Special education or special needs

Special education or special needs education is the practice of educating students with special needs in a way that addresses their individual differences and needs. Ideally, this process involves the individually planned and systematically monitored arrangement of teaching procedures, adapted equipment and materials, accessible settings. These interventions are designed to help learners with special needs achieve a higher level of personal self-sufficiency and success in school and their community, than may be available if the student were only given access to a typical classroom education.

Common special needs include learning disabilities, communication disabilities, emotional and behavioral disorders, physical disabilities, and developmental disabilities.[1] Students with these kinds of special needs are likely to benefit from additional educational services such as different approaches to teaching, the use of technology, a specifically adapted teaching area, or a resource room.

Intellectual giftedness is a difference in learning and can also benefit from specialized teaching techniques or different educational programs, but the term "special education" is generally used to specifically indicate instruction of students with disabilites. Gifted education is handled separately.

Whereas special education is designed specifically for students with special needs, remedial education can be designed for any students, with or without special needs; the defining trait is simply that they have reached a point of underpreparedness, regardless of why. For example, even people of high intelligence can be underprepared if their education was disrupted, for example, by internal displacement during civil disorder or a war.

In most developed countries, educators modify teaching methods and environments so that the maximum number of students are served in general education environments. Therefore, special education in developed countries is often regarded as a service rather than a place.[2][3][4][5][6] Integration can reduce social stigmas and improve academic achievement for many students.[7]

The opposite of special education is general education. General education is the standard curriculum presented without special teaching methods or supports.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาพิเศษหรือการศึกษาความต้องการพิเศษเป็นการปฏิบัติให้นักเรียน มีความต้องการพิเศษในลักษณะที่อยู่ของพวกเขาแต่ละความแตกต่างและความต้องการ ดาว กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการจัดเรียงแต่ละแผน และตรวจสอบระบบการสอนขั้นตอน ดัดแปลงอุปกรณ์ และวัสดุ การตั้งค่าการเข้าถึง มาตรการเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้เรียน มีความต้องการพิเศษให้บรรลุระดับสูงขึ้นปรัชญาส่วนบุคคลและความสำเร็จในโรงเรียนและชุมชนของพวกเขา กว่าอาจจะมีนักเรียนได้เท่านั้นให้เข้าศึกษาห้องเรียนปกติพิเศษทั่วไปต้องมีพิการทางการเรียน สื่อสารบกพร่อง โรคทางอารมณ์ และพฤติกรรม ความพิการทางกายภาพ และพัฒนาการพิการ[1] นักศึกษาที่ มีความต้องการพิเศษต่าง ๆ เหล่านี้มักจะได้รับประโยชน์จากบริการศึกษาเพิ่มเติมแนวทางต่าง ๆ เพื่อสอน ใช้เทคโนโลยี พื้นที่สอนดัดแปลงโดยเฉพาะ หรือห้องพักทรัพยากรสามารถทางปัญญาความแตกต่างในการเรียนรู้ และยังสามารถรับประโยชน์จากผู้เชี่ยวชาญสอนเทคนิค หรือโปรแกรมการศึกษาที่ต่างกัน แต่คำว่า "การศึกษาพิเศษ" โดยทั่วไปใช้เพื่อระบุคำแนะนำของนักศึกษามีความผิดปรกติโดยเฉพาะ พรสวรรค์ศึกษาถูกจัดการแยกต่างหากในขณะที่การศึกษาพิเศษออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษ โครงการศึกษาสามารถออกแบบสำหรับนักเรียนใด ๆ มี หรือไม่ มีความ ต้องการพิเศษ ติดการกำหนดได้เพียงว่า พวกเขามาถึงจุดของ underpreparedness โดยไม่คำนึงถึงเหตุผล ตัวอย่าง แม้แต่คนของปัญญาสูงได้ underprepared ถ้าการศึกษาถูกระหว่างสองวัน เช่น โดยเคลื่อนย้ายภายในช่วงการก่อความไม่สงบหรือสงครามในประเทศพัฒนาแล้วส่วนใหญ่ นักการศึกษาปรับเปลี่ยนวิธีการสอนและสภาพแวดล้อมเพื่อให้จำนวนของนักเรียนให้บริการโดยทั่วไปการศึกษาสภาพแวดล้อม ดังนั้น การศึกษาพิเศษในประเทศพัฒนาแล้วมักจะถือเป็นบริการแทน[2][3][4][5][6] รวมสามารถลด stigmas สังคม และปรับปรุงผลสัมฤทธิ์ทางวิชาการสำหรับนักเรียนจำนวนมาก[7]ตรงกันข้ามกับการศึกษาพิเศษเป็นการศึกษาทั่วไป การศึกษาทั่วไปเป็นหลักสูตรมาตรฐานที่นำเสนอ โดยวิธีการเรียนการสอนพิเศษหรือสนับสนุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาพิเศษการศึกษาพิเศษ หรือต้องการเป็นฝึกให้นักเรียนที่มีความต้องการพิเศษในลักษณะที่เน้นความแตกต่างของแต่ละบุคคล และความต้องการ ใจกลาง กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการวางแผนและการจัดกระบวนการอย่างเป็นระบบ จากการดัดแปลงอุปกรณ์และวัสดุ , การตั้งค่าที่สามารถเข้าถึงได้การแทรกแซงเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้เรียนที่มีความต้องการพิเศษให้บรรลุระดับที่สูงขึ้นของตนเองส่วนบุคคลและความสำเร็จในโรงเรียนและชุมชนของตน กว่าจะใช้งานได้ หากนักเรียนมีเพียงให้เข้าถึงการศึกษาในชั้นเรียนทั่วไป .

ทั่วไปความต้องการพิเศษ ได้แก่ การเรียนรู้พิการ , การสื่อสาร , ความผิดปกติของพฤติกรรมและอารมณ์ร่างกายพิการคนพิการและพัฒนาการ นักเรียน [ 1 ] กับชนิดเหล่านี้ของความต้องการพิเศษมีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์จากการบริการการศึกษาเพิ่มเติม อาทิ ต่าง ๆ วิธีสอน การใช้เทคโนโลยี โดยเฉพาะการดัดแปลงพื้นที่หรือทรัพยากรที่ห้อง

พรสวรรค์คือความแตกต่างในการเรียนรู้ และยังได้ประโยชน์จากความเชี่ยวชาญการสอนเทคนิค หรือโปรแกรมการศึกษาที่แตกต่างกัน แต่คำว่า " การศึกษาพิเศษ " ถูกใช้โดยทั่วไปโดยเฉพาะบ่งชี้การสอนของนักเรียน disabilites . พรสวรรค์ทางการศึกษาจะจัดการแยกต่างหาก

ส่วนการศึกษาพิเศษถูกออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษเสริมการศึกษาถูกออกแบบมาสำหรับนักเรียนที่มีหรือไม่มีความต้องการพิเศษ ; การกำหนดลักษณะเป็นเพียงที่พวกเขาได้มาถึงจุดของ underpreparedness โดยไม่คำนึงถึงเหตุผล ตัวอย่างเช่น แม้แต่คนมีสติปัญญาสูง สามารถ underprepared ถ้าการศึกษาของพวกเขาคือการหยุดชะงัก เช่น การเคลื่อนที่ภายในระหว่างโรคสงครามกลางเมือง หรือสงคราม

ส่วนใหญ่ในประเทศที่พัฒนาแล้วนักการศึกษาปรับเปลี่ยนวิธีสอนและสภาพแวดล้อมเพื่อให้จำนวนสูงสุดของนักเรียนจะได้รับในการศึกษาสภาพแวดล้อมทั่วไป ดังนั้น การศึกษาพิเศษในประเทศที่พัฒนาแล้วมักจะถือเป็นบริการมากกว่าสถานที่ [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] รวมสามารถลด Stigmas สังคมและพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสำหรับนักเรียนหลายคน [ 7 ]

ตรงข้ามกับการศึกษาพิเศษ การศึกษาทั่วไป การศึกษาทั่วไปเป็นมาตรฐานหลักสูตรที่นำเสนอโดยวิธีการสอนพิเศษ หรือสนับสนุน