Incomplete oxidation of organic mic

Incomplete oxidation of organic micropollutants may result in diverse intermittent oxidation byproducts, significantly affecting disinfection byproducts (DBPs) formation of the original solutions following chlorination. This study investigated DBPs formation from diazinon in solution due to the formation of intermittent oxidation byproducts by UV and UV/H2O2 pre-oxidation. Monochloroacetic acid (MCAA), dichloroacetic acid (DCAA), trichloroacetic acid (TCAA), chloroform (TCM), dichloroacetonitrile (DCAN) and 1,1,1-trichloroacetone (1,1,1-TCP) were detected for chlorinated diazinon solutions that have been treated by UV and UV/H2O2 oxidation. The DBPs formation was found increased significantly in the treated diazinon solutions with UV dose. Solution pH and H2O2 dose also exhibited distinct influences on the DBPs formation depending on the individual DBP species. Speciation and molecular structures of the oxidation byproducts were analyzed via MS and MS/MS spectra. Four main UV oxidation byproducts, (2-isopropyl-6-methyl-4-pyrimidinol (IMP), O-analog diazinon (diazoxon), diethyl thiophosphate (DETP) and diethyl phosphate (DEP)), were also examined individually to identify their relative contributions to DBPs formation. The increase in total DBPs formation of the treated diazinon solutions was found to be attributable mainly to its oxidation product IMP and its secondary oxidation products, while the other two fragments DETP and DEP had little effect. Moreover, its oxidation fragment diazoxon intensified the formation of MCAA, DCAA and TCAA under UV/H2O2 pre-oxidation condition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกซิเดชันที่สมบูรณ์ของ micropollutants อินทรีย์อาจทำออกซิเดชันไม่ต่อเนื่องหลากหลายพลอย กระทบก่อ (DBPs) สารฆ่าเชื้อในโซลูชั่นเดิมต่อคลอรีนมาก การศึกษานี้ตรวจสอบก่อ DBPs จาก diazinon ในโซลูชันเนื่องจากการก่อตัวของพลอยเกิดออกซิเดชันไม่ต่อเนื่อง โดยรังสียูวีและยู วี/H2O2 ออกซิเดชันก่อน กรด Monochloroacetic (MCAA), กรด dichloroacetic (DCAA), trichloroacetic กรด (TCAA), คลอโรฟอร์ม (TCM), dichloroacetonitrile (DCAN) และ 1,1,1-trichloroacetone (1,1,1-TCP) พบในโซลูชั่น diazinon คลอรีนที่ได้รับการรักษา โดยรังสียูวีและยู วี/H2O2 ออกซิเดชัน ผู้แต่ง DBPs ตรวจพบเพิ่มขึ้นอย่างมากในโซลูชั่น diazinon บำบัดมีปริมาณรังสียูวี แก้ปัญหาค่า pH และปริมาณ H2O2 ยังจัดแสดงอิทธิพลแตกต่างกันการจัดตั้ง DBPs ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์แต่ละ DBP เกิดสปีชีส์ใหม่และโครงสร้างโมเลกุลของสารเกิดออกซิเดชันได้วิเคราะห์ผ่าน MS และ MS/MS แรมสเป็คตรา สี่หลัก UV ออกซิเดชันสาร, (2-isopropyl-6-methyl-4-pyrimidinol (IMP), O-อะนาล็อก diazinon (diazoxon), diethyl thiophosphate (DETP) และฟอสเฟต diethyl (DEP)), ก็ยังตรวจสอบทีระบุสรร DBPs ก่อความสัมพันธ์ เพิ่มก่อตัว DBPs รวมของโซลูชั่น diazinon บำบัดพบจะรวมส่วนใหญ่ของผลิตภัณฑ์ IMP และผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันรอง ในขณะที่อื่น ๆ สองชิ้นส่วน DETP และ DEP มีผลน้อย นอกจากนี้ diazoxon ส่วนออกซิเดชันของ intensified การก่อตัวของ MCAA, DCAA และ TCAA ภายใต้เงื่อนไขก่อนออกซิเดชัน UV/H2O2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเกิดออกซิเดชันที่ไม่สมบูรณ์ของ micropollutants อินทรีย์อาจส่งผลให้เกิดออกซิเดชั่เนื่องที่มีความหลากหลายอย่างมีนัยสำคัญที่มีผลต่อการฆ่าเชื้อผลพลอยได้ (DBPs) การก่อตัวของการแก้ปัญหาเดิมต่อไปคลอรีน การศึกษานี้เป็นการศึกษาการก่อตัวจาก DBPs diazinon ในการแก้ปัญหาอันเนื่องมาจากการก่อตัวของสารออกซิเดชั่เนื่องโดยรังสียูวีและยูวี / H2O2 การเกิดออกซิเดชันก่อน กรด Monochloroacetic (MCAA) กรด dichloroacetic (DCAA) กรดไตรคลอโร (TCAA) คลอโรฟอร์ม (TCM) dichloroacetonitrile (DCAN) และ 1,1,1-trichloroacetone (1,1,1-TCP) ตรวจพบการแก้ปัญหา diazinon คลอรีน ที่ได้รับการรักษาโดยรังสียูวีและการเกิดออกซิเดชัน UV / H2O2 การก่อตัว DBPs ก็พบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการแก้ปัญหา diazinon รับการรักษาด้วยยารังสียูวี วิธีการแก้ปัญหาค่า pH และปริมาณ H2O2 ยังแสดงอิทธิพลที่แตกต่างกันในการก่อ DBPs ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ DBP ของแต่ละบุคคล speciation และโครงสร้างโมเลกุลของสารออกซิเดชั่วิเคราะห์ผ่าน MS และ MS / MS สเปกตรัม สี่เกิดออกซิเดชั่ UV หลัก (2 isopropyl-6-methyl-4-pyrimidinol (IMP) O-อะนาล็อก diazinon (diazoxon) thiophosphate diethyl (DETP) และฟอสเฟต diethyl (DEP)) นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบเป็นรายบุคคลเพื่อระบุตัวตนของพวกเขา ผลงานที่สัมพันธ์กับการก่อ DBPs เพิ่มขึ้นในการรวม DBPs การก่อตัวของโซลูชั่น diazinon รับการรักษาพบว่าส่วนใหญ่เนื่องมาจากการเกิดออกซิเดชันกับผลิตภัณฑ์ของภูตผีปีศาจและผลิตภัณฑ์ออกซิเดชั่รองในขณะที่อีกสองชิ้น DETP DEP และมีผลเพียงเล็กน้อย นอกจากนี้ยังมีส่วนของการเกิดออกซิเดชัน diazoxon รุนแรงก​​ารก่อตัวของ MCAA, DCAA และ TCAA ภายใต้ UV / H2O2 สภาพการเกิดออกซิเดชันก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิกิริยาออกซิเดชันของสารอินทรีย์ที่ไม่สมบูรณ์ micropollutants อาจส่งผลในหลากหลายแบบออกซิเดชันสารมีผลต่อสารฆ่าเชื้อ ( dbps ) รูปแบบของโซลูชั่นระบบเดิมต่อไป . การศึกษานี้เป็นการศึกษาการสร้าง dbps จากพลเรือโทในสารละลาย เนื่องจากการเกิดออกซิเดชันและสารชนิดด้วยยูวี UV / แบตเตอรี่ก่อนการเกิดออกซิเดชันmonochloroacetic acid ( mcaa ) , กรดไดคลอโรอะซิติก ( dcaa ) , กรดไตรคลอโรอะซิติก ( tcaa ) คลอโรฟอร์ม ( TCM ) dichloroacetonitrile ( dcan ) และ 1,1,1-trichloroacetone ( 1,1,1-tcp ) ถูกตรวจพบคลอรีนไดอาซีนโซลูชั่นที่ได้รับการรักษาด้วยรังสี UV และ UV / สลายการเกิดออกซิเดชัน การสร้าง dbps พบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการรักษาด้วยยาไดอาซีน โซลูชั่น ยูวีและใช้พีเอช H2O2 จัดแสดงยังอิทธิพลที่แตกต่างกันใน dbps รูปแบบขึ้นอยู่กับชนิดที่ยอมรับได้ของแต่ละบุคคล ชนิดโครงสร้างของโมเลกุลปฏิกิริยาออกซิเดชันสารวิเคราะห์ผ่าน MS และ MS / MS spectra . สี่หลักยูวีปฏิกิริยา สาร ( 2-isopropyl-6-methyl-4-pyrimidinol ( IMP ) o-analog พลเรือโท ( diazoxon ) , ได thiophosphate ( detp ) และไดฟอสเฟต ( DEP ) )นอกจากนี้ยังตรวจสอบเป็นรายบุคคลเพื่อระบุให้ญาติของพวกเขา dbps ก่อตัว เพิ่มขึ้นในรูปแบบของการรวม dbps พลเรือโท โซลูชั่น พบว่า ส่วนใหญ่ของผลิตภัณฑ์จากปฏิกิริยาออกซิเดชันของ Imp และผลิตภัณฑ์รอง ส่วนอีกสองชิ้น detp และคงไม่ค่อยมีผลเท่าไร นอกจากนี้ส่วนของการ diazoxon อย่างเข้มข้น การก่อตัวของ mcaa dcaa tcaa , และภายใต้ UV H2O2 ก่อนการ / เงื่อนไข