Cluster 3: preparing responders and

Cluster 3: preparing responders and their organisations
The U.K. research studies (Anathallee et al, 2007; Williams et al, 2007; Fell, 2008; Day et al, 2010) typically indicate shortfalls in the emergency preparedness of health-care services. Training and exercises are a major component of developing preparedness, but knowledge is lacking regarding their effectiveness. There may also be untapped potential to learn from past experiences and to make use of quality improvement methods. Responding organisations generally debrief after any significant incident producing a report known as an After Action Report in the United States. These reports may be circulated locally, with particular recommendations and learning points being followed up, but no structured attempts have been made to collate, compare and learn from them on a larger scale. The reports represent an underused resource to improve practice, to recognise business continuity issues and also to identify emerging threats and patterns. Training and exercises both train the participants to deal with specific features of events, and build trust and understanding. However, exercises tend to rehearse wellanticipated events that run to plan, to consider only the worst case scenario and to cover all functions and address all issues within all the allotted time. There is a danger of superficiality and of failing to consider conjunctions of events that can compromise planning assumptions. Generally there is an issue of professional training for emergency managers and ways of sharing best practice. In the study interviews, no clear mechanisms were identified for the professional training of emergency managers other than membership of certain professional bodies, taking part in exercises and attending planning meetings. Interviewees observed that senior emergency planners may
have worked their way up from being responders. This provides them with a valuable wealth of practical experience, but a paucity of relevant theory and body of evidence on which to build appropriate behavioural and management competencies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คลัสเตอร์ที่ 3:
การตอบสนองการจัดเตรียมและองค์กรของพวกเขาสหราชอาณาจักรการศึกษาวิจัย(Anathallee et al, 2007; วิลเลียมส์, et al, 2007; ตก 2008; วัน et al, 2010) โดยปกติจะบ่งชี้ถึงการไขในการเตรียมความพร้อมในกรณีฉุกเฉินในการให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ การฝึกอบรมและการออกกำลังกายเป็นส่วนสำคัญของการเตรียมความพร้อมในการพัฒนา แต่ความรู้เกี่ยวกับการขาดประสิทธิภาพของพวกเขา นอกจากนี้ยังอาจจะไม่ได้ใช้ศักยภาพที่จะเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาและเพื่อให้การใช้วิธีการปรับปรุงคุณภาพ องค์กรที่ตอบสนองโดยทั่วไปสอบถามหลังจากที่เกิดเหตุการณ์ใด ๆ ที่สำคัญการผลิตรายงานที่รู้จักกันเป็นหลังจากรายงานการดำเนินการในประเทศสหรัฐอเมริกา รายงานเหล่านี้อาจมีการหมุนเวียนในประเทศที่มีคำแนะนำโดยเฉพาะอย่างยิ่งและจุดเรียนรู้การปฏิบัติตามขึ้นมา แต่ไม่มีความพยายามที่มีโครงสร้างได้รับการตรวจทานการเปรียบเทียบและเรียนรู้จากพวกเขาในระดับขนาดใหญ่ รายงานแทนทรัพยากรป้อแป้เพื่อปรับปรุงการปฏิบัติในการรับรู้ปัญหาต่อเนื่องทางธุรกิจและยังระบุภัยคุกคามที่เกิดขึ้นใหม่และรูปแบบ การฝึกอบรมและการออกกำลังกายทั้งผู้เข้าร่วมการฝึกอบรมในการจัดการกับคุณลักษณะเฉพาะของเหตุการณ์และสร้างความไว้วางใจและความเข้าใจ แต่การออกกำลังกายที่มีแนวโน้มที่จะซ้อมเหตุการณ์ wellanticipated ที่ใช้ในการวางแผนเพื่อพิจารณาเพียงสถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุดและเพื่อให้ครอบคลุมทุกฟังก์ชั่นและการแก้ไขปัญหาทั้งหมดภายในเวลาที่กำหนด มีอันตรายจากการฉาบฉวยเป็นและความล้มเหลวที่จะต้องพิจารณาสันธานของเหตุการณ์ที่สามารถประนีประนอมสมมติฐานการวางแผน โดยทั่วไปมีปัญหาของการฝึกอบรมวิชาชีพสำหรับผู้จัดการฉุกเฉินและวิธีการของการแบ่งปันการปฏิบัติที่ดีที่สุด ในการสัมภาษณ์การศึกษาที่ไม่มีกลไกที่ชัดเจนถูกระบุสำหรับการฝึกอบรมอาชีพของผู้จัดการฉุกเฉินอื่น ๆ นอกเหนือจากการเป็นสมาชิกขององค์กรวิชาชีพบางอย่างมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายและเข้าร่วมการประชุมวางแผน
สัมภาษณ์สังเกตว่าวางแผนฉุกเฉินระดับสูงอาจจะได้ทำงานทางของพวกเขาขึ้นมาจากการตอบสนองเป็น นี้จะให้พวกเขาด้วยความมั่งคั่งที่มีคุณค่าของประสบการณ์ในทางปฏิบัติ แต่ความยากจนของทฤษฎีที่เกี่ยวข้องและร่างกายของหลักฐานที่จะสร้างพฤติกรรมที่เหมาะสมและความสามารถในการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มที่ 3 : เตรียมบริการและองค์กรของพวกเขา
การศึกษาวิจัยสหราชอาณาจักร ( anathallee et al , 2007 ; วิลเลี่ยม et al , 2007 ; ลดลง , 2008 ; วัน et al , 2553 ) โดยระบุว่า ข้อบกพร่องในการเตรียมความพร้อมในกรณีฉุกเฉินบริการการดูแลสุขภาพ . การฝึกอบรมและการออกกำลังกายเป็นองค์ประกอบหลักของการพัฒนาความพร้อม แต่ยังขาดความรู้เกี่ยวกับประสิทธิภาพของพวกเขามันอาจจะไม่ได้ใช้ศักยภาพที่จะเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาและให้ใช้วิธีการปรับปรุงคุณภาพ ตอบสนององค์กรโดยทั่วไปสรุปหลังเหตุการณ์สำคัญผลิตรายงานที่เรียกว่า หลังจากที่การรายงานในสหรัฐอเมริกา รายงานเหล่านี้จะหมุนเวียนในประเทศ แนะนำโดยเฉพาะ และประเด็นการเรียนรู้การติดตาม ,แต่ไม่พยายามทำ เพื่อตรวจสอบโครงสร้าง เปรียบเทียบและเรียนรู้จากพวกเขา บนมาตราส่วนขนาดใหญ่ รายงานแสดง underused ทรัพยากรเพื่อปรับปรุงการปฏิบัติ ตระหนักถึงปัญหาความต่อเนื่องทางธุรกิจและการระบุภัยคุกคามที่เกิดขึ้นใหม่ และรูปแบบ การฝึกอบรมและการออกกำลังกายทั้งรถไฟ ผู้ที่จะจัดการกับคุณลักษณะเฉพาะของงาน และสร้างความไว้วางใจและความเข้าใจ อย่างไรก็ตามการออกกำลังกายมักจะซ้อม wellanticipated เหตุการณ์ที่เรียกแผน เพื่อพิจารณาเฉพาะกรณีเลวร้ายที่สุด และครอบคลุมการทำงานทั้งหมดและแก้ไขปัญหาทั้งหมดในเวลาที่กำหนด ไม่มีอันตรายของความฉาบฉวยและล้มเหลวในการพิจารณาคําสันธานของเหตุการณ์ที่สามารถประนีประนอมการวางแผนของสมมติฐานโดยทั่วไปมีเป็นปัญหาของการฝึกอาชีพสำหรับผู้จัดการฉุกเฉินและวิธีของการแบ่งปันปฏิบัติที่ดีที่สุด . ในการศึกษาสัมภาษณ์ ไม่มีกลไกที่ชัดเจนมีการระบุสำหรับการฝึกอาชีพของผู้จัดการฉุกเฉินนอกจากสมาชิกของมืออาชีพเนื้อบาง การมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายและเข้าร่วมการประชุมวางแผน ผู้สังเกตที่วางแผนฉุกเฉินระดับสูงอาจ
ได้ทำงานทางของพวกเขาขึ้นจากการตอบสนอง . นี้จะให้พวกเขามีความมั่งคั่งที่มีประสบการณ์ แต่ความขัดสนของทฤษฎีที่เกี่ยวข้องและร่างกายของหลักฐานที่จะสร้างพฤติกรรมที่เหมาะสมและการจัดการความสามารถ