ทำงานแบบมืออาชีพมากขึ้น ถ้าเป็นเมื่

ทำงานแบบมืออาชีพมากขึ้น ถ้าเป็นเมื่อก่อนยังเป็นบริษัทเล็กๆ ถ้าทำแบบนี้ไม่ดี เพราะไม่คล่องตัวหรือถ้าเป็นบริษัทใหญ่แล้วผมยังทำแบบเดิมที่เคยทำก็ไม่ดี เพราะเรารู้คนเดียวและไม่มีแผนงานรองรับ ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ แต่ตอนนี้งานจะถูกวางแผนทั้งปี เงินจะเข้าบริษัทเท่าไหร่แล้วเราจะใช้เท่าไหร่จะมีกำไรเท่าไหร่มีตัววัดผลทุก 1 เดือน ทุก 3 เดือน ทำตามแผนงาน ถ้าไม่ทำตามแผนก็แก้
ตัน ภาสกรนที คนเก่ากับคนปัจจุบัน ณ วันนี้ เปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน
" ตัวผมยังเหมือนเดิม แต่งานไม่เหมือนเดิม ถามว่าผมอยากเป็นคนเดิมไหม อยากครับ แต่มันเป็นไม่ได้แล้ว ถามว่าชีวิตเปลี่ยนไหม คนเราจะมีชีวิตเหมือนๆเดิมเป็นไปไม่ได้หรอก ชีวิตผมเปลี่ยนครับ แต่ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากเป็นทุกอย่าง เพราะบางอย่างผมก็ไม่ได้อยากเป็น ผมไม่อยากเป็นคนดัง สมัยก่อนใส่ขาสั้น เดี๋ยวนี้ใส่ไม่ได้แล้ว ลูกน้องบอกว่าพี่ตันไม่ได้แล้วนะ เสื้อผ้าหยิบตัวไหนมาเถอะ มีแต่ลูกน้องซื้อให้ทั้งนั้น ผมชอบกินอาหารที่ขายริมถนน เดี๋ยวนี้พอไปกิน ลูกน้องก็จะบอกว่า พี่ตัน อันตรายไปนั่งกินข้างถนนคนเดียว เดี๋ยวโดนเขาอุ้มหรอก หรือผมไปลาว ไปจัดงานอีเวนท์ จะไปเดินงานวัด แต่ลูกน้องไม่ให้ไปเดิน ก็ผมอยากไปน่ะ ผมบอกผมจะไป ปรากฏไปเรียกตำรวจมาเฝ้าผมเลยนะซ้ายขวา โอ๊ย....อะไรของมันวะ ในตัวไม่ได้มีอะไร กระเป๋าก็ไม่มี มีนาฬิกาเรือนเดียว คือเป็นคนเดิมไม่ได้ คนรอบข้างไม่อยากให้เป็น เขาคิดมากกัน (ยิ้ม) เพราะเรามีความรับผิดชอบเยอะ "
มีคำแนะนำอย่างไรกับประโยคที่บอกว่า จุดเริ่มต้นของ คุณตัน คือจุดที่ใครๆ ก็เริ่มต้นได้
ผมเชื่อว่าคนเรามีโอกาสเหมือนกัน เพียงแต่มันจะมาหาเรา เมื่อไหร่ บางคนโชคดีตั้งแต่ปีแรก บางคนทำงานแป๊บเดียวก็ดี บางคนทำงาน 5 ปียังไม่ดี บางคนขยันและประหยัดมา 10 ปียังไม่เห็นผลเลย แต่มันอาจจะไปเห็นผลปีที่ 11 บางคนทำ 20 ปีจึงจะเห็นผล โอกาสจะมาหาเราเมื่อไหร่ ไม่รู้ แต่ถ้าวันหนึ่งโอกาสมาแล้วเราไม่พร้อม เราก็พลาดโอกาส หรือวันนี้อะไรก็ดี แต่คุณทำตัวเหลวไหล มันก็สายไปแล้ว ทุกคนต้องพร้อม ต้องมีความหวัง ความพยายามต้องใหญ่ ความทุ่มเทต้องเยอะ คิดแล้วต้องลงมือทำ มีคนทำแต่ไม่คิด อันนี้เจ๊งแหง ๆ หรือคิดแล้วไม่ได้ทำ แม้แต่คิดว่าจะประสบความสำเร็จมันยังไม่มีเลย ต้องคิดดีแล้วลงมือทำทันที ชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอน มีขึ้นมีลง แต่ได้ดีแล้วอย่าลืมตัว เวลาเจอปัญหาอย่าท้อแท้ ผมว่าทุกคนทำได้
" ผมเชื่อว่าไม่ว่าฟ้าจะผ่า ฟ้าจะร้อง สักวันหนึ่ง คุณก็ได้ดี เพราะหลายๆ ธุรกิจที่มีโอกาส ผมได้มาเพราะตรงนี้ ผมไม่ได้บอกว่าผมเป็นคนดีนะ แต่อย่างน้อยผมก็ไม่ได้เป็นคนชั่ว หลายธุรกิจที่เขาให้โอกาสผม เขาเห็นว่าผมเป็นคนขยัน เป็นคนไม่เที่ยว ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน ก็เลยสนับสนุนผม ผมอยากฝากถึงคนรุ่นใหม่ว่าถึงคุณจะขยันมาก คุณจะเก่งมาก คุณจะพยายามมาก ที่สำคัญอย่าลืมเป็นคนดีด้วย เพราะคนดีวันหนึ่งจะมีความหมาย คนเราทุกคนถ้าคุณถึงจุดจุดหนึ่งคุณอยากจะทำอะไรดีๆ ถามว่าแล้วคุณจะทำให้กับใคร ก็ต้องอยากทำให้กับคนดีๆ ถามผมว่าผมอยากจะช่วยเหลือใคร ผมก็ต้องอยากช่วยเหลือ คนดีๆ ใครจะไปอยากช่วยเหลือคนที่มันไม่ดี
เราย้อนกลับไปเปิดหนังสือ ชีวิตนี้ไม่มีทางตัน ที่ถือไปให้เจ้าของเรื่องราวได้เซ็นชื่อให้ เหนือลายเซ็นของเขา ข้อความ นั้นเขียนไว้ว่าไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ อย่างที่เขาเอ่ยกับเราว่า แท้จริงแล้วทุกคนมีต้นทุนอยู่ในตัว ตัน ภาสกรนที จึงเป็นอีกหนึ่งชีวิตของคนสู้งาน ที่ยืนยันว่าความสำเร็จไม่ได้หล่นจากฟ้า แต่มาจากสมอง สองมือ และหนึ่งใจที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจของตัวเราเองที่เกิดกับใครก็ได้
9 เคล็ดวิชาของตัน โออิชิ จากประสบการณ์
1.เลือกธุรกิจ อนาคต
คำถามที่เขามักถามตัวเองก่อนริเริ่มธุรกิจใหม่ๆ ว่า “นี่มันเป็นธุรกิจแฟชั่นหรือธุรกิจอนาคต?”
ตันชอบทำธุรกิจอนาคต เขาไม่ชอบธุรกิจที่วูบวาบตามกระแสแฟชั่น แต่สำหรับคำตอบ ใช่ว่าจะนั่งคิดนั่งตอบเอาเอง ตันใช้วิธีการหาข้อมูลจากความเป็นจริงทุกครั้งตันคิดใหญ่ เขาจึงเลือกธุรกิจอนาคตและนักธุรกิจที่ดีจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมองธุรกิจของตัวเองให้ทะลุแม้ตลอดระยะเวลา 30 ปี ที่ผ่านการทำธุรกิจหลากหลายชนิด ตันไม่ได้เขียนแผนธุรกิจตามแบบฉบับที่หลักสูตรบริหารธุรกิจเรียนกัน
แต่เขามีความคิด มีแผนในหัวที่ต้องมองให้ทะลุ ทั้งการเลือกทำเล การผลิต การตลาด โดยไม่ได้เขียนออกมาอย่างคนที่เรียนมาหรอก
จากประสบการณ์ของตัน เขาเคยเห็นบางคนมัวแต่วางแผน แล้วทุกอย่างก็อยู่ในกระดาษ แต่ไม่ได้ทำจริงสักที
2. ทำเลที่ดีเหมือนมีชีวิต
ประสบการณ์เมื่อตอนที่ตัดสินใจลาออกจากการเป็นพนักงานขายสินค้า ไปเช่าที่หน้าตึกแถวในสถานีขนส่งของจังหวัดชลบุรี เพื่อไปเปิดแผงขายหนังสือและนิตยสาร ทำเลแบบนั้นคือ “ทำเลเป็น” รถโดยสารจะเข้ามารับและส่งผู้โดยสารตลอดทั้งวันตั้งแต่เช้ามืดต่อเนื่องจนถึงหลังเที่ยงคืน บริเวณใกล้เคียงยังมีห้องอาหารและสถนบริการอาบอบนวด จึงมีผู้คนหมุนเวียนมิได้ขาด
ผิดกับสภาพทำเลแบบร้านที่อยู่ใต้ตึกห้องเช่าซึ่งมีคนพักอาศัยจำนวนเท่าเดิม ตายตัว ซึ่งก็คือ “ทำเลตาย”
จากการมองเห็นทำเลทองและเข้าไปติดต่อของเช่าในราคาเพียงเดือนละพันบาท ผลก็คือ แค่ 6 เดือน จากเคยเป็นผู้เช่า ตันก็ยกระดับซื้อตึกที่เช่าอยู่ได้ทั้งตึก
3. ใฝ่รู้ ทุ่มเท อดทน
ตันย้ำ เสมอว่าเขาโชคดีที่ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวย นั่นจึงทำให้เขามีในสิ่งที่คนรวยไม่สามารถมีเท่าเขาได้ คือความอดทนต่อการทำงานหนัก แต่อดทนอย่างเดียวไม่พอ ตันเชื่อว่าต้องอดทนอย่างใฝ่รู้ด้วยและการหาความรู้ไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแต่รู้จักถามผู้รู้
เพราะทุกครั้งที่เราถาม เราจะได้กำไร ฉะนั้น หากใครมีโอกาสพบคนอย่างตัน ก็จงถาม เพราะ ณ วันนี้ ตันคงมีเรื่องราวให้เรียนรู้มากมาย
และเมื่อถามถึงปรัชญาที่ตันใช้ในการดำเนินธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ คืออะไร เขาตอบว่า
“ คิดดี ลงมือทำ ทำแล้วทำต่อเนื่อง เจออุปสรรคไม่ทิ้ง ได้ดีแล้วอย่าลืม ตัว ”
4. สร้างความประทับใจลูกค้า
ตัน รู้จักการทำ CRM ตั้งแต่ยังไม่เคยได้ยินคำนี้ด้วยซ้ำ
แม้จะไม่ได้เรียนถึงขึ้น MBA แต่ตันก็ตระหนักดีว่าสิ่งนี้ คือสิ่งที่จะนำพาเขาไปสู่ความสำเร็จ การบริหารความสัมพันธ์ลูกค้า หรือ Customer Relationship Management

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำงานแบบมืออาชีพมากขึ้นถ้าเป็นเมื่อก่อนยังเป็นบริษัทเล็ก ๆ ถ้าทำแบบนี้ไม่ดีเพราะไม่คล่องตัวหรือถ้าเป็นบริษัทใหญ่แล้วผมยังทำแบบเดิมที่เคยทำก็ไม่ดีเพราะเรารู้คนเดียวและไม่มีแผนงานรองรับ แต่ตอนนี้งานจะถูกวางแผนทั้งปีเงินจะเข้าบริษัทเท่าไหร่แล้วเราจะใช้เท่าไหร่จะมีกำไรเท่าไหร่มีตัววัดผลทุก 1 เดือนทุก 3 เดือนทำตามแผนงานถ้าไม่ทำตามแผนก็แก้
ตันภาสกรนทีคนเก่ากับคนปัจจุบันณวันนี้เปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน
"ตัวผมยังเหมือนเดิมแต่งานไม่เหมือนเดิมถามว่าผมอยากเป็นคนเดิมไหมอยากครับแต่มันเป็นไม่ได้แล้วถามว่าชีวิตเปลี่ยนไหมคนเราจะมีชีวิตเหมือนๆเดิมเป็นไปไม่ได้หรอกชีวิตผมเปลี่ยนครับ เพราะบางอย่างผมก็ไม่ได้อยากเป็นผมไม่อยากเป็นคนดังสมัยก่อนใส่ขาสั้นเดี๋ยวนี้ใส่ไม่ได้แล้วลูกน้องบอกว่าพี่ตันไม่ได้แล้วนะเสื้อผ้าหยิบตัวไหนมาเถอะมีแต่ลูกน้องซื้อให้ทั้งนั้นผมชอบกินอาหารที่ขายริมถนน ลูกน้องก็จะบอกว่าพี่ตันอันตรายไปนั่งกินข้างถนนคนเดียวเดี๋ยวโดนเขาอุ้มหรอกหรือผมไปลาวไปจัดงานอีเวนท์จะไปเดินงานวัดแต่ลูกน้องไม่ให้ไปเดินก็ผมอยากไปน่ะผมบอกผมจะไป โอ๊ย...อะไรของมันวะในตัวไม่ได้มีอะไรกระเป๋าก็ไม่มีมีนาฬิกาเรือนเดียวคือเป็นคนเดิมไม่ได้คนรอบข้างไม่อยากให้เป็นเขาคิดมากกัน (ยิ้ม) เพราะเรามีความรับผิดชอบเยอะ "
มีคำแนะนำอย่างไรกับประโยคที่บอกว่าจุดเริ่มต้นของคุณตันคือจุดที่ใคร ๆ ก็เริ่มต้นได้
ผมเชื่อว่าคนเรามีโอกาสเหมือนกันเพียงแต่มันจะมาหาเราเมื่อไหร่บางคนโชคดีตั้งแต่ปีแรกบางคนทำงานแป๊บเดียวก็ดีบางคนทำงาน 5 ปียังไม่ดีบางคนขยันและประหยัดมา 10 ปียังไม่เห็นผลเลยแต่มันอาจจะไปเห็นผลปีที่ 11 20 ปีจึงจะเห็นผลโอกาสจะมาหาเราเมื่อไหร่ไม่รู้แต่ถ้าวันหนึ่งโอกาสมาแล้วเราไม่พร้อมเราก็พลาดโอกาสหรือวันนี้อะไรก็ดีแต่คุณทำตัวเหลวไหลมันก็สายไปแล้วทุกคนต้องพร้อมต้องมีความหวังความพยายามต้องใหญ่ คิดแล้วต้องลงมือทำมีคนทำแต่ไม่คิดอันนี้เจ๊งแหงๆ หรือคิดแล้วไม่ได้ทำแม้แต่คิดว่าจะประสบความสำเร็จมันยังไม่มีเลยต้องคิดดีแล้วลงมือทำทันทีชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอนมีขึ้นมีลงแต่ได้ดีแล้วอย่าลืมตัว ผมว่าทุกคนทำได้
"ผมเชื่อว่าไม่ว่าฟ้าจะผ่าฟ้าจะร้องสักวันหนึ่งคุณก็ได้ดีเพราะหลาย ๆ ธุรกิจที่มีโอกาสผมได้มาเพราะตรงนี้ผมไม่ได้บอกว่าผมเป็นคนดีนะแต่อย่างน้อยผมก็ไม่ได้เป็นคนชั่วหลายธุรกิจที่เขาให้โอกาสผม เป็นคนไม่เที่ยวไม่สูบบุหรี่ไม่เล่นการพนันก็เลยสนับสนุนผมผมอยากฝากถึงคนรุ่นใหม่ว่าถึงคุณจะขยันมากคุณจะเก่งมากคุณจะพยายามมากที่สำคัญอย่าลืมเป็นคนดีด้วยเพราะคนดีวันหนึ่งจะมีความหมาย ถามว่าแล้วคุณจะทำให้กับใครก็ต้องอยากทำให้กับคนดี ๆ ถามผมว่าผมอยากจะช่วยเหลือใครผมก็ต้องอยากช่วยเหลือคนดี ๆ ใครจะไปอยากช่วยเหลือคนที่มันไม่ดี
เราย้อนกลับไปเปิดหนังสือชีวิตนี้ไม่มีทางตันที่ถือไปให้เจ้าของเรื่องราวได้เซ็นชื่อให้เหนือลายเซ็นของเขาข้อความนั้นเขียนไว้ว่าไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้อย่างที่เขาเอ่ยกับเราว่า ตันภาสกรนทีจึงเป็นอีกหนึ่งชีวิตของคนสู้งานที่ยืนยันว่าความสำเร็จไม่ได้หล่นจากฟ้าแต่มาจากสมองสองมือและหนึ่งใจที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจของตัวเราเองที่เกิดกับใครก็ได้
9 เคล็ดวิชาของตันโออิชิ จากประสบการณ์
1.เลือกธุรกิจ อนาคต
คำถามที่เขามักถามตัวเองก่อนริเริ่มธุรกิจใหม่ ๆ ว่า "นี่มันเป็นธุรกิจแฟชั่นหรือธุรกิจอนาคต"
ตันชอบทำธุรกิจอนาคตเขาไม่ชอบธุรกิจที่วูบวาบตามกระแสแฟชั่นแต่สำหรับคำตอบใช่ว่าจะนั่งคิดนั่งตอบเอาเองตันใช้วิธีการหาข้อมูลจากความเป็นจริงทุกครั้งตันคิดใหญ่ 30 ปีที่ผ่านการทำธุรกิจหลากหลายชนิดตันไม่ได้เขียนแผนธุรกิจตามแบบฉบับที่หลักสูตรบริหารธุรกิจเรียนกัน
แต่เขามีความคิดมีแผนในหัวที่ต้องมองให้ทะลุทั้งการเลือกทำเลการผลิตการตลาดโดยไม่ได้เขียนออกมาอย่างคนที่เรียนมาหรอก
จากประสบการณ์ของตันเขาเคยเห็นบางคนมัวแต่วางแผนแล้วทุกอย่างก็อยู่ในกระดาษแต่ไม่ได้ทำจริงสักที
2 ทำเลที่ดีเหมือนมีชีวิต
ประสบการณ์เมื่อตอนที่ตัดสินใจลาออกจากการเป็นพนักงานขายสินค้าไปเช่าที่หน้าตึกแถวในสถานีขนส่งของจังหวัดชลบุรีเพื่อไปเปิดแผงขายหนังสือและนิตยสารทำเลแบบนั้นคือ "ทำเลเป็น" บริเวณใกล้เคียงยังมีห้องอาหารและสถนบริการอาบอบนวดจึงมีผู้คนหมุนเวียนมิได้ขาด
ผิดกับสภาพทำเลแบบร้านที่อยู่ใต้ตึกห้องเช่าซึ่งมีคนพักอาศัยจำนวนเท่าเดิมตายตัวซึ่งก็คือ "ทำเลตาย"
จากการมองเห็นทำเลทองและเข้าไปติดต่อของเช่าในราคาเพียงเดือนละพันบาทผลก็คือแค่ 6 เดือนจากเคยเป็นผู้เช่าตันก็ยกระดับซื้อตึกที่เช่าอยู่ได้ทั้งตึก
3 ใฝ่รู้ทุ่มเทอดทน
ตันย้ำเสมอว่าเขาโชคดีที่ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวยนั่นจึงทำให้เขามีในสิ่งที่คนรวยไม่สามารถมีเท่าเขาได้คือความอดทนต่อการทำงานหนักแต่อดทนอย่างเดียวไม่พอ เพียงแต่รู้จักถามผู้รู้
เพราะทุกครั้งที่เราถามเราจะได้กำไรฉะนั้นหากใครมีโอกาสพบคนอย่างตันก็จงถามเพราะณวันนี้ตันคงมีเรื่องราวให้เรียนรู้มากมาย
และเมื่อถามถึงปรัชญาที่ตันใช้ในการดำเนินธุรกิจให้ประสบความสำเร็จคืออะไรเขาตอบว่า
"คิดดีลงมือทำทำแล้วทำต่อเนื่องเจออุปสรรคไม่ทิ้งได้ดีแล้วอย่าลืมตัว"
4 สร้างความประทับใจลูกค้า
ตันรู้จักการทำ CRM ตั้งแต่ยังไม่เคยได้ยินคำนี้ด้วยซ้ำ
แม้จะไม่ได้เรียนถึงขึ้น MBA แต่ตันก็ตระหนักดีว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่จะนำพาเขาไปสู่ความสำเร็จการบริหารความสัมพันธ์ลูกค้าหรือการจัดการลูกค้าสัมพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำงานแบบมืออาชีพมากขึ้นถ้าเป็นเมื่อก่อนยังเป็นบริษัทเล็กๆถ้าทำแบบนี้ไม่ดีเพราะไม่คล่องตัวหรือถ้าเป็นบริษัทใหญ่แล้วผมยังทำแบบเดิมที่เคยทำก็ไม่ดีเพราะเรารู้คนเดียวและไม่มีแผนงานรองรับแต่ตอนนี้งานจะถูกวางแผนทั้งปีเงินจะเข้าบริษัทเท่าไหร่แล้วเราจะใช้เท่าไหร่จะมีกำไรเท่าไหร่มีตัววัดผลทุก 1 เดือนทุกเดือนทำตามแผนงานถ้าไม่ทำตามแผนก็แก้
3ตันภาสกรนทีคนเก่ากับคนปัจจุบันณวันนี้เปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน
" ตัวผมยังเหมือนเดิมแต่งานไม่เหมือนเดิมถามว่าผมอยากเป็นคนเดิมไหมอยากครับแต่มันเป็นไม่ได้แล้วถามว่าชีวิตเปลี่ยนไหมคนเราจะมีชีวิตเหมือนๆเดิมเป็นไปไม่ได้หรอกชีวิตผมเปลี่ยนครับเพราะบางอย่างผมก็ไม่ได้อยากเป็นผมไม่อยากเป็นคนดังสมัยก่อนใส่ขาสั้นเดี๋ยวนี้ใส่ไม่ได้แล้วลูกน้องบอกว่าพี่ตันไม่ได้แล้วนะเสื้อผ้าหยิบตัวไหนมาเถอะมีแต่ลูกน้องซื้อให้ทั้งนั้นผมชอบกินอาหารที่ขายริมถนนลูกน้องก็จะบอกว่าพี่ตันอันตรายไปนั่งกินข้างถนนคนเดียวเดี๋ยวโดนเขาอุ้มหรอกหรือผมไปลาวไปจัดงานอีเวนท์จะไปเดินงานวัดแต่ลูกน้องไม่ให้ไปเดินก็ผมอยากไปน่ะผมบอกผมจะไปโอ๊ย .. . . . . . . อะไรของมันวะในตัวไม่ได้มีอะไรกระเป๋าก็ไม่มีมีนาฬิกาเรือนเดียวคือเป็นคนเดิมไม่ได้คนรอบข้างไม่อยากให้เป็นเขาคิดมากกัน ( ยิ้ม ) "
เพราะเรามีความรับผิดชอบเยอะมีคำแนะนำอย่างไรกับประโยคที่บอกว่าจุดเริ่มต้นของคุณตันคือจุดที่ใครๆก็เริ่มต้นได้
ผมเชื่อว่าคนเรามีโอกาสเหมือนกันเพียงแต่มันจะมาหาเราเมื่อไหร่บางคนโชคดีตั้งแต่ปีแรกบางคนทำงานแป๊บเดียวก็ดีบางคนทำงาน 5 ปียังไม่ดีบางคนขยันและประหยัดมา 10 ปียังไม่เห็นผลเลยแต่มันอาจจะไปเห็นผลปีที่ 1120 ปีจึงจะเห็นผลโอกาสจะมาหาเราเมื่อไหร่ไม่รู้แต่ถ้าวันหนึ่งโอกาสมาแล้วเราไม่พร้อมเราก็พลาดโอกาสหรือวันนี้อะไรก็ดีแต่คุณทำตัวเหลวไหลมันก็สายไปแล้วทุกคนต้องพร้อมต้องมีความหวังความพยายามต้องใหญ่คิดแล้วต้องลงมือทำมีคนทำแต่ไม่คิดอันนี้เจ๊งแหงจะหรือคิดแล้วไม่ได้ทำแม้แต่คิดว่าจะประสบความสำเร็จมันยังไม่มีเลยต้องคิดดีแล้วลงมือทำทันทีชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอนมีขึ้นมีลงแต่ได้ดีแล้วอย่าลืมตัวผมว่าทุกคนทำได้
" ผมเชื่อว่าไม่ว่าฟ้าจะผ่าฟ้าจะร้องสักวันหนึ่งคุณก็ได้ดีเพราะหลายๆธุรกิจที่มีโอกาสผมได้มาเพราะตรงนี้ผมไม่ได้บอกว่าผมเป็นคนดีนะแต่อย่างน้อยผมก็ไม่ได้เป็นคนชั่วหลายธุรกิจที่เขาให้โอกาสผมเป็นคนไม่เที่ยวไม่สูบบุหรี่ไม่เล่นการพนันก็เลยสนับสนุนผมผมอยากฝากถึงคนรุ่นใหม่ว่าถึงคุณจะขยันมากคุณจะเก่งมากคุณจะพยายามมากที่สำคัญอย่าลืมเป็นคนดีด้วยเพราะคนดีวันหนึ่งจะมีความหมายถามว่าแล้วคุณจะทำให้กับใครก็ต้องอยากทำให้กับคนดีๆถามผมว่าผมอยากจะช่วยเหลือใครผมก็ต้องอยากช่วยเหลือคนดีๆใครจะไปอยากช่วยเหลือคนที่มันไม่ดี
เราย้อนกลับไปเปิดหนังสือชีวิตนี้ไม่มีทางตันที่ถือไปให้เจ้าของเรื่องราวได้เซ็นชื่อให้เหนือลายเซ็นของเขาข้อความนั้นเขียนไว้ว่าไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้อย่างที่เขาเอ่ยกับเราว่าตันภาสกรนทีจึงเป็นอีกหนึ่งชีวิตของคนสู้งานที่ยืนยันว่าความสำเร็จไม่ได้หล่นจากฟ้าแต่มาจากสมองสองมือและหนึ่งใจที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจของตัวเราเองที่เกิดกับใครก็ได้
9 เคล็ดวิชาของตันโออิชิจากประสบการณ์
1 เลือกธุรกิจอนาคต
คำถามที่เขามักถามตัวเองก่อนริเริ่มธุรกิจใหม่ๆว่า " นี่มันเป็นธุรกิจแฟชั่นหรือธุรกิจอนาคต ? "
ตันชอบทำธุรกิจอนาคตเขาไม่ชอบธุรกิจที่วูบวาบตามกระแสแฟชั่นแต่สำหรับคำตอบใช่ว่าจะนั่งคิดนั่งตอบเอาเองตันใช้วิธีการหาข้อมูลจากความเป็นจริงทุกครั้งตันคิดใหญ่30 ที่ผ่านการทำธุรกิจหลากหลายชนิดตันไม่ได้เขียนแผนธุรกิจตามแบบฉบับที่หลักสูตรบริหารธุรกิจเรียนกัน
.แต่เขามีความคิดมีแผนในหัวที่ต้องมองให้ทะลุทั้งการเลือกทำเลการผลิตการตลาดโดยไม่ได้เขียนออกมาอย่างคนที่เรียนมาหรอก
จากประสบการณ์ของตันเขาเคยเห็นบางคนมัวแต่วางแผนแล้วทุกอย่างก็อยู่ในกระดาษแต่ไม่ได้ทำจริงสักที
2 ทำเลที่ดีเหมือนมีชีวิต
ประสบการณ์เมื่อตอนที่ตัดสินใจลาออกจากการเป็นพนักงานขายสินค้าไปเช่าที่หน้าตึกแถวในสถานีขนส่งของจังหวัดชลบุรีเพื่อไปเปิดแผงขายหนังสือและนิตยสารทำเลแบบนั้นคือ " ทำเลเป็น "บริเวณใกล้เคียงยังมีห้องอาหารและสถนบริการอาบอบนวดจึงมีผู้คนหมุนเวียนมิได้ขาด
ผิดกับสภาพทำเลแบบร้านที่อยู่ใต้ตึกห้องเช่าซึ่งมีคนพักอาศัยจำนวนเท่าเดิมตายตัวซึ่งก็คือ " ทำเลตาย "
จากการมองเห็นทำเลทองและเข้าไปติดต่อของเช่าในราคาเพียงเดือนละพันบาทผลก็คือแค่ 6 เดือนจากเคยเป็นผู้เช่าตันก็ยกระดับซื้อตึกที่เช่าอยู่ได้ทั้งตึก
3 ใฝ่รู้ทุ่มเทอดทน
ตันย้ำเสมอว่าเขาโชคดีที่ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวยนั่นจึงทำให้เขามีในสิ่งที่คนรวยไม่สามารถมีเท่าเขาได้คือความอดทนต่อการทำงานหนักแต่อดทนอย่างเดียวไม่พอเพียงแต่รู้จักถามผู้รู้
เพราะทุกครั้งที่เราถามเราจะได้กำไรฉะนั้นหากใครมีโอกาสพบคนอย่างตันก็จงถามเพราะณวันนี้ตันคงมีเรื่องราวให้เรียนรู้มากมาย
และเมื่อถามถึงปรัชญาที่ตันใช้ในการดำเนินธุรกิจให้ประสบความสำเร็จคืออะไรเขาตอบว่า
" คิดดีลงมือทำทำแล้วทำต่อเนื่องเจออุปสรรคไม่ทิ้งได้ดีแล้วอย่าลืมตัว "
4 สร้างความประทับใจลูกค้า
การจัดการตั้งแต่ยังไม่เคยได้ยินคำนี้ด้วยซ้ำ
แม้จะไม่ได้เรียนถึงขึ้น MBA แต่ตันก็ตระหนักดีว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่จะนำพาเขาไปสู่ความสำเร็จการบริหารความสัมพันธ์ลูกค้าค็อคตันรู้จักการทำ CRM ลูกค้าสัมพันธ์