: the solid part of a celestial bod

: the solid part of a celestial body (as the earth) specifically : the outer part of the solid earth composed of rock essentially like that exposed at the surface, consisting of the crust and outermost layer of the mantle, and usually considered to be about 60 miles (100 kilometers) in thickness

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

: ส่วนแข็งของท้องฟ้ากับร่างกาย (เป็นดิน) โดย: ส่วนนอกของโลกเป็นของแข็งประกอบด้วยหินหลักเช่นเดียวกับที่สัมผัสพื้น ผิว ประกอบด้วยเปลือกโลกและชั้นนอกสุดของหิ้ง และพิจารณาโดยปกติจะประมาณ 60 ไมล์ (100 กิโลเมตร) ความหนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

: ส่วนที่มั่นคงของเทห์ฟากฟ้า (ขณะที่แผ่นดิน) โดยเฉพาะ: ส่วนที่ด้านนอกของโลกที่เป็นของแข็งประกอบด้วยหินเป็นหลักเช่นเดียวกับที่สัมผัสพื้นผิวที่ประกอบด้วยเปลือกโลกและชั้นนอกสุดของแมนเทิลและมักจะคิดว่าจะเกี่ยวกับ 60 ไมล์ (100 กิโลเมตร) ความหนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

: ส่วนที่แข็งของร่างกายสวรรค์ ( เป็นโลก ) โดยเฉพาะ : ส่วนนอกของพื้นดินที่แข็งประกอบด้วยหินเป็นหลักเหมือนที่สัมผัสอยู่ที่ผิว ประกอบด้วยเปลือกโลกและแมนเทิลชั้นนอกสุดของและการพิจารณามักจะเป็นประมาณ 60 ไมล์ ( 100 กิโลเมตร ) ในความหนา