Palm shell and mesocarp fiber were

Palm shell and mesocarp fiber were identified as biomass
wastes that produced greater amounts of bio-char
(35.26 wt% and 29.80 wt%, respectively) compared with
the pyrolysis of EFB, which produced 29.05 wt% bio-char.


The weight loss or yield of bio-char may be attributed to
either a more extensive primary decomposition of the raw
material at higher temperatures or to secondary decomposition
of the solid product; as a result of these processes, the
pyrolysis conversion was increased [37–39]. Additionally, a
great difference in the pyrolysis behavior among the three
main components of biomass (cellulose, hemicelluloses and
lignin) plays an important role in the bio-char yield [40].
Yang et al. [40] have reported that cellulose, hemicelluloses
and lignin exhibit the highest to the lowest decomposition
rates, respectively, in the pyrolysis process. When the temperature is increased to more than 400 °C, almost all
of the cellulose will be pyrolyzed with a very small amount
of solid residue. According to the lignocellulosic contents of
palm oil wastes (Table 2), the EFB contains the greatest
amount of cellulose among the investigated biomasses.
Therefore, the low production yield of EFB bio-char can
be attributed to the high cellulose content of raw EFB.
However, mesocarp fiber contains a large amount of hemicelluloses
compared to the other studied biomasses, especially
palm shell. The higher hemicellulose content of
mesocarp fiber makes the yield of these bio-chars lower
than that of palm shell bio-char. Finally, palm shell, which
contains low levels of cellulose and hemicelluloses and a
high level of lignin, shows the highest yield of bio-char
because, among the three components, lignin is the most
difficult to decompose.
As evident from the results in Table 1, EFB shows the
highest volatile percentage compare with the other two
biomasses. Although, mesocarp fiber (Table 6) shows the
highest volatile value after pyrolysis, the high volatiles
(40 %) and ash contents of EFB (12 %) may be responsible

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุไฟเบอร์ mesocarp และกะลาปาล์มเป็นชีวมวลของเสียที่ผลิตจำนวนมากกว่าถ่านชีวภาพ(35.26 wt %และ 29.80 wt % ตามลำดับ) เมื่อเปรียบเทียบกับไพโรไลซิ EFB ซึ่งผลิต 29.05 wt %ไบโอ-charน้ำหนักหรือผลผลิตของถ่านชีวภาพอาจเกิดจากการใดครอบคลุมมากกว่าหลักการสลายตัวของดิบวัสดุ ที่อุณหภูมิสูง หรือ การแยกส่วนประกอบรองของผลิตภัณฑ์ไม้ เป็นผลมาจากกระบวนการเหล่านี้ การไพโรไลซิแปลงถูกเพิ่ม [37 – 39] นอกจากนี้ การความแตกต่างของลักษณะการทำไพโรไลซิระหว่างทั้งสามส่วนประกอบหลักของชีวมวล (hemicelluloses เซลลูโลส และลิกนิ) มีบทบาทสำคัญในผลผลิตถ่านชีวภาพ [40]Yang et al. [40] ได้รายงานว่า เซลลูโลส hemicellulosesและลิกนิแสดงการสลายตัวที่ต่ำสุดสูงสุดอัตรา ตามลำดับ ในกระบวนการไพโรไลซิ เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นถึงกว่า 400 ° C เกือบทั้งหมดของเซลลูโลสจะ pyrolyzed มีน้อยมากของแข็งที่ตกค้าง ตามหา lignocellulosic ของกากปาล์มน้ำมัน (ตารางที่ 2), EFB ประกอบด้วยผู้ยิ่งใหญ่ปริมาณของเซลลูโลสใน biomasses ตรวจสอบดังนั้น การผลิตต่ำผลตอบแทนของ EFB ชีวภาพ char สามารถนำมาประกอบกับเนื้อหาเซลลูโลสสูงของดิบ EFBอย่างไรก็ตาม ไฟเบอร์ mesocarp ประกอบด้วย hemicelluloses จำนวนมากเมื่อเทียบกับอื่น ๆ ศึกษา biomasses โดยเฉพาะอย่างยิ่งกะลาปาล์ม Hemicellulose สูงที่เนื้อหาของทำไฟเบอร์ mesocarp ผลผลิตเหล่านี้ไบโอตัวอักษรต่ำกว่าของปาล์มเชลล์ถ่านชีวภาพ ในที่สุด ปาล์มเปลือก ซึ่งประกอบด้วยเซลลูโลสและ hemicelluloses ระดับต่ำและระดับสูงของลิกนิ แสดงผลตอบแทนสูงสุดของอักขระไบโอเนื่องจาก ระหว่างคอมโพเนนต์ที่สาม ลิกนิมากที่สุดยากต่อการย่อยสลายเป็นที่เห็นได้จากผลลัพธ์ในตารางที่ 1, EFB แสดงการเปอร์เซ็นต์สารระเหยสูงสุดการเปรียบเทียบกับอีกสองbiomasses ถึงแม้ว่า ไฟเบอร์ mesocarp (ตาราง 6) แสดงการค่าการระเหยสูงสุดหลังจากไพโรไลซิ volatiles สูง(40%) และเถ้าเนื้อหาของ EFB (12%) อาจจะรับผิดชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปาล์มเปลือกและเนื้อค่อนข้างเส้นใยถูกระบุว่าเป็นชีวมวล
ของเสียที่ผลิตในปริมาณที่มากขึ้นของชีวภาพถ่าน
(35.26% โดยน้ำหนักและ 29.80% โดยน้ำหนัก) เมื่อเทียบกับ
ไพโรไลซิของ EFB ซึ่งผลิต 29.05% โดยน้ำหนักชีวภาพถ่าน.


การสูญเสียน้ำหนักหรืออัตราผลตอบแทน ไบโอถ่านอาจจะประกอบกับ
ทั้งการสลายตัวหลักอย่างกว้างขวางมากขึ้นของวัตถุดิบ
วัสดุที่อุณหภูมิสูงหรือสลายตัวรอง
ของผลิตภัณฑ์ที่เป็นของแข็ง; เป็นผลมาจากกระบวนการเหล่านี้
แปลงไพโรไลซิเพิ่มขึ้น [37-39] นอกจากนี้
แตกต่างกันมากในพฤติกรรมไพโรไลซิระหว่างสาม
องค์ประกอบหลักของชีวมวล (เซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและ
ลิกนิน) มีบทบาทสำคัญในการให้ผลผลิตชีวภาพถ่าน [40].
ยาง, et al [40] มีรายงานว่าเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลส
และลิกนินจัดแสดงที่สูงที่สุดที่จะสลายตัวต่ำสุด
อัตราตามลำดับในกระบวนการไพโรไลซิ เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นถึงกว่า 400 องศาเซลเซียสเกือบทั้งหมด
ของเซลลูโลสจะถูกเผาด้วยจำนวนเงินขนาดเล็กมาก
ของสารตกค้างที่เป็นของแข็ง ตามที่เนื้อหาลิกโนเซลลูโลสของ
เสียน้ำมันปาล์ม (ตารางที่ 2) EFB มีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ปริมาณของเซลลูโลสในหมู่ชีวมวลสอบสวน.
ดังนั้นผลผลิตต่ำของ EFB ถ่านชีวภาพสามารถ
นำมาประกอบกับเนื้อหาเซลลูโลสสูงของ EFB ดิบ
อย่างไรก็ตามเส้นใยเนื้อค่อนข้างมีจำนวนมากของเฮมิเซลลูโลส
เมื่อเทียบกับการศึกษาชีวมวลอื่น ๆ โดยเฉพาะ
กะลาปาล์ม เนื้อหาเฮมิเซลลูโลสสูงขึ้นของ
เส้นใยเนื้อค่อนข้างทำให้ผลผลิตของเหล่าชีวภาพตัวอักษรที่ต่ำกว่า
กว่ากะลาปาล์มไบโอถ่าน สุดท้ายกะลาปาล์มซึ่ง
มีระดับต่ำของเซลลูโลสและเฮมิเซลลูโลสและ
ระดับสูงของลิกนินแสดงให้เห็นถึงอัตราผลตอบแทนที่สูงที่สุดของไบโอถ่าน
เพราะในสามส่วนประกอบลิกนินเป็นส่วนใหญ่
ยากที่จะสลายตัว.
ในฐานะที่เห็นได้ชัดจากผลในตาราง 1 EFB แสดง
เปอร์เซ็นต์ความผันผวนที่สูงที่สุดเมื่อเทียบกับอีกสอง
ชีวมวล แม้ว่า mesocarp ไฟเบอร์ (ตารางที่ 6) แสดงให้เห็นถึง
ค่าสูงสุดระเหยไพโรไลซิหลังจากที่สารระเหยสูง
(40%) และเนื้อหาของเถ้า EFB (12%) อาจจะต้องรับผิดชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กะลาปาล์มและเปลือกไฟเบอร์ที่ถูกระบุว่าเป็นชีวมวลของเสียที่ผลิตในปริมาณที่มากขึ้นของไบโอ ชาร์( เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก 29.80 0.50% และเปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ตามลำดับ เมื่อเทียบกับการไพโรไลซิสของแก๊ส ซึ่งผลิต 29.05 เปอร์เซ็นต์ ไบโอ ชาร์การลดน้ำหนักหรือผลผลิตของถ่านอาจจะเกิดจากไบโอให้กว้างขวางมากขึ้น หลักการของดิบวัสดุที่อุณหภูมิสูงหรือระดับการย่อยสลายผลิตภัณฑ์ที่เป็นของแข็ง เช่นผลของกระบวนการเหล่านี้การแปลงค่าเพิ่มขึ้นเป็น 37 ) [ 39 ] นอกจากนี้ความแตกต่างที่ดีในพฤติกรรมแยกระหว่างสามส่วนประกอบหลักของชีวมวล ( เซลลูโลส hemicelluloses และลิกนิน ) มีบทบาทสำคัญในไบโอ สารเพิ่ม [ 40 ]หยาง et al . [ 40 ] มีรายงานว่า hemicelluloses เซลลูโลสและลิกนินแสดงสูงสุดเพื่อการย่อยสลาย ถูกที่สุดอัตรา ตามลำดับ ในกระบวนการไพโรไลซีส เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นเป็นกว่า 400 ° C , เกือบทั้งหมดของเซลลูโลสจะถูกเผาในบรรยากาศที่มีจำนวนเงินที่มีขนาดเล็กมากของของแข็งที่เหลืออยู่ ตามไป lignocellulosic เนื้อหาของปาล์มน้ํามันของเสีย ( ตารางที่ 2 ) , แก๊ส มีมากที่สุดปริมาณของเซลลูโลสระหว่างสอบสวน BIOMASSES .ดังนั้น การผลิตไบโอแก๊ส ได้ผลผลิตต่ำของชาร์เกิดจากการที่สูงเซลลูโลสดิบใช้ .อย่างไรก็ตาม เปลือกมีปริมาณของ hemicelluloses ไฟเบอร์เมื่อเทียบกับอื่น ๆเรียน BIOMASSES , โดยเฉพาะอย่างยิ่งกะลาปาล์ม สูงกว่าปริมาณเฮมิเซลลูโลสเปลือกไฟเบอร์ทำให้ผลผลิตของตัวอักษรเหล่านี้กว่าไบโอกว่าของกะลาปาล์มไบชา ในที่สุด , กะลาปาล์ม ซึ่งที่มีระดับต่ำของเซลลูโลสและ hemicelluloses และระดับสูงของลิกนิน แสดงผลผลิตของไบโอ ชาร์เพราะระหว่างสามส่วนประกอบ น้ำมากที่สุดยากต่อการย่อยสลายที่เห็นได้ชัดจากการใช้ตารางที่ 1 แสดงสูงสุดระเหยร้อยละ เปรียบเทียบกับอีกสองคนBIOMASSES . แม้ว่าเปลือกไฟเบอร์ ( ตารางที่ 6 ) แสดงสูงสุดค่าหลังจากแยกสารระเหย , สารระเหยสูง( 40% ) และเถ้าแก๊ส ( 12% ) อาจจะรับผิดชอบ