Objective: In New York City, indivi

Objective: In New York City, individuals gravely disabled by substance use disorders repeatedly present to emergency rooms yet rarely remain in treatment for more than several days and often sign out against medical advice. Although these individuals are at high risk of death and often lack the capacity to make treatment decisions,the laws in New York State are unclear about whether substance use disorders qualify as mental illnesses for the purpose of involuntary hospitalization. To better understand the national landscape of civil commitment law, with a specific focus on substance use disorders, a review was conducted of mental health statutes in all 50 states and the District of Columbia (D.C.). Methods: Two independent reviewers examined all state mental health statutes using LexisNexis and West law search engines. Results: A total of 22 states, including D.C., do not reference substance use disorders in their statutory definitions of mental illness. Of the 29 that do, eight includesubstanceusedisordersand21explicitlyexcludethem.Inaddition, nine states have separate inpatient commitment laws specifically addressing substance use disorders. Conclusions: Civil commitment statutes vary greatly by state in terms of clarity and specificity regarding which mental illnesses are included for the purpose of involuntary hospitalization. Mental health professionals and policy makers should discuss whether individuals gravely disabled by substance use disorders, a complex and vulnerable population, should be more widely included under standard civil commitment law.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: ในนิวยอร์กซิตี้ บุคคลใกล้ปิดใช้งาน โดยสารใช้โรคซ้ำ ๆ อยู่ห้องฉุกเฉิน ยังไม่ค่อยอยู่ในการรักษามากกว่าหลายวัน และมักจะลงชื่อออกจากคำแนะนำของแพทย์ แม้ว่าบุคคลเหล่านี้เสี่ยงตายสูง และมักจะขาดความสามารถในการทำการตัดสินใจรักษา กฎหมายในรัฐนิวยอร์กจะข้องใจว่าโรคใช้สารมีคุณสมบัติเป็นยาโรคจิตเพื่อทำโรงพยาบาล ให้ความเข้าใจภูมิทัศน์แห่งชาติกฎหมายแพ่งมั่น โดยมุ่งเน้นเฉพาะโรคใช้สาร ความเห็นถูกดำเนินของคดีสุขภาพจิตทั้งหมด 50 รัฐและดิสตริกต์ออฟโคลัมเบีย (ดีซี) วิธีการ: ตรวจสอบอิสระทานสองคดีสุขภาพจิตรัฐทั้งหมดโดยใช้เครื่องมือค้นหากฎหมายของ LexisNexis และตะวันตก ผลลัพธ์: ทั้งหมด 22 ประเทศอเมริกา ดีซี รวมถึงอ้างอิงโรคใช้สารในคำนิยามตามกฎหมายของการเจ็บป่วยโรคจิต ของ 29 ที่ทำ includesubstanceusedisordersand21explicitlyexcludethem 8 Inaddition อเมริกา 9 มีห้องคลอดแยกมั่นกฎหมายเฉพาะกำหนดสารใช้โรค บทสรุป: คดีแพ่งมั่นมากรัฐชัดเจนและ specificity ใดโรคจิตที่มีอยู่เพื่อทำโรงพยาบาลแตกต่างกันไป ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตและผู้กำหนดนโยบายควรหารือว่า บุคคลใกล้ปิด โดยโรคใช้สาร ประชากรเสี่ยง และซับซ้อน ควรขวางรวมอยู่ภายใต้กฎหมายแพ่งมั่นมาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: ในนิวยอร์กซิตี้, บุคคลที่ปิดการใช้งานหนักจากความผิดปกติใช้สารเสพติดในปัจจุบันซ้ำ ๆ เพื่อห้องฉุกเฉินยังไม่ค่อยยังคงอยู่ในการรักษานานกว่าหลายวันและมักจะออกจากระบบต่อคำแนะนำทางการแพทย์ แม้ว่าบุคคลเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงของการเสียชีวิตและมักจะขาดความสามารถที่จะทำให้การตัดสินใจการรักษากฎหมายในรัฐนิวยอร์กมีความชัดเจนไม่ว่าจะเป็นความผิดปกติเกี่ยวกับการใช้สารเสพติดมีคุณสมบัติเป็นอาการป่วยทางจิตเพื่อวัตถุประสงค์ในการรักษาในโรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจ เพื่อทำความเข้าใจภูมิทัศน์แห่งชาติของความมุ่งมั่นของกฎหมายทางแพ่งกับมุ่งเน้นเฉพาะในความผิดปกติของการใช้สารเสพทบทวนได้ดำเนินการตามกฎเกณฑ์ของสุขภาพจิตใน 50 รัฐและ District of Columbia (DC) วิธีการ: สองแสดงความคิดเห็นที่เป็นอิสระตรวจสอบกฎเกณฑ์สุขภาพสภาพจิตใจทั้งหมดที่ใช้ LexisNexis กฎหมายและเวสต์เครื่องมือค้นหา ผลการศึกษา: มีทั้งหมด 22 รัฐรวมทั้งซีไม่ได้อ้างอิงความผิดปกติของการใช้สารเสพในคำนิยามตามกฎหมายของพวกเขาจากความเจ็บป่วยทางจิต ของ 29 ที่ทำ includesubstanceusedisordersand21explicitlyexcludethem.Inaddition แปด, เก้ารัฐมีกฎหมายความมุ่งมั่นของผู้ป่วยที่แยกจากกันโดยเฉพาะที่อยู่ในความผิดปกติของการใช้สารเสพ สรุป: กฎเกณฑ์ความมุ่งมั่นโยธาแตกต่างกันมากโดยรัฐในแง่ของความคมชัดและความจำเพาะเกี่ยวกับอาการป่วยทางจิตซึ่งจะมีจุดประสงค์ของการรักษาในโรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจ ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตและผู้กำหนดนโยบายควรจะหารือว่าบุคคลที่ปิดการใช้งานหนักจากความผิดปกติการใช้สารเสพประชากรที่ซับซ้อนและเสี่ยงควรได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางมากขึ้นรวมถึงความมุ่งมั่นภายใต้กฎหมายทางแพ่งมาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : ในนครนิวยอร์ก บุคคลผู้พิการจากความผิดปกติสารเสพติดซ้ำ ๆอยู่ห้องฉุกเฉิน ยังไม่ค่อยยังคงอยู่ในการรักษามากกว่าหลายวันและมักจะออกจากระบบกับคำแนะนำทางการแพทย์ แม้ว่าบุคคลเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงของความตายและมักจะไม่มีความสามารถที่จะทำให้การตัดสินใจการรักษากฎหมายในรัฐนิวยอร์กข้องใจว่า ความผิดปกติของการใช้สารมีคุณสมบัติเป็นป่วยทางจิตเพื่อวัตถุประสงค์ของการเข้าอยู่ เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นต่อภูมิทัศน์แห่งชาติกฎหมายแพ่งที่มีมุ่งเน้นเฉพาะเกี่ยวกับความผิดปกติของการใช้สาร ทบทวนวัตถุประสงค์ของสุขภาพจิตกฎเกณฑ์ในทั้งหมด 50 รัฐและ District of Columbia ( DC ) วิธีการ :สองผู้ตรวจสอบอิสระตรวจสอบทั้งหมดสภาวะสุขภาพจิตโดยใช้เครื่องมือค้นหา lexisnexis กฎเกณฑ์และกฎหมายตะวันตก ผลลัพธ์ : ทั้งหมด 22 รัฐ รวมถึง ดีซี ไม่อ้างอิงการใช้สารเสพติดในความหมายของพวกเขาตามกฎหมายของความผิดปกติทางจิต ของที่ทำ แปด includesubstanceusedisordersand21explicitlyexcludethem และเก้ารัฐมีกฎหมายเฉพาะเจาะจงกับโรคต่อแยกผู้ป่วยในใช้สาร สรุป : กฎเกณฑ์แพ่งความแตกต่างกันอย่างมาก โดยรัฐในแง่ของความชัดเจนและเฉพาะเจาะจงที่เกี่ยวกับอาการป่วยทางจิตรวมเพื่อวัตถุประสงค์ของการเข้าอยู่ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต และนโยบายควรปรึกษากันว่า บุคคลผู้พิการจากความผิดปกติสารเสพติด , ความซับซ้อนและความเสี่ยงของประชากร ควรเพิ่มเติมอย่างกว้างขวางรวมภายใต้มาตรฐานความแพ่งกฎหมาย