Why the Fed model could or could no

Why the Fed model could or could not be relevant?

The rationale underlying the Fed model has been discussed in the academic literature for the last five years. For example, Lander, Orphanides, and Douvogiannis (1997), Asness (2003) or Campbell and Vuolteenaho (2004) point out that this model does have some merit, although they mostly disagree on how the model should be interpreted. First, portfolio managers do arbitrage the equity and bond markets and carry trades are much used. As equities and bonds are competing assets, it is obvious that fund managers want to invest in the highest yielding asset (taking into account the risk). Secondly, this model is broadly speaking in agreement with the principle of the discounted present value of future cash flows. Thirdly, the recent empirical evidence supports the rationale of the Fed model, and more precisely the fact that the equity yield has somewhat tracked the government bond yield over the last thirty years.6 As indicated in Campbell and Vuolteenaho (2004), “the Fed model has been quite successful as an empirical description of stock prices. Most notably, the model describes the rise in stock yields, along with inflation, during the 1970’s and early 1980’s, and the decline in stock yields during the past 20 years”. Fourthly, it paves the way for a time-varying stock market risk premium, which is an enhancement of classical Gordon type models.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมรูปแบบเฟดอาจหรือไม่อาจจะมีความเกี่ยวข้องหรือไม่เหตุผลพื้นฐานรูปแบบเฟดได้รับการกล่าวถึงในวรรณคดีทางวิชาการสำหรับในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ตัวอย่างเช่นคนงาน Orphanides และ Douvogiannis (1997), Asness (2003) หรือแคมป์เบลและ Vuolteenaho (2004) ชี้ให้เห็นว่ารูปแบบนี้จะมีบุญบางแม้ว่าพวกเขาส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการรูปแบบควรจะตีความ ครั้งแรกที่ทำผลงานผู้จัดการการเก็งกำไรในตลาดตราสารทุนและตราสารหนี้และดำเนินการซื้อขายที่มีการใช้มาก ขณะที่ตลาดหุ้นและพันธบัตรจะสินทรัพย์การแข่งขันเป็นที่ชัดเจนว่าผู้จัดการกองทุนต้องการลงทุนในสินทรัพย์ที่ให้ผลตอบแทนสูงสุด (โดยคำนึงถึงความเสี่ยง) ประการที่สองรูปแบบนี้จะพูดในวงกว้างในข้อตกลงกับหลักการของมูลค่าปัจจุบันลดกระแสเงินสดในอนาคต ประการที่สามหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ผ่านมาสนับสนุนเหตุผลของรูปแบบเฟดและแม่นยำมากขึ้นความจริงที่ว่าอัตราผลตอบแทนผู้ถือหุ้นได้ค่อนข้างติดตามอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลในช่วงสามสิบ years.6 ตามที่ระบุไว้ในแคมป์เบลและ Vuolteenaho (2004), "เฟด รูปแบบที่ได้รับค่อนข้างประสบความสำเร็จในฐานะที่เป็นคำอธิบายเชิงประจักษ์ของราคาหุ้น ที่สะดุดตาที่สุดรูปแบบการอธิบายถึงการเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนหุ้นพร้อมกับอัตราเงินเฟ้อในช่วงปี 1970 และต้นปี 1980 และลดลงในอัตราผลตอบแทนหุ้นในช่วงที่ผ่านมา 20 ปี " ประการที่สี่ก็ปูทางสำหรับระยะเวลาที่แตกต่างกันตลาดหุ้นพรีเมี่ยมที่มีความเสี่ยงซึ่งเป็นรูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพของประเภทคลาสสิกกอร์ดอนที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมเฟดโมเดลสามารถหรือไม่สามารถ ที่เกี่ยวข้อง

เหตุผลต้นแบบเลี้ยงรุ่นได้ถูกกล่าวถึงในวรรณกรรมวิชาการสำหรับสุดท้ายห้าปี ตัวอย่างเช่น แลนเดอร์ orphanides และ douvogiannis ( 1997 ) , asness ( 2003 ) หรือ แคมป์เบลและ vuolteenaho ( 2004 ) ชี้ให้เห็นว่ารุ่นนี้จะมีบุญบาง แม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่เห็นด้วยกับวิธีการแบบต้องตีความ ครั้งแรกผู้จัดการหลักทรัพย์ทำ Arbitrage หุ้นและพันธบัตรในตลาดและดำเนินการธุรกิจการค้าจะใช้นัก เป็นพันธบัตร หุ้น และแข่งขันทรัพย์สิน มันชัดเจนว่า ผู้จัดการกองทุนต้องลงทุนในสินทรัพย์ที่ให้ผลผลิตสูงสุด ( ถ่ายลงในบัญชีความเสี่ยง secondly , model this is broadly speaking in agreement with the principle ของ the discounted เลิก value เจริญเติบโตของ cash future . ประการที่สามหลักฐานเชิงประจักษ์สนับสนุนเหตุผลของเฟดล่าสุดรูปแบบและเพิ่มเติมแน่นอนความจริงที่ว่าหุ้นผลผลิตค่อนข้างมีการติดตามอัตราผลตอบแทนของพันธบัตรรัฐบาลในช่วงสามสิบปี ที่ 6 ตามที่ระบุในแคมป์เบลและ vuolteenaho ( 2004 ) , " เฟดแบบได้รับความสำเร็จมากเป็นคำอธิบายเชิงประจักษ์ของราคาหุ้น โดยเฉพาะ แบบอธิบายเพิ่มขึ้นในอัตราหุ้นalong with inflation วัน 1970 นี้ ( early 1980 's , ( the decline in yields stock วันและทำลาย 20 years " . ประการที่สี่ ก็ปูทางให้เกิดความเสี่ยงสูงในตลาดหุ้น ซึ่งเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพของแบบจำลองกอร์ดอนประเภทคลาสสิก