The decision to vertically integrat

The decision to vertically integrate depends not
only on the costs associated with transacting over
markets, but also on the internal costs of producing
within the firm. The effectiveness of integration
depends on the ability to evaluate and monitor
employees and the ability to effectively discover
and convey information. These capabilities are
affected by firm size and the type of organizational
structure.
One strand of the literature on the relationship
between internal costs and firm size examines diseconomies
that arise with cumulative control loss
(see, e.g., Williamson (1970)). Others have examined diseconomies arising from the fixed nature
of managerial capital (see, e.g., Penrose (1959)).
The presence of diseconomies has direct implications
for the decision to vertically integrate.
Because the stock of managerial capital is fixed at
any point in time, increases in the scale of a
particular activity must be weighed against the
addition of upstream and downstream activities.
Thus, the level of vertical integration is expected
to be negatively related to the scale of the firm's
primary activity. Nonvertically related, i.e., conglomerate, activities
provide competing uses for the firm's stock of
managerial capital. In fact, the demand for
managerial capital in producing new or different
activities is often greater than in producing related
products.7 Consequently, the tradeoff between engaging
in vertically related and nonrelated activities
will be investigated separately from the tradeoff
between engaging in vertically related activities
and the firm's primary area of specialization.
Again, the tradeoff implies a negative relationship.
Implementation of certain organizational structures
may enable firms to relax diseconomies associated
with firm size. Most notably, firms have
adopted the multidivisional (or M-form) organizational
structure to replace the traditional functionally
organized structure (see Williamson (1975)).
Superior planning, coordination and control is
achieved by decentralizing operating decisions
while centralizing strategic decisions. Thus, the
presence of the M-form organization is expected
to be positively related to the level of vertical
integration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดสินใจที่จะรวมในแนวตั้งขึ้นอยู่ไม่ในต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับ transacting มากกว่าตลาด แต่อยู่ภายในต้นทุนการผลิตภายในบริษัท ประสิทธิภาพของการรวมขึ้นอยู่กับความสามารถในการประเมิน และตรวจสอบพนักงานและสามารถค้นพบได้อย่างมีประสิทธิภาพและนำเสนอข้อมูล ความสามารถเหล่านี้รับผลกระทบจากขนาดของบริษัทและประเภทขององค์กรโครงสร้างการสาระของวรรณกรรมในความสัมพันธ์หนึ่งระหว่างต้นทุนภายในและขนาดของบริษัทตรวจสอบ diseconomiesที่เกิดขึ้นกับการสูญเสียการควบคุมการสะสม(ดู เช่น Williamson (1970)) คนได้ตรวจสอบ diseconomies เกิดจากลักษณะคงที่บริหารจัดการเงินทุน (ดู เช่น Penrose (1959))ของ diseconomies มีผลกระทบโดยตรงการตัดสินใจที่จะรวมในแนวตั้งเนื่องจากสต็อกของทุนการบริหารจัดการเป็นแบบคงที่มีจุดในเวลา เพิ่มขนาดของการกิจกรรมต้องชั่งน้ำหนักกับการนอกจากนี้กิจกรรมขั้นต้นน้ำ และปลายน้ำดังนั้น จึง คาดว่าระดับของการบูรณาการในแนวตั้งส่งเกี่ยวข้องกับมาตราส่วนของของบริษัทกิจกรรมหลัก Nonvertically ที่เกี่ยวข้อง เช่น หินกรวดมน กิจกรรมให้ใช้แข่งขันสำหรับหุ้นของบริษัทของบริหารจัดการทุน ในความเป็นจริง ความต้องการบริหารจัดการทุนในการผลิตใหม่ หรือแตกต่างกันกิจกรรมมักจะมีมากกว่าในการผลิตที่เกี่ยวข้องproducts.7 ดัง ยอมเสน่ห์ในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องในแนวตั้ง และ nonrelatedจะสอบสวนแยกต่างหากจากข้อดีของการระหว่างในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องในแนวตั้งและที่ตั้งของบริษัทหลักของความเชี่ยวชาญอีกครั้ง ข้อดีหมายถึงความสัมพันธ์เชิงลบดำเนินการกำหนดโครงสร้างองค์กรอาจทำให้บริษัทผ่อน diseconomies ที่เกี่ยวข้องกับขนาดของบริษัท สุดยวด บริษัทมีนำแบบ multidivisional (หรือ M-) องค์กรโครงสร้างการแทนที่แบบดั้งเดิมบริเวณจัดระเบียบโครงสร้าง (ดู Williamson (1975))ห้องวางแผน ประสานงานและควบคุมได้โดย decentralizing ปฏิบัติการตัดสินใจในขณะที่การนำการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ ดังนั้น การคาดว่าสถานะขององค์กรแบบ Mเชิงบวกเกี่ยวข้องกับระดับของแนวตั้งรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตัดสินใจที่จะบูรณาการในแนวตั้งขึ้นอยู่ไม่
เพียง แต่ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการทำธุรกรรมกว่า
ตลาด แต่ยังอยู่ในค่าใช้จ่ายภายในของการผลิต
ภายใน บริษัท ประสิทธิผลของการรวมกลุ่ม
ขึ้นอยู่กับความสามารถในการประเมินและการตรวจสอบ
พนักงานและความสามารถในการค้นพบได้อย่างมีประสิทธิภาพ
และถ่ายทอดข้อมูล ความสามารถเหล่านี้ได้รับ
ผลกระทบจากขนาดของ บริษัท และประเภทขององค์กร
โครงสร้าง.
หนึ่งสาระของหนังสือที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์
ระหว่างค่าใช้จ่ายภายในและขนาดของ บริษัท ตรวจสอบ diseconomies
ที่เกิดขึ้นกับการสูญเสียการควบคุมสะสม
(ดูเช่นวิลเลียมสัน (1970)) คนอื่น ๆ ได้รับการตรวจสอบ diseconomies ที่เกิดจากธรรมชาติที่คงที่
ของเงินทุนในการบริหารจัดการ (ดูเช่นเพนโรส (1959)).
การปรากฏตัวของ diseconomies มีผลกระทบโดยตรง
สำหรับการตัดสินใจที่จะบูรณาการในแนวตั้ง.
เพราะหุ้นของทุนการบริหารจัดการที่ได้รับการแก้ไขที่
จุดในเวลาใด เพิ่มขึ้นในระดับของ
กิจกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะต้องชั่งน้ำหนักกับ
การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมต้นน้ำและปลายน้ำ.
ดังนั้นระดับของการรวมแนวตั้งที่คาดว่า
จะเกี่ยวข้องในเชิงลบกับขนาดของ บริษัท
กิจกรรมหลัก ที่เกี่ยวข้อง Nonvertically คือกลุ่มกิจกรรม
การแข่งขันให้ใช้สำหรับหุ้นของ บริษัท ใน
การบริหารจัดการทุน ในความเป็นจริงความต้องการ
เงินทุนในการบริหารจัดการในการผลิตใหม่หรือแตกต่างกัน
มักจะเป็นกิจกรรมที่ยิ่งใหญ่กว่าในการผลิตที่เกี่ยวข้อง
products.7 ดังนั้นถ่วงดุลอำนาจระหว่างการมีส่วนร่วม
ในการที่เกี่ยวข้องในแนวตั้งและกิจกรรม nonrelated
จะถูกสอบสวนแยกต่างหากจากการถ่วงดุลอำนาจ
ระหว่างการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับแนวตั้ง
และ พื้นที่หลักของ บริษัท ที่มีความเชี่ยวชาญ.
อีกครั้งถ่วงดุลอำนาจที่แสดงถึงความสัมพันธ์เชิงลบ.
การดำเนินการตามโครงสร้างองค์กรบางอย่าง
อาจช่วยให้ บริษัท ที่จะผ่อนคลาย diseconomies เกี่ยวข้อง
กับขนาดของ บริษัท ส่วนใหญ่ยวด บริษัท ได้
นำ multidivisional (หรือ M-Form) ขององค์กร
ที่จะเปลี่ยนโครงสร้างแบบดั้งเดิมหน้าที่
จัดโครงสร้าง (ดูวิลเลียมสัน (1975)).
ซูพีเรียวางแผนการประสานงานและการควบคุม
ทำได้โดยการกระจายอำนาจการตัดสินใจในการดำเนินงาน
ในขณะที่การรวมศูนย์การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ ดังนั้น
การปรากฏตัวขององค์กร M-รูปแบบคาดว่า
จะเกี่ยวข้องในทางบวกกับระดับของแนว
บูรณาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตัดสินใจในแนวตั้งรวมขึ้นอยู่ไม่เพียงกับค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับ

transacting มากกว่าตลาด แต่ยังมีต้นทุนภายในการผลิต
ภายในบริษัท ประสิทธิผลของการรวม
ขึ้นอยู่กับความสามารถในการทำงานของพนักงานและความสามารถในการได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ค้นพบและถ่ายทอดข้อมูล ความสามารถเหล่านี้
ผลกระทบจากขนาดของ บริษัท และประเภทของโครงสร้างองค์การ
.
เกลียวหนึ่งของวรรณกรรมบนความสัมพันธ์ระหว่างต้นทุนภายใน และขนาด


ตรวจสอบ diseconomies ที่เกิดขึ้นกับการควบคุมการสูญเสียสะสม ( ดู เช่น วิลเลียมสัน ( 1970 ) คนอื่น ๆมีการตรวจสอบ diseconomies ที่เกิดขึ้นจากการแก้ไขของการจัดการทุนธรรมชาติ
( ดู เช่น เพนโรส ( 1959 )
)การปรากฏตัวของ diseconomies ได้ตรงความหมาย
สำหรับการตัดสินใจในแนวตั้งรวม .
เพราะหุ้นของการจัดการทุนคงที่
จุดในเวลาใด ๆ เพิ่มระดับของกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงจะต้องชั่งน้ำหนักกับ

เพิ่มกิจกรรมด้านเหนือน้ำและท้ายน้ำ .
ดังนั้นระดับของการรวมแนวตั้งคาดว่า
จะมีความสัมพันธ์กับขนาดของบริษัท
กิจกรรมหลัก nonvertically ที่เกี่ยวข้อง เช่น หินกรวดมน กิจกรรม
ให้ใช้สำหรับการแข่งขันของ บริษัท หุ้นของ
การจัดการทุน ในความเป็นจริงความต้องการ
การจัดการทุนในการผลิตใหม่หรือแตกต่างกัน
กิจกรรมมักจะสูงกว่าในการผลิตผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง
7 จากนั้น ข้อเสียระหว่างการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องและ nonrelated

ในแนวตั้งจะทำการแยกต่างหากจากสามเกลอ
ระหว่างมีส่วนร่วมในแนวตั้งและกิจกรรมที่เกี่ยวข้องของ บริษัท หลัก

พื้นที่ของความเชี่ยวชาญ อีก ข้อเสีย แสดงถึงความสัมพันธ์เชิงลบ ตามโครงสร้างองค์กร

บางอาจจะช่วยให้ บริษัท ที่จะผ่อนคลาย diseconomies เกี่ยวข้อง
กับขนาด โดยเฉพาะ บริษัท ได้รับประกอบด้วยหลายส่วน ( หรือ m-form

) องค์การโครงสร้างเพื่อแทนที่แบบดั้งเดิมโดย
จัดโครงสร้าง ( ดูวิลเลียมสัน ( 1975 ) ) .
วางแผนที่เหนือกว่า การประสานงานและการควบคุมโดยการตัดสินใจดำเนินงาน

decentralizing ในขณะที่รวมศูนย์การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ ดังนั้น การปรากฏตัวของ m-form

เป็นองค์กรที่คาดว่ามีความสัมพันธ์ทางบวกกับระดับของการรวมแนวตั้ง