As indicated by rainfall histograms

As indicated by rainfall histograms at Tainan (Figure 1(c)) and Keelung (Figure 1(d)), the alternation of
the two rainfall regimes is a result of the alternation in the northeast winter and the southwest summer
monsoons with an apparent enhancing effect by the orography (outlined in Section 1). Of course it may
not be completely legitimate to define two rainfall regions over all of Taiwan based on only two stations.
The following questions are raised: (i) What is the geographic coverage of these two rainfall regimes, and
(ii) how does the transition of two rainfall regimes behave following the alternation of the two monsoons?
These questions will be answered by the following analyses: (i) the EOF analysis of rainfall, and (ii) the
seasonal march of rainfall around the coastal zones of Taiwan. The EOF analysis provides a concise view
of the major seasonal variation modes in Taiwan rainfall, while the second approach illustrates the
transition between these seasonal variation modes. Results are reported in the following sections.



After removing their annual mean values, the rainfall departures of all 15 CWB stations along the
coastal zone are subjected to EOF analysis. Details concerning the EOF analysis are referred to Kutzback
(1967). Displayed in Figure 2 are the eigencoefficient (C1 and C2) time series and eigenvectors (E1 and
E2) of the first two principal eigenmodes. Based upon variance explained by these two eigenmodes (58%
and 34.3%, respectively), the seasonal variation in Taiwan rainfall can almost be portrayed. The temporal
variation of the Cs and the spatial structure of the Es reveal two distinct rainfall modes: southern Taiwan
and northern Taiwan modes. Comparison between the C1 time series with the rainfall histogram of Tainan
(Figure 1(c)) reveals that the summer monsoon rainfall in Taiwan is represented by the first eigenmode.
In contrast, the comparison between the C2 time series and the Keelung rainfall histogram (Figure 1(d))
indicates that the autumn rainfall is represented by the second eigenmode.
Though the majority of the variance (92.3%) of seasonal rainfall variation over Taiwan is explained by
the first two eigenmodes, two interesting features concerning Taiwan rainfall are missin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่ระบุ โดยฝนฮิสโตแกรมที่นัน (รูป 1(c)) และหลง (รูป 1(d)), alternation ของระบอบสองฝนเป็นผลของ alternation ในฤดูหนาวตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ฤดูร้อนมรสุม มีผลส่งเสริมชัดเจนโดย orography (ระบุไว้ในส่วนที่ 1) แน่นอนมันอาจไม่ได้ถูกต้องตามกฎหมายทั้งหมดเพื่อกำหนดขอบเขตปริมาณน้ำฝนทั้งสองมากกว่าของไต้หวันตามสถานีเท่านั้นจะยกคำถามต่อไปนี้: (i) ความครอบคลุมนี้ฝนสองระบอบ ภูมิศาสตร์คืออะไร และ(ii) การเปลี่ยนแปลงของปริมาณน้ำฝนทั้งสองระบอบไม่ทำต่อ alternation ของมรสุมทั้งสองจะตอบคำถามเหล่านี้ โดยการวิเคราะห์ต่อไปนี้: (i) การวิเคราะห์ปริมาณน้ำฝน EOF และ (ii)มีนาคมตามฤดูกาลปริมาณน้ำฝนรอบเขตพื้นที่ชายฝั่งของไต้หวัน วิเคราะห์ EOF ให้ดูกระชับวิธีเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลที่สำคัญในไต้หวันฝน ในขณะที่สอง วิธีแสดงในเปลี่ยนระหว่างโหมดเหล่านี้เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล มีรายงานผลในส่วนต่อไปนี้หลังจากลบค่าเฉลี่ยประจำปี ออกปริมาณน้ำฝนทั้งหมด 15 CWB สถานีตามชายฝั่งที่ต้องการวิเคราะห์ EOF รายละเอียดเกี่ยวกับการวิเคราะห์ EOF อย่าง Kutzback(ค.ศ. 1967) แสดงในรูปที่ 2 คือ eigencoefficient (C1 และ C2) เวลาชุดและลักษณะเฉพาะ (E1 และE2) ของ eigenmodes หลักสอง ขึ้นอยู่กับความแปรปรวนที่อธิบาย โดย eigenmodes เหล่านี้สอง (58%34.3% ตามลำดับ), เกือบจะเซ็กส์ความผันแปรตามฤดูกาลในไต้หวันปริมาณน้ำฝนได้ ชั่วคราวของ Cs และโครงสร้างปริภูมิของ Es แสดงปริมาณน้ำฝนทั้งสองโหมด: ภาคใต้ไต้หวันและโหมดไต้หวันภาคเหนือ เปรียบเทียบระหว่างชุดเวลา C1 กับฝนฮิสโตแกรมของไทนัน(ภาพประกอบ 1(c)) เปิดเผยว่า ฝนมรสุมฤดูร้อนในไต้หวันจะถูกแสดง ด้วย eigenmode แรกในความคมชัด การเปรียบเทียบระหว่างชุดเวลา C2 และการหลงฝนฮิสโตแกรม (ภาพประกอบ 1(d))บ่งชี้ว่า ปริมาณน้ำฝนฤดูใบไม้ร่วงจะถูกแสดง ด้วย eigenmode ที่สองแม้ว่า อธิบายความแปรปรวน (92.3%) ของปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาลแปรปรวนไต้หวันส่วนใหญ่โดยeigenmodes สอง สองคุณลักษณะที่น่าสนใจเกี่ยวกับฝนไต้หวันมี missin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ระบุโดย histograms ปริมาณน้ำฝนที่ Tainan (รูปที่ 1 (c)) และจี (รูปที่ 1 (ง)) สลับกันของ
ทั้งสองระบอบปริมาณน้ำฝนเป็นผลมาจากการสลับภาคตะวันออกเฉียงเหนือในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อนตะวันตกเฉียงใต้
มรสุมกับเสริมสร้างชัดเจน ผลกระทบโดย Orography (ที่ระบุไว้ในมาตรา 1) แน่นอนมันอาจจะ
. จะไม่สมบูรณ์ถูกต้องตามกฎหมายในการกำหนดพื้นที่ที่ปริมาณน้ำฝนมากกว่าสองของไต้หวันขึ้นอยู่กับเพียงสองสถานี
คำถามต่อไปนี้จะยก: (i) อะไรคือสิ่งที่คุ้มครองทางภูมิศาสตร์ของทั้งสองระบอบปริมาณน้ำฝนและ
(ii) วิธีการที่ไม่ ? การเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองของทั้งสองปริมาณน้ำฝนประพฤติต่อไปนี้สลับกันของทั้งสองมรสุม
คำถามเหล่านี้จะได้รับการตอบโดยต่อไปนี้การวิเคราะห์: (i) การวิเคราะห์ EOF ของปริมาณน้ำฝน, และ (ii)
ในเดือนมีนาคมตามฤดูกาลปริมาณน้ำฝนรอบบริเวณชายฝั่งของไต้หวัน การวิเคราะห์ EOF ให้มุมมองที่รัดกุม
ที่สำคัญโหมดการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในไต้หวันปริมาณน้ำฝนในขณะที่แนวทางที่สองแสดงให้เห็นถึง
การเปลี่ยนแปลงระหว่างโหมดการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลนี้ ผลจะมีการรายงานในส่วนต่อไป. หลังจากลบค่าเฉลี่ยประจำปีของพวกเขาออกปริมาณน้ำฝนทั้งหมด 15 สถานี CWB ไปตามชายฝั่งที่อาจจะวิเคราะห์ EOF รายละเอียดเกี่ยวกับการวิเคราะห์ EOF จะเรียก Kutzback (1967) แสดงในรูปที่ 2 เป็น eigencoefficient (C1 และ C2) ชุดเวลาและ eigenvectors (E1 และE2) ของสองคนแรก eigenmodes เงินต้น ขึ้นอยู่กับความแปรปรวนอธิบายโดยทั้งสอง eigenmodes (58% และ 34.3% ตามลำดับ) การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในปริมาณน้ำฝนไต้หวันเกือบจะสามารถเป็นภาพ กาลเวลาเปลี่ยนแปลงของ Cs และโครงสร้างเชิงพื้นที่ของ Es เปิดเผยสองโหมดปริมาณน้ำฝนที่แตกต่างจากภาคใต้ของไต้หวันและโหมดไต้หวันภาคเหนือ เปรียบเทียบระหว่างอนุกรมเวลา C1 กับ histogram ปริมาณน้ำฝนของ Tainan (รูปที่ 1 (c)) แสดงให้เห็นว่าปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูร้อนลมมรสุมในไต้หวันเป็นตัวแทนจาก Eigenmode แรก. ในทางตรงกันข้ามการเปรียบเทียบระหว่างอนุกรมเวลา C2 และปริมาณน้ำฝน histogram จี ( รูปที่ 1 (ง)) แสดงให้เห็นว่าปริมาณน้ำฝนในฤดูใบไม้ร่วงที่เป็นตัวแทนจาก Eigenmode สอง. แม้ว่าส่วนใหญ่ของความแปรปรวน (92.3%) ของการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาลมากกว่าไต้หวันจะอธิบายโดยสองคนแรก eigenmodes สองคุณสมบัติที่น่าสนใจเกี่ยวกับปริมาณน้ำฝนไต้หวันจะ missin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่ระบุโดยปริมาณน้ำฝนปีที่ไทนาน ( รูปที่ 1 ( C ) และ Keelung ( 1 รูป ( d )
2 ฝนสลับกันคือผลของการสลับกันในฤดูหนาว และฤดูร้อน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
มรสุมตะวันตกเฉียงใต้ที่มีการปรากฏผลโดยจัดกลุ่มโรค ( ที่ระบุไว้ในมาตรา 1 ) แน่นอนมันอาจ
ไม่สมบูรณ์ตามกฎหมายกำหนดสองฝนภูมิภาคมากกว่าของไต้หวันตามเพียงสองสถานี
คำถามต่อไปนี้มีขึ้น : ( ฉัน ) อะไรคือความคุ้มครองทางภูมิศาสตร์ของทั้งสองระบอบและฝน ,
( II ) แล้วการเปลี่ยนแปลงของปริมาณต่อไปนี้สองระบอบประพฤติสลับสองมรสุม ?
นี่เป็นคำถามที่จะตอบโดยการวิเคราะห์ต่อไปนี้ :( 1 ) ช่วงการวิเคราะห์ปริมาณน้ำฝนและ ( ii )
มีนาคมฤดูกาลของฝนรอบเขตชายฝั่งของไต้หวัน การวิเคราะห์ช่วงให้กระชับดู
ของหลักในโหมดฝนตามฤดูกาล พบ ไต้หวัน ในขณะที่วิธีที่สองแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงระหว่างเหล่านี้
ตามฤดูกาล พบโหมด ผลรายงานในส่วนต่อไปนี้ .



หลังจากลบประจำปีหมายถึงค่าฝนออกทุก 15 cwb สถานีตามแนวชายฝั่งเป็น
ภายใต้การวิเคราะห์ของช่วง . รายละเอียดเกี่ยวกับการวิเคราะห์ช่วงที่มีการอ้างถึง kutzback
( 1967 ) แสดงในรูปที่ 2 เป็น eigencoefficient ( C1 และ C2 ) อนุกรมเวลาและเสนอ ( E1 E2 และ
) แรกของหลักสอง eigenmodes . ขึ้นอยู่กับความอธิบายจากทั้งสอง eigenmodes ( 58 %
) และ 34.3 ตามลำดับ )ความผันแปรตามฤดูกาลในน้ำฝนไต้หวันเกือบจะได้ภาพ กระดูกขมับ
การแปรของ CS และโครงสร้างเชิงพื้นที่ของ ES เปิดเผยสองโหมดที่แตกต่างกัน : ฝนภาคใต้ไต้หวัน
และภาคเหนือของไต้หวัน โหมด การเปรียบเทียบระหว่าง C1 กับอนุกรมเวลาปริมาณความถี่ของ Tainan
( รูปที่ 1 ( ค ) พบว่าปริมาณน้ำฝนในฤดูร้อนมรสุมไต้หวันแสดงโดยเอกรัตน์ วงษ์จริต
1ในทางตรงกันข้าม , การเปรียบเทียบระหว่าง C2 อนุกรมเวลาและความถี่ ( Tokyo ฝน 1 รูป ( d )
แสดงว่าฤดูใบไม้ร่วงฝนแสดงโดยเอกรัตน์ วงษ์จริต ที่สอง
แม้ว่าส่วนใหญ่ของความแปรปรวน ( ตนเอง ) ของการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาลทั่วไต้หวันได้
2 eigenmodes ก่อนสองที่น่าสนใจ คุณสมบัติ เกี่ยวกับฝนที่ไต้หวันจะขาดหายไป