AbstractCardiopulmonary late toxici

Abstract
Cardiopulmonary late toxicity is of concern in concurrent chemoradiotherapy (CCRT) for esophageal cancer. The aim of this study was to examine the benefit of proton beam therapy (PBT) using clinical data and adaptive dose-volume histogram (DVH) analysis. The subjects were 44 patients with esophageal cancer who underwent definitive CCRT using X-rays (n = 19) or protons (n = 25). Experimental recalculation using protons was performed for the patient actually treated with X-rays, and vice versa. Target coverage and dose constraints of normal tissues were conserved. Lung V5-V20, mean lung dose (MLD), and heart V30-V50 were compared for risk organ doses between experimental plans and actual treatment plans. Potential toxicity was estimated using protons in patients actually treated with X-rays, and vice versa. Pulmonary events of Grade ≥2 occurred in 8/44 cases (18%), and cardiac events were seen in 11 cases (25%). Risk organ doses in patients with events of Grade ≥2 were significantly higher than for those with events of Grade ≤1. Risk organ doses were lower in proton plans compared with X-ray plans. All patients suffering toxicity who were treated with X-rays (n = 13) had reduced predicted doses in lung and heart using protons, while doses in all patients treated with protons (n = 24) with toxicity of Grade ≤1 had worsened predicted toxicity with X-rays. Analysis of normal tissue complication probability showed a potential reduction in toxicity by using proton beams. Irradiation dose, volume and adverse effects on the heart and lung can be reduced using protons. Thus, PBT is a promising treatment modality for the management of esophageal cancer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อสาย toxicity cardiopulmonary ได้ความกังวลพร้อม chemoradiotherapy (CCRT) สำหรับมะเร็งหลอดอาหาร จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบประโยชน์ของโปรตอนแสงบำบัด (PBT) โดยใช้ข้อมูลทางคลินิกและการวิเคราะห์ปริมาณยาเหมาะสมฮิสโตแกรม (DVH) เรื่อง 44 ผู้ป่วยมะเร็งหลอดอาหารที่ประกอบไปด้วยการใช้รังสีเอกซ์ CCRT ทั่วไป (n = 19) หรือโปรตอน (n = 25) ทดลองคำนวณใช้โปรตอนที่ดำเนินการสำหรับผู้ป่วยที่รักษา ด้วยรังสีเอกซ์ และในทางกลับกันจริง เป้าหมายความครอบคลุมและยาข้อจำกัดของเนื้อเยื่อปกติที่อยู่ V5-V20 ของปอด ปอดหมายถึงยา (MLD), และหัวใจ V30 V50 เปรียบเทียบสำหรับปริมาณอวัยวะความเสี่ยงระหว่างแผนการทดลองและวางแผนการรักษาจริง ความเป็นพิษอาจเกิดขึ้นได้ประมาณใช้โปรตอนในผู้ป่วยที่รักษา ด้วยรังสีเอกซ์ และในทางกลับกันจริง เกรด ≥2 เหตุการณ์ระบบทางเดินหายใจที่เกิดขึ้นในกรณี 8/44 (18%), และเหตุการณ์หัวใจถูกเห็นในกรณี 11 (25%) ความเสี่ยงปริมาณอวัยวะในผู้ป่วยที่มีเหตุการณ์ ≥2 เกรดอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าสำหรับผู้ที่มีกิจกรรมของ ≤1 เกรดได้ ปริมาณอวัยวะความเสี่ยงได้ต่ำในโปรตอนแผนเปรียบเทียบกับแผนการเอ็กซ์เรย์ ทั้งหมดผู้ป่วยทุกข์ทรมานความเป็นพิษที่ได้รับการรักษา ด้วยรังสีเอกซ์ (n = 13) ได้ลดปริมาณคาดการณ์ในปอดและหัวใจโดยใช้โปรตอน ในขณะที่ปริมาณในผู้ป่วยทั้งหมดรับโปรตอน (n = 24) มีความเป็นพิษของเกรด ≤1 มี worsened toxicity คาดการณ์ ด้วยรังสีเอกซ์ วิเคราะห์ความน่าเป็นภาวะแทรกซ้อนของเนื้อเยื่อปกติพบว่าลดศักยภาพในความเป็นพิษ โดยใช้คานโปรตอน วิธีการฉายรังสีปริมาณรังสี ระดับเสียง และส่งผลต่อหัวใจและปอดสามารถลดได้ใช้โปรตอน ดังนั้น PBT เป็น modality ที่รักษาสัญญาสำหรับการจัดการของมะเร็งหลอดอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
หัวใจและปอดช้าพิษคือความกังวลในการ chemoradiotherapy ( ccrt ) สำหรับโรคมะเร็งหลอดอาหาร จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาประโยชน์ของการรักษาด้วยลำแสงโปรตอน ( PBT ) โดยใช้ข้อมูลทางคลินิกและปรับขนาดปริมาตรกราฟ ( dvh ) การวิเคราะห์ ตัวอย่างคือ ผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งที่ได้รับที่ชัดเจน ccrt โดยใช้รังสีเอกซ์ ( n = 19 ) หรือโปรตอน ( n = 25 )การคํานวณได้ทดลองใช้กับคนไข้จริง ๆรักษาด้วยรังสีเอกซ์และในทางกลับกัน ครอบคลุมเป้าหมาย และข้อจำกัดของปริมาณเนื้อเยื่อปกติสามารถ . v5-v20 หมายถึงปอดปอด , ยา ( MLD ) และหัวใจ ( อวัยวะ v30-v50 เปรียบเทียบความเสี่ยงระหว่างแผนการทดลอง และแผนการรักษาที่เกิดขึ้นจริงความเป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นได้ในผู้ป่วยจริง โดยการรักษาด้วยรังสีโปรตอน และในทางกลับกัน เหตุการณ์ที่ 2 เกิดขึ้นในปอด ≥เกรด 8 / 44 ราย ( ร้อยละ 18 ) และเหตุการณ์หัวใจพบ 11 ราย ( ร้อยละ 25 ) ความเสี่ยงในผู้ป่วยที่มีอวัยวะซึ่งเหตุการณ์ของเกรด≥ 2 สูงกว่าผู้ที่มีเหตุการณ์ของเกรด≤ 1ขนาดอวัยวะความเสี่ยงต่ำในโปรตอนแผนเมื่อเทียบกับแผนการเอ็กซ์เรย์ ผู้ป่วยที่อาการพิษที่ได้รับรังสีเอกซ์ ( n = 13 ) ได้ลดคาดการณ์ปริมาณการใช้โปรตอนในปอดและหัวใจ ในขณะที่ปริมาณในการรักษาด้วยโปรตอน ( n = 24 ) กับความเป็นพิษของเกรด≤ 1 มี worsened ทำนายความเป็นพิษกับอายุการวิเคราะห์เนื้อเยื่อความน่าจะเป็นปกติภาวะแทรกซ้อนพบศักยภาพในการลดความเป็นพิษ โดยการใช้ลำแสงโปรตอน รังสี , ปริมาณและผลเสียต่อปอดและหัวใจ สามารถลดการใช้โปรตอน . ดังนั้น , PBT เป็นกิริยาการรักษาสัญญาในการจัดการโรคมะเร็งหลอดอาหาร