The present study was focused on co

The present study was focused on comparing the factors of divergent thinking between children with Down syndrome and children with typical development. The sample was composed by 63 children, divided in 30 typically developed and 33 disabled children. We used the Test of Divergent Thinking (Williams, 1994) to analyze creative performances and Logical Operations Tasks (Vianello & Marin, 1991) to measure the cognitive level of children. We matched the two groups in relation to cognitive levels. Results showed that, at the pre-operational and intermediate cognitive level, children with Down syndrome scored equally on fluency, flexibility, originality, and elaboration than children with typical development. At the concrete operational cognitive level, significant differences between the two groups emerged only for creative verbal production: children with Down syndrome scored lower than typically developed ones. These findings could be used for educational programs focused on creativity in the school-context and useful both for disabled and typically developed children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาปัจจุบันได้เน้นการเปรียบเทียบปัจจัยของขันติธรรมคิดระหว่างเด็กดาวน์ซินโดรมและเด็ก มีการพัฒนาโดยทั่วไป ตัวอย่างประกอบด้วยเด็ก 63 แบ่งออกเป็น 30 โดยทั่วไปมีพัฒนาและเด็ก 33 คนพิการ เราใช้การทดสอบของขันติธรรมคิด (วิลเลียมส์ 1994) การวิเคราะห์ความคิดสร้างสรรค์การแสดงและงานการดำเนินการทางตรรกะ (Vianello & มารีโน 1991) การวัดระดับการรับรู้ของเด็ก เราจับคู่กับกลุ่มสองสัมพันธ์กับระดับการรับรู้ ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า ระดับกลาง และ pre-operational รับรู้ เด็กดาวน์ซินโดรมคะแนนเท่า ๆ กันในแคล่ว ความยืดหยุ่น ความคิดริเริ่ม และทุก ๆ กว่าเด็กทั่วไปพัฒนา ระดับคอนกรีตปฏิบัติรับรู้ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มปรากฏขึ้นเฉพาะสำหรับการผลิตความคิดสร้างสรรค์ด้วยวาจา: เด็กดาวน์ซินโดรมคะแนนต่ำกว่ากว่าจะพัฒนาคน ผลการวิจัยเหล่านี้สามารถใช้ในโปรแกรมการศึกษาที่เน้นความคิดสร้างสรรค์ใน บริบทโรงเรียน และเป็นประโยชน์ทั้งสำหรับเด็กคนพิการ และพัฒนาโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้ได้มุ่งเน้นไปที่การเปรียบเทียบปัจจัยที่มีความคิดแตกต่างระหว่างเด็กดาวน์ซินโดรและเด็กที่มีการพัฒนาโดยทั่วไป กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยเด็ก 63 แบ่งออกเป็น 30 พัฒนาโดยทั่วไปและ 33 เด็กพิการ เราใช้ทดสอบความคิดที่แตกต่าง (วิลเลียมส์, 1994) ในการวิเคราะห์การแสดงความคิดสร้างสรรค์และตรรกะงานการดำเนินงาน (Vianello & Marin, 1991) ในการวัดระดับความรู้ความเข้าใจของเด็ก เราจับคู่ทั้งสองกลุ่มมีความสัมพันธ์กับระดับความรู้ความเข้าใจ ผลการศึกษาพบว่าที่ระดับความรู้ความเข้าใจก่อนการดำเนินงานและระดับกลาง, เด็กดาวน์ซินโดรคะแนนอย่างเท่าเทียมกันในความคล่องแคล่วและความยืดหยุ่นในการสร้างสรรค์และประณีตกว่าเด็กที่มีการพัฒนาโดยทั่วไป ในระดับความรู้ความเข้าใจในการดำเนินงานที่เป็นรูปธรรมความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มโผล่ออกมาเฉพาะสำหรับการผลิตทางวาจาความคิดสร้างสรรค์: เด็กดาวน์ซินโดรคะแนนต่ำกว่าคนที่ได้รับการพัฒนาโดยทั่วไป การค้นพบนี้สามารถนำมาใช้สำหรับโปรแกรมการศึกษามุ่งเน้นไปที่ความคิดสร้างสรรค์ในโรงเรียนบริบทและมีประโยชน์ทั้งสำหรับเด็กพิการและการพัฒนาโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นการเปรียบเทียบองค์ประกอบของการคิดแบบอเนกนัยระหว่างเด็กที่มีอาการดาวน์ และเด็กที่มีพัฒนาการปกติ กลุ่มตัวอย่างโดย 63 เด็ก แบ่งออกเป็น 30 และ 33 โดยพัฒนาเด็กพิการ เราใช้แบบทดสอบการคิดแบบอเนกนัย ( Williams , 1994 ) เพื่อวิเคราะห์สมรรถนะงานปฏิบัติการสร้างสรรค์และตรรกะ ( vianello & มาริน1991 ) เพื่อวัดระดับสติปัญญาของเด็ก เราจับคู่สองกลุ่มในความสัมพันธ์กับระดับการรับรู้ จากการทดลองพบว่า ที่ระดับการรับรู้ก่อนปฏิบัติการ และระดับกลาง เด็กกลุ่มอาการดาวน์ได้คะแนนเท่ากันในคล่อง ความคิดยืดหยุ่น ความคิดริเริ่ม และละเอียดกว่า เด็กที่มีพัฒนาการปกติ ในคอนกรีตงานการคิดระดับความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มชุมนุมเท่านั้นสำหรับการผลิตวาจาสร้างสรรค์ : เด็กดาวน์ซินโดรมได้คะแนนต่ำกว่าที่พัฒนาโดยทั่วไปที่ ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถใช้สำหรับโปรแกรมการศึกษาที่มุ่งเน้นการสร้างสรรค์ในโรงเรียนและบริบทที่มีประโยชน์ทั้งผู้พิการ และพัฒนา โดยทั่วไปเด็ก