Writings on public administration g

Writings on public administration go back to ancient civilization.1 the ancient Egyptians and Babylonians left considerable advice on the techniques of management and administration. So did the civilizations of China, Greece, and Rome. Modern management techniques can be traced from Alexander the Great’s use of staff 2 to the assembly-line methods of the arsenal of Venice;3 from the theorizing of Niccolo Machiavelli on the nature of leadership4 to Adam Smith’s advocacy of the division of labor;5 and from Robert Owen’s assertion that “vital machines” (employees) should be given as much attention as “inanimate machines”6 to Charles Babbage’s contention that there existed “basic principles of management.”
The history of the world can be viewed as the rise and fall of public administrative institutions. Those ancient empires that rose and prevailed were those with better administrative institutions than their competitors. Brave soldiers have been plentiful in every society but they were ultimately wasted if not backed up by administrators who can feed and pay them. Marcus Tullius Cicero, the ancient Roman orator is usually credited with first saying that “the sinews of war are infinite money.”
Rome, like Egypt, Persia, and other empires before it, conquered much of the ancient world (well,at least that centered around the Mediterranean) because it had an organizational doctrine that made its soldiers far more effective than competing forces—and because its legions were backed up by a sophisticated administrative system of supply based on regular if not equitable taxes. The Roman Empire only fell when its legions degenerated into corps of mercenaries and when its supply and tax bases were corrupted. Napoleon was wrong. Armies do not “march on their stomachs,” as he said; they march on the proverbial backs of the tax collectors and on the roads built by administrators. Regular pay allows for discipline. Strict discipline is what makes a mob an army. And a disciplined military, obedient to the leaders of the state, is a precondition for civilization. This is the classic chicken and egg problem. Which comes first—effective public administration or an effective military? The rise and fall of ancient Rome proved that you could not have one without the other.
Early bureaucrats in ancient Rome and modern Europe literally wore uniforms that paralleled military dress. After all, the household servants of rulers traditionally wore livery. It indicated that the wearer was not free but the servant of another. Government administrators are still considered servants in this sense; they are public servants because they, too, have accepted obligations that mean they are not completely free. Indeed, until early in the twentieth century many otherwise civilian public officials in Europe—most notably diplomats—had prescribed uniforms.
Both victorious soldiers and successful managers tend to be inordinately admired and disproportionately rewarded as risk takers. True, the specific risks and rewards are different; but the phenomenon is the same. They both may have to put their careers, and sometimes significant parts of their anatomy as well, “on the line” to obtain a goal for their state or organization. Notice again the military language for “the line” originally referred to the line of battle where they faced the enemy. This is why line officers today are still those who perform the services for which the organization exists. This is the direct link between the Roman centurion and the fire chief, hospital director, or school principal. Life on the line is still a daily struggle.
It is possible to find most of the modern concepts of management and leadership stated by one or another of the writers of the classical, medieval, and pre-modern world. However, our concern is not with this prehistory of modern management but with the academic discipline and occupational specialty that is U.S. public administration.
American public administration did not invent the concept of a creating a public service that would be based on merit. Would-be reformers of American government in the late nineteenth century not only borrowed from the European experience but also were fond of noting that possessing such systems was an essential step in “enlightenment” for the United States if it was to develop as a civilized nation. The first real steps toward creating a modern state of public administration in the United States were taken following the Civil War and at the heart was the struggle to limit the spoils system of rewarding political party members with government job appointments as opposed to establishing a civil service system where appointments and tenure were based on merit.8
While federal civil service reform is generally dated from the post–Civil War period, the political roots of the reform effort go back much earlier—to the beginning of the republic. Thomas Jefferson was the first president to face the problem of a philosophically hostile bureaucracy. While sorely pressed by his supporters to remove Federalist officeholders and replace them with Republican partisans, Jefferson was determined not to remove officials for political reasons alone. He maintained in a letter in 1801 to William Findley that “Misconduct is a just ground of removal, mere difference of political opinion is not.” With occasional defections from this principle, even by Jefferson himself, this policy was the norm rather than the exception down through the administration of Andrew Jackson. President Jackson’s rhetoric on the nature of public service was far more influential than his administrative example. In claiming that all men, especially the newly enfranchised who did so much to elect him, should have an equal opportunity for public office, Jackson played to his plebeian constituency and put the patrician civil service on notice that they had no natural monopoly on public office. The spoils system, used only modestly by Jackson, flourished under his successors. The doctrine of rotation of office progressively prevailed over the earlier notion of stability in office.
Depending on your point of view, the advent of modern merit systems is either an economic, political, or moral development. Economic historians would maintain that the demands of industrial expansion—a dependable postal service, a viable transportation network, and so on—necessitated a government service based on merit. Political analysts could argue rather persuasively that it was the demands of an expanded suffrage and democratic rhetoric that sought to replace favoritism with merit. Economic and political considerations are so intertwined that it is impossible to say which factor is the true origin of the merit system. The moral impetus behind reform is even more difficult to define. As moral impulses tend to hide economic and political motives, the weight of moral concern undiluted by other considerations is impossible to measure. Nevertheless, the cosmetic effect of moral overtones was of significant aid to the civil service reform movement, because it accentuated the social legitimacy of the reform proposals.
With the ever-present impetus of achieving maximum public services for minimum tax dollars, business interests were quite comfortable in supporting civil service reform, one of a variety of strategies they used to have power pass from the politicos to themselves. The political parties of the time were almost totally dependent for financing on assessments made on the wages of their members in public office. With the decline of patronage, the parties had to seek new funding sources, and American business was more than willing to assume this new financial burden—and its concomitant influence.
Civil service reform was both an ideal—an integral symbol of a larger national effort to establish a new form of more responsive government; and an institutional effort—a series of internal reforms
Intent on creating new bureaucratic authority structures. Historians have sought to capture how the “Progressive Era” reflected the interplay between reform movements at the federal level and state and local governments in the context of political and social changes occurring after the Civil War.9 Civil service reform was integral to that vision for change and viewed as embracing, in the words of one of the early reform champions, Dorman Eaton, “certain great principles which embody a theory of political morality, of official obligation, of equal rights, and common justice in government.”
Dorman B. Eaton had been appointed chair of the first Civil Service Commission established by President Grant in 1871. When the commission concluded unsuccessfully in 1875, Eaton went to England at the request of President Rutherford Hayes to undertake a study of the British civil service system. His report—published as a book in 1880 with the title Civil Service in Great Britain: A History of Abuses and Reforms and their Bearing upon American Politics—obviously advocated the adoption of the merit system in America. His book enumerated the principles the civil service system would entail, as the listing of brief excerpts illustrate:
1. “Public office creates a relation of trust and duty of a kind which requires all authority and influence pertaining to it to be exercised with the same absolute conformity to moral standards, to the spirit of the constitution and the laws, and to the common interest of the people . . . .
2. In filling offices, it is the right of the people to have the worthiest citizens in the public service for the general welfare . . .
3. The personal merits of the candidate—are in themselves the highest claim upon an office . . . .
4. Party government and the salutary activity of parties are not superseded, but they are made purer and more efficient, by the merit system of office which brings larger capacity and higher character to their support” . . . .
When Pre

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานเขียนราชการกลับไป civilization.1 โบราณโบราณอียิปต์และ Babylonians ซ้ายมากคำแนะนำเกี่ยวกับเทคนิคการจัดการและการบริหาร เพื่อ เกิดอารยธรรมของจีน กรีซ และโรม เทคนิคการจัดการที่ทันสมัยสามารถติดตามจากอเล็กซานเดอร์ใช้ของดีของพนักงาน 2 วิธีประกอบสายของอาร์เซนอลของเวนิส 3 จากเก่าของมาเคียเวลลิ Niccolo ในลักษณะของ leadership4 กับหลุยอาดัมสมิธของกองแรงงาน 5 และโรเบิร์ตโอเว่นยืนยันว่า "เครื่องสำคัญ" (พนักงาน) ควรได้รับความสนใจมากที่สุดเป็น "เครื่อง inanimate" 6 การช่วงชิงงานบนชาลส์แบบบิจที่มีอยู่ "หลักการพื้นฐานของการจัดการได้"สามารถดูประวัติศาสตร์โลกเป็นฮ่องเต้ของสถาบันบริหารสาธารณะ เหล่าจักรวรรดิโบราณที่โรส และแผ่ขยายไปได้มีสถาบันจัดการดีกว่าคู่แข่ง ทหารกล้ามีมากมายในทุกสังคม แต่พวกเขาถูกสุดสิ้นเปลืองถ้า ไม่สำรองข้อมูล โดยผู้ดูแลระบบที่สามารถเลี้ยง และจ่ายให้ มักจะมีเครดิตมาร์คัส Tullius คิเคโร orator โรมันโบราณกับแรกพูดว่า "sinews รบได้เงินอนันต์" โรม อียิปต์ เปอร์เซีย และอาณาจักรอื่น ๆ ก่อนที่จะ แปลกของโลก (ดี น้อยที่แปลกเมดิเตอร์เรเนียน) เพราะมันมีหลักคำสอนองค์กรที่ทำการทหารมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่ากองกำลังแข่งขัน — และเนื่อง จากของ legions ถูกสำรอง โดยระบบการบริหารที่ทันสมัยของตามปกติถ้าภาษีไม่เป็นธรรม จักรวรรดิโรมันลดลงเมื่อของ legions degenerated เป็นหน่วย ของทหารรับจ้าง และ เมื่อฐานภาษีและจัดหาของหาย นโปเลียนถูกผิด กองทัพที่ไม่ "มีนาคมบน stomachs ของพวกเขา เขากล่าว พวกเขามีนาคมหลังสุภาษิตของสะสมภาษี และถนนที่สร้างขึ้น โดยผู้ดูแล ค่าจ้างประจำสำหรับวินัยได้ ระเบียบวินัยเข้มงวดเป็นสิ่งที่ทำให้ม็อบเป็นกองทัพ และทหารมีระเบียบวินัย เชื่อฟังให้ผู้นำของรัฐ เป็นเงื่อนไขสำหรับอารยธรรม นี่คือปัญหาไข่ไก่และคลาสสิก ซึ่งมาก่อน — มีประสิทธิภาพราชการหรือทหารมีประสิทธิภาพหรือไม่ ฮ่องเต้ของโรมโบราณพิสูจน์ว่า คุณอาจไม่มีไม่ มีอีก Bureaucrats ก่อนโรมันและยุโรปสมัยสวมเครื่องแบบที่แห่งดวงชุดทหารอย่างแท้จริง หลังจากที่ทุก มหาดเล็กเรือนนามประเพณีสวมเครื่อง มันบ่งชี้ว่า ผู้สวมใส่ไม่ฟรีแต่ข้าราชการอื่น ผู้ดูแลรัฐบาลยังคงถือเป็นข้าราชการในความรู้สึกนี้ จะมีข้าราชการประชาชนเนื่องจากพวกเขา เกินไป ยอมรับพันธกรณีที่หมายความว่า จะไม่ฟรีทั้งหมด แน่นอน จนกระทั่งในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบเจ้าหน้าที่สาธารณะหรือพลเรือนจำนวนมากในยุโรป — ทูตส่วนใหญ่ซึ่งได้กำหนดเครื่องแบบ ทหารชนะและประสบความสำเร็จผู้บริหารมักจะชื่นชมสุดเหวี่ยง และสลายได้รับรางวัลเป็นความเสี่ยงของผู้ทำ จริง การระบุความเสี่ยงและรางวัลกัน แต่เหมือนกันคือปรากฏการณ์ พวกเขาทั้งสองอาจต้องใส่ของอาชีพ และชิ้นส่วนบางครั้งสำคัญของกายวิภาคศาสตร์ของพวกเขาเช่น "บนเส้น" เพื่อให้ได้เป้าหมายของรัฐหรือองค์กรได้ สังเกตภาษาทหาร "บรรทัด" เดิม เรียกว่าการต่อสู้ของบรรทัดที่พวกเขาต้องเผชิญกับศัตรูอีกครั้ง นี่คือเหตุผลที่เจ้าหน้าที่รายการวันนี้มียังผู้ดำเนินการบริการที่องค์กรมีอยู่ นี่คือการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างอาโรมัน และไฟประธาน ผู้อำนวยการโรงพยาบาล หรือครูใหญ่ของโรงเรียน ชีวิตบนบรรทัดจะยังคงต่อสู้ทุกวัน มันเป็นไปได้ในการค้นหามากที่สุดของแนวคิดสมัยใหม่การจัดการและภาวะผู้นำตามหนึ่งหรืออีกยอดที่คลาสสิก ยุคกลาง และโลกก่อนสมัยใหม่ อย่างไรก็ตาม เรื่องของเรามีไม่ มีนี้ยุคก่อนประวัติศาสตร์ของการจัดการที่ทันสมัย แต่ มีวิชาและอาชีพพิเศษที่สหรัฐอเมริกาบริหารราชการบริหารราชการอเมริกันได้สร้างแนวคิดการสร้างบริการสาธารณะที่จะขึ้นอยู่กับบุญ ปฏิรูปของรัฐบาลอเมริกันในช่วงปลายศตวรรษที่ปรากฏไม่เพียงแต่ยืมมาจากประสบการณ์ในยุโรป แต่ยัง มีแอบสังเกตว่า มีระบบมีขั้นตอนสำคัญในการ "ตรัสรู้" ในสหรัฐอเมริกาถ้ามันพัฒนาเป็นอารยประเทศ จริงตอนแรกการสร้างรัฐสมัยใหม่การบริหารสาธารณะในสหรัฐอเมริกาได้ดำเนินการดังต่อไปนี้สงครามกลางเมือง และหัวใจต่อสู้เพื่อจำกัดระบบริบให้รางวัลสมาชิกพรรคการเมืองกับการนัดหมายงานรัฐบาลจำกัดการสร้างระบบราชการที่อายุงานและการนัดหมายได้ตาม merit.8ในขณะที่การปฏิรูปราชการของรัฐบาลกลางโดยทั่วไปลงจากระยะสงครามลง – โยธา รากของการปฏิรูปทางการเมืองกลับไปมากก่อนหน้านี้ — การเริ่มต้นสาธารณรัฐ Thomas Jefferson ประธานาธิบดีแรกจะเผชิญกับปัญหาของระบบราชการที่ philosophically ศัตรูได้ ในขณะที่กด โดยผู้สนับสนุนของเขาเอา Federalist officeholders และแทนที่ ด้วย partisans พล sorely, Jefferson ได้กำหนดกับเจ้าหน้าที่ด้วยเหตุผลทางการเมืองเพียงอย่างเดียว เขารักษาในจดหมายใน 1801 ถึง William Findley ที่ "ประพฤติเป็นเป็นเพียงดินลบ เพียงความแตกต่างของความคิดทางการเมืองไม่" กับ defections เป็นครั้งคราวจากหลักการนี้ โดย Jefferson เอง นโยบายนี้ได้ปกติแทนที่เป็นข้อยกเว้นลงผ่านการบริหารงานของ Andrew Jackson ประธาน Jackson สำนวนในลักษณะของบริการสาธารณะมีอิทธิพลมากขึ้นกว่าตัวอย่างดูแล ในการอ้างว่า ทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใหม่ enfranchised ไม่มากเลือกตั้ง เขาควรมีโอกาสเท่าเทียมกันสำหรับสำนักงานสาธารณะ Jackson เล่นเป็นเขาซึ่งตนบูลชีสขูด และใส่ราชการ patrician ประกาศว่า พวกเขาผูกขาดไม่ธรรมชาติบนสำนักงานสาธารณะ ระบบริบ ใช้เฉพาะทั้ง โดย Jackson เจริญรุ่งเรืองภายใต้ผู้สืบทอดของเขา หลักคำสอนของการหมุนของสำนักงานความก้าวหน้าแผ่ขยายไปกว่าก่อนหน้านี้แนวคิดของความมั่นคงในสำนักงานขึ้นอยู่กับการมอง มายบุญทันสมัยระบบเป็นทั้งการเศรษฐกิจ การเมือง หรือคุณธรรมพัฒนา นักประวัติศาสตร์เศรษฐกิจจะรักษาที่ความต้องการของอุตสาหกรรมขยายตัวไปรษณีย์เชื่อถือได้ ทำงานเครือข่าย และอื่น ๆ — necessitated ราชการตามบุญ นักวิเคราะห์ทางการเมืองสามารถโต้เถียงแต่ persuasively ว่า มันเป็นความต้องการของการขยาย suffrage และสำนวนประชาธิปไตยที่มีพรรคแทนบุญ พิจารณาเรื่องเศรษฐกิจ และการเมืองจะให้เจอว่า มันเป็นไปไม่ได้ว่าปัจจัยที่เป็นต้นกำเนิดที่แท้จริงของระบบบุญ แรงผลักดันทางศีลธรรมหลังปฏิรูปยากยิ่งที่จะกำหนดได้ เป็นแรงกระตุ้นแรงมักจะ ซ่อนทางเศรษฐกิจ และการเมืองไม่สนคำครหา น้ำหนักของหัวข้อควรพิจารณาอื่น ๆ โดยคำนึงถึงคุณธรรมเป็นไปวัด อย่างไรก็ตาม ผลเครื่องสำอางของ overtones ทางศีลธรรมได้ช่วยเหลือที่สำคัญการเคลื่อนไหวปฏิรูปราชการ เนื่องจากมันตาร์ชอบธรรมสังคมของข้อเสนอการปฏิรูป ด้วยแรงผลักดันที่ ever-present ของการบรรลุเป้าหมายบริการสาธารณะสูงสุดสำหรับเงินภาษีขั้นต่ำ ธุรกิจได้ค่อนข้างสะดวกในการสนับสนุนการปฏิรูปราชการ หนึ่งของกลยุทธ์ที่จะใช้เพื่อให้พลังงานที่ผ่านจากการ politicos ไปเอง พรรคการเมืองที่ถูกอ้างอิงเกือบทั้งหมดสำหรับเงินในการประเมินที่ทำค่าจ้างของสมาชิกของสำนักงานสาธารณะ มีการลดลงของอุปถัมภ์ ฝ่ายมีการแสวงหาแหล่งเงินทุนใหม่ และธุรกิจอเมริกันมีมากกว่ายินดีรับภาระทางการเงินใหม่นี้ — และอิทธิพลที่มั่นใจ ปฏิรูปราชการไม่เหมาะทั้งสองตัวเป็นสัญลักษณ์สำคัญของเป็นใหญ่แห่งชาติพยายามสร้างรูปแบบใหม่ของรัฐบาลมากขึ้นตอบสนอง และความพยายามของสถาบันคือชุดของการปฏิรูปภายในเจตนาในการสร้างโครงสร้างหน่วยราชการใหม่ นักประวัติศาสตร์ได้พยายามที่จะจับว่า "ยุคก้าวหน้า" สะท้อนล้อระหว่างการเคลื่อนไหวปฏิรูปในระดับรัฐบาลกลางและรัฐท้องถิ่น และรัฐบาลในบริบทของการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง และสังคมที่เกิดขึ้นหลังจากการปฏิรูปบริการแพ่งโยธา War.9 ถูกไปที่วิสัยทัศน์การเปลี่ยนแปลง และดูเป็นไพบูลย์ คำพูดหนึ่งของแชมป์ปฏิรูปก่อน เอตัน Dorman "หลักการบางอย่างมากที่รวบรวมทฤษฎีของจริยธรรมทางการเมือง ของข้อผูกมัดทางการ ของ เท่ากับสิทธิ และความยุติธรรมทั่วไปในรัฐบาล"เอตัน Dorman B. มีการตกแต่งเก้าอี้คณะกรรมการข้าราชการพลเรือนครั้งแรกที่ก่อตั้งขึ้น ด้วยเงินช่วยเหลือประธานใน 1871 เมื่อนายได้ประสบความสำเร็จใน 1875 เอตันไปอังกฤษที่ร้องขอของประธานาธิบดีรูเทอร์ฟอร์ดเฮยส์เพื่อการศึกษาระบบราชการอังกฤษ รายงานของเขา — จัดพิมพ์เป็นหนังสือใน 1880 ตำแหน่งข้าราชการพลเรือนในสหราชอาณาจักร: ประวัติการ ละเมิด A และปฏิรูป และแบกของตามเมืองอเมริกัน — แน่นอน advocated ระบบบุญในอเมริกาที่ยอมรับ หนังสือของเขาระบุหลักการระบบราชการจะอัน เป็นรายการสั้น ๆ นำแสดง:1. "สำนักงานสาธารณะสร้างความสัมพันธ์ของความน่าเชื่อถือและภาษีประเภทที่ต้องการทั้งหมดอำนาจและอิทธิพลที่เกี่ยวข้องกับมันจะใช้กับเดียวกันแน่นอน conformity มาตรฐานคุณธรรม จิตวิญญาณของรัฐธรรมนูญและกฎหมาย และทั่วไปสนใจคน....2. กรอกข้อมูลสำนักงาน เป็นด้านขวาของประชาชนให้ประชาชน worthiest ในราชการสำหรับสวัสดิการทั่วไป...3. บุญส่วนบุคคลของผู้สมัครซึ่งอยู่ในตัวเองเรียกร้องสูงตามสำนักงาน...4. ฝ่ายรัฐบาลและกิจกรรมของฝ่าย salutary จะทดแทน แต่พวกเขาจะ purer และมี ประสิทธิภาพมากขึ้น ระบบบุญของ office ที่นำกำลังการผลิตขนาดใหญ่และสูงกว่าอักขระเพื่อให้ "...เมื่อก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขียนเกี่ยวกับการบริหารราชการกลับไป civilization.1 โบราณชาวอียิปต์โบราณและชาวบาบิโลนเหลือมากคำแนะนำเกี่ยวกับเทคนิคของการจัดการและการบริหารงาน เพื่อให้ได้อารยธรรมของจีน, กรีซ, และโรม เทคนิคการจัดการที่ทันสมัยสามารถตรวจสอบได้จากอเล็กซานเดการใช้ของที่ดีของพนักงาน 2 ถึงวิธีการประกอบสายของคลังแสงของเวนิส 3 จากทฤษฎีของ Niccolo Machiavelli กับลักษณะของ leadership4 การสนับสนุนอดัมสมิ ธ ของการแบ่งงานที่ 5 และ จากการยืนยันของโรเบิร์ตโอเว่นกล่าวว่า "เครื่องที่สำคัญ" (คน) ควรจะได้รับความสนใจมากที่สุดเท่าที่ "เครื่องที่ไม่มีชีวิต" 6 ถึงการต่อสู้ Charles Babbage ที่มีอยู่ "หลักการพื้นฐานของการจัดการ."
ประวัติศาสตร์ของโลกที่สามารถมองได้ว่าการเพิ่มขึ้นและ การล่มสลายของสถาบันการบริหารสาธารณะ ผู้จักรวรรดิโบราณที่เพิ่มขึ้นและชนะเป็นผู้ที่มีสถาบันการบริหารจัดการที่ดีกว่าคู่แข่งของพวกเขา ทหารกล้าได้รับความอุดมสมบูรณ์ในทุกสังคม แต่พวกเขาก็สูญเสียไปในท้ายที่สุดหากไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ดูแลระบบที่สามารถให้อาหารและจ่ายพวกเขา มาร์คัสทัลลิซิเซโรโจทก์โรมันโบราณเป็นเครดิตมักจะมีครั้งแรกกล่าวว่า "เส้นเอ็นของสงครามเป็นเงินที่ไม่มีที่สิ้นสุด."
โรมเช่นอียิปต์เปอร์เซียและอาณาจักรอื่น ๆ ก่อนที่จะเอาชนะมากของโลกโบราณ (ดีอย่างน้อยที่ ศูนย์กลางรอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน) เพราะมันมีหลักคำสอนขององค์กรที่ทำให้ทหารไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการแข่งขันและกองกำลังเพราะพยุหเสนาที่ได้รับการสนับสนุนจากระบบการบริหารที่มีความซับซ้อนของอุปทานขึ้นอยู่กับปกติหากไม่ได้ภาษีที่เท่าเทียมกัน จักรวรรดิโรมันเพียงลดลงเมื่อพยุหเสนาที่ถดถอยลงในกองกำลังทหารรับจ้างและเมื่ออุปทานของตนและฐานภาษีได้เสียหาย นโปเลียนเป็นเรื่องที่ผิด กองทัพไม่ได้ "เดินบนท้องของพวกเขา" ขณะที่เขากล่าวว่า พวกเขาเดินอยู่บนหลังของสุภาษิตเก็บภาษีและบนถนนที่สร้างขึ้นโดยผู้ดูแลระบบ ปกติการจ่ายเงินช่วยให้มีระเบียบวินัย มีระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัดเป็นสิ่งที่ทำให้ม็อบกองทัพ และทหารที่มีระเบียบวินัยและเชื่อฟังผู้นำของรัฐเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับอารยธรรม นี้เป็นคลาสสิกและไก่ไข่ปัญหา ซึ่งมาเป็นอันดับแรกที่มีประสิทธิภาพการบริหารราชการหรือทหารมีประสิทธิภาพได้อย่างไร และการล่มสลายของกรุงโรมโบราณพิสูจน์ให้เห็นว่าคุณไม่สามารถมีหนึ่งโดยไม่ต้องอื่น.
ข้าราชการในช่วงต้นกรุงโรมโบราณและทันสมัยยุโรปอย่างแท้จริงสวมเครื่องแบบที่ขนานชุดทหาร หลังจากที่ทุกคนรับใช้ในครัวเรือนของผู้ปกครองประเพณีที่สวมเครื่องแบบ มันแสดงให้เห็นว่าผู้สวมใส่ไม่ได้ฟรี แต่คนรับใช้ของผู้อื่น ผู้บริหารคนรับใช้รัฐบาลถือว่ายังคงอยู่ในความรู้สึกนี้ พวกเขาเป็นคนรับใช้ประชาชนเพราะพวกเขาก็ยอมรับข้อผูกพันที่หมายความว่าพวกเขาจะไม่ฟรีอย่างสมบูรณ์ อันที่จริงจนกระทั่งในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบหลายอย่างอื่นพลเรือนเจ้าหน้าที่ของรัฐในยุโรปมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักการทูต-ได้กำหนดเครื่องแบบ.
ทั้งทหารชัยชนะและผู้จัดการที่ประสบความสำเร็จมักจะเป็นสุดฤทธิ์ชื่นชมและได้รับรางวัลเป็นสัดส่วนเป็นผู้รับความเสี่ยง ทรู, ความเสี่ยงที่เฉพาะเจาะจงและผลตอบแทนที่แตกต่างกัน; แต่ปรากฏการณ์ที่จะเหมือนกัน พวกเขาทั้งสองอาจจะต้องใส่อาชีพของพวกเขาและชิ้นส่วนที่สำคัญบางครั้งของร่างกายของพวกเขาเช่นกัน "ในบรรทัด" ที่จะได้รับเป้าหมายสำหรับรัฐหรือองค์กรของพวกเขา แจ้งให้ทราบอีกครั้งในภาษาทหารสำหรับ "สาย" แต่เดิมเรียกว่าแนวรบที่พวกเขาต้องเผชิญกับศัตรู นี่คือเหตุผลที่เจ้าหน้าที่สายในวันนี้ยังคงมีผู้ที่ดำเนินการให้บริการที่องค์กรมีอยู่ นี้คือการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างโรมันและหัวหน้าหน่วยดับเพลิงผู้อำนวยการโรงพยาบาลหรือครูใหญ่โรงเรียน ชีวิตบนเส้นยังคงเป็นการต่อสู้ในชีวิตประจำวัน.
มันเป็นไปได้ที่จะพบมากที่สุดของแนวคิดที่ทันสมัยของการจัดการและความเป็นผู้นำที่ระบุไว้โดยหนึ่งหรืออีกอย่างหนึ่งของนักเขียนคลาสสิกยุคกลางและโลกก่อนที่ทันสมัย อย่างไรก็ตามความกังวลของเราไม่ได้อยู่กับประวัติศาสตร์ของการจัดการที่ทันสมัย ​​แต่มีวินัยทางวิชาการและการประกอบอาชีพพิเศษที่สหรัฐการบริหารราชการ.
อเมริกันการบริหารราชการไม่ได้คิดค้นแนวคิดของการสร้างการบริการสาธารณะที่จะต้องขึ้นอยู่กับบุญ จะเป็นนักปฏิรูปของรัฐบาลอเมริกันในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าไม่ได้ยืมมาจากประสบการณ์ของยุโรป แต่ยังมีความรักสังเกตว่ามีระบบดังกล่าวเป็นขั้นตอนสำคัญในการ "ตรัสรู้" สำหรับสหรัฐอเมริกาถ้ามันจะพัฒนาเป็นประเทศที่เจริญแล้ว . ขั้นตอนครั้งแรกต่อการสร้างรัฐสมัยใหม่ของการบริหารภาครัฐในประเทศสหรัฐอเมริกาถูกนำต่อไปนี้สงครามกลางเมืองและที่เป็นหัวใจคือการต่อสู้เพื่อ จำกัด ระบบล่มรางวัลสมาชิกพรรคการเมืองกับการนัดหมายงานของรัฐบาลเมื่อเทียบกับการสร้างราชการ ระบบที่นัดหมายและการดำรงตำแหน่งอยู่บนพื้นฐานของ merit.8
ในขณะที่การปฏิรูปของรัฐบาลกลางข้าราชการพลเรือนลงวันที่โดยทั่วไปจากการโพสต์โยธาช่วงเวลาสงครามการเมืองรากของความพยายามในการปฏิรูปกลับไปมากก่อนหน้านี้ไปจุดเริ่มต้นของสาธารณรัฐ โทมัสเจฟเฟอร์สันเป็นประธานาธิบดีคนแรกที่จะเผชิญกับปัญหาของระบบราชการที่เป็นมิตรปรัชญา ในขณะที่กดอย่างมากโดยการสนับสนุนของเขาที่จะลบ officeholders โชคและแทนที่ด้วยสมัครพรรคพวกรีพับลิกันเจฟเฟอร์สันตัดสินใจที่จะไม่เอาเจ้าหน้าที่ด้วยเหตุผลทางการเมืองเพียงอย่างเดียว เขายังคงอยู่ในจดหมาย 1801 วิลเลียม Findley ว่า "การกระทำผิดเป็นพื้นดินเพียงแค่การกำจัดความแตกต่างเพียงความเห็นทางการเมืองไม่ได้." ด้วยการละเลยเป็นครั้งคราวจากหลักการนี้ได้โดยเจฟเฟอร์สันตัวเองนโยบายนี้เป็นบรรทัดฐานมากกว่าเป็นข้อยกเว้นที่ ลงผ่านการบริหารงานของแอนดรูแจ็คสัน สำนวนประธานแจ็คสันกับลักษณะของการบริการสาธารณะก็ยังห่างไกลมากขึ้นกว่าที่มีอิทธิพลเช่นการบริหารของเขา ในการอ้างว่ามนุษย์ทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เพิ่งสัมปทานที่ไม่มากที่จะเลือกเขาควรมีโอกาสที่เท่าเทียมกันสำหรับสำนักงานสาธารณะแจ็คสันไปยังเขตเลือกตั้งไพร่ของเขาและนำบริการขุนนางพลเรือนแจ้งให้ทราบว่าพวกเขาไม่มีการผูกขาดธรรมชาติบนสำนักงานสาธารณะ . ระบบล่มใช้เพียงอย่างถ่อมตัวโดยแจ็คสันเจริญรุ่งเรืองภายใต้การสืบทอด หลักคำสอนของการหมุนของสำนักงานความก้าวหน้าชนะก่อนหน้านี้ความคิดของความมั่นคงในสำนักงาน.
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของการถือกำเนิดของระบบที่ทันสมัยเป็นบุญทั้งทางเศรษฐกิจการเมืองหรือการพัฒนาทางศีลธรรม ประวัติศาสตร์ทางเศรษฐกิจที่จะรักษาความต้องการของการขยายอุตสาหกรรมบริการไปรษณีย์เชื่อถือที่เป็นเครือข่ายการขนส่งที่ทำงานได้และเพื่อให้เพียงพอในการบริการของรัฐบาลบนพื้นฐานของคุณธรรม นักวิเคราะห์ทางการเมืองได้ยืนยันค่อนข้างโน้มน้าวใจว่ามันเป็นความต้องการของที่อธิษฐานขยายตัวและสำนวนประชาธิปไตยที่พยายามจะเข้ามาแทนที่การเล่นพรรคเล่นพวกที่มีบุญ การพิจารณาทางเศรษฐกิจและการเมืองเป็นพันเพื่อที่ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าปัจจัยที่เป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของระบบคุณธรรม แรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการปฏิรูปทางศีลธรรมเป็นยิ่งยากที่จะกำหนด ในฐานะที่เป็นแรงกระตุ้นทางศีลธรรมมีแนวโน้มที่จะซ่อนแรงจูงใจทางเศรษฐกิจและการเมืองน้ำหนักของความกังวลทางศีลธรรมเจือปนโดยพิจารณาอื่น ๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะวัด อย่างไรก็ตามผลกระทบเครื่องสำอางหวือหวาทางศีลธรรมเป็นความช่วยเหลือที่สำคัญในการปฏิรูปราชการเพราะมันเน้นถูกต้องตามกฎหมายทางสังคมของข้อเสนอการปฏิรูป.
ด้วยแรงผลักดันที่เคยนำเสนอในการบรรลุการบริการสาธารณะสูงสุดสำหรับเงินภาษีขั้นต่ำผลประโยชน์ทางธุรกิจค่อนข้าง สะดวกสบายในการสนับสนุนการปฏิรูปข้าราชการพลเรือนซึ่งเป็นหนึ่งในความหลากหลายของกลยุทธ์ที่พวกเขาใช้ในการมีอำนาจผ่านจากรเพื่อตัวเอง พรรคการเมืองของเวลาเกือบทั้งหมดขึ้นอยู่กับการจัดหาเงินทุนในการประเมินผลเกี่ยวกับค่าจ้างทำของสมาชิกในที่สาธารณะสำนักงาน กับการลดลงของการอุปถัมภ์ฝ่ายมีการแสวงหาแหล่งเงินทุนใหม่และธุรกิจอเมริกันมากกว่ายินดีที่จะถือว่าเป็นภาระและทางการเงินใหม่นี้มีอิทธิพลต่อกันของ.
การปฏิรูปราชการเป็นทั้งเหมาะ-เป็นสัญลักษณ์หนึ่งของความพยายามของชาติที่มีขนาดใหญ่ เพื่อสร้างรูปแบบใหม่ของรัฐบาลตอบสนองมากขึ้น; และความพยายามที่-a
สถาบันชุดของการปฏิรูปภายในเจตนาในการสร้างโครงสร้างอำนาจของระบบราชการใหม่ ประวัติศาสตร์ได้พยายามที่จะจับภาพว่า "ยุคก้าวหน้า" สะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลซึ่งกันและกันระหว่างการเคลื่อนไหวของการปฏิรูปในระดับรัฐบาลกลางและรัฐและรัฐบาลท้องถิ่นในบริบทของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองที่เกิดขึ้นหลังจากการปฏิรูปราชการ War.9 พลเรือนที่ถูกหนึ่งวิสัยทัศน์สำหรับการที่ การเปลี่ยนแปลงและมองว่าเป็นกอดในคำพูดของหนึ่งในตัวแทนการปฏิรูปต้น Dorman อีตัน "หลักการที่ดีบางอย่างที่รวบรวมทฤษฎีของศีลธรรมทางการเมืองของข้อตกลงอย่างเป็นทางการของสิทธิที่เท่าเทียมกันและความยุติธรรมในรัฐบาลร่วมกัน."
Dorman บี อีตันได้รับการแต่งตั้งเป็นประธานของคณะกรรมการข้าราชการพลเรือนเป็นครั้งแรกที่จัดตั้งขึ้นโดยประธานาธิบดีแกรนท์ในปี 1871 เมื่อคณะกรรมการได้ข้อสรุปไม่ประสบความสำเร็จในปี 1875 อีตันไปประเทศอังกฤษตามคำร้องขอของประธานาธิบดีรัทเธอร์เฮย์สที่จะดำเนินการศึกษาของระบบข้าราชการพลเรือนอังกฤษ รายงานตีพิมพ์เป็นหนังสือในปี 1880 ที่มีชื่อข้าราชการพลเรือนในสหราชอาณาจักร: ประวัติศาสตร์ของการละเมิดและการปฏิรูปและแบริ่งของพวกเขาเมื่อการเมืองอเมริกัน-เห็นได้ชัดว่าสนับสนุนการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของระบบคุณธรรมในอเมริกา หนังสือของเขาแจกแจงหลักการระบบราชการจะนำมาซึ่งในขณะที่รายชื่อของข้อความที่ตัดตอนมาสั้น ๆ แสดงให้เห็นถึง:
1 "สำนักงานสาธารณะสร้างความสัมพันธ์ของความไว้วางใจและการปฏิบัติหน้าที่ของชนิดที่ต้องใช้อำนาจและอิทธิพลที่เกี่ยวข้องกับการให้มีการใช้สิทธิที่มีตามมาตรฐานที่แน่นอนเดียวกันกับมาตรฐานทางจริยธรรมเพื่อจิตวิญญาณของรัฐธรรมนูญและกฎหมายและความสนใจร่วมกันของ คน . . . .
2 ในการกรอกสำนักงานมันเป็นสิทธิของประชาชนที่จะมีประชาชนสมควรในการให้บริการสาธารณะสำหรับสวัสดิการทั่วไป . .
3 ประโยชน์ส่วนบุคคลของผู้สมัครที่มีความในตัวเองเรียกร้องที่สูงที่สุดเมื่อสำนักงาน . . .
4 พรรครัฐบาลและกิจกรรมที่มีประโยชน์ของบุคคลที่ไม่ได้รับการแทนที่ แต่พวกเขาจะทำบริสุทธิ์และมีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยระบบบุญของสำนักงานซึ่งนำจุขนาดใหญ่และตัวอักษรที่สูงขึ้นเพื่อสนับสนุนของพวกเขา " . . .
เมื่อก่อน