการเดินทางของทรานส์แอตแลนติกฟลาวเวอร์ของและเขาเซ็นฟลาวเวอร์ขนาดกะทัดรัดเมื่อมาถึงในแมสซาชูเซตใน 1620 ในฐานะที่เป็นอาณานิคมพลีมั ธ ราชการมานานกว่าสามสิบปีที่ผ่านมาแบรดฟอช่วยร่างรหัสตามกฎหมายและการอำนวยความสะดวกชุมชนเป็นศูนย์กลางในการดำรงชีวิตส่วนตัว การเกษตรและศาสนา . รอบ 1630 เขาเริ่มที่จะรวบรวมทั้งสองของเขาในปริมาณ "พลีมั ธ แพลนเทชัน" หนึ่งในพงศาวดารต้นที่สำคัญที่สุดของการตั้งถิ่นฐานของนิวอิงแลนด์
ของ Cadillac Dark Knight Rises: ตอบสนองความ CT6
ส่งเสริมโดยคาดิลแล
เกิดจากโยมากใน Yorkshire, England , แบรดฟอแสดงความรู้สึกอ่อนไหวทางศาสนาของเขาไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดในช่วงวัยรุ่นและเข้าร่วมกับคริสตจักรในดินแดนที่มีชื่อเสียง Scrooby ตอนอายุสิบเจ็ด ใน 1609 เขาอพยพมาอยู่กับการชุมนุมนำโดยจอห์นโรบินสัน, เนเธอร์แลนด์ สำหรับสิบเอ็ดปีต่อมาเขาและพวกพ้องของเขาเพื่อนทางศาสนาที่อาศัยอยู่ในเลย์เดนจนความกลัวของพวกดูดซึมเข้ากับวัฒนธรรมชาวดัตช์ทำให้พวกเขาเริ่มดำเนินการในฟลาวเวอร์สำหรับการเดินทางไปยังทวีปอเมริกาเหนือ.
คุณทราบหรือไม่
ลูกหลานของวิลเลียมแบรดฟอร์รวมถึงโนอาห์เว็บสเตอร์, จูเลียและ ศาลฎีกาพิพากษาวิลเลียม Rehnquist.
แสวงบุญมาถึงในสิ่งที่กลายเป็นพลีมัท, แมสซาชูเซตใน 1621 ที่มีจำนวนมากของการตั้งถิ่นฐานที่ไม่ใช่แบ่งแยกดินแดน ก่อนที่จะขึ้นฝั่งชุมนุมดึงขึ้นครั้งแรกสัญญาทางสังคมโลกใหม่ฟลาวเวอร์ขนาดกะทัดรัดซึ่งทั้งหมดเป็นเพศชายเข้ามาตั้งถิ่นฐานลงนาม.
แบรดฟอเสิร์ฟสามสิบปีหนึ่งแง่เป็นผู้ปกครองของอาณานิคมนกระหว่าง 1,622 และ 1,656 เขามีความสุขอำนาจตามอำเภอใจที่โดดเด่นในฐานะหัวหน้า ผู้พิพากษาทำหน้าที่ผู้พิพากษาสูงและเหรัญญิกเช่นเดียวกับประธานในการพิจารณาของศาลที่สมาชิกสภานิติบัญญัติของชุมชน ใน 1636 เขาช่วยร่างรหัสตามกฎหมายของอาณานิคม ภายใต้คำแนะนำของเขาพลีมั ธ ไม่เคยเป็นเครือจักรภพพระคัมภีร์เหมือนเพื่อนบ้านที่มีขนาดใหญ่และมีอิทธิพลมากขึ้น, แมสซาชูเซตส์อาณานิคมอ่าว ค่อนข้างใจกว้างของความขัดแย้งที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานพลีมั ธ ไม่ได้ จำกัด การแฟรนไชส์หรือสิทธิพิเศษอื่น ๆ ของเทศบาลให้กับสมาชิกคริสตจักร คริสตจักรพลีมั ธ ขาดลอย Congregationalist และดินแดนในรูปแบบ แต่ Presbyterians เช่นวิลเลียมข้าราชบริพารและคนทรยศอย่างโรเจอร์วิลเลียมส์อาศัยอยู่ในอาณานิคมโดยไม่ต้องถูกกดดันเพื่อให้สอดคล้องกับส่วนใหญ่ของศาสนาความเชื่อมั่น.
หลังจากที่มีการสรุปการทดลองกับ "หลักสูตรทั่วไป" การเรียงลำดับของ คอมมิวนิสต์เกษตรกรรมดั้งเดิมอาณานิคมศูนย์กลางได้อย่างรวดเร็วรอบการดำรงชีวิตการเกษตรส่วนตัว นี้ได้รับการอำนวยความสะดวกโดยการตัดสินใจของ Bradford ในการแจกจ่ายที่ดินตั้งถิ่นฐานทั้งหมดไม่ได้เป็นเพียงสมาชิกของ บริษัท ใน 1627 เขาและอีกสี่คนสันนิษฐานว่าหนี้ของอาณานิคมในการผจญภัยที่ผู้ประกอบการค้าที่ได้ช่วยคลังตรวจคนเข้าเมืองของพวกเขาในการตอบแทนสำหรับการผูกขาดของการซื้อขายที่ทำจากขนสัตว์และการประมงอุตสาหกรรม เนื่องจากการทุจริตในส่วนของปัจจัยภาษาอังกฤษค้าขายและการลดลงของการค้าที่ทำจากขนสัตว์ที่แบรดฟอและเพื่อนร่วมงานของเขาไม่สามารถที่จะเกษียณอายุหนี้นี้จนกว่า 1648 และหลังจากนั้นเพียงค่าใช้จ่ายส่วนบุคคลที่ดี.
รอบ 1630 แบรดฟอเริ่มที่จะรวบรวมสองของเขา ปริมาณของพลีมั ธ ไร่ 1620-1647 ซึ่งเป็นหนึ่งในพงศาวดารต้นที่สำคัญที่สุดของการตั้งถิ่นฐานของนิวอิงแลนด์ ประวัติความเป็นมาของ Bradford เป็นเอกพจน์ในแนวโน้มที่จะแยกศาสนาจากความกังวลเกี่ยวกับฆราวาส ซึ่งแตกต่างจากสถานที่ที่คล้ายกันจากออร์โธดอกซาชูเซตส์เบย์, แบรดฟอไม่ได้ตีความกิจการชั่วคราวเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงแฉของแผนการจัดเตรียมของพระเจ้า ขาดอารมณ์ดันทุรังและความกระตือรือร้นทางศาสนาของ Puritans ของ Great โยกย้ายแบรดฟอนำหลักสูตรกลางสำหรับอาณานิคมพลีมั ธ ระหว่างเครือจักรภพบริสุทธิ์ของแมสซาชูเซตและชุมชนฆราวาสใจกว้างของ Rhode Island.
ของผู้อ่าน Companion เพื่อประวัติศาสตร์อเมริกัน เอริค Foner และจอห์นเอ Garraty บรรณาธิการ สงวนลิขสิทธิ์© 1991 โดย บริษัท Houghton Mifflin Harcourt สิ่งพิมพ์ สงวนลิขสิทธิ์.
โดยเชื่อมโยง Taboola Promoted
ที่คุณอาจชอบ
Leif Eriksson เทียบกับคริสโคลัมบัส
อเมริกา 101: ทำไมช้างรีพับลิกัน
ประวัติความเป็นมาของแม่มด
คุณอยู่ในบิ๊กเซอร์ไพร์สในปี 2016 หากคุณเป็นเจ้าของบ้านในฟลอริดา
เช้าการเงิน | LendingTree คำคม
HomeTopicsWilliam Bradford
การแปล กรุณารอสักครู่..

วิลเลียมแบรดฟอร์ด ( 1590-1657 ) เป็นผู้ก่อตั้งและผู้ว่าการอาณานิคมพลีมัธ longtime ของการตั้งถิ่นฐาน เกิดในอังกฤษ เขาอพยพกับแบ่งแยกชุมนุมไปยังประเทศเนเธอร์แลนด์เป็นวัยรุ่น แบรดฟอร์ดเป็นหนึ่งในผู้โดยสารของเมย์ฟลาวเวอร์ ทรานส์แอตแลนติก เดินทาง เขาเซ็น Mayflower ขนาดกะทัดรัด เมื่อมาถึงในแมสซาชูเซตใน 1620 . เป็นอาณานิคมพลิมัทราชการมานานกว่าสามสิบปี แบรดฟอร์ดช่วยร่างข้อกฎหมายและจัดการชุมชนเป็นศูนย์กลางในการเกษตร subsistence ส่วนบุคคลและความอดทนทางศาสนา ประมาณ 1630 , เขาเริ่มที่จะรวบรวมปริมาณ 2 " ของ พลีมัธ ปลูกต้น " หนึ่งในตำนานที่สำคัญที่สุดของการตั้งถิ่นฐานของนิวอิงแลนด์อัศวินเข้มเพิ่มขึ้น : พบ ct6 คาดิลแลคส่งเสริมโดยคาดิลแลคเกิดมาก yeomen ในยอร์กเชียร์ อังกฤษ เวลส์ แสดงอารมณ์ทางศาสนานอกรีตของเขาในช่วงวัยรุ่นของเขาและเข้าร่วมคริสตจักรของชื่อเสียงใน scrooby ที่อายุสิบเจ็ด ใน เขาย้ายมาอยู่ด้วยในการชุมนุมที่นำโดย จอห์น โรบินสัน , เนเธอร์แลนด์ สำหรับ 11 ปีต่อมาเขา dissenters ศาสนาและเพื่อนของเขาอาศัยอยู่ในความกลัวของการผสมผสานของเลย์เด้นจนเป็นวัฒนธรรมดัตช์ได้รับแจ้งให้เริ่มต้นเมย์ฟลาวเวอร์สำหรับการเดินทางไปอเมริกาคุณรู้มั้ย ?วิลเลียมแบรดฟอร์ดลูกหลานรวม โนอาห์ เว็บสเตอร์ จูเลีย ชายลด์ และศาลฎีกาพิพากษาวิลเลียมเรนควิสต์ .นักแสวงบุญมาถึงสิ่งที่กลายเป็น Plymouth , Massachusetts , 1537 กับจำนวนมากของการไม่แบ่งแยก . ก่อนลงจากรถ , ชุมนุมร่างแรกใหม่สังคมโลกสัญญา เมย์ฟลาวเวอร์ กะทัดรัด ซึ่งชายทุกคน การเซ็นแบรดฟอร์ดเสิร์ฟสามสิบเงื่อนไข 1 ปีในฐานะผู้ปกครองของลูกนกเพิ่งมีขนและอาณานิคมระหว่าง 1622 490 . เขาเพลิดเพลินกับอำนาจดุลพินิจที่โดดเด่นในฐานะหัวหน้าผู้พิพากษา ทำหน้าที่เป็นผู้พิพากษาสูง และเหรัญญิก เป็นประธานพิจารณาของศาลทั่วไป รัฐสภาของชุมชน ในพวกเขาช่วยให้ร่างของอาณานิคมกฎหมายรหัส ภายใต้คำแนะนำของเขา พลีมัธ ไม่เคยเป็นเครือจักรภพคัมภีร์เช่นขนาดใหญ่และมีอิทธิพลมากขึ้นบ้าน Massachusetts Bay อาณานิคม ค่อนข้างใจกว้างของความขัดแย้ง พลีมัธ : ไม่ จำกัด หรือสิทธิพิเศษอื่นๆ แก่สมาชิกแฟรนไชส์และโบสถ์ พลีมัธโบสถ์ได้ขาดลอย congregationalist และฝ่ายแบ่งแยกในรูปแบบ แต่กลุ่มเพรสไบทีเรียนเหมือนวิลเลี่ยมและข้าราชบริพารคนทรยศอย่าง Roger Williams ที่อาศัยอยู่ในอาณานิคมโดยไม่ถูกกดดันให้สอดคล้องกับความเชื่อทางศาสนาของคนส่วนใหญ่หลังจากการทดลองสั้นๆ กับหลักสูตร " ทั่วไป " การจัดเรียงของชาวกสิกรรมคอมมิวนิสต์ , อาณานิคมอย่างรวดเร็วรอบตัวส่วนบุคคลยังชีพเกษตรกรรม นี้คือความสะดวก โดยการตัดสินใจของผู้ตั้งถิ่นฐานที่ดินใน Bradford ทั้งหมด ไม่ใช่แค่สมาชิกของบริษัท ใน 1627 พระองค์และสี่คนอื่น ๆถือว่าเป็นเมืองขึ้นต่อพ่อค้านักผจญภัยที่ช่วยเหลือการเงินของตรวจคนเข้าเมืองในการตอบแทนสำหรับการผูกขาดอุตสาหกรรมการค้าขนสัตว์และตกปลา เนื่องจากมีการทุจริต ในส่วนของปัจจัยของภาษาอังกฤษ Mercantile และความเสื่อมของการค้าขนสัตว์ แบรดฟอร์ด และเพื่อนร่วมงานของเขาไม่สามารถปลดหนี้นี้จนกระทั่งค.ศ. 1648 จากนั้นเพียงค่าใช้จ่ายส่วนบุคคลประมาณ 1630 แบรดฟอร์ดเริ่มรวบรวมของเขาสองเล่มของ พลีมัธ 1620-1647 ปลูกหนึ่งต้นตำนานที่สำคัญที่สุดของการตั้งถิ่นฐานของนิวอิงแลนด์ ประวัติศาสตร์เวลส์เป็นเอกพจน์ในแนวโน้มที่จะแยกศาสนาจากความกังวลใดๆ เหมือนคล้ายผืนจากดั้งเดิม Massachusetts Bay , Bradford ไม่ได้แปลชั่วคราวกิจการเป็น inevitable แฉแผนที่มาจากพระเจ้า ขาดอารมณ์ ดันทุรัง และความกระตือรือร้นทางศาสนาของพวกเคร่งศาสนาของการย้ายถิ่นฐาน แบรดฟอร์ดชี้ทางหลักสูตรกลางสำหรับอาณานิคมพลิมัทระหว่างเครือจักรภพแห่งแมสซาชูเซตและชุมชนฆราวาสใจกว้างของโรดไอส์แลนด์ของผู้อ่าน ผู้ติดตามของประวัติศาสตร์อเมริกัน บรรณาธิการอีริคโฟเนอร์และ John A . garraty , . สงวนลิขสิทธิ์สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2534 โดยบริษัท Houghton มิฟฟลิน ฮาร์คอร์ด สงวนลิขสิทธิ์โดย taboola ส่งเสริมการเชื่อมโยงคุณอาจชอบลีฟ ริคสัน กับ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัสอเมริกา 101 : ทำไมช้างสำหรับรีพับลิกัน ?ประวัติศาสตร์ของแม่มดคุณจะแปลกใจในการใหญ่ใน 2016 ถ้าคุณเป็นเจ้าของบ้านในฟลอริดาเช้า | lendingtree ราคา การเงินhometopicswilliam แบรดฟอร์ด
การแปล กรุณารอสักครู่..
