3.1 Stages and Outcomes of the Visi

3.1 Stages and Outcomes of the Visitor Dining Experiences
Within the proposed framework, the multi-phase experiences are represented in three sequential related dining stages experienced by international visitors. Each stage of dining along with its anticipated experience outcomes is discussed as follows.
Pre-dining experience stage. This stage refers to how the visitors foresee the engagement with local food prior to the actual dining experiences. Pre-dining encompasses the expectations that the international visitors have about the likelihood of experiential outcomes pertaining to dining with local food in the visited destination. According to Zeithaml and Bitner (2002), expectations are defined as the desires of customers, in particular, what they believe a service or product should or will be. In the tourism context, Fluker and Turner (2000) delineate expectations as the perceived likelihood that a particular action will be followed by a particular outcome. Visitors make decisions based on certain expected outcomes and their reactions to outcomes are in part influenced by what they initially expected (Dickson & Hall, 2006).
Many studies have explored the relationship between expectations and visitor behaviour and experiences (del Bosque, Martin, & de los Salmones, 2009; Fluker & Turner, 2000; Gnoth, 1997; Hsu, Cai, & Li, 2009; Sheng & Chen, 2012; Sukalakamala & Boyce, 2007).Gnoth (1997) claims managing visitor expectations is extremely important since expectations can significantly influence visitor choice process and perceptions of destination experience, which in turn, affects visitor overall satisfaction.
Given that eating plays an integral role in travel, visitors expect that their food related experiences within the destination will be enjoyable and memorable (Kivela & Crotts, 2009), regardless of the primacy of culinary experiences as a travel motivator. This therefore indicates the critical role of selecting an effective measurement to allow the researcher to make an accurate identification of visitor dining expectations.
In their evaluation of the measurement of expectations, Dickson and Hall (2006) propose two alternative approaches: first, conducted before the experience and second, after/post the experience (i.e. retrospective recall). In aggregate, more studies have relied on retrospective recall than have measured expectations at the time of their formulation. Under the retrospective recall approach, the timing for assessing the expectations is undertaken after the experience is over (Dickson & Hall, 2006), assuming that participants are still capable of recalling accurately and report their expectations even after a considerable time has passed. However, such an approach has the subject of critique on the basis of validity since people’s ability to recall events, feelings, time periods, expectations, or preferences, are deficient or even sometime exaggerative (Noe & Uysal, 1997).
Considering the limitations of retrospectivity that were discussed previously, the present framework proposes that the measurement of visitor dining expectations is conducted prior to actual visitor encounters with local food consumption in the destination. On this basis, visitors should be probed shortly after their arrival at the destination, though prior to dining with local food. This process is crucial for ensuring that visitor responses about their dining expectations with local food are free of bias from their perceptions of the actual dining activity.
During-dining experience stage. This stage relates to the actual encounters with the local food that occur at the destination. It focuses on the perceived quality of the visitor’s dining experience. According to Parasuraman, Zeithaml, and Berry (1988), perceived quality is defined as a form of overall evaluation, a global judgment, or an attitude toward purchasing products. It occurs after a comparison between expectations and actual perceptions of performance. From the customer perspective, Parasuraman et al. (1988) indicate that perceived quality is a highly subjective and relativistic phenomenon that varies on the basis of who is assessing the product or service. Despite its subjectivity, Yuan and Wu (2008) argue that there is a close relationship between expectations and perceptions concerning the quality of products and services, hence, assessing customers’ perceived quality cannot be undertaken without measuring expectations of quality. Having said this, the following proposition is formulated:
Proposition 1: Visitor expectations of dining experiences with local food influence the perceived quality of dining experience with local food.
In addition, adapting Yuan’s (2009) study, the proposed framework examines perceived quality of the dining experience with local food on the basis of two dimensions of visitor cognition (thoughts) and emotions (feelings). Cognition arises as a result of all of the relevant dining-related information that is transmitted to the conscious mind through the senses. For instance, what visitors think about the local food that they see, smell, taste, and touch. By contrast, emotion involves visitor affective responses such as, excitement, joy, surprise, disappointment that are evoked during the course of dining experiences.
Post-dining experience stage. This stage refers to all of the experiences after dining which is reflected in visitor satisfaction and behavioural intentions. The literature shows that there are two ways to measure satisfaction, namely transaction-specific and cumulative aspects (Yuan & Wu, 2008). The transaction-specific perspective sees satisfaction as how consumers assess the value that they gain after completing a transaction (Oliver, 1977). The cumulative perspective aligns with the essence of the experience concept and acknowledges consumer expectations and/or experiences that have occurred prior to consumption as part of the whole experience thereby affecting the level of satisfaction at, during and after the process of experiencing (Berry, Carbone, & Haeckel, 2002). Satisfaction is commonly viewed as an indicator of the quality of an experience (Ryan, 2002). Ryan further affirms that a satisfactory experience involves congruence between expectations and performance, whereas dissatisfaction is reflective of a gap between expectations and the perceived quality of the tourism consumption experience. At the post-dining stage, the proposed framework also examines future behavioural intentions as another outcome of dining experiences. They include the intention to consume local food during future visits to the destination, as well as the willingness to recommend dining experiences involving the local food to others. In light of this view, the proposition is developed as follows:
Proposition 2: Visitors’ perceptions of dining experience with local food influence the overall dining satisfaction and visitors’ future behavioural intentions.
As mentioned earlier, the proposed framework views local food related dining that the visitors experience as the sequential relationships amongst three stages of dining. Adapting Woodside and Dubelaar’s (2002) TCS theory, the framework then acknowledges that each visitor’s thought, emotions, and behaviour that evolves from one stage of the dining would affect the thoughts, decisions, and behaviours that emerge at subsequent dining stages. Therefore:
Proposition 3: The experience encountered by international visitors at the pre-dining stage influences the experience at the during-dining stage, with in turn ; the experience encountered at the during-dining stage affects the experience at post-dining.
Furthermore, the sequential nature of dining experience stages proposed in the framework provides a methodological implication in terms of the operationalisation of the framework. As described earlier, to ensure free bias, the examination of experience at pre-dining stage is suggested to be taken prior to visitors undertaking the actual dining experience at the destination. To obtain a comprehensive view concerning various experiences at all dining stages, the research participants who involve in three dining stages should be the same. This means that those who express their expectations prior to local food related dining would be able to describe their perceptions of the actual dining as well as to explain their satisfactions after dining by comparing the actual dining with what they expect before. Undertaking such an approach would allow not only holistic understanding of the local food related dining experiences, but also offers the complexities surround the experiences to emerge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 ขั้นตอนและผลของประสบการณ์การรับประทานอาหารของผู้เข้าชม
ภายในกรอบที่นำเสนอประสบการณ์หลายเฟสจะแสดงในสามขั้นตอนการรับประทานอาหารตามลำดับที่เกี่ยวข้องมีประสบการณ์โดยนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศ แต่ละขั้นตอนของการรับประทานอาหารพร้อมกับผลลัพธ์ที่คาดว่าประสบการณ์ของตนจะกล่าวถึงดังต่อไปนี้.
ประสบการณ์บนเวทีก่อนรับประทานอาหาร ขั้นตอนนี้หมายถึงว่าผู้เข้าชมที่คาดหวังการสู้รบกับอาหารท้องถิ่นก่อนที่จะมีประสบการณ์การรับประทานอาหารที่เกิดขึ้นจริง การรับประทานอาหารก่อนบนโลกไซเบอร์คาดหวังว่านักท่องเที่ยวจากต่างประเทศมีเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของผลลัพธ์ประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารที่มีอาหารท้องถิ่นในปลายทางที่เข้าเยี่ยมชม ตาม Zeithaml และ Bitner (2002), ความคาดหวังที่จะถูกกำหนดเป็นความต้องการของลูกค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าบริการหรือสินค้าหรือควรจะเป็น ในบริบทการท่องเที่ยว Fluker และเทอร์เนอ (2000) วิเคราะห์คาดการณ์ความน่าจะเป็นที่รับรู้ว่าการกระทำโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะตามมาด้วยผลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนที่เข้ามาทำให้การตัดสินใจบนพื้นฐานของผลที่คาดว่าบางอย่างและปฏิกิริยาของพวกเขาไปสู่ผลลัพธ์ที่อยู่ในส่วนที่ได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่พวกเขาคาดว่าในขั้นต้น (ดิ๊กสันและฮอลล์ 2006).
การศึกษาจำนวนมากมีการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความคาดหวังและพฤติกรรมของผู้เข้าชมและประสบการณ์ (เดลบอสเก้, มาร์ตินและ เดอลอ Salmones 2009; Fluker และเทอร์เนอ 2000; Gnoth 1997; ซุย Cai และหลี่ 2009; Sheng และเฉิน, 2012; Sukalakamala & บอยซ์ 2007) .Gnoth (1997) อ้างความคาดหวังของผู้เข้าชมการจัดการเป็นสิ่งสำคัญมากตั้งแต่ ความคาดหวังอย่างมีนัยสำคัญจะมีผลต่อผู้เข้าชมขั้นตอนการเลือกและการรับรู้ของประสบการณ์ปลายทางซึ่งจะมีผลต่อความพึงพอใจโดยรวมของผู้เข้าชม.
ระบุว่าการรับประทานอาหารที่มีบทบาทสำคัญในการเดินทางของผู้เข้าชมคาดหวังว่าประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับอาหารของพวกเขาภายในปลายทางจะสนุกและน่าจดจำ (Kivela & Crotts, 2009) โดยไม่คำนึงถึงอันดับหนึ่งของประสบการณ์การทำอาหารเป็นแรงผลักดันในการเดินทาง นี้จึงแสดงให้เห็นถึงบทบาทที่สำคัญของการเลือกวัดที่มีประสิทธิภาพเพื่อช่วยให้นักวิจัยที่จะทำให้ประชาชนที่ถูกต้องของความคาดหวังของผู้เข้าชมการรับประทานอาหาร.
ในการประเมินผลของการวัดของความคาดหวัง, ดิกสันและฮอลล์ (2006) นำเสนอทางเลือกที่สองวิธีแรกก่อนที่จะดำเนินการ ประสบการณ์และครั้งที่สองหลังจากที่ / โพสต์ประสบการณ์ (เช่นการเรียกคืนย้อนหลัง) ในการรวมการศึกษาเพิ่มเติมได้อาศัยในการเรียกคืนย้อนหลังกว่าได้วัดความคาดหวังในเวลาที่กำหนดของพวกเขา ภายใต้วิธีการเรียกคืนย้อนหลังระยะเวลาในการประเมินความคาดหวังที่จะดำเนินการหลังจากประสบการณ์ที่มีมากกว่า (ดิ๊กสันและฮอลล์ 2006) สมมติว่าผู้เข้าร่วมยังคงมีความสามารถในการระลึกถึงความถูกต้องและความคาดหวังของพวกเขารายงานแม้หลังจากเวลามากได้ผ่าน แต่วิธีการดังกล่าวมีเรื่องของการวิจารณ์บนพื้นฐานของความถูกต้องตั้งแต่ความสามารถของผู้คนที่จะจำเหตุการณ์ที่เกิดความรู้สึกช่วงเวลาที่คาดหวังหรือการตั้งค่ามีความบกพร่องหรือแม้กระทั่งบางครั้ง exaggerative (เลือน & Uysal, 1997).
พิจารณาข้อ จำกัด ของ retrospectivity ที่ได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้กรอบปัจจุบันแนะว่าการวัดความคาดหวังของการรับประทานอาหารที่ผู้เข้าชมจะดำเนินการก่อนที่จะมีการเผชิญหน้าของผู้เข้าชมที่เกิดขึ้นจริงกับการบริโภคอาหารท้องถิ่นในรูปแบบต่างๆ บนพื้นฐานนี้ผู้เข้าชมควรได้รับการตรวจสอบไม่นานหลังจากที่เดินทางมาถึงปลายทางของพวกเขาแม้ว่าก่อนที่จะรับประทานอาหารที่มีอาหารท้องถิ่น กระบวนการนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการสร้างความมั่นใจว่าการตอบสนองความคาดหวังของผู้เข้าชมเกี่ยวกับการรับประทานอาหารของพวกเขาด้วยอาหารท้องถิ่นเป็นอิสระจากอคติจากการรับรู้ของพวกเขาจากกิจกรรมการรับประทานอาหารที่เกิดขึ้นจริง.
ประสบการณ์ในระหว่างการรับประทานอาหารเวที ขั้นตอนนี้เกี่ยวข้องกับการเผชิญหน้าที่เกิดขึ้นจริงกับอาหารท้องถิ่นที่เกิดขึ้นที่ปลายทาง มันมุ่งเน้นไปที่คุณภาพการรับรู้ของประสบการณ์การรับประทานอาหารของผู้เข้าชม ตาม Parasuraman, Zeithaml และแบล็กเบอร์ (1988), คุณภาพการรับรู้ที่ถูกกำหนดให้เป็นรูปแบบของการประเมินผลโดยรวมการตัดสินระดับโลกหรือทัศนคติที่มีต่อการซื้อสินค้า มันเกิดขึ้นหลังจากที่การเปรียบเทียบระหว่างความคาดหวังและการรับรู้ที่เกิดขึ้นจริงของการปฏิบัติงาน จากมุมมองของลูกค้า, Parasuraman et al, (1988) แสดงให้เห็นว่าคุณภาพการรับรู้เป็นปรากฏการณ์ที่สูงอัตนัยและสัมพันธ์ที่แตกต่างกันบนพื้นฐานของการประเมินที่เป็นผลิตภัณฑ์หรือบริการ แม้จะอยู่ในใจของหยวนและวู (2008) ยืนยันว่ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างความคาดหวังและการรับรู้เกี่ยวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์และการให้บริการดังนั้นการประเมินคุณภาพการรับรู้ของลูกค้าไม่สามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องวัดความคาดหวังของที่มีคุณภาพ มีกล่าวนี้ข้อเสนอต่อไปนี้เป็นสูตร:
โจทย์ที่ 1:. ความคาดหวังของผู้เข้าชมของประสบการณ์การรับประทานอาหารที่มีอิทธิพลอาหารท้องถิ่นที่มีคุณภาพการรับรู้ประสบการณ์การรับประทานอาหารที่มีอาหารท้องถิ่น
นอกจากนี้การปรับตัวหยวน (2009) การศึกษากรอบที่นำเสนอการตรวจสอบการรับรู้ที่มีคุณภาพของ ประสบการณ์การรับประทานอาหารที่มีอาหารท้องถิ่นบนพื้นฐานของสองมิติของความรู้ความเข้าใจของผู้เข้าชม (ความคิด) และอารมณ์ (ความรู้สึก) ความรู้ความเข้าใจที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารที่เกี่ยวข้องที่ถูกส่งไปยังจิตสำนึกผ่านทางประสาทสัมผัส ตัวอย่างเช่นสิ่งที่ผู้เข้าชมคิดเกี่ยวกับอาหารท้องถิ่นที่พวกเขาเห็นกลิ่นรสและสัมผัส ตรงกันข้ามอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนองอารมณ์ของผู้เข้าชมเช่นความตื่นเต้น, ความสุข, ความประหลาดใจความผิดหวังที่มีปรากฏในระหว่างการประสบการณ์การรับประทานอาหาร.
ประสบการณ์บนเวทีโพสต์อาหาร ขั้นตอนนี้หมายถึงทุกประสบการณ์หลังจากรับประทานอาหารซึ่งสะท้อนให้เห็นในความพึงพอใจของผู้เข้าชมและความตั้งใจพฤติกรรม วรรณกรรมที่แสดงให้เห็นว่ามีสองวิธีในการวัดความพึงพอใจคือเฉพาะการทำธุรกรรมและด้านสะสม (หยวนวู 2008) มุมมองเฉพาะการทำธุรกรรมเห็นความพึงพอใจของผู้บริโภคเป็นวิธีการประเมินมูลค่าที่พวกเขาได้รับหลังจากเสร็จสิ้นการทำธุรกรรม (โอลิเวอร์ 1977) มุมมองสะสมสอดคล้องกับสาระสำคัญของแนวความคิดประสบการณ์และรับทราบความคาดหวังของผู้บริโภคและ / หรือประสบการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนที่จะมีการบริโภคเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ทั้งหมดจึงมีผลต่อระดับความพึงพอใจในระหว่างและหลังกระบวนการของการประสบ (Berry, Carbone และ Haeckel, 2002) ความพึงพอใจของถูกมองโดยทั่วไปเป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของประสบการณ์ (ไรอัน, 2002) ไรอันต่อไปยืนยันว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าพอใจเกี่ยวข้องกับความสอดคล้องกันระหว่างความคาดหวังและผลการดำเนินงานในขณะที่ความไม่พอใจคือการสะท้อนแสงของช่องว่างระหว่างความคาดหวังและการรับรู้ที่มีคุณภาพของประสบการณ์การท่องเที่ยวการบริโภค ในขั้นตอนการโพสต์การรับประทานอาหารที่นำเสนอกรอบการทำงานยังตรวจสอบพฤติกรรมความตั้งใจในอนาคตเป็นผลที่ได้จากประสบการณ์การรับประทานอาหารอีก พวกเขารวมถึงความตั้งใจที่จะกินอาหารท้องถิ่นในระหว่างการเข้าชมในอนาคตไปยังปลายทางเช่นเดียวกับความตั้งใจที่จะแนะนำประสบการณ์การรับประทานอาหารที่เกี่ยวข้องกับอาหารท้องถิ่นให้กับผู้อื่น ในแง่ของมุมมองนี้เรื่องที่ได้รับการพัฒนาดังต่อไปนี้
ข้อเสนอที่ 2:. คนที่เข้ามารับรู้ของประสบการณ์การรับประทานอาหารที่มีอาหารท้องถิ่นที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจโดยรวมและการรับประทานอาหารของผู้เข้าชมความตั้งใจพฤติกรรมในอนาคต
ดังกล่าวก่อนหน้ากรอบที่นำเสนอมุมมองของอาหารท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารที่ ได้รับประสบการณ์ที่ผู้เข้าชมเป็นความสัมพันธ์ที่ต่อเนื่องในหมู่สามขั้นตอนของการรับประทานอาหาร ปรับวูดไซด์และ Dubelaar ของ (2002) ทฤษฎี TCS กรอบแล้วยอมรับว่าความคิดของผู้เข้าชมแต่ละอารมณ์และพฤติกรรมที่วิวัฒนาการมาจากขั้นตอนหนึ่งของการรับประทานอาหารจะมีผลต่อความคิดการตัดสินใจและพฤติกรรมที่เกิดในขั้นตอนต่อมารับประทานอาหาร ดังนั้น:
โจทย์ที่ 3: ประสบการณ์ที่พบโดยนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศที่ขั้นตอนก่อนการรับประทานอาหารที่มีอิทธิพลต่อประสบการณ์ในเวทีระหว่างการรับประทานอาหารที่มีในทางกลับกัน; ประสบการณ์ที่พบในขั้นตอนระหว่างการรับประทานอาหารมีผลกระทบต่อประสบการณ์ที่โพสต์รับประทานอาหาร.
นอกจากนี้ธรรมชาติตามลำดับขั้นตอนที่นำเสนอประสบการณ์การรับประทานอาหารในกรอบให้ความหมายวิธีการในแง่ของการปฏิบัติงานของกรอบ ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้เพื่อให้แน่ใจว่าอคติฟรี, การตรวจสอบของประสบการณ์ในขั้นตอนก่อนการรับประทานอาหารที่เป็นข้อเสนอแนะที่จะนำผู้เข้าชมก่อนที่จะดำเนินการประสบการณ์การรับประทานอาหารที่เกิดขึ้นจริงที่ปลายทาง ที่จะได้รับมุมมองที่ครอบคลุมเกี่ยวกับประสบการณ์ที่หลากหลายในแต่ละขั้นตอนการรับประทานอาหาร, เข้าร่วมการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการในสามขั้นตอนการรับประทานอาหารควรจะเหมือนกัน ซึ่งหมายความว่าผู้ที่แสดงความคาดหวังของพวกเขาก่อนที่จะมีอาหารท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารที่จะสามารถอธิบายถึงการรับรู้ของพวกเขาจากการรับประทานอาหารที่เกิดขึ้นจริงเช่นเดียวกับการที่จะอธิบายถึงความพึงพอใจของพวกเขาหลังจากรับประทานอาหารโดยการเปรียบเทียบการรับประทานอาหารที่เกิดขึ้นจริงกับสิ่งที่พวกเขาคาดหวังก่อน การดำเนินการดังกล่าวเป็นวิธีการที่จะช่วยให้ไม่เพียง แต่ความเข้าใจแบบองค์รวมของอาหารท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์การรับประทานอาหาร แต่ยังมีความซับซ้อนล้อมรอบประสบการณ์จะโผล่ออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 ขั้นตอนและผลของผู้เข้าชมประสบการณ์การรับประทานอาหาร
ภายในเสนอกรอบ , multi-phase ประสบการณ์จะแสดงในลำดับที่สามขั้นตอนการรับประทานอาหารที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติ แต่ละขั้นตอนของการรับประทานอาหารพร้อมกับประสบการณ์ผลที่คาดว่าจะกล่าวถึงดังนี้
ก่อนรับประทานอาหารเวทีประสบการณ์เวทีนี้หมายถึงวิธีการที่ผู้เข้าชมเห็นถึงหมั้นกับอาหารท้องถิ่นก่อนประสบการณ์การรับประทานอาหารที่แท้จริง ก่อนรับประทานอาหารครอบคลุมความคาดหวังที่ผู้เข้าชมระหว่างประเทศมีเกี่ยวกับโอกาสของผลจากประสบการณ์เกี่ยวกับอาหารที่มีอาหารท้องถิ่นในการเข้าเยี่ยมชมปลายทาง ตาม Zeithaml และบิตเนอร์ ( 2002 )