In this context the term “presumpti

In this context the term “presumption” should not be confused with the concepts of rebuttable or non rebuttable presumption. In general, a presumption is a rule which permits a court to assume that a fact is true until a preponderance of evidence disproves or outweighs (rebuts) the presumption. A presumption is rebuttable if it can be refuted by factual evidence, on the contrary, it is conclusive or irrebuttable if the presumption does not provide for a way to be disproved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบริบทนี้ คำว่า "ข้อสันนิษฐาน" ไม่ควรสับสนกับแนวคิดของข้อสันนิษฐานที่ rebuttable rebuttable หรือไม่ ทั่วไป ข้อสันนิษฐานที่เป็นกฎที่อนุญาตให้ศาลถือเอาว่า ความจริงเป็นจริงจนกว่าหลักฐานกำกับการ disproves หรือลูกชิ้น (rebuts) ข้อสันนิษฐานที่ ข้อสันนิษฐานที่ไม่สามารถโต้แย้ง ด้วยหลักฐานจริง rebuttable ดอก มันเป็นข้อสรุป หรือ irrebuttable ถ้าข้อสันนิษฐานที่ไม่มีทางจะดำรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบริบทนี้คำว่า "เชื่อ" ไม่ควรจะสับสนกับแนวความคิดของ rebuttable หรือไม่สันนิษฐาน rebuttable โดยทั่วไปข้อสันนิษฐานคือกฎที่อนุญาตให้ศาลที่จะสรุปว่าเป็นความจริงที่เป็นจริงจนครอบงำของหลักฐานหักล้างหรือเทียบ (ที่ rebuts) สันนิษฐาน เป็นข้อสันนิษฐาน rebuttable ถ้ามันสามารถข้องแวะหลักฐานที่เป็นข้อเท็จจริงในทางตรงกันข้ามมันเป็นข้อสรุปหรือข้อสันนิษฐาน irrebuttable ถ้าไม่ได้ให้หาวิธีที่จะรู้แจ้งเห็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบริบทนี้คำว่า " ข้อสันนิษฐาน " ไม่ควรจะสับสนกับแนวคิดของ rebuttable หรือไม่ใช่การอัด , ส่วนอัด . ทั่วไป เป็นข้อสันนิษฐาน คือ กฎที่อนุญาตให้ศาลถือว่า ความจริงคือจริงจนกว่าจะมีหลักฐานของความเหนือกว่าหรือลูกชิ้น ( rebuts ) ข้อสันนิษฐาน . ข้อสันนิษฐานคือ rebuttable หากสามารถ refuted โดยหลักฐานข้อเท็จจริง ในทางตรงกันข้ามมันเป็นข้อสรุป หรือ irrebuttable ถ้าข้อสันนิษฐานไม่ได้ให้วิธีที่จะหักล้าง