The study examines the interaction

The study examines the interaction effect of sleep and emotion on false memory, focusing on the effects of sleep on false memory. The researchers used the Deese-Roediger-McDermott (DRM) task to study the effects of sleep and emotion on false memory. Participants were divided into a "sleep group" and a "wake group" and completed an initial learning session either in the evening or in the morning. After a learning session, participants in the sleep group slept at night and completed a recognition test in the morning, while participants in the wake group stayed awake during the daytime and completed their recognition test in the evening. The results showed that sleep modulated the emotional effect on false memory, while participants in either a positive or negative mood state showed more false recognition than those in a neutral state. The study concludes that sleep and emotion interactively affect false memory. The study highlights the importance of understanding the interaction between sleep and emotion in influencing false memory and the potential for enhancing memory accuracy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ตรวจสอบผลปฏิสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับและอารมณ์ต่อความจำผิด โดยเน้นไปที่ผลของการนอนหลับต่อความจำผิด นักวิจัยใช้งาน Deese-Roediger-McDermott (DRM) เพื่อศึกษาผลกระทบของการนอนหลับและอารมณ์ต่อความจำผิด ผู้เข้าร่วมจะถูกแบ่งออกเป็น "กลุ่มนอนหลับ" และ "กลุ่มตื่น" และจบช่วงการเรียนรู้เบื้องต้นในตอนเย็นหรือตอนเช้า หลังจากเซสชันการเรียนรู้ ผู้เข้าร่วมในกลุ่มการนอนหลับจะนอนหลับในเวลากลางคืนและทำการทดสอบการรับรู้ในตอนเช้า ในขณะที่ผู้เข้าร่วมในกลุ่มตื่นจะตื่นในตอนกลางวันและทำการทดสอบการรับรู้ในตอนเย็น ผลการวิจัยพบว่าการนอนหลับปรับผลกระทบทางอารมณ์ต่อความจำเท็จ ในขณะที่ผู้เข้าร่วมที่มีภาวะอารมณ์เชิงบวกหรือเชิงลบแสดงการรับรู้ที่ผิดพลาดมากกว่าผู้ที่อยู่ในสภาวะที่เป็นกลาง การศึกษาสรุปว่าการนอนหลับและอารมณ์ส่งผลต่อความจำผิดแบบโต้ตอบ การศึกษาเน้นย้ำถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจปฏิสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับและอารมณ์ที่มีอิทธิพลต่อความจำผิดและศักยภาพในการเพิ่มความแม่นยำของความจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้ตรวจสอบปฏิสัมพันธ์ของการนอนหลับและอารมณ์ต่อความทรงจําเท็จและมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของการนอนหลับต่อความทรงจําเท็จ นักวิจัยใช้ภารกิจ Deese Roediger McDermott (DRM) เพื่อศึกษาผลกระทบของการนอนหลับและอารมณ์ต่อความทรงจำที่ผิดพลาด ผู้เข้าร่วมจะถูกแบ่งออกเป็น "กลุ่มการนอนหลับ" และ "กลุ่มตื่น" และเสร็จสิ้นการศึกษาเบื้องต้นในช่วงเย็นหรือตอนเช้า หลังจากการเรียนรู้ผู้เข้าร่วมในกลุ่มการนอนหลับนอนหลับในเวลากลางคืนและเสร็จสิ้นการทดสอบการระบุตัวตนในตอนเช้าในขณะที่ผู้เข้าร่วมในกลุ่มตื่นยังคงตื่นตัวในระหว่างวันและเสร็จสิ้นการทดสอบการระบุตัวตนในเวลากลางคืน ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าการนอนหลับควบคุมผลกระทบของอารมณ์ต่อความทรงจําที่ผิดในขณะที่ผู้เข้าร่วมที่อยู่ในสภาวะอารมณ์บวกหรือลบแสดงการจดจําผิดมากกว่าผู้เข้าร่วมที่อยู่ในสภาวะที่เป็นกลาง การศึกษาสรุปว่าการนอนหลับและการมีปฏิสัมพันธ์ทางอารมณ์จะส่งผลต่อความจําที่ผิด การศึกษาเน้นความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้ตรวจสอบปฏิสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับและอารมณ์กับความทรงจําผิดพลาดโดยมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของการนอนหลับต่อความทรงจําผิดพลาด นักวิจัยใช้งานDeese-Roediger-McDermott ( DRM )เพื่อศึกษาผลกระทบของการนอนหลับและอารมณ์ต่อความทรงจําที่ผิดพลาด ผู้เข้าร่วมแบ่งออกเป็น"กลุ่มนอนหลับ"และ"กลุ่มตื่น"และทําการเรียนรู้ครั้งแรกในตอนเย็นหรือในตอนเช้า หลังจากการประชุมการเรียนรู้ผู้เข้าร่วมกลุ่มนอนหลับนอนหลับในเวลากลางคืนและทําการทดสอบการรับรู้ในตอนเช้าขณะที่ผู้เข้าร่วมกลุ่มตื่นตัวตื่นตัวในระหว่างวันและทําการทดสอบการรับรู้ในเวลากลางคืน ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าการนอนหลับควบคุมอิทธิพลของอารมณ์ต่อความทรงจําที่ผิดพลาดในขณะที่ผู้เข้าร่วมในสถานะทางอารมณ์เชิงบวกหรือเชิงลบแสดงให้เห็นถึงการรับรู้ผิดพลาดมากกว่าผู้เข้าร่วมในสถานะที่เป็นกลาง การศึกษาสรุปว่าการนอนหลับและอารมณ์มีผลต่อความทรงจําที่ผิดพลาด การศึกษานี้เน้นถึงความสําคัญของการทําความเข้าใจเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับและอารมณ์ที่มีผลต่อความทรงจําที่ผิดพลาดและศักยภาพในการปรับปรุงความถูกต้องของหน่วยความจํา