Attempt to make a robot to standard

Attempt to make a robot to standardise Thai food abroad threatens to take the art and culture out of cooking
2/11/2014
Adapted from article by Suthon Sukphisit

Thai food has spread around the world. But now this food has come under scrutiny by a Thai government agency that has created a device to define strict standards for recipes that will apply everywhere in the world.

No matter whether you are preparing your tom yam for sale in New York, in Alaska, or in Papua New Guinea, they should all be identical in flavour and aroma. No differences can be tolerated. In other words, dishes that could previously be interpreted in various ways must now conform.

The reason this project came about has to do with a trip abroad made by the previous prime minister, during which she tasted the Thai food there and complained to those travelling with her that it wasn't very good. This pronouncement sounded the alarm for ministers and others to offer their thoughts on the issue of finding a way to have Thai dishes everywhere taste the same.

This meeting of minds came to the conclusion that the cause of the problem had to do with the fact that the Thai restaurants overseas weren't owned by Thais but by Vietnamese, Chinese and Laos, who did not have a good understanding of Thai cuisine, and that as a result the food they cooked was not up to standard. The way to remedy this deficiency, they decided, was to define standards for the flavour of Thai food, making it uniform by means of a single recipe.

Although the last government was kicked out and the minister who proposed this idea is gone, the project survived. The National Innovation Agency (NIA) in the Ministry of Science and Technology has responsibility for it, and has programmed the qualities of the standard, project-approved version of each dish into a tool called "Thai Delicious".

These devices will be produced and distributed to various Thai embassies.

Embassy officials equipped with the machines are to function as tasters and sample the food at Thai restaurants and evaluate how closely it conforms to the standard.
Food that passes the test will be given a certificate and sticker.
The National Innovation Agency (NIA) explained the development of the device which was complex. First, to define standard recipes for Thai dishes, samples of especially delicious versions were tasted by judges who had deep expertise in the field of Thai food. Chefs, academics and government officials all tasted them, offered their views, and gave it a rating. When they found a dish they thought to be outstanding, it was put into a device that analysed it scientifically.

The machine has three parts. The first is an electronic nose that "sniffs" the food and examines it through an array of 16 gas sensors. Then there is an electronic tongue that uses electronic chemical methods to evaluate sourness, saltiness, sweetness and spiciness. Finally, a central processor collates and interprets the data from these sources and compares it with the standard values defined for it to arrive at a precisely measured evaluation.

The three dishes selected to be strictly standardised in this way were phat Thai, kaeng khio waan (a spicy curry made with coconut cream) and kaeng massaman (a less spicy curry made with aromatic seasonings). 30 million baht was spent on a machine to define standards for these three dishes.

The project, however, may have overlooked something important. Thai cooking is an art. Preparing Thai food requires creative freedom. Every chef and everyone who eats the dishes prepared has personal tastes. If you taste kaeng som plaa chon kap phak boong (a soup-like curry made with fish and a morning glory-like plant) in 10 different homes, you will experience 10 different flavours and will enjoy the experience of having each one impress you in its own way.

The availability and quality of raw ingredients, however, is a genuine problem that confronts Thai restaurants in foreign countries. The aroma and flavour of almost every kind of Thai food comes from local herbs and vegetables, seasonings, even coconut cream. Thai chefs working in Thailand squeeze their own coconut cream. The many fresh plants used in Thai cooking like chillies, basil, limes, mint and mangoes are also likely hard to find outside of Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยายามทำให้หุ่นยนต์ไป standardise อาหารไทยต่างประเทศข่มขู่จะใช้ศิลปะและวัฒนธรรมจากการทำอาหาร 2/11/2014 ดัดแปลงจากบทความโดย Sukphisit ธน อาหารไทยได้แพร่กระจายไปทั่วโลก แต่ตอนนี้ ได้มาภายใต้ scrutiny อาหารนี้ โดยหน่วยงานของรัฐบาลไทยที่ได้สร้างอุปกรณ์ในการกำหนดมาตรฐานที่เข้มงวดสำหรับสูตรที่จะใช้ทุกในโลก ไม่ว่าคุณจะเตรียมต้มยำของคุณขาย ในนิวยอร์ก อลาสก้า หรือ ในปาปัวนิวกินี พวกเขาควรทั้งหมดได้เหมือนกันในรสชาติและกลิ่นหอม ความแตกต่างไม่สามารถได้สม ในคำอื่น ๆ อาหารที่ก่อนหน้านี้สามารถตีความได้หลายวิธีต้องตอนนี้สอดคล้องกัน เหตุผลที่มาโครงการนี้ได้ มีการเดินทางต่างประเทศขึ้น โดยก่อนหน้านี้นายกรัฐมนตรี ซึ่งเธอลิ้มรสอาหารไทยมี และแนะนำกับผู้เดินทางกับเธอว่า มันไม่ได้ดีมาก แถลงการณ์นี้แต่เพียงแห่งปลุกสำหรับรัฐมนตรี และจะนำเสนอความคิดของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องของการหาวิธีที่จะได้อาหารทุกรสชาติเหมือนกัน ประชุมของความคิดมาสรุปว่า สาเหตุของปัญหาที่มีกับความจริงที่ว่า ไม่ได้เป็นเจ้าของร้านอาหารไทยในต่างประเทศ โดยคนไทย แต่เวียดนาม จีน และ ลาว ซึ่งไม่ได้มีความเข้าใจดีของอาหารไทย และว่า ดังนั้นอาหารจะสุกก็ไม่มาตรฐาน วิธีการนี้ขาด พวกเขาตัดสินใจ มีการ กำหนดมาตรฐานรสชาติของอาหารไทย ทำให้สม่ำเสมอโดยใช้สูตรเดียว แม้ว่ารัฐบาลล่าสุดถูกเตะออก และรัฐมนตรีที่เสนอความคิดนี้หาย โครงการรอดชีวิต มีความรับผิดชอบเรื่องชาตินวัตกรรมหน่วย (NIA) กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และมีโปรแกรมคุณภาพมาตรฐาน โครงการอนุมัติเวอร์ชันของอาหารแต่ละจานเป็นเครื่องมือที่เรียกว่า "ไทยอร่อย" อุปกรณ์เหล่านี้จะสามารถผลิต และแจกจ่ายไปยังสถานทูตไทยต่าง ๆ เจ้าหน้าที่สถานเอกอัครราชทูตพร้อม ด้วยเครื่องจักรเป็น tasters และชิมอาหารที่ร้านอาหารไทยประเมินว่ามันสอดคล้องกับมาตรฐานอาหารที่ผ่านการทดสอบจะได้รับใบรับรองและสติ๊กเกอร์สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ (NIA) อธิบายการพัฒนาอุปกรณ์ที่ซับซ้อน ครั้งแรก เพื่อกำหนดสูตรมาตรฐานสำหรับอาหารไทย ตัวอย่างอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งรุ่นได้ลิ้มรส โดยผู้พิพากษาที่มีความเชี่ยวชาญลึกด้านอาหาร พ่อครัว นักวิชาการ และรัฐบาลเจ้าหน้าที่ทั้งหมดลิ้มรสนั้น เสนอมุมมองของพวกเขา และให้คะแนน เมื่อพวกเขาพบจานพวกเขาคิดว่า จะค้าง มันถูกเก็บไว้ในอุปกรณ์ที่ analysed วิทยาศาสตร์ เครื่องมีสามส่วน ครั้งแรกเป็นจมูกอิเล็กทรอนิกส์ที่ "sniffs" อาหาร และตรวจสอบผ่านอาร์เรย์ของเซ็นเซอร์แก๊ส 16 แล้ว มีลิ้นเป็นอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้วิธีเคมีอิเล็กทรอนิกส์ประเมิน sourness เค็ม ความหวานหอม และฉุน สุดท้าย หน่วยประมวลผลกลาง collates และแปลข้อมูลจากแหล่งเหล่านี้ แล้วเปรียบเทียบกับค่ามาตรฐานที่กำหนดให้มาประเมินวัดอย่างแม่นยำ อาหารสามเลือกได้อย่างเคร่งครัดแบบวิธีนี้ถูกพัทไทย แก่งหวาน (ความเผ็ดแกงมะพร้าวครีม) และแกงมัสมั่น (ความเผ็ดน้อยกว่าแกงรสหอม) 30 ล้านบาทถูกใช้ในเครื่องเพื่อกำหนดมาตรฐานสำหรับอาหาร 3 โครงการ อย่างไรก็ตาม อาจมีการมองข้ามสิ่งสำคัญ อาหารเป็นงานศิลปะ การเตรียมอาหารไทยต้องสร้างสรรค์อิสระ พ่อครัวทุกและทุกคนที่กินอาหารที่เตรียมได้รสนิยมส่วนบุคคล หากคุณได้ลิ้มรสแกงส้มพล่าชลกาบผัก boong (เป็นต้มเช่นแกงปลาและพืชเช่นมอร์นิ่งกลอรี่) ในบ้านต่าง ๆ 10 คุณจะได้สัมผัสกับรสชาติที่แตกต่างกัน 10 และจะเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์ของแต่ละคนที่สร้างความประทับใจในตัวเอง ความพร้อมใช้งานและคุณภาพของส่วนผสมวัตถุดิบ อย่างไรก็ตาม เป็นปัญหาแท้ที่ร้านอาหารไทยในต่างประเทศกับความ กลิ่นหอมและรสชาติของอาหารเกือบทุกชนิดมาจากสมุนไพรในท้องถิ่น และผัก เครื่องปรุงรส มะพร้าวแม้แต่ครีม พ่อครัวไทยที่ทำงานในประเทศไทยบีบครีมมะพร้าวของตนเอง พืชสดที่ใช้ในการปรุงอาหารไทยเช่นเผ็ด โหระพา ไลมส์ มินท์ และมะม่วงยังมีแนวโน้มหนักหาที่ต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยายามที่จะทำให้หุ่นยนต์ที่จะสร้างมาตรฐานอาหารไทยในต่างประเทศขู่ว่าจะใช้ศิลปะและวัฒนธรรมการปรุงอาหารจาก
2014/02/11
ดัดแปลงมาจากบทความโดยสุธน Sukphisit อาหารไทยได้แพร่กระจายไปทั่วโลก แต่ตอนนี้อาหารนี้ได้มาอยู่ภายใต้การตรวจสอบข้อเท็จจริงโดยหน่วยงานของรัฐบาลไทยที่ได้สร้างอุปกรณ์ในการกำหนดมาตรฐานที่เข้มงวดสำหรับสูตรที่จะนำทุกที่ในโลก. ไม่ว่าคุณกำลังเตรียมตัวต้มยำของคุณสำหรับการขายใน New York, ในอลาสกา หรือในปาปัวนิวกินีพวกเขาทั้งหมดควรจะเหมือนกันในรสชาติและกลิ่นหอม ความแตกต่างที่ไม่สามารถทนต่อ ในคำอื่น ๆ อาหารที่ก่อนหน้านี้อาจจะมีการตีความในรูปแบบต่างๆในขณะนี้จะต้องสอดคล้อง. เหตุผลที่โครงการนี้มาเกี่ยวกับจะทำอย่างไรกับการเดินทางที่ทำในต่างประเทศโดยก่อนหน้านี้นายกรัฐมนตรีในระหว่างที่เธอได้ลิ้มรสอาหารไทยที่นั่นและบ่นกับผู้ที่เดินทาง กับเธอว่ามันก็ไม่ได้ดีมาก คำแถลงนี้เป่าปลุกสำหรับรัฐมนตรีและคนอื่น ๆ ที่จะนำเสนอความคิดของพวกเขาเกี่ยวกับปัญหาในการหาวิธีการที่จะมีอาหารไทยทุกรสชาติเดียวกัน. ประชุมของจิตใจนี้มาสรุปว่าสาเหตุของปัญหาที่มีจะทำอย่างไรกับความจริงที่ว่า ร้านอาหารไทยในต่างประเทศที่ไม่ได้เป็นเจ้าของโดยคนไทย แต่เวียดนามจีนและลาวที่ไม่ได้มีความเข้าใจที่ดีของอาหารไทยและที่เป็นผลอาหารที่พวกเขาสุกก็ไม่ได้มาตรฐาน วิธีการที่จะแก้ไขข้อบกพร่องนี้พวกเขาตัดสินใจคือการกำหนดมาตรฐานสำหรับรสชาติของอาหารไทยที่ทำให้มันสม่ำเสมอโดยวิธีการของสูตรเดียว. แม้ว่ารัฐบาลที่ผ่านมาถูกเตะออกไปและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่เสนอความคิดนี้จะหายไปโครงการ รอดชีวิตมาได้ สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ (NIA) ในกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีความรับผิดชอบสำหรับมันและมีโปรแกรมคุณภาพของมาตรฐานรุ่นได้รับการอนุมัติโครงการของอาหารแต่ละจานเป็นเครื่องมือที่เรียกว่า "ไทยอร่อย". อุปกรณ์เหล่านี้จะมีการผลิตและ แจกจ่ายให้กับสถานทูตไทยต่างๆ. เจ้าหน้าที่สถานทูตพร้อมกับเครื่องจะทำงานเป็นนักชิมและลิ้มลองอาหารที่ร้านอาหารไทยและประเมินผลอย่างใกล้ชิดว่ามันสอดคล้องกับมาตรฐาน. อาหารที่ผ่านการทดสอบจะได้รับใบรับรองและสติกเกอร์. นวัตกรรมแห่งชาติ หน่วยงาน (NIA) อธิบายการพัฒนาของอุปกรณ์ที่ซับซ้อน ครั้งแรกในการกำหนดสูตรมาตรฐานสำหรับอาหารไทยตัวอย่างของรุ่นอร่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการลิ้มรสโดยผู้พิพากษาที่มีความเชี่ยวชาญลึกในด้านของอาหารไทย เชฟนักวิชาการและเจ้าหน้าที่ของรัฐในทุกรสชาติพวกเขาที่นำเสนอมุมมองของพวกเขาและให้มันคะแนน เมื่อพวกเขาพบว่าจานที่พวกเขาคิดว่าจะเป็นที่โดดเด่นก็ถูกใส่ลงไปในอุปกรณ์ที่วิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์. เครื่องมีสามส่วน แรกคือจมูกอิเล็กทรอนิกส์ที่ "sniffs" อาหารและการตรวจสอบมันผ่านอาร์เรย์ของ 16 วัดก๊าซ จากนั้นก็มีลิ้นอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้วิธีการทางเคมีอิเล็กทรอนิกส์เพื่อประเมินความเปรี้ยวเค็มหวานและเผ็ด ในที่สุดหน่วยประมวลผลกลาง collates และแปลความหมายข้อมูลจากแหล่งข้อมูลเหล่านี้และเปรียบเทียบกับค่ามาตรฐานที่กำหนดไว้สำหรับมันที่จะมาถึงการประเมินผลการวัดที่แม่นยำ. สามจานรับเลือกให้เป็นมาตรฐานอย่างเคร่งครัดในทางนี้มีผัดไทยแกง khio หวาน ( แกงเผ็ดทำด้วยกะทิ) และแกงมัสมั่น (แกงเผ็ดน้อยทำด้วยรสหอม) 30 ล้านบาทถูกใช้บนเครื่องที่จะกำหนดมาตรฐานสำหรับทั้งสามจาน. โครงการ แต่อาจจะมองข้ามสิ่งที่สำคัญ การทำอาหารไทยเป็นศิลปะ การจัดเตรียมอาหารไทยต้องใช้เสรีภาพความคิดสร้างสรรค์ ทุกพ่อครัวและทุกคนที่กินอาหารที่เตรียมไว้มีรสนิยมส่วนตัว ถ้าคุณได้ลิ้มรสแกงส้ม plaa chon kap ผัก Boong (ซุปเหมือนแกงที่ทำด้วยปลาและพืชสง่าราศีเหมือนตอนเช้า) ใน 10 บ้านแตกต่างกันคุณจะได้สัมผัสกับ 10 รสชาติที่แตกต่างและจะเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์ของการมีประทับใจแต่ละคนคุณใน ทางของตัวเอง. พร้อมใช้งานและคุณภาพของวัตถุดิบ แต่เป็นปัญหาของแท้ที่ confronts ร้านอาหารไทยในต่างประเทศ กลิ่นหอมและรสชาติของเกือบทุกชนิดของอาหารไทยที่มาจากสมุนไพรและผักรสแม้กะทิ เชฟไทยที่ทำงานในประเทศไทยบีบครีมมะพร้าวของตัวเอง พืชสดจำนวนมากที่ใช้ในการปรุงอาหารไทยเช่นพริกโหระพามะนาวสะระแหน่และมะม่วงยังมีโอกาสที่หายากในต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพยายามที่จะสร้างหุ่นยนต์เพื่อให้เป็นมาตรฐานอาหารไทยในต่างประเทศขู่ว่าจะเอาศิลปะและวัฒนธรรมมาทำอาหาร
2 / 11 / 2014
ดัดแปลงจากบทความโดย สุธน สุขพิสิฐี

อาหารไทยได้แพร่กระจายไปทั่วโลก แต่ตอนนี้ อาหารนี้มีมาภายใต้การตรวจสอบโดยหน่วยงานของรัฐไทยที่ได้สร้างอุปกรณ์เพื่อกำหนดมาตรฐานที่เข้มงวดสำหรับสูตรที่จะใช้ทุกที่ในโลก

ไม่ว่าคุณจะเตรียมยำทอมของคุณสำหรับขายในนิวยอร์กในอลาสกาหรือในปาปัวนิวกินี , พวกเขาควรจะเหมือนกันในรสชาติและกลิ่น ไม่มีความแตกต่างที่สามารถยอมรับได้ ในคำอื่น ๆ , อาหารที่อาจเคยถูกตีความในรูปแบบต่างๆ ตอนนี้ต้องให้สอดคล้อง .

เหตุผลที่โครงการนี้มาเกี่ยวกับอะไรกับการเดินทางต่างประเทศทำ โดย นายกรัฐมนตรี ก่อนหน้านี้ในระหว่างที่เธอลิ้มรสอาหารไทยและร้องเรียนไปยังผู้ที่เดินทางกับเธอว่ามันไม่ค่อยดี ประกาศนี้เป็นคนเตือนให้รัฐมนตรีและคนอื่น ๆที่จะเสนอความคิดของตนในเรื่องของการหาวิธีที่จะได้ลิ้มรสอาหารไทยทุกที่เหมือนกัน

การประชุมของจิตใจมาสรุปว่าสาเหตุของปัญหาที่มีจะทำอย่างไรกับความจริงที่ว่า ร้านอาหารไทยในต่างประเทศไม่ได้เป็นของคนไทย แต่เวียดนาม จีน และลาว ที่ไม่ได้มีความเข้าใจที่ดีของอาหารไทย และเป็นผลที่พวกเขาปรุงอาหารไม่ได้มาตรฐานพอ วิธีที่จะแก้ไขข้อบกพร่องนี้พวกเขาตัดสินใจเพื่อกำหนดมาตรฐานสำหรับรสชาติของอาหารไทยให้สม่ำเสมอโดยใช้สูตรเดียว

แม้ว่ารัฐบาลที่แล้วถูกไล่ออกและรัฐมนตรีที่เสนอความคิดนี้ไป โครงการที่รอดชีวิต สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ ( สนช. ) กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีหน้าที่รับผิดชอบ และมีโปรแกรมคุณภาพของมาตรฐานโครงการได้รับการอนุมัติรุ่นของแต่ละจานเป็นเครื่องมือที่เรียกว่า " อร่อย " ไทย

อุปกรณ์เหล่านี้จะผลิตและกระจายไปยังสถานทูตไทยต่างๆ เจ้าหน้าที่สถานทูต

พร้อมกับเครื่องมีการทำงานที่รสชาติ และตัวอย่างอาหารที่ร้านอาหารไทย และประเมินว่าอย่างใกล้ชิด มันสอดคล้องกับมาตรฐาน
อาหารที่สอบผ่านจะได้รับประกาศนียบัตร และสติกเกอร์
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ ( สนช. ) อธิบายการพัฒนาของอุปกรณ์ที่ซับซ้อน ก่อนเพื่อกำหนดสูตรมาตรฐานของอาหารไทย โดยเฉพาะรุ่นที่เป็นรสอร่อยจำนวนโดยผู้พิพากษาที่มีความเชี่ยวชาญลึกในด้านอาหารไทย เชฟ นักวิชาการ และข้าราชการทุกคนชิม เสนอความคิดเห็น และให้คะแนนเมื่อพวกเขาพบว่าพวกเขาคิดว่าเป็นจานที่ใส่มันเป็นอุปกรณ์วิเคราะห์มันน่า

เครื่องมี 3 ส่วน ครั้งแรกที่เป็นจมูกอิเล็กทรอนิกส์ " . . . " อาหารและการตรวจสอบผ่านอาร์เรย์ของ 16 เซ็นเซอร์แก๊ส แล้วมีลิ้นอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้วิธีทางเคมีอิเล็กทรอนิกส์เพื่อประเมินความเปรี้ยว เค็ม หวาน และเผ็ด ในที่สุดตัวประมวลผลกลางรวบรวมและแปลความหมายของข้อมูลจากแหล่งข้อมูลเหล่านี้ และเปรียบเทียบกับค่ามาตรฐานที่กำหนดไว้ ก็จะถึงวัดแน่นอน การประเมิน

สามจานเลือกเป็นอย่างเคร่งครัดมาตรฐานในลักษณะนี้เป็นพัดไทย , แกงเขียวหวาน ( แกงเผ็ดทำให้กะทิ ) และแกงมัสมั่น ( แกงเผ็ดน้อยให้กับรสหอม )30 ล้านบาทถูกใช้ในเครื่องกําหนดมาตรฐานเหล่านี้สามจาน

โครงการ อย่างไรก็ตาม อาจจะมองข้ามอะไรที่สำคัญ ทำอาหารไทย เป็นศิลปะ เตรียมอาหารไทยต้องมีเสรีภาพในการสร้างสรรค์ เชฟทุกคนและทุกคนที่กิน อาหารที่เตรียมไว้มี รสนิยมส่วนตัวถ้าคุณได้ลิ้มรสแกงส้ม Plaa ชลบุรีคับ ผักบุง ( ซุป เช่น แกงกับปลา และผักบุ้งเป็นพืช ) ใน 10 ที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกัน คุณจะได้รับ 10 รสชาติที่แตกต่างและจะเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์ที่แต่ละคนประทับใจคุณในทางของตัวเอง

บริการและคุณภาพของวัสดุดิบ แต่เป็นปัญหาแท้จริงที่เผชิญร้านอาหารไทยในต่างประเทศกลิ่นและรสของเกือบทุกชนิดของอาหารที่มาจากสมุนไพร ผัก และเครื่องปรุงรส แม้มะพร้าวครีม ไทยเชฟทำงานในประเทศไทย คั้นกะทิเอง หลายพืชสดที่ใช้ในการปรุงอาหารไทย เช่น พริก , โหระพา , มะนาว ใบสะระแหน่และมะม่วงจะยังคงยากที่จะหาที่อยู่นอกประเทศไทย