2. Methods2.1. SampleA total of 31

2. Methods
2.1. Sample
A total of 31 children with a primary DSM-IV diagnosis of SAD
(mean age in years: M ¼ 8.45, SD ¼ 2.50; 17 females, 14 males) and
25 healthy controls (mean age in years: M ¼ 9.36 SD ¼ 2.75; 12
females, 13 males) took part in the study. The two groups did notdiffer with respect to age (t(54) ¼ 1.29, p ¼ .21) or gender distribution
(c2(1, N ¼ 56) ¼ 0.36, p ¼ .61). Thus, age and gender were not
introduced as covariates. Of the children in the SAD group, 17
(54.8%) met criteria for one additional clinical disorder (generalized
anxiety disorder, social phobia, specific phobia, or insomnia),
whereas none of the healthy controls met DSM-IV criteria for any
clinical disorder.
The children with SAD (thereafter labelled the group with SAD)
were participants in a cognitive behavioral treatment study of SAD
at the University of Basel, Switzerland. The children were recruited
by referral from child health professionals, and by parents who self
referred their child in response to announcements on the Internet,
in local newspapers and magazines, and in schools and family
centres in the Basel area. The control group of healthy children
(thereafter labelled the group of HC) were recruited by word-ofmouth
recommendation and by the same media as indicated above.
Healthy controls were also paid for participation. To assess separation
anxiety and to compare the degree of separation anxiety
between children with and without SAD, a series of self- and
experts’-ratings were collected as described below.
Children and their parents gave written consent to participate in
the research project, approved by the Ethics Committee of Basel,
Switzerland, which informed them of the child’s right to withdraw
at any time. No child withdrew from participation, whereas three
families with a child suffering from SAD (8.8%) aborted the study
before the entire diagnostic process was completed. Children were
tested individually in a quiet room with the assistance of a graduate
student. Both the child and the parent completed a diagnostic
interview and questionnaire measures to confirm that the two
groups differed in chronic anxiety as intended.
Children with SAD were offered free treatment for participation
in our program, whereas children in the healthy control group
received a monetary reward of 120 Swiss Francs.
The present data are part of an ongoing project investigating
SAD in children (TAFF: TrennungsAngstprogramm Für Familien;
Allen et al., in press; In-Albon et al., 2010).
2.2. Measures
2.2.1. Diagnoses of mental illness
To check the children’s current or past DSM-IV-TR diagnoses, we
conducted a structured interview of each child and, separately, of
each child’s parents (i.e., either the mother or father or both
together). Children’s mental illnesses were diagnosed using
a structured interview, the Diagnostic Interview for Mental Disorders
in Children and Adolescents (Kinder-DIPS; Schneider et al., 2009),
which has alternate forms for child and parent. The structured
interview assesses all anxiety disorders, depression, attentiondeficit
hyperactivity disorder, oppositional defiant disorder, sleep
disorders, eating disorders, and elimination disorders. The Kinder-
DIPS has good validity and reliability for anxiety disorders (child
version: kappa ¼ 0.88; parent version: kappa ¼ 0.85) and other axis
I disorders (child version, kappa ¼ 0.48e0.88, parent version,
kappa ¼ 0.85e0.94; Schneider et al., 2009). Diagnoses were based
on composite information from the two separate child and parent
interviews. Doctoral students in clinical child psychology were first
systematically trained in conducting the interviews. Two interviewers
gave a provisional diagnosis based on separate child and
parent interviews and then met and discussed their provisional
diagnoses. If either interviewer continued to diagnose SAD, then
SAD was the final diagnosis.
2.2.2. Separation anxiety, child rating
Children completed the Separation Anxiety Inventory for children
(SAI-C; Scalbert et al., 2006; In-Albon et al., 2010), a questionnaire
consisting of 12 items assessing the degree to which the rater
avoids different separation situations. The stem of each item is
“Because I am anxious, I’mavoiding.e.g., going to school, sleeping
in my own bed”. The SAI-C had an internal consistency of
alpha ¼ 0.85, a test re-test reliability coefficient of 0.84, and good
construct validity (Scalbert et al., 2006). Children suffering from
SAD had considerably higher scores than healthy controls (SAD:
M ¼ 2.12; SD ¼ 0.90; healthy controls: M ¼ 0.69; SD ¼ 0.76; t
(54) ¼ 5.38, p < .01).
2.2.3. Separation anxiety, parent rating
Parents rated the Separation Anxiety Inventory for parents (SAI-P;
Brugger et al., 2006; In-Albon et al., 2010), which assesses the
parent’s view of the degree to which the child avoids the same 12
separation situations as in the child version. Internal consistency of
the current sample was alpha ¼ 0.88. Parents of children suffering
from SAD recorded higher separation anxiety scores for their children
than parents of children without SAD (SAD: M ¼ 2.49;
SD ¼ 0.73; healthy controls: M ¼ 0.60; SD ¼ 0.64; t(54) ¼ 9.03,
p < .01).
2.3. Procedure
All investigations were performed in the afternoon starting at
about 3 p.m. and ending at about 5 p.m. in order to avoid
possible confounding factors due to circadian rhythmicity of the
HPA axis activity. Children were accompanied by their parent(s)
at the lab. They received oral and written instructions about the
procedure of the entire investigation. Then, written informed
consent was given, and the first saliva sample was gathered. The
following accommodation phase lasted 25 min in which children
could play, read, or chat with the experimenter. The second
saliva sample was collected, and 25 min later the separation
paradigm was initiated and lasted about 10 min, followed by the
third saliva sampling. Again 10 min later, an adaptation of the
Trier Social Stress (called TSST from now on) (Kirschbaum et al.,
1993) was performed, lasting about 4 min, and the fourth saliva
sample was taken. The recovery phase lasted 35 min; two further
saliva samples were taken after 22 min and at the end of the
recovery phase. At the end, both children and parents were
debriefed.
2.4. Paradigms to stimulate HPA axis activity
2.4.1. Separation paradigm
The separation paradigm consisted of three phases. First, the
child was sitting comfortably on a chair; the mother was sitting in
the same room in front of the child. A co-investigator instructed
the child to neither move nor speak, and to breathe calmly
through the nose for the duration of 2 min. Second, the primary
experimenter re-entered the room and then told the child to fill
out some questionnaires, though it was important for the child to
sit still. After the primary experimenter had left the room,
a secondary experimenter, unknown both to the child and the
mother, entered the room dressed in a white laboratory coat. She
instructed the mother to please follow her out of the room. The
child received a standardised instruction via intercom that her or
his mother had to go to another building and that it was not clear
when she would return. This was the separation phase. Four
minutes later, the mother and first experimenters had returned to
the child. This was the third phase.
2.4.2. Social exposure paradigm
The social exposure paradigm was an adaptation of the Trier
Social Stress Test (Kirschbaum et al.,1993). The child was instructed
454 S. Brand et al. / Journal of Psychiatric Research 45 (2011) 452e459
Author's personal copy
that he or she had to sing as clear and as loud as possible for
a couple of minutes in front of an audience of three adult experimenters
dressed in white laboratory coats. The experimenters gave
neither positive nor negative feedback concerning the quality of the
presentation, but just told the child to go on with or to stop the
performance.
2.5. Saliva cortisol sampling techniques and cortisol analysis
Saliva samples were obtained using the “Salivette” device for
quick and hygienic sampling (Sarstedt, Nümbrecht/Germany). This
device consists of a small cotton swab on which the subject gently
chews for 0.5e1 min. The swab is then transferred to a small plastic
tube, the Salivette container, and stored in a freezer. Afterwards,
saliva samples were returned to the laboratory, where samples
were centrifuged at 4 C (2000 rpm, 10 min) and stored at 20 C
until assay.
Free salivary cortisol concentrations were analyzed using
a time-resolved immunoassay with fluorometric detection “Coat-
A-Count” Cortisol RIA from DPC (Diagnostics Products Corporation;
obtained trough H. Biermann GmbH, Bad Nauheim, Germany) as
described in detail elsewhere (Dressendörfer et al., 1992; Tunn
et al., 1992). Intra- and interassay variability of this assay were
less than 3.85% and 4.15%, respectively.
2.6. Statistical analyses
To calculate the total amount of hormone release, trapezoidal
integration (Forsythe et al., 1969) to compute the area-under-theconcentration-
time-curve (AUC) was applied. The AUC total refers
to the entire amount of cortisol concentration under the time curve,
whereas the AUC basal describes the initial and averaged amount of
cortisol secretion over time, as if there the HPA axis would not have
been stimulated; accordingly, the AUC netto refers to the difference
in cortisol secretion between AUC total and basal (Hatzinger et al.,
2007; Heuser et al., 1994).
To define the various areas of cortisol secretion as a function of
the study investigation, the following labels were introduced: Area
1 ¼ period between start of the study and adaptation phase. Area
2 ¼ period between the adaptation phase and the beginning of the
separation paradigm. Area 3 ¼ period between the separation
paradigm and the social exposure paradigm. Area 4 ¼ period
between the social exposure paradigm and the first recovery point.
Area 5 ¼ period between the first recovery poin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วิธี2.1. ตัวอย่างจำนวนเด็ก 31 กับการวินิจฉัย DSM-IV หลักของซาด(หมายถึง อายุปี: M ¼¼ 8.45, SD 2.50; 17 หญิง ชาย 14) และควบคุมสุขภาพ 25 (หมายถึง อายุปี: M SD ¼ 9.36 ¼ 2.75; 12หญิง ชาย 13) ใช้เวลาส่วนหนึ่งในการศึกษา กลุ่มสองได้ notdiffer กับอายุ (t(54) ¼ 1.29, p ¼.21) หรือเพศกระจาย(c2 (1, N ¼ 56) ¼ 0.36, p ¼.61). ดังนั้น อายุและเพศไม่ได้แนะนำเป็น covariates เด็กในกลุ่มเศร้า 17(54.8%) ตรงตามเงื่อนไขสำหรับหนึ่งเพิ่มเติมคลินิกโรค (ตั้งค่าทั่วไปโรควิตกกังวล โรคกลัวสังคม โรคกลัวเฉพาะ หรือนอนไม่หลับ),ในขณะที่ไม่มีการควบคุมสุขภาพตามเกณฑ์ของ DSM IV ใด ๆโรคทางคลินิกเด็ก มีซาด (หลัง labelled ด้วยซาด)มีผู้เข้าร่วมในการศึกษาการรับรู้พฤติกรรมบำบัดของซาดที่มหาวิทยาลัยบาเซิล สวิตเซอร์แลนด์ เด็กถูกพิจารณาโดยอ้างอิง จากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเด็ก และโดยผู้ปกครองที่ตนเองเรียกว่าลูกตอบสนองต่อการประกาศบนอินเทอร์เน็ตในหนังสือพิมพ์และนิตยสาร และ ในโรงเรียนและครอบครัวศูนย์ในบาเซิล กลุ่มควบคุมเด็กเพื่อสุขภาพ(หลังจากนั้น labelled กลุ่ม HC) ถูกพิจารณา โดยคำ ofmouthคำแนะนำ และเหมือนสื่อที่ระบุข้างต้นควบคุมสุขภาพถูกจ่ายสำหรับการเข้าร่วม การประเมินแยกความวิตกกังวลและ การเปรียบเทียบระดับของความวิตกกังวลในการแยกระหว่างเด็กที่มี และไม่ มี ซาด ชุดของตนเอง และผู้เชี่ยวชาญด้าน-การจัดอันดับถูกเก็บรวบรวมอธิบายไว้ด้านล่างเด็กและบิดามารดาให้ความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรมีส่วนร่วมในโครงการวิจัย คณะการจรรยาบรรณกรรมการของบาเซิลสวิสเซอร์แลนด์ ที่ทราบสิทธิของเด็กถอนพวกเขาตลอดเวลา เด็กไม่ต้องถอนตัวออกจากการเข้าร่วม ในขณะที่สามครอบครัวที่ มีเด็กทุกข์ทรมานจากซาด (8.8%) ยกเลิกการศึกษาก่อนการวินิจฉัยทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์ เด็ก ๆทดสอบรายบุคคลในห้องเงียบ ด้วยความช่วยเหลือของจบการศึกษานักเรียน เด็กและหลักการดำเนินการวินิจฉัยมาตรการการสัมภาษณ์และแบบสอบถามเพื่อยืนยันว่า ทั้งสองกลุ่มแตกต่างในความวิตกกังวลเรื้อรังตามที่ตั้งใจไว้เด็กซาดถูกเสนอร่วมรักษาฟรีในโปรแกรมของเรา ในขณะที่เด็กในกลุ่มควบคุมมีสุขภาพดีได้รับเงินรางวัลของฟรังก์สวิส 120นำเสนอข้อมูลเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจสอบโครงการอย่างต่อเนื่องเศร้าในเด็ก (TAFF: TrennungsAngstprogramm Für Familienอัลเลน et al. ในกด In-Albon et al., 2010)2.2 มาตรการ2.2.1 การวินิจฉัยของโรคจิตเด็กปัจจุบัน หรืออดีต DSM-IV-TR วิเคราะห์ ตรวจสอบเราดำเนินการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง ของเด็กแต่ละคน และ แยกผู้ปกครองของเด็กแต่ละคน (เช่น แม่ หรือพ่อ หรือทั้งสองอย่างร่วมกัน) เด็กโรคจิตถูกวินิจฉัยโดยใช้สัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง การวินิจฉัยสัมภาษณ์สำหรับโรคจิตในเด็กและวัยรุ่น (เกี่ยวกับหมัก ชไนเดอร์ et al., 2009),ซึ่งมีรูปแบบอื่นสำหรับเด็กและหลัก การจัดโครงสร้างสัมภาษณ์ประเมินโรควิตกกังวล ซึมเศร้า attentiondeficit ทั้งหมดเข้าร่องเข้ารอยโรค โรค oppositional defiant นอนหลับโรค การกินผิดปกติ และกำจัดโรค ที่เกี่ยวกับ-หมักได้ดีถูกต้องและเชื่อถือได้สำหรับโรควิตกกังวล (เด็กรุ่น: กัปปะ¼ 0.88 รุ่นหลัก: กัปปะ¼ 0.85) และแกนอื่น ๆฉันโรค (รุ่นลูก กัปปะ¼ 0.48e0.88 รุ่นหลักกัปปะ¼ 0.85e0.94 ชไนเดอร์ et al., 2009) จากการวิเคราะห์รวมข้อมูลจากเด็กที่แยกต่างหากและหลักสองสัมภาษณ์ นักจิตวิทยาคลินิกเด็กเอกถูกแรกฝึกอบรมอย่างเป็นระบบในการดำเนินการสัมภาษณ์ Interviewers สองให้การวินิจฉัยการสำรองตามแยกเด็ก และหลักสัมภาษณ์แล้วได้พบ และกล่าวถึงการสำรองการวิเคราะห์การ ถ้าทั้งสองทีมยังคงวินิจฉัยซาด แล้วซาดเป็นการวินิจฉัยขั้นสุดท้าย2.2.2 การแยกความวิตกกังวล รองอันดับเด็กสมบูรณ์คงวิตกกังวลแยกสำหรับเด็ก(ทราย-C Scalbert และ al., 2006 In-Albon et al., 2010), แบบสอบถามประกอบด้วย 12 รายการประเมินระดับที่ rater ที่หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่แยกแตกต่างกัน เป็นต้นกำเนิดของสินค้าแต่ละรายการ"เพราะฉันกังวล I'mavoiding.e.g. ไปโรงเรียน นอนเตียงของผมเอง" สาย C มีความสอดคล้องภายในของอัลฟ่า¼ 0.85 การทดสอบการทดสอบสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือ ของ 0.84 และดีสร้างตั้งแต่ (Scalbert และ al., 2006) เด็กทุกข์ทรมานจากซาดได้คะแนนสูงมากกว่าควบคุมสุขภาพ (ซาด:M ¼ 2.12 SD ¼ 0.90 ควบคุมสุขภาพ: M ¼ 0.69 SD ¼ 0.76 t(54) ¼ 5.38, p < .01).2.2.3 การแยกความวิตกกังวล หลักการจัดอันดับผู้ปกครองคะแนนคงวิตกกังวลแยกสำหรับผู้ปกครอง (ทราย-PBrugger และ al., 2006 In-Albon et al., 2010), การดำรงชีวิตมุมมองของหลักปริญญาซึ่งเด็กหลีกเลี่ยง 12 เหมือนกันสถานการณ์แยกในรุ่นลูก ความสอดคล้องภายในของตัวอย่างปัจจุบันอัลฟ่า¼ 0.88 ผู้ปกครองของเด็ก ๆ ที่ทุกข์ทรมานจากซาดบันทึกคะแนนความวิตกกังวลแยกสูงสำหรับเด็กกว่าพ่อแม่ของเด็กไม่มีซาด (ซาด: M ¼ 2.49SD ¼ 0.73 ควบคุมสุขภาพ: M ¼ 0.60 SD ¼ 0.64 t(54) ¼ 9.03พี < .01).2.3 ขั้นตอนดำเนินการตรวจสอบทั้งหมดในช่วงบ่ายราคาเริ่มต้นที่ประมาณ 15.00 น. และสิ้นสุดที่ประมาณ 17.00 น.เพื่อหลีกเลี่ยงสุด confounding ปัจจัยจาก circadian rhythmicity ของการHPA แกนกิจกรรม เด็กได้พร้อม ด้วยผู้ปกครองของพวกเขาที่ห้องปฏิบัติการ ได้รับคำแนะนำ และการเขียนเกี่ยวกับการขั้นตอนของการสอบสวนทั้งหมด แล้ว เขียนข่าวสารยินยอมให้ และมีการรวบรวมตัวอย่างน้ำลายแรก ที่ต่อที่พัก 25 นาทีในเด็กที่กินระยะเวลาสามารถ เล่น อ่าน หรือพูดคุยกับ experimenter ที่ ที่สองตัวอย่างน้ำลายถูกรวบรวม และ 25 นาทีภายหลังแยกกระบวนทัศน์เริ่มต้น และกินเวลาประมาณ 10 นาที ตามด้วยการสุ่มตัวอย่างน้ำลายสาม อีก 10 นาทีภายหลัง การปรับตัวของการเทรียร์ (เรียกว่า TSST จาก) ความตึงเครียดทางสังคม (Kirschbaum et al.,ทำ 1993) ยาวนานประมาณ 4 นาที และน้ำลายสี่ตัวอย่างนำมา ขั้นตอนการกู้คืนกินเวลา 35 นาที สองเพิ่มเติมตัวอย่างน้ำลายที่ถ่ายหลัง จาก นาทีที่ 22 และ เมื่อสิ้นสุดการขั้นตอนการกู้คืน ในตอนท้าย เด็กและผู้ปกครองได้กลุ่ม2.4 การ paradigms กระตุ้นกิจกรรมแกน HPA2.4.1 การแยกกระบวนทัศน์กระบวนทัศน์แยกประกอบด้วยสามระยะ ครั้งแรก การเด็กนั่งสบายบนเก้าอี้ แม่นั่งอยู่ในห้องเดียวกันหน้าเด็ก การตรวจสอบร่วมรับคำแนะนำเด็กไม่มีย้าย หรือพูด และหายใจเบา ๆผ่านจมูกสำหรับระยะเวลา 2 นาที สอง หลักexperimenter กลับเข้าห้อง และบอกว่า เด็กเต็มแล้วออกแบบสอบถามบางอย่าง แต่มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กนั่งยัง หลังจาก experimenter หลักได้ทิ้งห้องพักexperimenter รอง ไม่รู้จักทั้งกับเด็กและแม่ ป้อนห้องแต่งตัวในเสื้อคลุมปฏิบัติการสีขาว เธอคำแนะนำมารดาโปรดทำตามเธอออกไปนอกห้อง ที่รองรับคำสั่งแบบผ่านอินเตอร์เน็ตที่เธอ หรือพระมารดาไปยังอีกอาคารและที่ไม่ชัดเจนเมื่อเธอจะกลับ นี้เป็นขั้นตอนการแยก 4นาทีต่อมา แม่และ experimenters แรกรับการเด็ก นี้เป็นระยะที่สาม2.4.2 การแสงสังคมกระบวนทัศน์การปรับตัวของเทรียร์ที่มีกระบวนทัศน์สังคมแสงทดสอบความตึงเครียดทางสังคม (Kirschbaum et al., 1993) เด็กได้รับคำแนะนำAl. และแบรนด์ S. 454 / สมุดรายวันงานวิจัยทางจิตเวช 45 452e459 (2011)คัดลอกส่วนบุคคลของผู้เขียนที่เขาหรือเธอได้ร้องชัดเจน และเข้าใจที่สุดสองสามนาทีหน้าผู้ชมผู้ใหญ่ experimenters สามแต่งตัวในเสื้อโค้ทสีขาวปฏิบัติ Experimenters การให้ไม่บวกไม่ลบความคิดเห็นที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพของการงานนำเสนอ แต่เพียงบอกว่า เด็กไปด้วย หรือเมื่อต้อง การหยุดการประสิทธิภาพของ2.5 เทคนิคการสุ่มตัวอย่างของ cortisol น้ำลายและ cortisol วิเคราะห์ตัวอย่างน้ำลายได้รับโดยใช้อุปกรณ์ "Salivette" สำหรับรวดเร็ว และถูกสุขอนามัยสุ่มตัวอย่าง (Sarstedt, Nümbrecht/เยอรมนี) นี้อุปกรณ์ประกอบด้วยสำลีมีขนาดเล็กที่เรื่องเบา ๆchews สำหรับ 0.5e1 นาที การ swab แล้วโอนย้ายไปพลาสติกขนาดเล็กหลอด คอนเทนเนอร์ Salivette และเก็บไว้ในตู้แช่ ภายหลังตัวอย่างน้ำลายถูกส่งกลับไปห้องปฏิบัติการ ซึ่งตัวอย่างcentrifuged ที่ C 4 (2000 รอบต่อนาที 10 นาที) และเก็บที่ 20 Cจนกว่าจะวิเคราะห์ความเข้มข้นของ cortisol salivary ฟรีได้วิเคราะห์โดยใช้immunoassay เวลาแก้ไข ด้วยการตรวจหา fluorometric "ตรา-A-จำนวน" Cortisol เรียจาก DPC (วินิจฉัยผลิตภัณฑ์ บริษัทได้รับราง H. Biermann GmbH เลว Nauheim เยอรมนี) เป็นอธิบายในรายละเอียดอื่น ๆ (Dressendörfer et al., 1992 Tunnร้อยเอ็ด al., 1992) อินทราและ interassay ความแปรผันของการทดสอบนี้ได้น้อยกว่า 3.85 แถว%และ 4.15% ตามลำดับ2.6. สถิติวิเคราะห์การคำนวณยอดรวมของการปล่อยฮอร์โมน trapezoidalรวม (อย่างไร Forsythe et al., 1969) การคำนวณพื้นที่-ใต้-theconcentration -มีใช้เส้นโค้งเวลา (AUC) หมายถึงผลรวมของ AUCจำนวนความเข้มข้นของ cortisol ภายใต้โค้งเวลา ทั้งหมดในขณะที่เริ่มต้น และเฉลี่ยจำนวนอธิบาย AUC โรคcortisol หลั่งเวลา ว่าแกน HPA จะไม่มีการขาวกระตุ้น ตาม AUC netto ถึงความแตกต่างในการหลั่ง cortisol ระหว่าง AUC รวม และโรค (Hatzinger et al.,2007 Heuser et al., 1994)การกำหนดขอบเขตต่าง ๆ ของ cortisol หลั่งเป็นฟังก์ชันของการศึกษาสอบสวน ป้ายต่อไปนี้ถูกแนะนำ: ที่ตั้ง1 ¼ระยะเริ่มต้นของขั้นตอนการศึกษาและปรับตัว ที่ตั้ง2 ระยะ¼ระยะปรับตัวและการเริ่มต้นของการกระบวนทัศน์แยก ตั้ง 3 ¼ระยะแยกกระบวนทัศน์และกระบวนทัศน์สังคมแสง ตั้ง 4 ¼รอบระยะเวลาระหว่างกระบวนทัศน์สังคมแสงและจุดการกู้คืนแรกตั้ง 5 ระยะ¼ poin กู้คืนแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วิธีการ
2.1 ตัวอย่างทั้งหมด 31 เด็กที่มีการวินิจฉัย DSM-IV หลักของ SAD (อายุเฉลี่ยในปีที่ผ่าน: M ¼ 8.45, SD ¼ 2.50; 17 หญิง 14 เพศชาย) และ25 การควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ (อายุเฉลี่ยในปีที่ผ่าน: M ¼ 9.36 SD ¼ 2.75; 12 หญิง 13 ชาย) เข้ามามีส่วนในการศึกษา ทั้งสองกลุ่มได้ notdiffer ที่เกี่ยวกับอายุ (t (54) ¼ 1.29 พี¼ 0.21) หรือการจำแนกเพศ(c2 (1, N ¼ 56) ¼ 0.36 พี¼ 0.61) ดังนั้นอายุและเพศที่ไม่ได้นำมาเป็นตัวแปร ของเด็กในกลุ่ม SAD 17 (54.8%) ตามเกณฑ์สำหรับความผิดปกติทางคลินิกอีกหนึ่ง (ทั่วไปความผิดปกติของความวิตกกังวลหวาดกลัวสังคม, ความหวาดกลัวที่เฉพาะเจาะจงหรือนอนไม่หลับ) ในขณะที่ไม่มีการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพพบกับเกณฑ์ DSM-IV สำหรับความผิดปกติทางคลินิก. เด็กที่มี SAD (ติดป้ายหลังจากนั้นกลุ่มที่มี SAD) การมีส่วนร่วมในการศึกษาการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมของSAD ที่มหาวิทยาลัยบาเซิลวิตเซอร์แลนด์ เด็กได้รับคัดเลือกโดยอ้างอิงจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเด็กและผู้ปกครองที่ตัวเองเรียกว่าเด็กของพวกเขาในการตอบสนองต่อการประกาศบนอินเทอร์เน็ตในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นและนิตยสารและในโรงเรียนและครอบครัวของศูนย์ในพื้นที่บาเซิล กลุ่มควบคุมของเด็กที่มีสุขภาพ(ติดป้ายหลังจากนั้นกลุ่มของ HC) ที่ได้รับการคัดเลือกจากคำ ofmouth คำแนะนำและโดยสื่อเช่นเดียวกับที่ระบุข้างต้น. ควบคุมสุขภาพนอกจากนี้ยังได้รับเงินสำหรับการเข้าร่วม เพื่อประเมินการแยกความวิตกกังวลและเพื่อเปรียบเทียบระดับของความวิตกกังวลแยกระหว่างเด็กที่มีและไม่มีSAD ชุดของตัวเองและexperts' การจัดอันดับ-ถูกเก็บตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง. เด็กและผู้ปกครองของพวกเขาให้ได้รับความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรในการเข้าร่วมโครงการวิจัยได้รับการอนุมัติโดยคณะกรรมการจริยธรรมของบาเซิลวิตเซอร์แลนด์ซึ่งแจ้งให้ทราบสิทธิที่จะถอนตัวของเด็กในเวลาใดก็ได้ เด็กไม่ถอนตัวออกจากการมีส่วนร่วมในขณะที่สามครอบครัวที่มีเด็กที่ทุกข์ทรมานจาก SAD (8.8%) ยกเลิกการศึกษาก่อนที่จะวินิจฉัยกระบวนการทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์ เด็กถูกทดสอบเป็นรายบุคคลในห้องที่เงียบสงบด้วยความช่วยเหลือของจบการศึกษาที่นักเรียน ทั้งเด็กและผู้ปกครองเสร็จสิ้นการวินิจฉัยการสัมภาษณ์และมาตรการแบบสอบถามเพื่อยืนยันว่าทั้งสองกลุ่มแตกต่างกันในความวิตกกังวลเรื้อรังตามที่ตั้งใจไว้. เด็กที่มีความเศร้าถูกนำเสนอการรักษาฟรีสำหรับการมีส่วนร่วมในโปรแกรมของเราในขณะที่เด็กในกลุ่มควบคุมที่มีสุขภาพดีได้รับเงินรางวัล. 120 ฟรังก์สวิสข้อมูลปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของโครงการต่อเนื่องสืบสวนเศร้าในเด็ก(Taff: TrennungsAngstprogramm Für Familien; อัลเลน, et al, ในการกด; ใน Albon et al, 2010...) 2.2 มาตรการ2.2.1 วินิจฉัยความเจ็บป่วยทางจิตในการตรวจสอบของเด็กในปัจจุบันหรือที่ผ่านมาการวินิจฉัย DSM-IV-TR ที่เราดำเนินการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างของเด็กแต่ละคนและแยกกันของพ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กแต่ละคน(คือทั้งแม่หรือพ่อหรือทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน) อาการป่วยทางจิตของเด็กได้รับการวินิจฉัยโดยใช้การสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้างการสัมภาษณ์การวิเคราะห์สำหรับผิดปกติทางจิตในเด็กและวัยรุ่น(Kinder-DIPS; ชไนเดอ et al, 2009.) ซึ่งมีรูปแบบทางเลือกสำหรับเด็กและผู้ปกครอง โครงสร้างการสัมภาษณ์ประเมินทุกความผิดปกติของความวิตกกังวล, ซึมเศร้า, attentiondeficit hyperactivity โรค, ความผิดปกติตรงข้ามท้าทายการนอนหลับที่ผิดปกติของการรับประทานอาหารผิดปกติและความผิดปกติการกำจัด เมตตาDIPS มีความถูกต้องและความน่าเชื่อถือที่ดีสำหรับความผิดปกติของความวิตกกังวล (เด็กรุ่น: คัปปา¼ 0.88; รุ่นพ่อแม่: คัปปา¼ 0.85) และแกนอื่น ๆความผิดปกติของฉัน (รุ่นเด็กคัปปา¼ 0.48e0.88, รุ่นแม่แคปปา¼ 0.85e0 0.94. ชไนเดอ et al, 2009) วินิจฉัยขึ้นอยู่กับข้อมูลคอมโพสิตจากเด็กสองแยกและผู้ปกครองการสัมภาษณ์ นักศึกษาระดับปริญญาเอกในด้านจิตวิทยาคลินิกเด็กได้รับครั้งแรกได้รับการฝึกฝนอย่างเป็นระบบในการดำเนินการสัมภาษณ์ สองสัมภาษณ์ให้การวินิจฉัยชั่วคราวขึ้นอยู่กับเด็กที่แยกต่างหากและการสัมภาษณ์ผู้ปกครองและจากนั้นได้พบและพูดคุยชั่วคราวของพวกเขาการวินิจฉัย หากผู้สัมภาษณ์อย่างใดอย่างหนึ่งอย่างต่อเนื่องที่จะวินิจฉัย SAD แล้วเศร้าคือการวินิจฉัยขั้นสุดท้าย. 2.2.2 ความวิตกกังวลแยกให้คะแนนเด็กเด็กเสร็จสิ้นการแยกสินค้าคงคลังความวิตกกังวลสำหรับเด็ก(SAI-C; Scalbert et al, 2006;.. ใน Albon et al, 2010), แบบสอบถามประกอบด้วย12 รายการประเมินระดับที่ประเมินหลีกเลี่ยงการที่แตกต่างกันสถานการณ์แยก ต้นกำเนิดของแต่ละรายการคือ"เพราะผมกังวล I'mavoiding.eg, ไปโรงเรียน, นอนอยู่บนเตียงของตัวเอง" ไทร-C มีความสอดคล้องภายในของอัลฟา¼ 0.85 การทดสอบค่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถืออีกครั้งทดสอบ 0.84 และดีเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง(Scalbert et al., 2006) เด็กที่ทุกข์ทรมานจากSAD มีคะแนนสูงขึ้นมากกว่าการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ (SAD: M ¼ 2.12; SD ¼ 0.90; การควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ: M ¼ 0.69; SD ¼ 0.76; เสื้อ(54) ¼ 5.38, p <0.01). 2.2.3 ความวิตกกังวลแยกคะแนนพ่อแม่ผู้ปกครองจัดอันดับแยกสินค้าคงคลังความวิตกกังวลสำหรับผู้ปกครอง (SAI-P; Brugger et al, 2006;.. ใน Albon et al, 2010) ซึ่งประเมินมุมมองของผู้ปกครองของระดับที่เด็กหลีกเลี่ยงเดียวกัน12 สถานการณ์ที่แยกเป็นในรุ่นเด็ก ความสอดคล้องภายในของกลุ่มตัวอย่างในปัจจุบันเป็นอัลฟา¼ 0.88 พ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กที่ทุกข์ทรมานจาก SAD บันทึกแยกคะแนนความวิตกกังวลที่สูงขึ้นสำหรับเด็กของพวกเขากว่าพ่อแม่ของเด็กที่ไม่มีSAD (SAD: M ¼ 2.49; SD ¼ 0.73; การควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ: M ¼ 0.60; SD ¼ 0.64; ตัน (54) ¼ 9.03, พี <0.01). 2.3 ขั้นตอนการตรวจสอบทั้งหมดได้ดำเนินการในช่วงบ่ายเริ่มต้นที่ประมาณ15:00 และสิ้นสุดที่ประมาณ 05:00 เพื่อหลีกเลี่ยงปัจจัยที่จะเป็นไปได้เนื่องจากrhythmicity เป็นกลางของกิจกรรมแกนHPA เด็กถูกมาพร้อมกับพ่อแม่ของพวกเขา (s) ที่ห้องปฏิบัติการ พวกเขาได้รับคำแนะนำพูดและการเขียนเกี่ยวกับขั้นตอนของการตรวจสอบทั้งหมด จากนั้นเขียนแจ้งความยินยอมที่ได้รับและตัวอย่างน้ำลายเป็นครั้งแรกที่รวมตัวกัน ขั้นตอนต่อไปนี้ที่พักกินเวลา 25 นาทีที่เด็กสามารถเล่นอ่านหรือแชทกับทดลอง ที่สองตัวอย่างน้ำลายถูกเก็บรวบรวมและ 25 นาทีต่อมาแยกกระบวนทัศน์ได้รับการริเริ่มและกินเวลาประมาณ10 นาทีตามด้วยการเก็บตัวอย่างน้ำลายที่สาม อีก 10 นาทีต่อมาการปรับตัวของผู้ทดสอบความเครียดทางสังคม(ที่เรียกว่าสาเหตูจากนี้) (Kirschbaum et al., 1993) ได้ดำเนินการเป็นเวลานานประมาณ 4 นาทีและน้ำลายที่สี่ตัวอย่างถูกนำตัว ระยะการกู้คืนกินเวลา 35 นาที; สองต่อไปตัวอย่างน้ำลายถูกนำหลังจาก 22 นาทีและในตอนท้ายของระยะการกู้คืน ในตอนท้ายทั้งเด็กและผู้ปกครองได้รับdebriefed. 2.4 กรอบความคิดที่จะกระตุ้นให้เกิดกิจกรรมแกน HPA 2.4.1 กระบวนทัศน์การแยกกระบวนทัศน์การแยกประกอบด้วยขั้นตอนที่สาม ครั้งแรกที่เด็กนั่งสบายบนเก้าอี้; แม่นั่งอยู่ในห้องเดียวกันในด้านหน้าของเด็ก เพื่อนร่วมตรวจสอบคำสั่งให้เด็กที่จะย้ายมิได้พูดและหายใจอย่างสงบผ่านทางจมูกในช่วงระยะเวลา2 นาที ประการที่สองหลักทดลองใหม่เข้ามาในห้องแล้วบอกว่าเด็กที่จะกรอกแบบสอบถามบางแม้ว่ามันจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่จะนั่งนิ่งๆ หลังจากทดลองหลักได้ออกจากห้องทดลองที่สองที่ไม่รู้จักทั้งเด็กและแม่เข้ามาในห้องแต่งตัวในเสื้อสีขาวในห้องปฏิบัติการ เธอสั่งให้แม่ไปโปรดปฏิบัติตามเธอออกไปจากห้อง เด็กที่ได้รับการเรียนการสอนที่ได้มาตรฐานผ่านทางอินเตอร์คอมที่เธอหรือแม่ของเขาต้องไปอาคารอื่นและมันก็ไม่ชัดเจนเมื่อเธอจะกลับมา นี่คือขั้นตอนการแยก สี่นาทีต่อมาทดลองแม่และเป็นครั้งแรกได้กลับไปเด็ก นี่เป็นขั้นตอนที่สาม. 2.4.2 กระบวนทัศน์การสัมผัสสังคมกระบวนทัศน์การสัมผัสสังคมการปรับตัวของผู้ทดสอบทดสอบความเครียดทางสังคม(Kirschbaum et al., 1993) เด็กที่ได้รับคำสั่ง454 เอสยี่ห้อ et al, / วารสารจิตเวชวิจัย 45 (2011) 452e459 สำเนาส่วนบุคคลของผู้เขียนว่าเขาหรือเธอต้องร้องเพลงเป็นที่ชัดเจนและดังที่สุดเท่าที่เป็นไปได้สำหรับไม่กี่นาทีในด้านหน้าของผู้ชมในสามขัดเคืองผู้ใหญ่ในชุดเสื้อสีขาวในห้องปฏิบัติการ ทดลองให้ไม่ตอบรับเชิงบวกหรือเชิงลบเกี่ยวกับคุณภาพของงานนำเสนอแต่เพียงบอกว่าเด็กที่จะไปมีหรือที่จะหยุดการปฏิบัติงาน. 2.5 น้ำลายเทคนิคการสุ่มตัวอย่างและการวิเคราะห์ cortisol cortisol ตัวอย่างน้ำลายที่ได้รับใช้ "Salivette" อุปกรณ์สำหรับการสุ่มตัวอย่างที่รวดเร็วและถูกสุขอนามัย(ซาร์สเต็ดท์, Nümbrecht / เยอรมนี) นี้อุปกรณ์ประกอบด้วยสำลีขนาดเล็กที่เรื่องเบา ๆ เคี้ยวสำหรับ 0.5e1 นาที ไม้กวาดจะถูกโอนไปแล้วพลาสติกขนาดเล็กหลอดภาชนะ Salivette และเก็บไว้ในช่องแช่แข็ง หลังจากนั้นกลุ่มตัวอย่างน้ำลายถูกส่งกลับไปยังห้องปฏิบัติการที่กลุ่มตัวอย่างถูกหมุนเหวี่ยงที่4 องศาเซลเซียส (2000 รอบต่อนาที, 10 นาที) และเก็บไว้ที่ 20 องศาเซลเซียสจนทดสอบ. ฟรีลายความเข้มข้นของคอร์ติซอวิเคราะห์โดยใช้Immunoassay ในเวลาแก้ไขได้ด้วยการตรวจสอบฟลูออโร "สารเคลือบผิวA-จำนวน" คอร์ติซอ RIA จาก DPC (วินิจฉัยผลิตภัณฑ์คอร์ปอเรชั่นได้รับรางเอชBiermann GmbH, Bad Nauheim, เยอรมนี) เป็นอธิบายในรายละเอียดอื่นๆ (Dressendörfer et al, 1992;. Tunn et al, 1992). และความแปรปรวน Intra- กันมีการทดสอบครั้งนี้มีน้อยกว่า3.85% และ 4.15% ตามลำดับ. 2.6 การวิเคราะห์ทางสถิติในการคำนวณจำนวนของการปล่อยฮอร์โมนสี่เหลี่ยมคางหมูบูรณาการ(ไซ et al., 1969) เพื่อคำนวณพื้นที่ใต้ theconcentration- เวลาโค้ง (AUC) ถูกนำมาใช้ รวม AUC หมายถึงจำนวนเงินทั้งหมดของความเข้มข้นของคอร์ติซอใต้เส้นโค้งเวลาในขณะที่ฐานAUC อธิบายเริ่มต้นและเฉลี่ยปริมาณของการหลั่งคอร์ติซอช่วงเวลาเช่นถ้ามีแกนHPA จะไม่ได้รับการกระตุ้น; ตามที่ AUC netto หมายถึงความแตกต่างในการหลั่งคอร์ติซอระหว่างรวมAUC และฐาน (Hatzinger, et al. 2007;. Heuser, et al, 1994). เพื่อกำหนดพื้นที่ต่างๆของการหลั่งคอร์ติซอเป็นฟังก์ชั่นของการตรวจสอบการศึกษาที่ป้ายชื่อต่อไปนี้ถูกนำมาใช้: พื้นที่1 ¼ช่วงเวลาระหว่างการเริ่มต้นของการศึกษาและขั้นตอนการปรับตัว พื้นที่2 ¼ช่วงระหว่างขั้นตอนการปรับตัวและจุดเริ่มต้นของกระบวนทัศน์การแยก พื้นที่ 3 ¼ช่วงระหว่างแยกกระบวนทัศน์และกระบวนทัศน์การสัมผัสทางสังคม พื้นที่ 4 ¼ระยะเวลาระหว่างการเปิดรับกระบวนทัศน์ทางสังคมและการกู้คืนจุดแรก. เขต 5 ¼ช่วงเวลาระหว่างการฟื้นตัวครั้งแรก poin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . 2.1 วิธีการ
. ตัวอย่าง : รวม 31 เด็กกับการวินิจฉัย dsm-iv หลักเศร้า
( หมายถึงอายุปี : m ¼ 8.45 , SD ¼ 2.50 ; 17 หญิง 14 คน ) และการควบคุม ( หมายถึงอายุสุขภาพ
25 ปี : m ¼ 1.41 SD ¼ 2.75 ; 12
เพศหญิง 13 คน ) เอาส่วนหนึ่งใน การศึกษา สองกลุ่มไม่เคารพอายุ ( t ( 54 ) ¼ 1.29 , p ¼ . 21 ) หรือการกระจาย ( C2
- ( 1 , ¼ 56 ) ¼ 0.36 , P ¼ . 61 ) ดังนั้นอายุและเพศไม่ได้
แนะนำเท่าที่ความรู้ . ของเด็กกลุ่มเศร้า 17
( 54.8 % ) พบความผิดปกติทางคลินิก เกณฑ์เพิ่มเติม ( generalized
ความวิตกกังวล , ความวิตกกังวลทางสังคมที่เฉพาะเจาะจง , กลัว หรือนอนไม่หลับ ) ,
แต่ไม่มีการควบคุมสุขภาพพบเกณฑ์ dsm-iv ใด

คลินิกโรคเด็กเศร้า ( หลังจากนั้นว่ากลุ่ม เศร้า )
ผู้เข้าร่วมในพฤติกรรมทางปัญญารักษาการศึกษาเศร้า
ที่มหาวิทยาลัยแห่งเมืองบาเซิล ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เด็ก /
โดยอ้างอิงจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเด็ก และพ่อแม่ที่ตนเอง
เรียกว่าเด็กของพวกเขาในการตอบสนองต่อข้อความประกาศบนอินเทอร์เน็ต
หนังสือพิมพ์และนิตยสารและในโรงเรียนและครอบครัว
ศูนย์ในพื้นที่ บาเซิล . กลุ่มควบคุมของสุขภาพเด็ก
( หลังจากนั้นข้อความกลุ่ม HC ) ถูกว่าจ้างโดยคำแนะนำ ofmouth
คำและโดยสื่อเดียวกันตามที่ระบุข้างต้น .
การควบคุมสุขภาพยังจ่ายสำหรับการมีส่วนร่วม เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการแยกความวิตกกังวล
.
ความวิตกกังวลในการแยกระหว่างเด็กที่มีและไม่มีเศร้า ชุดของตนเองและผู้เชี่ยวชาญ ' เรตติ้งครั้งนี้

ตามที่อธิบายไว้ด้านล่างเด็กและผู้ปกครองให้ความยินยอมเข้าร่วม
โครงการวิจัยได้รับการอนุมัติโดยคณะกรรมการจริยธรรมของบาเซิล ,
สวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งทราบจากเด็กถูกถอน
ตลอดเวลา เด็กไม่ถอนตัวจากการมีส่วนร่วม ส่วน 3
ครอบครัวที่มีเด็กทุกข์เศร้า ( 8.8% ) การศึกษา
ก่อนที่กระบวนการวินิจฉัยทั้งหมดแล้วเสร็จ เด็ก
แบบทดสอบในห้องเงียบๆ ด้วยความช่วยเหลือของนักศึกษาบัณฑิต

ทั้งเด็กและผู้ปกครอง จบการสัมภาษณ์และแบบสอบถามวัดการวินิจฉัย

ยืนยันว่าทั้งสองกลุ่มมีความวิตกกังวลเรื้อรังตามที่ตั้งใจไว้ .
เด็กเศร้าได้รับการรักษาฟรีสำหรับการมีส่วนร่วม
ในโปรแกรมของเรา ในขณะที่เด็กกลุ่มควบคุมสุขภาพ
ได้รับเงินรางวัล 120 ฟรังค์สวิส
ข้อมูลปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของโครงการต่อเนื่องสืบ
เศร้าในเด็ก ( Taff trennungsangstprogramm f ü r : familien ;
Allen et al . , ในข่าว , ใน Albon et al . , 2010 ) .
2.2 . 2.2.1 มาตรการ
. การวินิจฉัยของ
ทางจิตเพื่อตรวจสอบของเด็กในปัจจุบันหรืออดีต ถ้าจะวัดการวินิจฉัยเรา
ทำการสัมภาษณ์ของเด็กแต่ละคน และการแยกของ
พ่อแม่ของเด็กแต่ละคน ( เช่น ให้แม่หรือพ่อ หรือทั้ง
ด้วยกัน ) อาการป่วยทางจิตของเด็กการวินิจฉัยโดยใช้
แบบสัมภาษณ์ สัมภาษณ์วินิจฉัยความผิดปกติทางจิต
ในเด็กและวัยรุ่น ( Kinder dips ; ชไนเดอร์ et al . , 2009 ) ,
ซึ่งมีรูปแบบอื่นสำหรับเด็กและผู้ปกครอง โครงสร้าง
สัมภาษณ์ประเมินความผิดปกติความวิตกกังวลทั้งหมด attentiondeficit
ภาวะซึมเศร้าใช้รักษาโรคที่ตรงข้ามต่อต้านโรค นอน
ความผิดปกติของการรับประทานอาหารผิดปกติ และความผิดปกติในการตัด ความอ่อนโยนที่ -
dips มีความเที่ยงตรงและความน่าเชื่อถือสำหรับความผิดปกติของความวิตกกังวล ( เด็ก
รุ่น : Kappa ¼ 0.88 ; ผู้ปกครองรุ่น : Kappa ¼ 0.85 ) และแกนอื่น ๆ
ฉันความผิดปกติ ( เด็กรุ่นกัปปะ¼ 0.48e0.88 ผู้ปกครองรุ่น
Kappa ¼ 0.85e0.94 ; ชไนเดอร์ et al . , 2009 ) การวินิจฉัยที่ใช้
ข้อมูลประกอบจากสองแยกเด็กและสัมภาษณ์ผู้ปกครอง

นักศึกษาปริญญาเอกในจิตวิทยาเด็กคลินิกครั้งแรก
อย่างเป็นระบบ ฝึกในการ สัมภาษณ์ สอง ผู้สัมภาษณ์
ให้การวินิจฉัยโรคชั่วคราวตามเด็กที่แยกต่างหากและสัมภาษณ์ผู้ปกครองแล้วเจอ

และกล่าวถึงของพวกเขาโดยการวิเคราะห์ ถ้าผู้สัมภาษณ์อย่างต่อเนื่องเพื่อวินิจฉัยแล้ว
เศร้า