3.1. Microbial inactivation analysi

3.1. Microbial inactivation analysis (coliform count,aerobic plate count, total yeast and mould count)Aerobic bacteria, coliform, yeast and mould counts infreshly squeezed Chokanan mango juice were 2.74 log CFU/ml,1.00 log CFU/ml, and 2.42 log CFU/ml, respectively. After UV-C treatment and thermal pasteurization, juice samples showed significant reduction of microbial count (p < 0.05), as shownin Table 1. UV-C treatment reduced coliform counts to below detection limits. For aerobic plate count, U60 sample exhib-ited the highest reduction of microbial load (45%) when compared to other UV-C treated samples, U30 (30%) and U15 (18%). This could be explained by the characteristic ofmicrobial DNA to absorb UV-C light photons, thus generat-ing cross links between neighbouring cytosine and thymine(pyrimidine) bases in the same DNA strand (Tran and Farid,2004; Guerrero-Beltrán and Barbosa-Cánovas, 2004). There-fore, these pyrimidine dimers prevent DNA transcription and translation, eventually, inactivating microbial growth. The percentage of inactivation of yeast and mould (10–32%) waslower than aerobic bacteria (18–45%) for UV-C treated sam-ples, exhibiting maximum inactivation for U60 sample (32%).This is a clear indication that yeast and mould are less sus-ceptible to UV-C beam than bacteria. This could be due to thedifference in thickness of cell wall and size of microorganism,thus influencing the passage of UV-C light. In addition, lesserpyrimidine bases on the DNA strand of yeast and mould con-tributes to less probability of cross link formation, thus higher resistance to UV-C (Miller et al., 1999). Similarly, microbial inactivation effect of UV-C was reported in apple and orange juices (Walkling-Ribeiro et al., 2008; Pala and Toklucu, 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1. ยกเลิกการเรียกจุลินทรีย์วิเคราะห์ (จำนวนโคลิฟอร์ม นับจานแอโรบิก ยีสต์รวม และจำนวนแม่พิมพ์) แอโรบิกแบคทีเรีย โคลิฟอร์ม ยีสต์ และแม่พิมพ์นับค็อฟ infreshly Chokanan ผลไม้ถูกล็อก 2.74 CFU/ml, 1.00 ล็อก CFU/ml และ 2.42 CFU/ml ตามลำดับ หลังจากรักษา UV-C และพาสเจอร์ไรซ์ความร้อน ตัวอย่างน้ำพบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญของจำนวนจุลินทรีย์ (p < 0.05), เป็น shownin ตารางที่ 1 รักษา UV-C ลดลงนับโคลิฟอร์มด้านล่างตรวจสอบจำกัด สำหรับการตรวจนับจานแอโรบิก U60 ตัวอย่าง exhib-ited รับลดสูงสุดของปริมาณจุลินทรีย์ (45%) เมื่อเทียบกับ UV-C อื่น ๆ ตัวอย่าง U30 (30%) และ U15 (18%) นี้สามารถอธิบาย โดย ofmicrobial ลักษณะดีเอ็นเอซับ photons แสง UV-C, ing generat จึงข้ามเชื่อมโยงระหว่างประเทศ cytosine thymine(pyrimidine) ฐานในสาระของดีเอ็นเอเดียวกัน (ทรานและ Farid, 2004 Guerrero-Beltrán และ Barbosa Cánovas, 2004) มีลำเลียงสา dimers pyrimidine เหล่านี้ป้องกัน DNA transcription และการแปล สุด ยกเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ เปอร์เซ็นต์ของการยกเลิกการเรียกของยีสต์ และแม่พิมพ์ waslower (10-32%) มากกว่าแบคทีเรียแอโรบิก (18-45%) สำหรับ UV-C ถือว่าสาม-ples อย่างมีระดับสูงสุดยกเลิกการเรียกสำหรับตัวอย่าง U60 (32%) นี้เป็นข้อบ่งชี้ชัดเจนที่มียีสต์และเชื้อราที่น้อย sus-ceptible ให้แสง UV-C กว่าแบคทีเรีย อาจเป็น เพราะ thedifference ในความหนาของผนังเซลล์และขนาดของจุลินทรีย์ การมีอิทธิพลต่อเส้นทางของ UV-C ดัง เบา นอกจากนี้ lesserpyrimidine ฐานในสาระดีเอ็นเอของเชื้อยีสต์และเชื้อราคอน-tributes ไปน้อยน่าข้ามลิงค์ก่อ จึงสูงทนทานต่อ UV-C (มิลเลอร์ et al., 1999) ในทำนองเดียวกัน รายงานผลการยกเลิกการเรียกจุลินทรีย์ของ UV-C ในแอปเปิ้ลและน้ำส้ม (Walkling Ribeiro et al., 2008 น่าก Toklucu, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 การวิเคราะห์การใช้งานของจุลินทรีย์ (นับโคลิฟอร์มนับจานแอโรบิกยีสต์รวมและนับแม่พิมพ์) แบคทีเรียแอโรบิก, โคลิฟอร์มยีสต์และนับแม่พิมพ์บีบ infreshly น้ำมะม่วงโชคอนันต์เป็น 2.74 log CFU / ml 1.00 log CFU / ml และ 2.42 log CFU / ml ตามลำดับ หลังจากการรักษา UV-C และพาสเจอร์ไรซ์ความร้อนน้ำตัวอย่างที่แสดงให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของการนับจุลินทรีย์ (p <0.05) เช่น shownin ตารางที่ 1 การรักษา UV-C ลดลงนับโคลิฟอร์มต่ำก​​ว่าขีด จำกัด ของการตรวจสอบ สำหรับการนับจานแอโรบิกตัวอย่าง U60 exhib-ITED ลดสูงสุดของโหลดจุลินทรีย์ (45%) เมื่อเทียบกับรังสี UV-C อื่น ๆ ที่รับการรักษาตัวอย่าง U30 (30%) และ U15 (18%) ซึ่งอาจจะอธิบายได้ด้วยดีเอ็นเอ ofmicrobial ลักษณะการดูดซับโฟตอนแสงยูวี-C จึง generat ไอเอ็นจีเชื่อมโยงข้ามระหว่างเพื่อนบ้าน cytosine และมีน (pyrimidine) ฐานในดีเอ็นเอเดียวกัน (Tran และฟาริด 2004; เกร์เรโร-Beltránและ Barbosa- Canovas, 2004) มี-ก่อน, pyrimidine dimers เหล่านี้ป้องกันการถอดรหัสดีเอ็นเอและการแปลในที่สุดยับยั้งเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ ร้อยละของการใช้งานของยีสต์และเชื้อรา (10-32%) waslower กว่าแบคทีเรียแอโรบิก (18-45%) สำหรับรังสี UV-C ได้รับการรักษา sam-Ples แสดงการใช้งานสูงสุดสำหรับตัวอย่าง U60 (32%). นี้เป็นข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนว่า ยีสต์และราน้อย SUS-ceptible คาน UV-C กว่าแบคทีเรีย ซึ่งอาจจะเป็นเพราะ thedifference ในความหนาของผนังเซลล์และขนาดของจุลินทรีย์จึงมีอิทธิพลต่อทางเดินของแสงยูวีซี นอกจากนี้ฐาน lesserpyrimidine ในดีเอ็นเอของยีสต์และราบรรณาการนักโทษที่น่าจะเป็นน้อยของการสร้างการเชื่อมโยงข้ามต้านทานจึงสูงขึ้นเพื่อ UV-C (มิลเลอร์ et al., 1999) ในทำนองเดียวกันมีผลยับยั้งจุลินทรีย์ของรังสี UV-C มีรายงานในแอปเปิ้ลและน้ำผลไม้สีส้ม (Walkling-Ribeiro et al, 2008;. พาลาและ Toklucu 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . การวิเคราะห์การยับยั้งจุลินทรีย์ ( นับฟอร์มแอโรบิก จุลินทรีย์ทั้งหมด และจำนวนโคลิฟอร์มแบคทีเรียรา ) , แอโรบิก , ยีสต์และรา infreshly คั้นน้ำผลไม้มะม่วงโชคอนันต์ นับเป็น 2.74 log CFU / ml , 1.00 log CFU / ml และ 2.42 log CFU / ml ตามลำดับ หลังจากการรักษารังสียูวี ซีและความร้อนน้ำผลไม้พาสเจอร์ไรซ์ ตัวอย่างแสดงนับจุลินทรีย์ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 )เป็น shownin ตาราง 1 . การรักษาลดรังสียูวี ซี coliform ด้านล่างขีด จำกัด การตรวจสอบ นับจาน แอโรบิค u60 exhib ตัวอย่าง ited ลดสูงสุดของ จุลินทรีย์ ( 45% ) เมื่อเทียบกับอื่น ๆรักษารังสียูวี ซีตัวอย่าง U30 ( 30% ) และ u15 ( 18% ) นี้สามารถอธิบายได้โดยดีเอ็นเอดูดซับโฟตอนแสงรังสียูวี ซี ofmicrobial ลักษณะ ,ดังนั้น GENERAT การเชื่อมโยงข้ามไอเอ็นจีระหว่างเพื่อนบ้าน และ thymine ( ไพริมิดีนเบสไซโทซีน ) ใน Strand ดีเอ็นเอเดียวกัน ( Tran ฟาริด , 2004 ; Guerrero . kgm beltr และ barbosa-c . kgm โนวาส 2547 ) ดังนั้นเหล่านี้ป้องกันการถอดรหัสดีเอ็นเอ และไพริมิดีนิแปล ในที่สุด inactivating การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ร้อยละของการยับยั้งเชื้อยีสต์และรา ( 10 – 32 % ) waslower กว่าแบคทีเรียแอโรบิก ( 18 - 45 % ) สำหรับรังสียูวี ซีถือว่า ples สามอการยับยั้งสูงสุด u60 ตัวอย่าง ( ร้อยละ 32 ) ซึ่งเป็นการบ่งบอกอย่างชัดเจนว่า ยีสต์และราน้อยกว่า ceptible เป็น SUS ให้รังสียูวี ซี บีมมากกว่าแบคทีเรีย นี้อาจเนื่องจากความแตกต่างในความหนาของผนังเซลล์ และขนาดของจุลินทรีย์จึงมีผลต่อทางเดินของรังสียูวี ซีไลท์ นอกจากนี้ lesserpyrimidine บนฐานดีเอ็นเอเกลียวของยีสต์ และรา คอนบรรณาการความน่าจะเป็นน้อยกว่าการสร้างการเชื่อมโยงข้ามจึงสูงกว่าความต้านทานรังสียูวี ซี ( มิลเลอร์ et al . , 1999 ) ในทำนองเดียวกันผลการยับยั้งจุลินทรีย์ของรังสียูวี ซีถูกรายงานในแอปเปิ้ลและส้มผลไม้ ( walkling Ribeiro et al . , 2008 ; พลา และ toklucu 2013 )