Sometimes, a little bit of honesty

Sometimes, a little bit of honesty goes a long way. Dear friends, society and people of the world. I have depression. Yes, that's right. And I am admitting it on this site, not because I'm weak or crave sympathy, but because this is who I am. I have been told to "snap out of it", "get over myself" and "stop being so selfish" by friends, family and partners. Some people who were very close to me, I have lost contact with because of it. I put on a brave face everyday to try and avoid this stigma - I live in a state of shame and guilt, because many people who have come and gone in my life have criticized me for it. It has ended relationships, friendships and affects every day of my life. And I'm now tired of it. I am tired of hiding this in an effort to be brave or so that I don't negatively affect the lives of others. I am tired of the stigma that "I can't deal with reality" or that I just need to try harder, or discipline myself. This is not fair. I am not going to change as much as a person with no legs will grow a new set of legs. And I am reaching out not for sympathy - and not even support, but for understanding. I am tired of thinking that I'm ungrateful, selfish and lack empathy. This is nothing short of abuse. It is like telling a paralyzed man to get up and run, and if he can't, then he must just snap out of it and stop bringing everyone down. I understand that the stigma still flourishes in our over-caffeinated, over-connected, misinformed "I'm too busy" society, and if you disagree with this need for understanding, please keep your disagreement to yourself. In a society where we see cries for help as a sign of weakness, this is the most difficult thing I've had to admit to myself and the people in my life. This is not a complaint, and this is not a cry for attention. This is an acceptance. Thank you to those who have stuck it through with me throughout this year. You have no idea how much I value your support and encouragement. You must understand that without this albeit small support base, I may not have made it through the year. Thank you for reading this if you have. I will now address the matter no further and continue to post irreverent pop culture references, sardonic film criticisms and offbeat remarks to fill up my online presence. To those who felt that this entire paragraph was a self-indulgent self-pitying rant in a state of weakness, I am not going to say anything to change your mind. I could have posted a picture of a cat, but I would be lying to myself and who would ever want to live a meaningless, pointless existence, where the only thing people see of us are the lies we tell ourselves and project onto others? Sometimes, a little bit of honesty goes a long way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางครั้งนิด ๆ หน่อย ๆ ของความซื่อสัตย์สุจริตไปทางยาว เพื่อนรักของสังคมและคนในโลก ฉันมีภาวะซึมเศร้า ใช่ที่เหมาะสม และฉันยอมรับมันในเว็บไซต์นี้ไม่ได้เพราะฉันอ่อนแอหรือกระหายความเห็นอกเห็นใจ แต่เพราะนี่คือที่ฉัน ฉันได้รับการบอกว่าจะ "สแน็ปออกมาจากมัน", "ได้รับมากกว่าตัวเอง" และ "หยุดการเห็นแก่ตัวเพื่อให้" โดยเพื่อนครอบครัวและคู่ค้า บางคนที่ใกล้ชิดกับฉันฉันได้สูญเสียการติดต่อกับเพราะมัน ฉันวางบนใบหน้ากล้าหาญในชีวิตประจำวันและพยายามหลีกเลี่ยงจุดนี้ - ฉันอาศัยอยู่ในรัฐของความอัปยศและความรู้สึกผิดเพราะหลายคนที่ได้มาและหายไปในชีวิตของฉันได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ฉันมัน มันได้สิ้นสุดลงความสัมพันธ์มิตรภาพและมีผลต่อทุกวันในชีวิตของฉัน และตอนนี้ผมเบื่อมันฉันเหนื่อยกับการซ่อนตัวอยู่ในความพยายามที่จะเป็นผู้กล้าหาญหรือเพื่อที่ฉันไม่ได้มีผลเสียต่อชีวิตของผู้อื่น ฉันเหนื่อยกับการถูกตีตราว่า "ฉันไม่สามารถจัดการกับความเป็นจริง" หรือที่ฉันเพียงแค่ต้องพยายามให้หนักขึ้นหรือมีระเบียบวินัยในตัวเอง นี้ไม่ยุติธรรม ฉันจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดเท่าที่คนที่มีไม่มีขาจะเติบโตชุดใหม่ของขา และฉันเอื้อมมือออกไม่ได้สำหรับความเห็นอกเห็นใจ - และไม่ได้สนับสนุนแต่เพื่อความเข้าใจ ฉันเหนื่อยกับการคิดว่าผมเนรคุณ, เห็นแก่ตัวและขาดการเอาใจใส่ นี้คืออะไรสั้นของการละเมิด มันเป็นเหมือนการบอกคนอัมพาตจะได้รับและทำงานและถ้าเขาไม่ได้แล้วเขาจะต้องเพียงสแน็ปออกมาจากมันและหยุดนำทุกคนลง ผมเข้าใจว่าจุดที่ยังคงความเจริญก้าวหน้าในเรามากกว่าคาเฟอีนมากกว่าการเชื่อมต่อเข้าใจผิด "ฉันเกินไปไม่ว่าง" สังคมและถ้าคุณไม่เห็นด้วยกับความจำเป็นสำหรับการทำความเข้าใจนี้โปรดให้ความขัดแย้งของคุณกับตัวเอง ในสังคมที่เราเห็นเสียงร้องเพื่อขอความช่วยเหลือเป็นสัญญาณของความอ่อนแอนี้เป็นสิ่งที่ยากที่สุดที่ผมเคยมีที่จะยอมรับกับตัวเองและคนในชีวิตของฉัน นี้ไม่ได้ร้องเรียนและเรื่องนี้ไม่ได้เป็นหนทางที่ให้ความสนใจ นี่คือการยอมรับขอขอบคุณผู้ที่ได้ติดอยู่กับฉันผ่านตลอดทั้งปีนี้ คุณมีความคิดเท่าไหร่ที่ผมให้ความสำคัญกับการสนับสนุนและให้กำลังใจของคุณไม่มี คุณต้องเข้าใจว่าโดยไม่ต้องนี้แม้ว่าฐานสนับสนุนเล็ก ๆ ฉันอาจไม่ได้ทำให้มันผ่านปี ขอขอบคุณสำหรับการอ่านนี้ถ้าคุณมี ตอนนี้ฉันจะอยู่ที่เรื่องไม่เพิ่มเติมและยังคงโพสต์ไม่เคารพป๊อปอ้างอิงวัฒนธรรมวิพากษ์วิจารณ์ภาพยนตร์เสียดสีและคำพูดผิดปรกติมาเติมให้เต็มนำเสนอแบบออนไลน์ของฉัน สำหรับผู้ที่รู้สึกว่าย่อหน้าทั้งหมดนี้คือพูดจาโผงผางเวทนาตนเองเอาแต่ใจอยู่ในสถานะของความอ่อนแอ, ฉันจะไม่พูดอะไรที่จะเปลี่ยนความคิดของคุณ ฉันจะได้โพสต์ภาพของแมว แต่ฉันจะโกหกให้กับตัวเองและผู้ที่เคยจะต้องการที่จะอยู่ความหมายที่มีอยู่ไม่มีจุดหมายที่เป็นสิ่งเดียวที่คนเห็นของเราอยู่ที่เราบอกกับตัวเองและโครงการไปยังผู้อื่น บางครั้งนิด ๆ หน่อย ๆ ของความซื่อสัตย์สุจริตไปทางยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางครั้ง ความซื่อสัตย์หน่อยออกแบบ เพื่อน สังคม และชาวโลก โรคซึมเศร้าแล้ว ใช่ ที่เหมาะสม และผมกำลัง admitting ได้ในเว็บไซต์นี้ ไม่ได้ เพราะฉันอ่อนแอ หรืออยากเห็นใจ แต่เนื่อง จากเป็นที่ฉัน การบอกให้ "ชิดออกจากมัน" "ได้รับมากกว่าตัวเอง" และ "หยุดได้นั่นเอง" เพื่อน ครอบครัว และคู่ค้า บางคนมีมากปิดให้ฉัน มีหายติดต่อกับจะ ฉันวางบนหน้ากล้าทุกวัน และพยายามหลีกเลี่ยงนี้ภาพดอกไม้ - ฉันอยู่ในสถานะของความอัปยศและความผิด เพราะคนจำนวนมากที่ได้มา และหายไปในชีวิตของฉันได้วิพากษ์วิจารณ์ผมเรื่อง มันได้สิ้นสุดลงความสัมพันธ์ มิตรภาพ และมีผลกับทุกวันของชีวิต และตอนนี้ฉันมีเหนื่อยของมัน ฉันเบื่อซ่อนนี้ในความพยายามที่จะกล้าหรือ ว่าฉันไม่เป็นอันตรายต่อชีวิตของผู้อื่น ฉันเบื่อภาพดอกไม้ ที่ "ฉันไม่สามารถจัดการกับความเป็นจริง" หรือเพียงต้อง การลองหนัก สอนเอง นี้ไม่ยุติธรรม ฉันไม่จะเปลี่ยนแปลงมากเท่าที่คนขาไม่จะเติบโตชุดใหม่ของขา และฉันกำลังเข้าถึงการเห็นใจ - ไม่ สนับสนุนไม่ได้ แต่ เพื่อความเข้าใจ ฉันเบื่อคิดว่า ฉัน ungrateful เห็นแก่ตัว และขาดการเอาใจใส่ จึงประทานละเมิด ได้เช่นบอกคนอัมพาตลุก และ รัน และถ้าเขาไม่สามารถ แล้วเขาต้องเดินชิดออกจากมัน และหยุดนำทุกคนลง ผมเข้าใจว่า ภาพดอกไม้ยังคง flourishes ในสังคมของเราเกิน caffeinated เชื่อมต่อมากเกินไป misinformed "ฉันไม่ว่าง" และถ้าคุณไม่เห็นด้วยกับความต้องการนี้เพื่อความเข้าใจ โปรดของคุณกันไปเอง ในสังคมที่เรามองเห็นเสียงร้องขอความช่วยเหลือเป็นเครื่องหมายของความอ่อนแอ นี้เป็นสิ่งยากที่สุดที่ฉันเคยยอมรับว่าตัวเองและคนในชีวิต ไม่ร้องเรียน และไม่ร้องไห้ในความสนใจ เป็นที่ยอมรับ ขอขอบคุณผู้ที่มีติดมันผ่านกับผมตลอดมา คุณมีความคิดว่าฉันมูลค่าการสนับสนุนและให้กำลังใจ คุณต้องเข้าใจว่า ไม่นี้ แม้ว่าฐานสนับสนุนเล็ก อาจไม่ได้ทำได้ตลอดปี ขอบคุณที่อ่านข้อความนี้ถ้าคุณมี ฉันจะอยู่เรื่องไปตอนนี้ และต่อไปลงอ้างอิงวัฒนธรรมป๊อปเกรง วิจารณ์ภาพยนตร์ sardonic และ offbeat หมายเหตุกรอกสถานะออนไลน์ของฉัน ผู้ที่รู้สึกว่า ย่อหน้าทั้งหมดนี้คือ สินค้าโปรโมชั่น pitying ตนเองเพื่อประโยชน์ของตัวในรัฐอ่อนแอ ฉันไม่ไปพูดอะไรที่จะเปลี่ยนใจ ไม่ได้ลงรูปของแมว แต่ฉันจะโกหกตัวเองและใครอยากอยู่อยู่กับความหมาย ประเด็น ดูที่คนสิ่งเดียวที่เรามีอยู่เราแจ้งโครงการไปยังผู้อื่นและตนเอง บางครั้ง ความซื่อสัตย์หน่อยออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบางครั้งอาจเพียงเล็กน้อยของความซื่อสัตย์สุจริตจะสว่างขึ้นมา เพื่อนที่รักประชาชนและสังคมของโลก. ฉันจะมีพายุดีเปรสชัน ใช่ว่าของทางด้านขวา และผมเป็นผู้ชายหน้าตาดีและในเว็บไซต์นี้ไม่ใช่เพราะผมอ่อนหรือต้องการความเห็นอกเห็นใจแต่เพราะนี่คือฉันเป็นใคร ผมได้รับการบอกว่าเป็น"ตัวออกจากโรงแรม''''ได้รับไปเอง"และ"หยุดการถูกเห็นแก่ตัวดังนั้น"โดยเพื่อนครอบครัวและคู่ค้า คนบางคนที่เป็นอย่างมากอยู่ใกล้กับฉันฉันได้หายไปด้วยเพราะผู้ติดต่อของคุณ ผมทำหน้าที่ทุกวันเพื่อแสดงความกล้าหาญและพยายามหลีกเลี่ยงความน่าอัปยศอดสูนี้ - - ผมใช้ชีวิตอยู่ในสถานะของความผิดและความน่าละอายเพราะผู้คนจำนวนมากที่มีมาแล้วในชีวิตของผมได้วิจารณ์ให้ผม โรงแรมมีสิ้นสุด มิตรภาพ ความสัมพันธ์และส่งผลต่อทุกวันของชีวิตของฉัน และผมตอนนี้เหนื่อยล้าของมันผมรู้สึกเหนื่อยในการซ่อนนี้ในความพยายามที่จะมีความกล้าหาญหรือว่าผมจะไม่ส่งผลกระทบในทางลบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของผู้อื่น ผมรู้สึกเหนื่อยของตราหน้าว่า"ผมไม่สามารถจัดการกับความเป็นจริง"หรือที่ผมต้องพยายามให้มากขึ้นหรือมีวินัยตัวเอง โรงแรมแห่งนี้คือไม่เป็นการยุติธรรม ผมไม่ได้จะไปเปลี่ยนมากเท่ากับบุคคลที่ไม่มีขาจะมีอัตราการขยายตัวตั้งค่าใหม่ของเรียวขา และผมยืดออกไปไม่ได้สำหรับการสนับสนุนความเห็นอกเห็นใจกันและไม่ได้แต่สำหรับการทำความเข้าใจ. ผมรู้สึกเหนื่อยของความคิดที่ว่าผมไม่สำนึกบุญคุณเห็นแก่ตัวและ Modern ขาด โรงแรมแห่งนี้คือไม่มีอะไรในระยะทางสั้นๆของการข่มขืนกระทำชำเรา โรงแรมมีลักษณะคล้ายกับบอกให้คนอัมพาตไปที่จะได้รับและเรียกใช้และถ้าเขาสามารถ' tthen เขาจะต้องสวมออกจากโรงแรมและหยุดการนำทุกคนลงไป ฉันเข้าใจดีว่าความน่าอัปยศอดสูที่ยังคง flourishes ในสหรัฐอเมริกาเมื่อเร็วๆนี้มากกว่า - เชื่อมต่อฟังเรื่องมาผิด"ผมยุ่งมากเกินไป"สังคมของเราและหากคุณไม่เห็นด้วยกับความต้องการนี้สำหรับการทำความเข้าใจเกี่ยวกับโปรดให้ความไม่ลงรอยกันของคุณสำหรับตัวของท่านเอง ในสังคมที่เราดูเสียงร้องสำหรับความช่วยเหลือในป้ายที่ของความอ่อนแอมากที่สุดเป็นสิ่งที่ยุ่งยากมากที่ผมได้เคยให้การยอมรับกับตัวเองและคนในชีวิตของฉัน โรงแรมแห่งนี้ไม่มีการทักท้วงและโรงแรมแห่งนี้คือไม่ได้ร้องไห้ที่สำหรับให้ความสนใจ โรงแรมแห่งนี้คือการยอมรับขอขอบคุณที่คุณให้กับผู้ที่ได้ติดผ่านกับผมตลอดทั่วทั้งพื้นที่ในปีนี้ คุณไม่มีความคิดว่าฉันมูลค่าและเป็นกำลังใจการสนับสนุนของคุณ คุณจะต้องทำความเข้าใจว่าไม่มีแม้ฐานการสนับสนุนขนาดเล็กแห่งนี้ผมอาจจะไม่ได้ทำให้ปีนี้ ขอขอบคุณสำหรับการอ่านนี้หากคุณมี ผมจะแอดเดรสที่ไม่มีเรื่องนี้อีกต่อไปและจะประกาศการอ้างอิงทางด้านวัฒนธรรมป็อปไม่เคารพในตอนนี้คำวิจารณ์ ภาพยนตร์ หยอกเอินและหมายเหตุ:ไม่เหมือนที่ใดในการเติมออนไลน์ของฉัน สำหรับผู้ที่รู้สึกว่าวรรคทั้งหมดนี้เป็นคำพูดโวแบบบริการตัวเองจะรู้สึกเห็นใจด้วยตนเองที่เหมาะสมกับความต้องการในรัฐที่อ่อนแอของผมไม่ได้จะไปพูดอะไรเปลี่ยนความคิดของคุณ ฉันไม่สามารถโพสต์ รูปภาพ ของแมวแต่ผมจะอยู่กับตัวเองและผู้ที่ต้องการจะมีชีวิตอยู่การดำรงอยู่ไร้จุดหมายไร้ความหมายที่เคยมีมาสถานที่ซึ่งสิ่งเดียวที่คนดูของเรามีอยู่ที่เราบอกกับตัวเองและโครงการไปสู่ผู้อื่น ในบางครั้งอาจเพียงเล็กน้อยของความซื่อสัตย์สุจริตจะสว่างขึ้นมา