The integration of physical and bio

The integration of physical and biological environments is an application
approach used with objective of identifying a spatial diversity of the terrestrial
ecosystem. The study area, Northeast Thailand, covers an area of about 170,000 km2 or
one-third of the kingdom area. The main components of ecosystem in the Northeast was
synthesized and categorized to define the possible classification. As a result, the components
defined include landform, rainfall, slope and elevation, vegetation and soil. Landsat data and
topographic map was used to formulate the landform layer. Analysis of daily rainfall of the past
years provides the rainfall layer. Digital Elevation Model (DEM) interpolated from elevation
contour map was analyzed to generate the slope and elevation layers. Normalized Difference
Vegetation index (NDVI) of Landsat data and ground survey offer information on the spatial
vegetation cover and type. Spatial soil layer was performed using soil series group of
Department of Land Development. Each of the identified layers with their associate attribute
was digitally encoded in GIS database to eventually create the thematic layers. The integration
of those layers was performed as the criteria set from which the spatial diversity of the
ecosystem could be identified. Overall terrestrial ecosystem includes natural ecosystem which
located in the forest conservation areas whereas agricultural systems are restricted to the high,
medium and low alluvial terraces. The flood plain ecosystem was found as narrow strips and
isolated depression areas in the Mun, Chi and Mekhong watershed. In conclusion, with the
advent of digital satellite data and GIS capability the spatial diversity can be effectively
identified. The result obtained can be made available to support the strategic management of the
ecosystem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บูรณาการของสภาพแวดล้อมทางกายภาพและชีวภาพเป็นโปรแกรมวิธีการใช้โดยมีวัตถุประสงค์ในการระบุความหลากหลายเชิงพื้นที่ของบกระบบนิเวศ พื้นที่การศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 170,000 กิโลเมตร 2 หรือหนึ่งในสามของพื้นที่ราชอาณาจักร ส่วนประกอบหลักของระบบนิเวศในภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้รับการสังเคราะห์และจัดหมวดหมู่เพื่อกำหนดจำแนกเป็นไปได้ เป็นผลให้องค์ประกอบที่กำหนดไว้รวมถึงดินปริมาณน้ำฝนลาดชันและสูงพืชและดิน ข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียมและแผนที่ภูมิประเทศถูกใช้ในการกำหนดชั้นดิน การวิเคราะห์ปริมาณน้ำฝนทุกวันที่ผ่านมาปีที่ผ่านมามีฝนตกชั้น ดิจิตอลสูงรุ่น (DEM) หยันจากระดับความสูงแผนที่เส้นได้รับการวิเคราะห์เพื่อสร้างความลาดชันและชั้นสูง ความแตกต่างปกติดัชนีพืชพรรณ (NDVI) ของข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียมและพื้นดินเสนอข้อมูลการสำรวจในเชิงพื้นที่พืชพรรณและประเภท ชั้นดินเชิงพื้นที่ได้รับการดำเนินการโดยใช้กลุ่มชุดดินของกรมพัฒนาที่ดิน แต่ละชั้นระบุมีคุณลักษณะร่วมของพวกเขาได้รับการเข้ารหัสแบบดิจิทัลในฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อในที่สุดก็สร้างชั้นใจ บูรณาการของชั้นผู้ที่ได้ดำเนินการตามเกณฑ์ที่กำหนดจากการที่หลากหลายอวกาศของระบบนิเวศสามารถระบุได้ ระบบนิเวศบกโดยรวมรวมถึงระบบนิเวศธรรมชาติที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ในขณะที่ระบบการเกษตรถูก จำกัด ให้สูงระเบียงลุ่มน้ำปานกลางและต่ำ น้ำท่วมระบบนิเวศธรรมดาก็พบว่าเป็นแถบแคบและพื้นที่ที่แยกภาวะซึมเศร้าในมูล Chi และลุ่มน้ำโขง ในข้อสรุปกับการถือกำเนิดของข้อมูลดาวเทียมดิจิตอลและความสามารถในการใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ความหลากหลายเชิงพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถระบุ ผลที่ได้รับสามารถให้บริการเพื่อสนับสนุนการจัดการเชิงกลยุทธ์ของระบบนิเวศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบูรณาการทางกายภาพ และสภาพแวดล้อมทางชีวภาพเป็นโปรแกรม
วิธีการที่ใช้มีการระบุความหลากหลายเชิงพื้นที่ของระบบนิเวศบก

การศึกษาในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 170 , 000 ตารางกิโลเมตรหรือ
หนึ่งในสามของพื้นที่อาณาจักร ส่วนประกอบหลักของระบบนิเวศในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
และสังเคราะห์แบ่งกำหนดหมวดหมู่ที่เป็นไปได้เป็นผลให้องค์ประกอบ
นิยามรวมพื้นที่ ปริมาณน้ำฝน ความลาดชันและสูง พืชและดิน ข้อมูล ข้อมูล
แผนที่ภูมิประเทศใช้สร้างพื้นที่ชั้น การวิเคราะห์ปริมาณฝนรายวันของปีที่ผ่านมา
มีปริมาณน้ำฝน ชั้น แบบจำลองระดับความสูงดิจิตอล ( DEM ) หยันจาก Contour แผนที่ระดับความสูง
มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความลาดชันและชั้นระดับความสูงมาตรฐานแตกต่าง
ดัชนีพืชพรรณของข้อมูลดาวเทียมสํารวจพื้นดินและเสนอข้อมูลบนปริภูมิ
พืชครอบคลุมและประเภท ชั้นผิวดินเชิงพื้นที่โดยใช้กลุ่ม
ชุดดินกรมพัฒนาที่ดิน แต่ละชั้นมีลักษณะสัมพันธ์ ระบุเป็นแบบดิจิทัลเข้ารหัสในฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
ในที่สุดสร้างชั้นใจ บูรณาการ
ชั้นผู้กระทำเป็นเกณฑ์ ซึ่งความหลากหลายของระบบนิเวศเชิง
สามารถระบุ ระบบนิเวศบกโดยรวมรวมถึงระบบนิเวศทางธรรมชาติซึ่ง
ตั้งอยู่ในป่าเขตอนุรักษ์ ส่วนระบบเกษตรจะถูก จำกัด ให้สูง ปานกลาง และต่ำ
ระเบียงทราย . น้ำท่วม ระบบนิเวศ ล้วนพบว่าเป็นแถบแคบและ
แยกภาวะซึมเศร้าในพื้นที่ลุ่มน้ำโขง มูล ชี และลุ่มน้ำ สรุป กับการมาถึงของข้อมูลดาวเทียมดิจิตอล
และความหลากหลายเชิงพื้นที่ในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ระบุ ผลที่ได้สามารถให้บริการเพื่อสนับสนุนการจัดการเชิงกลยุทธ์ของ
ระบบนิเวศ