1. IntroductionConsiderable evidenc

1. Introduction
Considerable evidence suggests that consumption of probiotic
functional foods may induce beneficial effects to ameliorate
allergic responses (Kang, Moon, Lee, & Han, 2016; Takeda et al.,
2014). Probiotic lactic acid bacteria (LAB) are considered as one
of the major bioactive ingredients contained in commonly consumed
functional foods for this purpose (Parvez, Malik, Ah Kang,
& Kim, 2006). LAB are found in various fermented foods and
are an important group of enteric bacterial flora known to have
a close interaction with the gut immune system (Björkstén,
2004; Böttcher, Nordin, Sandin, Midtvedt, & Björkstén, 2000).
Previous studies reported different profiles of enteric bacteria
between allergic patients and healthy individuals (Björkstén,
Naaber, Sepp, & Mikelsaar, 1999; Böttcher et al., 2000).
Hence, modulation of enteric bacterial composition using functional
probiotics has been proposed as a strategy for themanagement of some disorders, in particular atopic diseases
(Björkstén et al., 1999; Pelto, Isolauri, Lilius, Nuutila, & Salminen,
1998; Tripathi & Giri, 2014).
Food allergy is an immune disorder to dietary proteins, with
symptoms ranging from mild gastrointestinal symptoms to
severe anaphylactic shock (Sampson, 2004). The prevalence of
food allergy is approximately 6–8% in children and 1–4% in
adults (Sicherer & Sampson, 2006).To date, no effective therapy
targeting the immunopathology of food allergy is available, and
pharmacotherapy is used primarily for the relief of hypersensitivity
symptoms. The current management of food allergy
mainly relies on the avoidance of relevant allergens (Tiemessen
et al., 2004). Hence, the development of effective preventive and
therapeutic measures for managing food allergy is of importance
(Skolnick et al., 2001).
Food protein-induced allergic responses are generally primed
at intestinal mucosa and the hypersensitivity reactions are
triggered by the degranulation of mast cells armed with
allergen-specific immunoglobulin (Ig)E (Untersmayr &
Jensen-Jarolim, 2006). The class switching of IgE from IgM is
primarily dictated by T helper (Th) cell-derived cytokines, in
which IFN-γ and IL-4 are pivotal Th1 and Th2 cytokines that
down- and up-regulate, respectively, the production of IgE.
Hence, shifting immune balance from the Th2 to Th1 direction
has been proposed as a strategy to correct the aberrant
T cell immunity associated with food allergy (Coffman,
Savelkoul, & Lebman, 1989). Key cytokines governing the development
of Th1 and Th2 cells are IL-12 and IL-4, respectively.
IL-12 expressed by antigen-presenting cells up-regulates Th1
cell differentiation by enhancing T-bet expression (Lighvani
et al., 2001). In contrast, IL-4 induces Th2 cell differentiation
by inducing GATA3 expression (Finotto et al., 2001; Zhang et al.,
1999). In addition to cytokine-dependent regulations, T cell
differentiation is also influenced by co-stimulatory molecules
expressed by dendritic cells (DC). For example, OX40
ligand (OX40L) has been linked to the development of Th2-
related allergic responses (Blázquez & Berin, 2008; Chu et al.,
2014; Gauvreau et al., 2014).
Several strains of enteric bacteria with probiotic activities
are effective to ameliorate allergic responses via various immunological
mechanisms, such as the enhancement of Th1 or
regulatory T (Treg) cell functions depending on different bacterial
strains (Ashraf, Vasiljevic, Day, Smith, & Donkor, 2014;
Frossard, Steidler, & Eigenmann, 2007; Lyons et al., 2010; Shida
et al., 1998; Yasuda, Serata, & Sako, 2008). We previously reported
that Lactobacillus murinus was one of the major enteric
strains sensitive to the prebiotic effect of diosgenin, a plantderived
steroidal sapogenin exhibiting anti-allergic and
immunomodulatory properties. (Huang, Cheng, Deng, Chou,
& Jan, 2012; Huang, Ku, & Jan, 2009; Huang, Liu, & Jan, 2010).
Interestingly, the underlying mechnism for diosgenin-mediated
anti-allergic effects resembles that of certain probiotic LAB, in
that the functionality of both Th1 and Treg cells is upregulated.
Although L. murinus has been previously reported capable of
colonizing in the gastrointestinal tract (Gardiner et al., 2004;
Perelmuter, Fraga, & Zunino, 2008), it is currently unclear
if it possesses anti-allergic activity. Hence, the objective
of the present study is to test our hypothesis that L. murinus
may be a functional probiotic possessing anti-allergic and
immunomodulatory activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำหลักฐานพอสมควรแนะนำว่า การใช้โปรไบโอติกอาหารทำงานอาจทำให้เกิดผลประโยชน์ในการ ameliorateตอบแพ้ (Kang ดวงจันทร์ Lee, & ฮั่น 2016 ทาเคดะ et al.,2014) . แบคทีเรียกรดแลคติก (LAB) จะถือว่าเป็นหนึ่งสำคัญส่วนผสมอยู่ในทั่วไปบริโภคอาหารที่ทำงานเพื่อการนี้ (Parvez มาลิค อา คังและคิม 2006) ห้องปฏิบัติที่พบในอาหารหมักดองต่าง ๆ และกลุ่มสำคัญของพืชเชื้อแบคทีเรียลำไส้ที่รู้จักกันจะมีการโต้ตอบที่ใกล้ชิดกับระบบภูมิคุ้มกันของลำไส้ (Björkstén2004 Böttcher, Nordin, Sandin, Midtvedt, & Björkstén, 2000)รายงานการศึกษาก่อนหน้านี้โปรไฟล์ที่แตกต่างของแบคทีเรียในลำไส้ระหว่างผู้ป่วยแพ้และบุคคลที่มีสุขภาพ (BjörksténNaaber ฟิลด์ฟอร์ & Mikelsaar, 1999 Böttcher et al. 2000)ด้วยเหตุนี้ ของส่วนประกอบแบคทีเรียลำไส้ใช้ทำงานโปรไบโอติกได้รับการเสนอเป็นกลยุทธ์สำหรับ themanagement ผิดปกติบางอย่าง โรคทุกสภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่ง(Björkstén et al. 1999 Pelto, Isolauri, Lilius, Nuutila และ Salminen1998 ทริพาทีเกสท์เอาส์ & บาน 2014)การแพ้อาหารคือ โรคที่ภูมิคุ้มกันกับอาหารโปรตีนอาการตั้งแต่อาการระบบทางเดินอาหารที่รุนแรงการรุนแรง anaphylactic shock (Sampson, 2004) ความชุกของการประมาณ 6-8% จะแพ้อาหารในเด็กและ 1 – 4% ในผู้ใหญ่ (Sicherer & Sampson, 2006) วันที่ การรักษาไม่มีประสิทธิภาพกำหนดเป้าหมาย immunopathology ของการแพ้อาหารมี และใช้สำหรับบรรเทาแพ้ pharmacotherapyอาการ ฝ่ายบริหารปัจจุบันของการแพ้อาหารส่วนใหญ่อาศัยการหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้ที่เกี่ยวข้อง (Tiemessenet al. 2004) ดังนั้น การพัฒนามาตรการที่มีประสิทธิภาพ และรักษามาตรการการจัดการการแพ้อาหารมีความสำคัญ(Skolnick et al. 2001)อาหารโปรตีนที่เกิดการตอบสนองภูมิแพ้โดยทั่วไปกลายเป็นเยื่อบุลำไส้และไวต่อการปฏิกิริยาทริกเกอร์ โดย degranulation เสาเซลล์ด้วยเฉพาะตัวของสารก่อภูมิแพ้อิมมูโน (Ig) E (Untersmayr &Jensen-Jarolim, 2006) สลับชั้นของ IgE จากการระบาดของโรคได้บอกหลัก ด้วย T helper (Th) มาเซลล์ไซโตไคน์ ในซึ่ง IFN-γและ IL-4 เป็นไซโตไคน์ Th1 และ Th2 สำคัญที่ลง - และขึ้นควบคุม ตามลำดับ การผลิต IgEด้วยเหตุนี้ ภูมิคุ้มกันสมดุลขยับจาก Th2 ในทิศทาง Th1ได้รับการเสนอเป็นกลยุทธ์เพื่อแก้ไขการ aberrantT เซลล์ภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้องกับการแพ้อาหาร (CoffmanSavelkoul, & Lebman, 1989) ไซโตไคน์ที่สำคัญในการควบคุมการพัฒนาของ Th1 และ Th2 เซลล์เป็น IL-12 และ IL-4 ตามลำดับแสดง โดยนำเสนอ antigen IL-12 เซลล์ขึ้นควบคุม Th1ความแตกต่างของเซลล์ โดยเพิ่มนิพจน์ T เดิมพัน (Lighvaniet al. 2001) ตรงกันข้าม IL-4 ก่อให้เกิดความแตกต่างของเซลล์ Th2โดยการกระตุ้นให้เกิด GATA3 นิพจน์ (Finotto et al. 2001 Zhang et al.,1999) นอกจาก cytokine ขึ้นอยู่กับระเบียบข้อบังคับ ทีเซลล์ความแตกต่างยังอิทธิพล co-stimulatory โมเลกุลแสดง โดยไดรต์เซลล์ (DC) ตัวอย่างเช่น OX40ลิแกนด์ (OX40L) มีการเชื่อมโยงการพัฒนาของ Th2-การตอบสนองภูมิแพ้ที่เกี่ยวข้อง (Blázquez & Berin, 2008 ชู et al.,2014 Gauvreau et al. 2014)หลายสายพันธุ์ของแบคทีเรียลำไส้กับกิจกรรมโปรไบโอติกมีประสิทธิภาพในการ ameliorate แพ้การตอบสนองทางภูมิคุ้มกันต่าง ๆกลไก เช่นของ Th1 หรือหน้าที่เซลล์ T (Treg) ที่กำกับดูแลขึ้นอยู่กับแบคทีเรียแตกต่างกันสายพันธุ์ (Ashraf, Vasiljevic วัน Smith, & Donkor, 2014Frossard, Steidler, & Eigenmann, 2007 รส et al. 2010 ซือตาet al. 1998 ยาสึดะ Serata และซา โกะ 2008) เรารายงานดาเขียวแลคโตบาซิลลัสเป็นลำไส้ใหญ่อย่างใดอย่างหนึ่งสายพันธุ์ที่ไวต่อผลของ diosgenin, plantderived เป็น prebioticจัดแสดงนิทรรศการ steroidal sapogenin ต้านการแพ้ และภูมิคุ้มกันที่พักแห่งนี้ (Huang เฉิง เติ้ง โชวและมกราคม 2012 หวง กู่ Jan, 2009; & หวง หลิว & Jan, 2010)เรื่องน่าสนใจ mechnism ต้นสำหรับสื่อ diosgeninผลแพ้มีลักษณะของโปรไบโอติกบาง LAB ในว่า การทำงานของ Th1 และ Treg เซลล์เป็น upregulatedถึงแม้ว่าดาเขียว L. ได้ก่อนหน้านี้รายงานความสามารถในการอาณานิคมทางเดินอาหาร (Gardiner et al. 2004Perelmuter, Fraga, & Zunino, 2008), มันไม่ชัดเจนในปัจจุบันถ้ามันมีคุณสมบัติต่อต้านการแพ้ ด้วยเหตุนี้ วัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการ ทดสอบสมมติฐานของเราที่ดาเขียว L.อาจเป็นโปรไบโอติกทำงานครองป้องกันภูมิแพ้ และภูมิคุ้มกันด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
หลักฐานแสดงให้เห็นว่าการบริโภคของโปรไบโอติก
อาหารทำงานอาจก่อให้เกิดผลประโยชน์เพื่อเยียวยา
การตอบสนองแพ้ (Kang, ดวงจันทร์, ลีฮัน & 2016; ทาเคดะ, et al.,
2014) โปรไบโอติกแบคทีเรียแลคติก (LAB) ถือเป็นหนึ่ง
ในส่วนผสมหลักที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพที่มีอยู่ในที่นิยมบริโภค
อาหารทำงานเพื่อจุดประสงค์นี้ (Parvez มาลิกอาคัง
และคิม 2006) LAB จะพบในอาหารหมักต่างๆและ
เป็นกลุ่มที่สำคัญของแบคทีเรียในลำไส้ที่รู้จักกันมี
ปฏิสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับลำไส้ระบบภูมิคุ้มกัน (Björkstén,
2004; Böttcher, Nordin, Sandin, Midtvedt และBjörkstén, 2000).
ศึกษาก่อนหน้านี้มีรายงานที่แตกต่างกัน โปรไฟล์ของแบคทีเรียในลำไส้
ระหว่างผู้ป่วยที่แพ้และบุคคลที่มีสุขภาพดี (Björkstén,
Naaber พพ์ & Mikelsaar 1999. Böttcher, et al, 2000).
ดังนั้นการปรับองค์ประกอบของแบคทีเรียในลำไส้โดยใช้การทำงาน
โปรไบโอติกได้รับการเสนอเป็นกลยุทธ์สำหรับ themanagement ของบางอย่าง ความผิดปกติในโรคภูมิแพ้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
(Björkstén et al, 1999;. Pelto, Isolauri, Lilius, Nuutila และ Salminen,
1998; Tripathi & Giri 2014).
การแพ้อาหารเป็นโรคภูมิคุ้มกันให้อาหารโปรตีนที่มี
อาการตั้งแต่ทางเดินอาหารอ่อน อาการ
ช็อกอย่างรุนแรง (จอห์น, 2004) ความชุกของ
การแพ้อาหารจะอยู่ที่ประมาณ 6-8% ในเด็กและ 1-4% ใน
ผู้ใหญ่ (Sicherer และจอห์น 2006) วันหากต้องการไม่รักษาที่มีประสิทธิภาพ
การกำหนดเป้าหมาย immunopathology ของการแพ้อาหารเป็นสิ่งที่มีและ
ยาส่วนใหญ่จะใช้สำหรับ บรรเทาโรคภูมิแพ้
อาการ การจัดการในปัจจุบันของการแพ้อาหาร
ส่วนใหญ่อาศัยในการหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้ที่เกี่ยวข้อง (Tiemessen
et al., 2004) ดังนั้นการพัฒนาของการป้องกันที่มีประสิทธิภาพและ
มาตรการการรักษาสำหรับการจัดการการแพ้อาหารมีความสำคัญ
(Skolnick et al., 2001).
อาหารโปรตีนที่เหนี่ยวนำให้เกิดการตอบสนองแพ้ถูกจัดเตรียมไว้โดยทั่วไป
ที่เยื่อบุลำไส้และปฏิกิริยาภูมิไวเกินจะถูก
เรียกโดย degranulation ของเซลล์เสา อาวุธที่มี
สารก่อภูมิแพ้ที่เฉพาะเจาะจงอิมมูโน (Ig) E (Untersmayr &
เซ่น-Jarolím 2006) สลับชั้นเรียนของ IgE จาก IgM จะถูก
กำหนดโดยส่วนใหญ่ผู้ช่วย T (TH) cytokines เซลล์ที่ได้มาใน
ที่ IFN-γและ IL-4 มีการพิจาณา Th1 และ Th2 cytokines ที่
ลงและขึ้นควบคุมตามลำดับการผลิตของ IgE .
ดังนั้นการขยับภูมิคุ้มกันสมดุลจากทิศทาง Th2 Th1
ได้รับการเสนอเป็นกลยุทธ์ที่ถูกต้องเบี่ยงเบน
ภูมิคุ้มกันทีเซลล์ที่เกี่ยวข้องกับการแพ้อาหาร (คอฟฟ์แมน
Savelkoul และ Lebman, 1989) cytokines ที่สำคัญการปกครองการพัฒนา
ของ Th1 และ Th2 เซลล์ IL-12 และ IL-4 ตามลำดับ.
IL-12 แสดงออกโดยเซลล์แอนติเจนการนำเสนอขึ้นควบคุม Th1
แตกต่างของเซลล์โดยการเพิ่มการแสดงออก T-เดิมพัน (Lighvani
et al., 2001) . ในทางตรงกันข้าม, IL-4 ก่อให้เกิดการแตกต่างของเซลล์ Th2
โดยการกระตุ้นให้เกิดการแสดงออก GATA3 (Finotto et al, 2001;. Zhang et al,.
1999) นอกเหนือไปจากกฎระเบียบของไซโตไคน์ขึ้นอยู่กับทีเซลล์
แตกต่างนอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพลจากโมเลกุลร่วมกระตุ้น
แสดงออกโดย dendritic เซลล์ (DC) ยกตัวอย่างเช่น OX40
แกนด์ (OX40L) ได้รับการเชื่อมโยงกับการพัฒนาของ Th2-
ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคภูมิแพ้ (Blazquez & Berin 2008; จือ, et al.,
2014;. Gauvreau et al, 2014).
หลายสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียในลำไส้กับกิจกรรมโปรไบโอติก
ที่มีประสิทธิภาพเพื่อเยียวยาการตอบสนองแพ้ทางภูมิคุ้มกันต่างๆ
กลไกเช่นการเพิ่มประสิทธิภาพของ Th1 หรือ
กฎระเบียบ T (Treg) การทำงานของเซลล์ขึ้นอยู่กับแบคทีเรียที่แตกต่างกัน
สายพันธุ์ (รัฟ Vasiljevic วันสมิ ธ & Donkor 2014;
Frossard, Steidler และ Eigenmann 2007; ลียง et al, 2010;. Shida
. et al, 1998; Yasuda, Serata และ Sako 2008) ก่อนหน้านี้เราได้รายงาน
ว่าแลคโตบาซิลลัส murinus เป็นหนึ่งในลำไส้ใหญ่
สายพันธุ์ที่มีความไวต่อผลกระทบของ prebiotic diosgenin เป็น plantderived
steroidal sapogenin exhibiting ป้องกันอาการแพ้และ
คุณสมบัติภูมิคุ้มกัน (หวงเฉิงเติ้งโจว
& ม.ค. 2012; Huang, Ku และ ม.ค. 2009; หวางหลิว & ม.ค. 2010).
ที่น่าสนใจ mechnism พื้นฐานสำหรับ diosgenin พึ่ง
ผลต้านการแพ้เค้าว่าบางอย่าง LAB โปรไบโอติกใน
ว่าการทำงานของทั้งสองเซลล์ Th1 และ Treg จะ upregulated.
แม้ว่าลิตร murinus ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้มีความสามารถใน
อาณานิคมในทางเดินอาหาร (การ์ดิเนอ et al, 2004;.
Perelmuter, Fraga และ Zunino 2008) มัน ขณะนี้ยังไม่ชัดเจน
ว่ามันมีคุณสมบัติต้านอาการแพ้ ดังนั้นวัตถุประสงค์
ของการศึกษานี้คือการทดสอบสมมติฐานของเราที่ murinus ลิตร
อาจจะเป็นโปรไบโอติกที่มีการทำงานป้องกันการแพ้และ
กิจกรรมภูมิคุ้มกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าการใช้โปรไบโอติกมากอาหารการทำงานอาจก่อให้เกิดผลประโยชน์ให้กระเตื้องการตอบสนองแพ้ ( คัง , ดวงจันทร์ , ลี และ ฮัน 2016 ; ทาเคดะ et al . ,2014 ) โปรไบโอติกแบคทีเรียแลกติก ( Lab ) ถือว่าเป็นหนึ่งสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพของส่วนผสมหลักที่มีอยู่ในที่ใช้อาหารสุขภาพเพื่อจุดประสงค์นี้ ( ปราเวซ , มาลิค อาคังและคิม , 2006 ) ห้องปฏิบัติการ พบในอาหารหมักต่าง ๆและเป็นกลุ่มสำคัญที่มีแบคทีเรียฟลอร่ารู้จักมีปฏิสัมพันธ์ใกล้ชิดกับไส้ในระบบภูมิคุ้มกัน ( BJ ö rkst é n2004 ; B ö ttcher แซนดิ้น Nordin , , , midtvedt & BJ ö rkst é n , 2000 )การศึกษาก่อนหน้านี้รายงานที่มีโปรไฟล์ที่แตกต่างกันของแบคทีเรียระหว่างผู้ป่วยโรคภูมิแพ้ และสุขภาพบุคคล ( BJ ö rkst é nnaaber Sepp , และ , mikelsaar , 1999 ; B ö ttcher et al . , 2000 )ดังนั้น การปรับส่วนผสมของแบคทีเรียที่มีการใช้การทำงานโปรไบโอติกได้รับการเสนอเป็นกลยุทธ์บริหารบางความผิดปกติในโรคผื่นภูมิแพ้โดยเฉพาะ( BJ ö rkst é n et al . , 1999 ; pelto isolauri , lilius nuutila & salminen , , , ,1998 ; ทริปาธิ & ผู้หญิง 2014 )อาหารโรคภูมิแพ้เป็นโรคภูมิคุ้มกันด้วยโปรตีนอาหารอาการตั้งแต่ทางเดินอาหารอาการไม่รุนแรงรุนแรง ช็อก anaphylactic ( แซมซั่น , 2004 ) ความชุกของโรคภูมิแพ้อาหารประมาณ 6 – 8 % ในเด็กและ 1 – 4 เปอร์เซ็นต์ผู้ใหญ่ ( sicherer & แซมป์สัน , 2006 ) ถึงวันที่ไม่มีประสิทธิภาพการบำบัดเป้าหมาย immunopathology ของโรคภูมิแพ้อาหารสามารถใช้ได้และเภสัชบำบัดใช้สำหรับบรรเทาอาการเป็นหลักอาการ การจัดการปัจจุบันของโรคภูมิแพ้อาหารส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในการหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้ที่เกี่ยวข้อง ( tiemessenet al . , 2004 ) ดังนั้น การพัฒนามีประสิทธิภาพการป้องกันและมาตรการในการจัดการโรคภูมิแพ้อาหารสำคัญ( skolnick et al . , 2001 )กระตุ้นการตอบสนองแพ้โปรตีนในอาหารโดยทั่วไปจะ primedที่เยื่อบุลำไส้และปฏิกิริยาไวเกินทริกเกอร์โดยข้อมูลทางสังคมของเสาเซลล์ที่ติดอาวุธด้วยอิมมูโนโกลบูลินเฉพาะสารก่อภูมิแพ้ ( IG ) E ( untersmayr &เจนเซ่น jarolim , 2006 ) ระดับของ IgE จาก IgM จะเปลี่ยนเป็น dictated โดยช่วยที ( th ) cell-derived cytokines ในและหนึ่งซึ่งγ il-4 เป็น th1 th2 cytokines ที่สำคัญและลงและขึ้นควบคุมตามลำดับ การผลิตของ IgE .ดังนั้น การปรับสมดุลภูมิคุ้มกันจาก th2 เพื่อ th1 ทิศทางได้รับการเสนอเป็นกลยุทธ์ในการแก้ไขผิดปกติทีเซลล์ภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้องกับโรคภูมิแพ้อาหาร ( คอฟแมน ,savelkoul & lebman , 1989 ) สารสำคัญในการพัฒนาของ th1 th2 บี - เซลล์และเซลล์ il-4 ตามลำดับบี - เซลล์โดยเซลล์ขึ้นควบคุม th1 antigen-presenting แสดงการเปลี่ยนสภาพของเซลล์โดยการเพิ่มการแสดงออก t-bet ( lighvaniet al . , 2001 ) ในทางตรงกันข้าม il-4 ก่อให้เกิดความแตกต่างของเซลล์ th2โดยการกระตุ้นการแสดงออก gata3 ( finotto et al . , 2001 ; Zhang et al . ,1999 ) นอกจากไซโตไคน์ขึ้นอยู่กับกฎระเบียบทีเซลล์ทั้งยังได้รับอิทธิพลจากการ จำกัด โมเลกุลแสดงโดยเซลล์ ( DC ) ตัวอย่างเช่น ox40ลิแกนด์ ( ox40l ) ได้รับการเชื่อมโยงกับการพัฒนาของ th2 -การตอบสนองแพ้ที่เกี่ยวข้อง ( BL . kgm zquez & berin , 2008 ; ชู et al . ,2014 ; gauvreau et al . , 2010 )หลายสายพันธุ์ของแบคทีเรียโปรไบโอติกต่อด้วยกิจกรรมมีประสิทธิภาพเพื่อให้การตอบสนองผ่านการแพ้ต่าง ๆกลไก เช่น การเพิ่มประสิทธิภาพของ th1 หรือกฎระเบียบ T ( treg ) ฟังก์ชันทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเซลล์แบคทีเรียต่างสายพันธุ์ ( Ashraf vasiljevic , , วัน , Smith & donkor 2014 ;ฟรอสเซิร์ด steidler , และ eigenmann , 2007 ; ลียง et al . , 2010 ; ชิดะet al . , 1998 ; ยาสุดะ serata , และ , กล่าวว่า , 2551 ) เรารายงานไปแล้วว่าแลคโตบาซิลัส murinus เป็นหนึ่งในสาขาที่มีสายพันธุ์ที่ไวต่อผลกระทบของพรีไบโอติก plantderived นกปากนกแก้วคิ้วดำ ,สเตียรอยด์ ซึ่งป้องกันภูมิแพ้และซาโปเจนินคุณสมบัติเซลล์ . ( หวงเฉิง เติ้ง โจ& Jan , 2012 ; Huang , กู่ และ ม.ค. 2009 ; Huang , หลิว และ ม.ค. 2553 )อย่างน่าสนใจ , ต้นแบบ mechnism สำหรับนกปากนกแก้วคิ้วดำคนกลางผลต้านแพ้คล้ายกับที่ของโปรไบโอติกใน Lab แน่นอน ,ซึ่งการทำงานของทั้งสองและ th1 treg เซลล์เป็น upregulated .ถึงแม้ว่าผม murinus ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้สามารถเข้ายึดครองในทางเดินอาหาร ( การ์ดิเนอร์ et al . , 2004 ;perelmuter ฟรากา , และซูนิโน , 2008 ) , มันยังไม่ชัดเจนถ้ามันมีฤทธิ์ต้านการแพ้ ดังนั้น วัตถุประสงค์จากการศึกษาครั้งนี้คือ เพื่อทดสอบสมมติฐานของเราที่ murinus Lอาจจะมีหน้าที่ป้องกันภูมิแพ้และโปรไบโอติกที่มีกิจกรรมเซลล์ .