he stewardship and use of forests a

he stewardship and use of forests and forest lands in a way, and at a rate, that maintains their biodiversity, productivity, regeneration capacity, vitality and their potential to fulfill, now and in the future, relevant ecological, economic and social functions, at local, national, and global levels, and that does not cause damage to other ecosystems.
In simpler terms, the concept can be described as the attainment of balance – balance between society's increasing demands for forest products and benefits, and the preservation of forest health and diversity. This balance is critical to the survival of forests, and to the prosperity of forest-dependent communities.

For forest managers, sustainably managing a particular forest tract means determining, in a tangible way, how to use it today to ensure similar benefits, health and productivity in the future. Forest managers must assess and integrate a wide array of sometimes conflicting factors – commercial and non-commercial values, environmental considerations, community needs,[2] even global impact – to produce sound forest plans. In most cases, forest managers develop their forest plans in consultation with citizens, businesses, organizations and other interested parties in and around the forest tract being managed. The tools and visualization have been recently evolving for better management practices.[3]

Because forests and societies are in constant flux, the desired outcome of sustainable forest management is not a fixed one. What constitutes a sustainably managed forest will change over time as values held by the public change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาดูแลและการใช้งานของป่าไม้และพื้นที่ป่าในทางและในอัตราที่คงความหลากหลายทางชีวภาพของพวกเขาการผลิต, ความสามารถในการฟื้นฟูพลังและศักยภาพของพวกเขาที่จะตอบสนองในขณะนี้และในอนาคตที่เกี่ยวข้องในระบบนิเวศ, ฟังก์ชั่นทางเศรษฐกิจและสังคมที่ ระดับท้องถิ่นระดับชาติและระดับโลกและที่ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายให้กับระบบนิเวศอื่น ๆ .
ในแง่ง่ายแนวคิดสามารถอธิบายเป็นความสำเร็จของความสมดุล - ความสมดุลระหว่างความต้องการที่เพิ่มขึ้นของสังคมสำหรับผลิตภัณฑ์ป่าไม้และผลประโยชน์และการดูแลรักษาสุขภาพของป่า และความหลากหลาย ความสมดุลนี้เป็นสิ่งสำคัญต่อการอยู่รอดของป่าไม้และความเจริญรุ่งเรืองของป่าชุมชนขึ้นอยู่กับ. สำหรับผู้บริหารป่าไม้อย่างยั่งยืนการจัดการระบบทางเดินป่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งหมายถึงการพิจารณาในทางที่มีตัวตนวิธีการใช้มันในวันนี้เพื่อให้แน่ใจว่าผลประโยชน์ที่คล้ายกันสุขภาพและ การผลิตในอนาคต ผู้จัดการป่าต้องประเมินและบูรณาการที่หลากหลายของปัจจัยที่ขัดแย้งกันบางครั้ง - ค่าในเชิงพาณิชย์และที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์, การพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อม, ความต้องการของชุมชน [2] แม้ผลกระทบทั่วโลก - ในการผลิตแผนป่าเสียง ในกรณีส่วนใหญ่ผู้จัดการพัฒนาแผนป่าป่าในการหารือกับประชาชนธุรกิจองค์กรและผู้สนใจในและรอบ ๆ ทางเดินป่าถูกจัดการ เครื่องมือและการมองเห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการพัฒนาสำหรับการปฏิบัติจัดการที่ดี. [3] เพราะป่าและสังคมอยู่ในฟลักซ์คงผลลัพธ์ที่ต้องการของการจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืนไม่ได้เป็นหนึ่งคงที่ สิ่งที่ถือว่าเป็นป่าการจัดการอย่างยั่งยืนจะมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไปเป็นค่าที่จัดขึ้นโดยการเปลี่ยนแปลงที่สาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาดูแลและการใช้ประโยชน์จากป่าและพื้นที่ป่าในลักษณะและในอัตราที่รักษาความหลากหลายทางชีวภาพ การผลิตของพวกเขาสามารถฟื้นฟูพลังและศักยภาพในการตอบสนองของพวกเขาในขณะนี้และในอนาคตที่เกี่ยวข้อง , นิเวศวิทยา , ฟังก์ชั่น , เศรษฐกิจและสังคมในระดับท้องถิ่น ระดับชาติ และระดับสากล และที่ไม่ก่อให้เกิดความเสียหาย ในระบบนิเวศอื่น ๆ .
ในเงื่อนไขง่ายกว่าแนวคิดที่สามารถอธิบายเป็นภูมิปัญญาของความสมดุลระหว่างสังคม และความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์จากป่า และผลประโยชน์ และการดูแลรักษาสุขภาพของป่าไม้และความหลากหลาย ความสมดุลนี้เป็นสิ่งสําคัญเพื่อความอยู่รอดของป่าไม้ และเพื่อความเจริญรุ่งเรืองของชุมชนป่าขึ้น

สำหรับผู้จัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน การจัดการป่าโดยเฉพาะ หมายถึง การกำหนดทางเดิน ,ในทางที่จับต้องได้ วิธีที่จะใช้วันนี้เพื่อให้แน่ใจว่าประโยชน์คล้ายคลึงกัน สุขภาพและผลผลิตในอนาคต ผู้จัดการป่าต้องประเมินและบูรณาการความหลากหลายของปัจจัยความขัดแย้งในเชิงพาณิชย์และที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์และบางครั้งค่าพิจารณาความต้องการของชุมชนด้านสิ่งแวดล้อม [ 2 ] แม้โลกผลกระทบและแผนการผลิตป่าเสียง ในกรณีส่วนใหญ่ผู้จัดการแผนพัฒนาป่าป่าของพวกเขาในการปรึกษาหารือกับประชาชน ภาคธุรกิจ องค์กร และบุคคลที่สนใจอื่น ๆใน และ รอบ ๆป่า ทางเดินถูกจัดการ เครื่องมือและการได้รับการพัฒนาสำหรับการจัดการการปฏิบัติ [ 3 ]

เพราะป่าและสังคมอยู่ในฟลักซ์คงที่ และผลที่ต้องการของการจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืนไม่ถาวร .สิ่งที่ถือเป็นการจัดการป่าอย่างยั่งยืนจะเปลี่ยนเมื่อเวลาเปลี่ยนเป็นค่าจัดโดยสาธารณะ