How to Use American Hegemony For mo

How to Use American Hegemony
For most of the Cold War, American leaders used our hegemony with remarkable
effectiveness. The Marshall Plan is merely one of many examples. Stabilizing Northeast
Asia during and after the Korean War is another.
Less well remembered is bringing West Germany into NATO against strong
French resistance. Once the Soviet Union made unambiguous its intent not to support
restoration of a united Germany, the United States began pushing for the reconstruction
of Germany and a Western security system. France, having engaged Britain in the
Dunkirk Treaty (a bilateral hedge against Germany), resisted multilateral arrangements.
British initiatives, however, eventually helped Washington to create the North Atlantic
Treaty Organization against French preferences for a network of bilateral treaties.
By letting these initiatives come from European states themselves, Washington
positioned itself to guide the process benignly toward a large multilateral solution. By
contrast, had the United States taken the initiative unilaterally, its efforts would have left
Washington at odds with most Western European states and probably killed any serious
chance of forming NATO before the Korean War. Only when the Korean War broke out
did the United States take the near-term Soviet military threat seriously and begin to
advance the idea of German rearmament. When France used the concept of the European
Defense Community (EDC) to block German rearmament, Washington sought to use the
EDC to justify German sovereignty. For two years, Washington danced around French
blocking tactics, and while Paris refused to dissolve its own army into the European
Defense Community, by 1955 it finally accepted Germany’s sovereignty and its
membership in NATO. Had the United States insisted on that outcome in 1952 or 1953, it
might well have destroyed the Atlantic alliance.
This pattern of letting our allies take the initiative, nudging, encouraging, not
demanding, often adjusting to European concerns, and getting help from some countries
in convincing those that resist, produced constructive outcomes. For example, the
doctrine of “forward defense” for NATO in 1967–68, the third attempt at an agreed
overall NATO defense plan (MC 14/3), was achieved in precisely this way, with a
European-led study (the Harmel Report) advancing a compromise. We saw this pattern
again, both in the decision to deploy intermediate-range nuclear forces in Europe during
the Carter administration, and in successfully deploying them against much Sovietbacked
and inspired European public opposition during the Reagan administration.
Yet, none of these examples can rival what American leaders accomplished
through the reunification of Germany in 1990. This was the largest strategic realignment

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีใช้เจ้าอเมริกัน สำหรับส่วนใหญ่ของสงครามเย็น ผู้นำอเมริกันใช้นับถือของเราโดดเด่นประสิทธิผล แผนมาร์แชลล์เป็นเพียงหนึ่งในหลายตัวอย่าง Stabilizing ตะวันออกเฉียงเหนือเอเชียในระหว่าง และหลัง จากสงครามเกาหลีได้อีกน้อยดีจำเป็นนำเยอรมนีตะวันตกในนากับแข็งแกร่งฝรั่งเศสต่อต้าน เมื่อสหภาพโซเวียตทำชัดเจนของเจตนาไม่สนับสนุนคืนของเยอรมนีสหรัฐ สหรัฐอเมริกาเริ่มผลักดันสำหรับการฟื้นฟูเยอรมนีและระบบตะวันตก ฝรั่งเศส การมีส่วนร่วมสหราชอาณาจักรในการสนธิสัญญาดันเคิร์ก (แบบทวิภาคีป้องกันเยอรมนี), resisted พหุภาคีจัดโครงการภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดช่วยวอชิงตันสร้างมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือองค์การสนธิสัญญากับฝรั่งเศสลักษณะสำหรับเครือข่ายสนธิสัญญาทวิภาคีโดยทำให้ โครงการเหล่านี้มาจากอเมริกายุโรปเอง วอชิงตันตำแหน่งเพื่อแนะนำการต่อปัญหาพหุภาคีขนาดใหญ่ benignly โดยความคมชัด มีประเทศสหรัฐอเมริกามาริ unilaterally ความพยายามจะมีซ้ายรัฐวอชิงตัน at odds with ยุโรปตะวันตกส่วนใหญ่ และคงตายร้ายแรงโอกาสของนาก่อนสงครามเกาหลี เฉพาะ เมื่อสงครามเกาหลีเกิดขึ้นสหรัฐอเมริกาได้ใช้คุกคามทหารโซเวียต near-term อย่างจริงจัง และเริ่มต้นล่วงหน้าของเยอรมัน rearmament ความคิด เมื่อฝรั่งเศสใช้แนวคิดของยุโรปที่ป้องกันชุมชน (EDC) เพื่อบล็อกเยอรมัน rearmament วอชิงตันพยายามที่จะใช้การEDC ต้องการอำนาจอธิปไตยที่เยอรมัน ปีสอง วอชิงตันเต้นทั่วฝรั่งเศสบล็อกกลยุทธ์ และใน ขณะที่ปารีสปฏิเสธที่จะยุบกองทัพของตัวเองไปที่ยุโรปการป้องกันชุมชน โดย 1955 ได้ยอมรับอธิปไตยของเยอรมนีในที่สุดและสมาชิกในนา สหรัฐอเมริกาได้ยืนยันในผลที่ใน 1952 หรือ 1953 มันอาจดีมีทำลายพันธมิตรแอตแลนติกรูปแบบนี้ซักไม่ริเริ่ม มันพริ้วอยู่ นิมิต ใช้เวลาพันธมิตรของเราเรียกร้อง ปรับมักจะกังวลยุโรป และได้รับความช่วยเหลือจากบางประเทศในการกระตุ้นผู้ที่ต่อต้าน ผลิตผลที่สร้างสรรค์ ตัวอย่าง การหลักคำสอนของ "ป้องกันไปข้างหน้า" สำหรับนาใน 1967-68 ครั้งที่สามที่ตกลงกันแผนการป้องกันนาโดยรวม (MC 14/3), สำเร็จอย่างแม่นยำด้วยวิธีนี้ มีการนำยุโรปศึกษา (รายงาน Harmel) เลื่อนการประนีประนอม เราเห็นรูปแบบนี้อีกทั้งในการตัดสินใจจัดส่งช่วงกลางกองกำลังนิวเคลียร์ในยุโรปในช่วงจัดการคาร์เตอร์ และสำเร็จใช้กับ Sovietbacked มากและแรงบันดาลใจค้านสาธารณะยุโรประหว่างบริหารเรแกน ยัง ตัวอย่างเหล่านี้ไม่สามารถคู่ต่อสู้ผู้นำอเมริกันที่สำเร็จผ่านพักของเยอรมนีในปี 1990 นี้มีกล้ามเนื้อมากเชิงกลยุทธ์ที่ใหญ่ที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการใช้อำนาจอเมริกัน
สำหรับส่วนมากของสงครามเย็นผู้นำอเมริกันใช้อำนาจของเราที่โดดเด่นด้วย
ประสิทธิภาพ แผนมาร์แชลล์เป็นเพียงหนึ่งในหลายตัวอย่าง การรักษาเสถียรภาพภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ของเอเชียในระหว่างและหลังสงครามเกาหลีเป็นอีกหนึ่ง.
จำได้ดีคือนำเยอรมนีตะวันตกเข้ากับนาโตที่แข็งแกร่ง
ต้านทานฝรั่งเศส เมื่อสหภาพโซเวียตทำให้ความตั้งใจที่ชัดเจนไม่ได้ให้การสนับสนุน
การฟื้นฟูของสหรัฐเยอรมนีสหรัฐอเมริกาเริ่มผลักดันการฟื้นฟู
ของเยอรมนีและระบบรักษาความปลอดภัยตะวันตก ฝรั่งเศสมีส่วนร่วมของสหราชอาณาจักรใน
สนธิสัญญาดันเคิร์ก (ป้องกันความเสี่ยงในระดับทวิภาคีกับเยอรมนี) ต่อต้านการเตรียมพหุภาคี.
ความคิดริเริ่มของอังกฤษ แต่ในที่สุดก็ช่วยให้วอชิงตันเพื่อสร้างแอตแลนติกเหนือ
องค์การสนธิสัญญากับฝรั่งเศสการตั้งค่าเครือข่ายของสนธิสัญญาทวิภาคี.
โดยให้โครงการเหล่านี้ มาจากสหรัฐฯยุโรปเองวอชิงตัน
วางตำแหน่งตัวเองเพื่อเป็นแนวทางในกระบวนการ benignly ไปสู่การแก้ปัญหาพหุภาคีที่มีขนาดใหญ่ โดย
คมชัดมีสหรัฐอเมริกาคิดริเริ่มเพียงฝ่ายเดียว, ความพยายามที่จะมีซ้าย
วอชิงตันที่ขัดแย้งกับรัฐในยุโรปส่วนใหญ่ตะวันตกและอาจเสียชีวิตใด ๆ ที่ร้ายแรง
ของการสร้างโอกาสที่นาโต้ก่อนที่สงครามเกาหลี เฉพาะเมื่อสงครามเกาหลีโพล่งออกมา
ไม่สหรัฐอเมริกาใช้เวลาในระยะใกล้เป็นภัยคุกคามทางทหารของสหภาพโซเวียตอย่างจริงจังและเริ่มที่จะ
ก้าวไปสู่ความคิดของเยอรมันติดอาวุธ เมื่อฝรั่งเศสใช้แนวคิดของยุโรป
ป้องกันชุมชน (EDC) เพื่อป้องกันการติดอาวุธเยอรมัน, วอชิงตันพยายามที่จะใช้
EDC ที่จะปรับอำนาจอธิปไตยเยอรมัน สองปีที่ผ่านวอชิงตันเต้นไปรอบ ๆ ฝรั่งเศส
กลยุทธ์การปิดกั้นและในขณะที่ปารีสปฏิเสธที่จะละลายกองทัพของตัวเองลงไปในยุโรป
ป้องกันชุมชนโดย 1955 ในที่สุดมันก็ยอมรับอำนาจอธิปไตยของประเทศเยอรมนีและของ
สมาชิกนาโต ได้สหรัฐอเมริกายืนยันผลว่าในปี 1952 หรือปี 1953 มัน
อาจดีได้ทำลายพันธมิตรแอตแลนติก.
รูปแบบของการให้พันธมิตรของเราใช้ความคิดริเริ่มนี้ดุนให้กำลังใจไม่ได้
เรียกร้องมักจะปรับตัวเข้ากับความกังวลในยุโรปและได้รับความช่วยเหลือจากบางส่วน ประเทศ
ในการโน้มน้าวใจผู้ที่ต่อต้านการผลิตผลลัพธ์ที่สร้างสรรค์ ยกตัวอย่างเช่น
คำสอนของ "การป้องกันไปข้างหน้า" สำหรับนาโตใน 1967-68, ความพยายามที่สามที่ตกลงกัน
แผนป้องกันนาโตโดยรวม (MC 14/3) ก็ประสบความสำเร็จในการได้อย่างแม่นยำด้วยวิธีนี้มี
การศึกษายุโรปนำ (Harmel รายงาน) ความก้าวหน้าการประนีประนอม เราเห็นรูปแบบนี้
อีกทั้งในการตัดสินใจในการปรับใช้กองกำลังนิวเคลียร์พิสัยกลางในยุโรปในช่วง
การบริหารงานของคาร์เตอร์และประสบความสำเร็จในการปรับใช้พวกเขากับ Sovietbacked มาก
และเป็นแรงบันดาลใจขัดแย้งกับประชาชนในยุโรปในช่วงการบริหารของประธานาธิบดีเรแกน.
แต่ไม่มีตัวอย่างเหล่านี้สามารถคู่ต่อสู้ สิ่งที่ผู้นำอเมริกันที่ประสบความสำเร็จ
ผ่านการรวมเยอรมนีในปี 1990 นี่คือการปรับเปลี่ยนยุทธศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการใช้
เจ้าโลกชาวอเมริกันส่วนใหญ่ของสงครามเย็นผู้นำอเมริกันใช้เจ้าโลกของเรามีประสิทธิผลมาก

แผนการมาร์แชล เป็นเพียงหนึ่งในตัวอย่างมาก รักษาเสถียรภาพของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เอเชียในระหว่างและหลังสงคราม เกาหลี คืออีก
น้อยดีจำนำเยอรมนีตะวันตกในนาโตต่อต้านฝรั่งเศสแข็งแรง

เมื่อสหภาพโซเวียตได้ชัดเจน เจตนามันไม่รองรับ
การฟื้นฟูของ ยูไนเต็ด เยอรมนี สหรัฐอเมริกา ได้เริ่มผลักดันการฟื้นฟู
ของเยอรมนี และระบบความปลอดภัยของตะวันตก ฝรั่งเศส มีหมั้นในอังกฤษ
ดันเคิร์ก ( hedge สนธิสัญญาทวิภาคีกับเยอรมนี ) , ต่อต้านข้อตกลงพหุภาคี
อังกฤษ กล่าวว่า อย่างไรก็ตาม ในที่สุดช่วยวอชิงตันสร้างแอตแลนติกเหนือ
องค์การสนธิสัญญาฝรั่งเศสกับการตั้งค่าเครือข่ายของสนธิสัญญาทวิภาคี .
โดยให้ริเริ่มเหล่านี้มาจากยุโรปอเมริกาเอง วอชิงตัน
ตําแหน่งตัวเองเพื่อเป็นแนวทางในกระบวนการ benignly ต่อโซลูชั่นระดับพหุภาคีที่ขนาดใหญ่ โดย
คมชัดมีสหรัฐอเมริกาได้รับริเริ่มฝ่ายเดียว ความพยายามของมันจะทิ้ง
วอชิงตันที่อัตราต่อรองกับอเมริกาตะวันตกมากที่สุดในยุโรปและอาจฆ่าซีเรียส
โอกาสสร้างนาโตก่อนสงครามเกาหลี เมื่อสงครามเกาหลีโพล่งออกมา
ได้สหรัฐอเมริกานำโดยทหารโซเวียตและเริ่มคุกคามอย่างจริงจัง

ล่วงหน้าความคิดของการโยกย้ายของเยอรมัน เมื่อฝรั่งเศสใช้แนวคิดของชุมชนป้องกันยุโรป
( EDC ) เพื่อป้องกันการโยกย้ายของเยอรมันวอชิงตันต้องการที่จะปรับใช้
EDC อธิปไตยเยอรมัน สำหรับสองปี , วอชิงตันเต้นรอบฝรั่งเศส
บล็อกกลยุทธ์และในขณะที่ปารีสปฏิเสธที่จะละลายกองทัพของตัวเองในชุมชนป้องกันยุโรป
โดย 1955 มันก็ยอมรับอธิปไตยของเยอรมันและสมาชิก
ในนาโต มีสหรัฐอเมริกา ยืนยันว่า ผลหรือ 1952 1953 มัน
อาจจะทำลายพันธมิตรแอตแลนติก .
รูปแบบนี้ให้พันธมิตรของเราใช้ความคิดริเริ่ม เขยิบตัว เล็ก ไม่ใช่
เรียกร้อง มักจะปรับความกังวลในยุโรป และได้รับความช่วยเหลือจากบางประเทศใน convincing เหล่านั้น
ที่ต้านทาน ผลิตผลที่สร้างสรรค์ ตัวอย่างเช่น
หลัก " ไปข้างหน้าป้องกัน " นาโต้ในปี 1967 – 68 , ความพยายามที่ตกลง
3แผนป้องกันนาโตโดยรวม ( MC 14 / 3 ) สําเร็จแน่นอนวิธีนี้กับ
ยุโรป LED การศึกษา ( รายงาน harmel ) ด้านการประนีประนอม เราเห็นรูปแบบนี้
อีกครั้ง ทั้งในการตัดสินใจที่จะใช้ช่วงกลาง แรงนิวเคลียร์ในยุโรปในระหว่าง
การบริหาร คาร์เตอร์ และปรับใช้กับ sovietbacked
มากเรียบร้อยแล้วแรงบันดาลใจจากฝ่ายค้านและประชาชนในยุโรปในระหว่างการบริหารเรแกน .
ยังไม่มีตัวอย่างเหล่านี้สามารถคู่แข่งสิ่งที่ผู้นำอเมริกาได้
ผ่านรวมของเยอรมนีในปี 1990 นี้คือการย้ายเชิงกลยุทธ์ที่ใหญ่ที่สุด