I pushed the deer horse demon away

I pushed the deer horse demon away and stood up. I raised the fan in my hand and shouted: “Cloud, come!”

The cloud under Chu Kong’s feet came to me. I chanted a spell: “Arrow.”

Soft clouds condensate into arrows. I wasn’t soft hearted and pointed at Chu Kong. The cloud arrows shot out.

Chu Kong also isn’t slow. He dodged right and left and escaped the wave of cloud arrows. He quietly looked back at me. His eyes showed frustration that he can’t hide: “Xiao Xiang, don’t follow me anymore. I’m not that celestial star Chu Kong that you want. Just take it as if you’ve never found or saw me in this lifetime.”

I was so angry that I yelled: “Damn you! I used so much effort to raise you for more than ten years. You say to take it as if I’ve never found or saw you. Do I need to paint my eyes in black and pretend to be blind?! What right do you have?! What do I care about which Chu Kong you are. Even if today what I raised is a pig, I’ll still not let others steal and eat it! Come back!”

Chu Kong’s lips moved. It seemed like he wanted to say something, but in the end it went into his stomach.

I waved the round fan and summoned more clouds in the sky. I let them turn into sharp arrows. The fan went down. The arrows fell from the sky. Chu Kong avoided them in a flash but in a blink of eye, a few arrows hit him. The moment the arrows hit Chu Kong, they’ll dissipate, but it still left on him a neither deep nor shallow wound.

My intention was to let him not be able to move, so I didn’t use rain. But seeing his body full of blood, I still became soft-hearted.

The arrows in the sky became less. Chu Kong’s body went soft and he kneeled on the ground. My heart tightened. Subconsciously I want to go help him, but I just took two steps and saw that the evil energy jumped out of Chu Kong’s whole body. I was startled. The Chu Kong who was kneeling raised his head and looked at me. His left eye looked the same. His right eye is filled with a murderous red blood. Such a distant look from him let my backbone turn cold. It felt like seeing Jin Lian god from the past who can let people tremble with fear.

I swallowed saliva. In my heart I was thinking that I can’t let this lifetime’s Chu Kong be ruined by Jin Lian again even if I need to sacrifice my life. I picked up my courage and walked towards Chu Kong.

Chu Kong blinked like his soul (figuratively) just returned to his body. He coughed twice. Blood spilled from his lips. His expression has some panic like when he was a child and broke the dishes. That bewildered look.

“Don’t come near me! Get away from me……”

He stepped back like he feared that I’ll go and touch him.

“I don’t want to be that celestial star Chu Kong who is high above others. I don’t want to go back with you.”

Hearing his words, I became more furious. Regardless, I leaped forward. I raised my hand and hold his shoulder. I didn’t know if it was where the arrow shot him. When I touch it, my palm was full of blood.

My body stiffened. Chu Kong’s shoulder went down and broke away from my hand. His hand stroke on my belly. Cold evil energy went into my body. I was forced to take two steps back and looked at Chu Kong in disbelief: “You……really used your hands on me?”

Although I also used my hands on him. Although in the past I often used my hands on Chu Kong. Although, now he isn’t the Chu Kong from the past anymore……

Chu Kong is also looking at his hands in disbelief. He explained in panic: “Xiao Xiang, is not me……”

And now, I’m so angry that I can’t hear his words anymore. I didn’t even bother to use the utensils and flied forward. My hands grabbed Chu Kong’s arms and my feet kicked Chu Kong’s knee. It forced him to kneel down. I urgently yelled: “Deer horse demon!”

The deer horse demon who only observed at the side immediately ran forward. Chu Kong struggled, wanting to escape. I hold him tightly. Cold evil energy came from Chu Kong’s arm on my wrist. Chu Kong struggled more powerful: “Let go of me!”

I didn’t move. The deer horse demon came to us. He buried his head and used the horn to touch Chu Kong’s forehead. Evil energy flowed out. The deer horse demon took two steps back with some fear.

To see if we can pull out Jin Lian’s scattered immortal soul is only on one move. I gritted my teeth. With all my immortal energy I fight to suppress the evil energy. The harder I suppress, the more the evil energy struggled. It felt like a bite in my heart till my bones. I hold back the pain without saying a word.

While I was fighting with my life, I felt both fortunate and sorrow. Fortunate, because I only encountered one of Jin Lian’s scattered immortal souls. With my power, I’m still capable to fight him. What I felt sorrow about is, at that time how much pain has Chu Kong tolerated to die together with Jin Lian and now……his not sensible reincarnation want to follow Jin Lian in the evil ways!

Just thinking about it, it felt detestable!

I couldn’t help but feel the anger boiling in my heart and severely kicked Chu Kong’s ass. This time, he didn’t have any reaction. Thinking about it, it’s right. Jin Lian came into his soul. Now I make them separate, how can he feel well?

The evil energy pouring over the deer horse demon’s horn is getting more and more. I vaguely saw that above Chu Kong’s forehead a golden light flowed out. It’s Jin Lian’s scattered immortal soul! My heart is overjoyed and attentively suppressed the evil energy. Chu Kong tolerated the pain and groaned.

The deer horse demon hissed and raised his head in the sky. Attached to the horn, amidst the black mist is a golden scattered immortal soul.

It’s separated!

I’m overjoyed. I chanted a spell to purify it. The evil energy of the golden scattered immortal soul rose up quickly. The deer horse demon hissed in pain and shook his head while screaming miserably.

He wants to attach to the deer horse demon body!

I was startled and flied forward. With a hand, I seized the deer horse demon’s horn and shouted: “If you don’t want this last horn to also be pulled off, then don’t move!”

The whole body of the deer horse demon stiffened and he honestly stopped moving, although his whole body is trembling in fear.

I took of the purple pearl from my neck. I don’t know what use this thing has, but the things remaining on my body that I can use, there’s only this left. So I didn’t bother about the consequences and firmly held it in my hand. Both hand grasped the deer horse demon’s horn. I called forth my immortal energy and emitted it. I shouted: “Cleanse!”

Suddenly there was silence between the earth and heaven. The purple pearl in my hand lightened brightly like the morning sunshine eliminating the muddy earth.

The glory faded. The deer horse demon’s horn is still being pinched by me. The evil energy isn’t here anymore. Jin Lian’s scattered immortal soul also disappeared. I opened my palms and saw that the purple pearl in my hand has become a gray stone and didn’t shine again.

His whole life, Jin Lian wanted to get Zihui’s heart and to get the power of reversal. Now……it can be considered that he last wish is fulfilled. And Zihui…..between the heaven and earth, there’s no longer a person called Zihui. All the things that he has left have completely disappeared.

I sat on the ground. A burst of pain entered my wrist. It has been invaded by Jin Lian’s evil energy just now. This body can’t be used again; otherwise it’ll bring disaster to my soul and let me go in the evil ways.

I turned to look at Chu Kong. He came to me with a body full of blood. Then he kneeled in front of me, raised his hand but didn’t dare to touch me.

I saw in his dark pupils a few lights. I said: “In fact, if I think about it, what you said isn’t wrong.”

He was startled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลักกวางม้าปีศาจไป และลุกขึ้นยืน ฉันยกพัดลมในมือ และตะโกน: "เมฆ มา! "เมฆใต้เท้าชูอินเตอร์เนชั่นแนลมาให้ฉัน ฉันร้องตรึง: "ศร"คอนเดนเสทเมฆนุ่มเป็นลูกศร ฉันไม่อ่อนต้อนรับของคน และชี้ที่ชูอินเตอร์เนชั่นแนล ยิงลูกศรเมฆออกกงจือยังไม่ช้า เขา dodged ขวา และซ้าย และหนีคลื่นของศรเมฆ เขาเงียบ ๆ มองไปที ตาของเขาแสดงให้เห็นว่าเสียงที่เขาไม่สามารถซ่อน: "เซียวเซียง ไม่ทำตามอีกด้วย ฉันไม่อินเตอร์เนชั่นแนลชูดาวว่าคนที่คุณต้องการ เชื่อเถิดว่าคุณไม่เคยพบ หรือเห็นฉันในชีวิตนี้"ผมโกรธดังนั้นฉัน yelled: "ไอ้ห่า ผมใช้ความพยายามมากเพื่อเพิ่มคุณมากกว่าสิบปี คุณพูดไปว่าฉันไม่เคยพบ หรือเห็นคุณ ต้องการสีตาดำ และทำเป็นจะตาบอด คุณมีสิทธิอะไร อะไรฉันดูแลเกี่ยวกับกงจือซึ่งคุณจะ แม้ว่าวันนี้ฉันเลี้ยง หมู ฉันจะยังไม่ให้ผู้อื่นขโมย และกิน กลับมา"ริมฝีปากก้องชูที่ย้าย ดูเหมือนเขาอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ในสุด ก็เดินเข้าไปในกระเพาะอาหารของเขาWaved พัดลมรอบ และเรียกเมฆขึ้นไปบนท้องฟ้า ฉันให้พวกเขาเปลี่ยนเป็นลูกศรคม พัดลมไปลง ลูกศรตกจากท้องฟ้า กงจือหลีกเลี่ยงพวกเขา ในการแฟลช แต่ ในชั่วพริบตา ศรกี่ตีเขา ขณะที่ลูกศรตีชูกอง พวกเขาจะกระจายไป แต่มันยังทิ้งเขาแผลไม่ลึก หรือตื้นMy intention was to let him not be able to move, so I didn’t use rain. But seeing his body full of blood, I still became soft-hearted.The arrows in the sky became less. Chu Kong’s body went soft and he kneeled on the ground. My heart tightened. Subconsciously I want to go help him, but I just took two steps and saw that the evil energy jumped out of Chu Kong’s whole body. I was startled. The Chu Kong who was kneeling raised his head and looked at me. His left eye looked the same. His right eye is filled with a murderous red blood. Such a distant look from him let my backbone turn cold. It felt like seeing Jin Lian god from the past who can let people tremble with fear.I swallowed saliva. In my heart I was thinking that I can’t let this lifetime’s Chu Kong be ruined by Jin Lian again even if I need to sacrifice my life. I picked up my courage and walked towards Chu Kong.Chu Kong blinked like his soul (figuratively) just returned to his body. He coughed twice. Blood spilled from his lips. His expression has some panic like when he was a child and broke the dishes. That bewildered look.“Don’t come near me! Get away from me……”He stepped back like he feared that I’ll go and touch him.“I don’t want to be that celestial star Chu Kong who is high above others. I don’t want to go back with you.”Hearing his words, I became more furious. Regardless, I leaped forward. I raised my hand and hold his shoulder. I didn’t know if it was where the arrow shot him. When I touch it, my palm was full of blood.My body stiffened. Chu Kong’s shoulder went down and broke away from my hand. His hand stroke on my belly. Cold evil energy went into my body. I was forced to take two steps back and looked at Chu Kong in disbelief: “You……really used your hands on me?”Although I also used my hands on him. Although in the past I often used my hands on Chu Kong. Although, now he isn’t the Chu Kong from the past anymore……Chu Kong is also looking at his hands in disbelief. He explained in panic: “Xiao Xiang, is not me……”And now, I’m so angry that I can’t hear his words anymore. I didn’t even bother to use the utensils and flied forward. My hands grabbed Chu Kong’s arms and my feet kicked Chu Kong’s knee. It forced him to kneel down. I urgently yelled: “Deer horse demon!”The deer horse demon who only observed at the side immediately ran forward. Chu Kong struggled, wanting to escape. I hold him tightly. Cold evil energy came from Chu Kong’s arm on my wrist. Chu Kong struggled more powerful: “Let go of me!”I didn’t move. The deer horse demon came to us. He buried his head and used the horn to touch Chu Kong’s forehead. Evil energy flowed out. The deer horse demon took two steps back with some fear.To see if we can pull out Jin Lian’s scattered immortal soul is only on one move. I gritted my teeth. With all my immortal energy I fight to suppress the evil energy. The harder I suppress, the more the evil energy struggled. It felt like a bite in my heart till my bones. I hold back the pain without saying a word.While I was fighting with my life, I felt both fortunate and sorrow. Fortunate, because I only encountered one of Jin Lian’s scattered immortal souls. With my power, I’m still capable to fight him. What I felt sorrow about is, at that time how much pain has Chu Kong tolerated to die together with Jin Lian and now……his not sensible reincarnation want to follow Jin Lian in the evil ways!Just thinking about it, it felt detestable!I couldn’t help but feel the anger boiling in my heart and severely kicked Chu Kong’s ass. This time, he didn’t have any reaction. Thinking about it, it’s right. Jin Lian came into his soul. Now I make them separate, how can he feel well?The evil energy pouring over the deer horse demon’s horn is getting more and more. I vaguely saw that above Chu Kong’s forehead a golden light flowed out. It’s Jin Lian’s scattered immortal soul! My heart is overjoyed and attentively suppressed the evil energy. Chu Kong tolerated the pain and groaned.The deer horse demon hissed and raised his head in the sky. Attached to the horn, amidst the black mist is a golden scattered immortal soul.It’s separated!I’m overjoyed. I chanted a spell to purify it. The evil energy of the golden scattered immortal soul rose up quickly. The deer horse demon hissed in pain and shook his head while screaming miserably.He wants to attach to the deer horse demon body!I was startled and flied forward. With a hand, I seized the deer horse demon’s horn and shouted: “If you don’t want this last horn to also be pulled off, then don’t move!”The whole body of the deer horse demon stiffened and he honestly stopped moving, although his whole body is trembling in fear.I took of the purple pearl from my neck. I don’t know what use this thing has, but the things remaining on my body that I can use, there’s only this left. So I didn’t bother about the consequences and firmly held it in my hand. Both hand grasped the deer horse demon’s horn. I called forth my immortal energy and emitted it. I shouted: “Cleanse!”Suddenly there was silence between the earth and heaven. The purple pearl in my hand lightened brightly like the morning sunshine eliminating the muddy earth.The glory faded. The deer horse demon’s horn is still being pinched by me. The evil energy isn’t here anymore. Jin Lian’s scattered immortal soul also disappeared. I opened my palms and saw that the purple pearl in my hand has become a gray stone and didn’t shine again.His whole life, Jin Lian wanted to get Zihui’s heart and to get the power of reversal. Now……it can be considered that he last wish is fulfilled. And Zihui…..between the heaven and earth, there’s no longer a person called Zihui. All the things that he has left have completely disappeared.I sat on the ground. A burst of pain entered my wrist. It has been invaded by Jin Lian’s evil energy just now. This body can’t be used again; otherwise it’ll bring disaster to my soul and let me go in the evil ways.
I turned to look at Chu Kong. He came to me with a body full of blood. Then he kneeled in front of me, raised his hand but didn’t dare to touch me.

I saw in his dark pupils a few lights. I said: “In fact, if I think about it, what you said isn’t wrong.”

He was startled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันผลักปีศาจม้ากวางออกไปและลุกขึ้นยืน ผมยกแฟนในมือของฉันและตะโกน: "เมฆมา" เมฆใต้ฝ่าเท้าชูฮ่องกงมาให้ฉัน ฉันก็สวดมนต์สะกด "ลูกศร." เมฆซอฟท์คอนเดนเสทเข้าไปในลูกศร ผมไม่กล้าที่อ่อนนุ่มและชี้ไปที่ชูฮ่องกง ลูกศรยิงออกเมฆ. ชูฮ่องกงยังไม่ได้ช้า เขาหลบซ้ายและขวาและหนีคลื่นของลูกศรเมฆ เขาเงียบ ๆ หันกลับไปมองมาที่ฉัน แสดงให้เห็นดวงตาของเขาว่าเขาแห้วไม่สามารถซ่อน "เซียงเสี่ยวไม่ปฏิบัติตามฉันอีกต่อไป ฉันไม่ว่าดาวบนท้องฟ้าชูฮ่องกงที่คุณต้องการ เพียงแค่ใช้มันเป็นถ้าคุณไม่เคยพบหรือเห็นฉันในชีวิตนี้ ". ผมโกรธเพื่อที่ฉันจะตะโกน" ประณามคุณ! ผมใช้ความพยายามมากที่จะยกระดับคุณมานานกว่าสิบปี คุณบอกว่าจะเอามันราวกับว่าฉันไม่เคยพบหรือเห็นคุณ ฉันจำเป็นต้องใช้ในการวาดตาของฉันในสีดำและหลอกว่าเป็นคนตาบอด ?! สิ่งที่คุณมีสิทธิ ?! ฉันจะทำอะไรเกี่ยวกับการดูแลที่ชูกงคุณอยู่ แม้ว่าในวันนี้สิ่งที่ผมยกขึ้นมาเป็นหมูฉันจะยังคงไม่ปล่อยให้คนอื่นขโมยและกินมัน! กลับมา! "ริมฝีปากชูฮ่องกงย้าย มันดูเหมือนว่าเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดก็เดินเข้าไปในท้องของเขา. ฉันโบกมือแฟนกลมและเรียกเมฆในท้องฟ้า ผมปล่อยให้พวกเขากลายเป็นลูกศรที่คมชัด พัดลมลงไป ลูกศรลดลงมาจากฟากฟ้า ชูฮ่องกงหลีกเลี่ยงพวกเขาในแฟลช แต่ในพริบตาเป็นลูกศรไม่กี่ตีเขา ขณะตีลูกศรชูฮ่องกงพวกเขาจะกระจาย แต่ก็ยังเหลืออยู่บนเขาไม่แผลลึกหรือตื้น. ความตั้งใจของผมคือการปล่อยให้เขาไม่สามารถที่จะย้ายดังนั้นผมไม่ได้ใช้ฝน แต่เห็นร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือดก็ยังกลายเป็นใจอ่อน. ลูกศรในท้องฟ้ากลายเป็นน้อย ร่างกายชูฮ่องกงไปนุ่มและเขาคุกเข่าบนพื้นดิน หัวใจของฉันแน่น จิตใต้สำนึกผมอยากจะไปช่วยเขา แต่ฉันเพียงแค่เอาสองขั้นตอนและเห็นว่าพลังงานความชั่วร้ายกระโดดออกมาจากร่างกายของชูฮ่องกง ผมก็ต้องสะดุ้ง ชูฮ่องกงที่ถูกคุกเข่ายกหัวของเขาและมองมาที่ฉัน ดวงตาข้างซ้ายของเขามองเดียวกัน ตาขวาของเขาเต็มไปด้วยเลือดสีแดงฆาตกรรม ดังกล่าวดูห่างไกลจากเขาให้กระดูกสันหลังของฉันเปิดเย็น มันรู้สึกเหมือนได้เห็นพระเจ้าจินเหลียนจากที่ผ่านมาที่สามารถให้คนตัวสั่นด้วยความกลัว. ฉันกลืนน้ำลาย ในหัวใจของฉันฉันคิดว่าฉันไม่สามารถปล่อยให้ชีวิตของบุญชูฮ่องกงนี้ถูกทำลายโดยจินเหลียนอีกครั้งแม้ว่าผมจะต้องเสียสละชีวิตของฉัน ฉันเลือกถึงความกล้าหาญของฉันและเดินไปฮ่องกงจือ. ชูฮ่องกงกระพริบตาเหมือนจิตวิญญาณของเขา (เปรียบเปรย) กลับมาเพียงเพื่อให้ร่างกายของเขา เขาเป็นครั้งที่สองไอ เลือดที่รั่วไหลจากริมฝีปากของเขา การแสดงออกของเขามีความหวาดกลัวบางอย่างเช่นตอนที่เขายังเป็นเด็กและยากจนจาน ที่มีลักษณะที่สับสน. "อย่าเข้ามาใกล้ฉัน! รับไปจากฉัน ...... "เขาก้าวกลับมาเหมือนเขากลัวว่าฉันจะไปและสัมผัสเขา." ผมไม่ต้องการที่จะเป็นไปได้ว่าดาวบนท้องฟ้าชูฮ่องกงที่เป็นคนอื่น ๆ ดังกล่าวข้างต้นสูง ฉันไม่ต้องการที่จะกลับไปกับคุณ. "ได้ยินคำพูดของเขาฉันกลายเป็นโกรธมากขึ้น โดยไม่คำนึงถึงผมกระโดดไปข้างหน้า ผมยกมือถือของฉันและไหล่ของเขา ผมไม่ทราบว่ามันเป็นลูกศรที่ยิงเขา เมื่อฉันสัมผัสมันปาล์มของฉันเต็มไปด้วยเลือด. ร่างกายของฉันแข็งทื่อ ไหล่ชูฮ่องกงลงไปและยากจนออกไปจากมือของฉัน จังหวะมือของเขาในท้องของฉัน การใช้พลังงานความชั่วร้ายเย็นเดินเข้าไปในร่างกายของฉัน ฉันถูกบังคับให้ใช้เวลาสองขั้นตอนกลับและมองไปที่ชูฮ่องกงเชื่อ: "คุณ ...... ใช้จริงๆในมือของฉัน" ถึงแม้ว่าผมจะยังใช้มือของฉันกับเขา ถึงแม้ว่าในอดีตที่ผ่านมาผมมักจะใช้มือของฉันในชูฮ่องกง ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ชูฮ่องกงจากที่ผ่านมาอีกต่อไป ...... ชูฮ่องกงยังมองที่มือของเขาในการปฏิเสธศรัทธา เขาอธิบายในความหวาดกลัว "เซียงเสี่ยวเป็นได้ค่ะ ...... " และตอนนี้ฉันโกรธเพื่อที่ฉันไม่สามารถได้ยินคำพูดของเขาอีกต่อไป ฉันไม่ได้รำคาญที่จะใช้ช้อนส้อมและปารีสผ่านไปข้างหน้า มือของฉันคว้าแขนชูฮ่องกงและเท้าของฉันเตะเข่าชูฮ่องกง มันบังคับให้เขาต้องคุกเข่าลง ฉันตะโกนอย่างเร่งด่วน "ปีศาจม้ากวาง" ปีศาจม้ากวางที่พบเฉพาะที่ด้านข้างทันทีวิ่งไปข้างหน้า ชูฮ่องกงพยายามอยากที่จะหลบหนี ผมจับเขาไว้แน่น พลังงานความชั่วร้ายเย็นมาจากแขนชูฮ่องกงบนข้อมือของฉัน ชูกงพยายามที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น "ปล่อยให้ไปของฉัน!" ผมไม่ย้าย ปีศาจม้ากวางมาให้เรา เขาถูกฝังอยู่ในหัวของเขาและใช้ฮอร์นที่จะสัมผัสหน้าผากชูฮ่องกง พลังงานความชั่วร้ายไหลออก ปีศาจม้ากวางเอาสองขั้นตอนกลับด้วยความกลัวบางอย่าง. เพื่อดูว่าเราสามารถดึงออกมาจากจิตวิญญาณของจินเหลียนกระจายอมตะเป็นเพียงหนึ่งย้าย ฉัน gritted ฟันของฉัน ด้วยพลังงานอมตะทั้งหมดของฉันฉันต่อสู้เพื่อให้การปราบปรามพลังงานความชั่วร้าย ยากที่ฉันปราบปรามที่มากกว่าพลังงานที่ชั่วร้ายพยายาม มันรู้สึกเหมือนกัดในหัวใจของฉันจนกระดูกของเรา ฉันถืออาการปวดหลังโดยไม่พูดอะไรสักคำ. ในขณะที่ฉันกำลังต่อสู้กับชีวิตของฉันฉันรู้สึกโชคดีที่ทั้งสองและความเศร้าโศก โชคดีเพราะผมพบเพียงหนึ่งจินเหลียนของวิญญาณอมตะกระจัดกระจาย ด้วยพลังของฉันฉันยังคงสามารถที่จะสู้กับเขา สิ่งที่ฉันรู้สึกเกี่ยวกับความเศร้าโศกมีวิธีการในเวลาที่เจ็บปวดมากได้ชูกงการยอมรับที่จะตายร่วมกับจินเหลียนและตอนนี้ ...... วิญญาณที่เหมาะสมของเขาไม่ต้องการที่จะทำตามจินเหลียนในรูปแบบที่ชั่วร้าย! ที่เพียงแค่คิดเกี่ยวกับมันมันให้ความรู้สึกที่น่ารังเกียจ! ฉันไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเดือดความโกรธในหัวใจของฉันและรุนแรงเตะตูดชูฮ่องกง เวลานี้เขาไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ คิดเกี่ยวกับมันเหมาะสม จินเหลียนเข้ามาในชีวิตของเขา ตอนนี้ผมทำให้พวกเขาแยกวิธีการที่เขาจะรู้สึกดีหรือพลังงานความชั่วร้ายไหลผ่านฮอร์นปีศาจม้ากวางจะได้รับมากขึ้นและมากขึ้น ผมเห็นว่ารางเหนือหน้าผากชูฮ่องกงของแสงสีทองไหลออก มันเป็นจินเหลียนกระจายวิญญาณอมตะ! หัวใจของฉันคือความสุขและตั้งใจปราบปรามพลังงานความชั่วร้าย ชูฮ่องกงทนความเจ็บปวดและคราง. ปีศาจม้ากวาง hissed และยกหัวของเขาในท้องฟ้า ที่แนบมากับฮอร์นท่ามกลางหมอกสีดำเป็นวิญญาณอมตะกระจัดกระจายทอง. มันแยกออกจากกัน! ฉันมีความสุขที่สุด ฉันก็สวดมนต์คาถาในการชำระล้างมัน พลังงานความชั่วร้ายของวิญญาณอมตะกระจัดกระจายทองปรับตัวสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ปีศาจม้า hissed กวางเจ็บปวดและส่ายหัวในขณะที่กรีดร้องอย่างน่าสังเวช. เขาต้องการที่จะแนบไปกับม้ากวางร่างกายปีศาจ! ผมก็ต้องสะดุ้งและปารีสผ่านไปข้างหน้า ด้วยมือที่ผมยึดแตรปีศาจม้ากวางและตะโกน: "ถ้าคุณไม่ต้องการฮอร์นที่ผ่านมานี้ยังถูกดึงออกแล้วไม่ได้ย้าย" ร่างกายของปีศาจม้ากวางตัวแข็งทื่อและเขาหยุดตรงไปตรงมา ย้ายแม้ว่าร่างกายของเขาจะตัวสั่นด้วยความกลัว. ฉันเอาของมุกสีม่วงจากคอของฉัน ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ใช้สิ่งนี้มี แต่สิ่งที่เหลืออยู่ในร่างกายของฉันที่ฉันสามารถใช้มีเพียงซ้ายนี้ ดังนั้นผมจึงไม่ได้กังวลเกี่ยวกับผลกระทบและถือมั่นในมือของฉัน มือทั้งสองจับฮอร์นปีศาจม้ากวางของ ฉันเรียกว่าออกมาพลังงานอมตะของฉันและมันปล่อยออกมา ฉันตะโกน: "ทำความสะอาด!" ทันใดนั้นก็มีความเงียบระหว่างโลกและสวรรค์ มุกสีม่วงในมือของฉันลดหย่อนสดใสเช่นแสงแดดตอนเช้ากำจัดดินโคลน. พระสิริจางหายไป ฮอร์นปีศาจม้ากวางยังคงถูกบีบโดยฉัน พลังงานความชั่วร้ายไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป จินเหลียนกระจายวิญญาณอมตะหายยัง ผมเปิดฝ่ามือของฉันและเห็นว่ามุกสีม่วงในมือของฉันได้กลายเป็นหินสีเทาและไม่ส่องแสงอีกครั้ง. ทั้งชีวิตของเขาจินเหลียนอยากจะได้รับหัวใจ Zihui และที่จะได้รับอำนาจในการกลับรายการ ตอนนี้ ...... ก็สามารถได้รับการพิจารณาว่าเขาปรารถนาที่ผ่านมาเป็นจริง และ Zihui ... ..between สวรรค์และโลกที่มีไม่ได้เป็นคนที่เรียกว่า Zihui ทุกสิ่งที่เขาได้ทิ้งได้หายไปอย่างสมบูรณ์. ฉันนั่งอยู่บนพื้นดิน การระเบิดของอาการปวดข้อมือของฉันเข้ามา มันได้รับการรุกรานโดยพลังงานความชั่วร้ายของจินเหลียนเพียงแค่ตอนนี้ ร่างกายนี้ไม่สามารถนำมาใช้อีกครั้ง มิฉะนั้นมันจะนำมาซึ่งภัยพิบัติที่จะจิตวิญญาณของฉันและให้ฉันไปในรูปแบบที่ชั่วร้าย. ผมหันไปดูที่ชูฮ่องกง เขามาหาผมพร้อมกับร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือด จากนั้นเขาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าฉันยกมือขึ้น แต่ไม่กล้าที่จะแตะต้องฉัน. ฉันเห็นในนักเรียนมืดของเขาไฟไม่กี่ ผมบอกว่า: "ในความเป็นจริงถ้าผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้สิ่งที่คุณกล่าวว่าไม่ผิด." เขาก็ต้องสะดุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันผลักกวางม้าปีศาจไป และลุกขึ้นยืน ผมยกพัดลมในมือของฉันและตะโกน : " เมฆมา "

เมฆภายใต้ชูฮ่องกงฟุต มาหาผม ฉันท่องคาถา " ลูกศร "

นุ่มเมฆควบแน่นเป็นลูกศร ผมไม่ได้อ่อนโยน และชี้ไปที่ชูฮ่องกง เมฆลูกศรที่ยิงออกไป

ชูฮ่องกงยังไม่ช้า เขาหลบขวาและซ้าย และหนีคลื่นศรเมฆเขาเงียบ มองกลับมาที่ฉัน ดวงตาของเขามีความยุ่งยากที่เขาไม่สามารถซ่อน " เสี่ยวเซียง อย่าตามฉันมาอีก ผมไม่ได้ว่า ดาวสวรรค์ชูฮ่องกงที่คุณต้องการ เอาเป็นถ้าคุณไม่เคยพบหรือเห็นฉันในชีวิตนี้ "

ผมจึงโกรธที่ฉันตะโกน " ไอ้บ้า ! ผมใช้ความพยายามมากเพื่อให้คุณมากกว่าสิบปี คุณบอกว่ามันเป็นถ้าฉันไม่เคยพบหรือเจอคุณฉันต้องวาดตาของฉันสีดำแล้วแกล้งเป็นคนตาบอด ? ! นายมีสิทธิอะไร ! ทำไมผมต้องไปสนใจซึ่งชูฮ่องกงคุณ ถ้าวันนี้ฉันเลี้ยงเป็นหมู ผมยังไม่ให้คนอื่นขโมยและกินมัน ! กลับมา ! "

ชูฮ่องกงปากขยับได้ มันเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้าย มันเข้าไปในท้อง

ฉันโบกมือรอบพัดลมและเรียกเมฆในท้องฟ้าฉันปล่อยให้พวกเขากลายเป็นลูกศรคม พัดลมพัง ลูกศรที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ชูฮ่องกงหลีกเลี่ยงพวกเขาในแฟลช แต่ในชั่วพริบตาที่กี่ลูกศรตีเขา ในขณะที่ลูกศรกดประสาทส่วนกลาง พวกเขาจะกระจาย แต่ก็ยังเหลือเขาไม่มีแผลลึกหรือตื้น

ตั้งใจของฉัน เพื่อให้เขาไม่สามารถที่จะย้าย ดังนั้นผมก็เลยฝนใช้ไม่ได้ แต่เห็นร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือดฉันยังเป็นคนอ่อนโยน

ลูกศรในท้องฟ้ากลายเป็นน้อยลง ร่างกายของชูฮ่องกงก็นุ่ม เขาคุกเข่าลงบนพื้น หัวใจของฉันแน่น แท้จริงฉันต้องการที่จะไปช่วยเขา แต่ผมแค่เอาสองขั้นตอนและเห็นว่าพลังงานชั่วร้ายกระโดดออกจากร่างกายของชูฮ่องกง ฉันตกใจหมดเลย ชูฮ่องกงที่กำลังคุกเข่าเงยหน้าขึ้นมองฉัน ตาซ้ายของเขาก็เหมือนกันตาขวาของเขาเต็มไปด้วยเลือดฆาตกรรมสีแดง เช่นไกลดูจากเขาให้กระดูกสันหลังของฉันเย็นชืด มันรู้สึกเหมือนเห็นจินเหลียนพระเจ้าในอดีต ที่สามารถให้คนตัวสั่นด้วยความกลัว

ฉันกลืนน้ำลาย ในใจฉันคิดว่าฉันไม่สามารถปล่อยให้ชีวิตของชูฮ่องกงถูกทำลายโดยจินเหลียนอีกครั้งแม้ว่าฉันจะต้องสละชีวิตฉันหยิบความกล้าหาญของฉันและเดินต่อประสาทส่วนกลาง .

ชูฮ่องกงกระพริบตาเหมือนวิญญาณของเขา ( เปรียบเปรย ) ก็กลับคืนสู่ร่างของเขา เขากระแอมสองครั้ง เลือดที่ทะลักออกมาจากริมฝีปากของเขา สีหน้าของเขามีความตื่นตระหนกเหมือนตอนที่เขายังเด็ก และทำจานแตก ที่งุนงงดู

" อย่ามาใกล้ฉัน ออกไปจากฉัน . . . . . . . "

เขาก้าวถอยหลัง เหมือนเขากลัวว่าผมจะไปสัมผัสเขา .