“Good evening, Loki,” you greeted,

“Good evening, Loki,” you greeted, taking your usual seat on one of the couches in the living room. You were received with silence, just like you had been every day for the past three weeks. Huffing softly but indignantly, you tucked your legs beneath you, curling up against the arm of the otherwise empty couch. You dropped your attention to your book, opening it to where you’d last left off, but you couldn’t help stealing a few glances at the raven-haired trickster. He sat elegantly in an armchair that he’d pulled close to the glass wall, staring pensively into the distance outside.
Thor had brought his brother to the Tower in hope that the “Earth’s mightiest heroes” would be able to keep him under their watchful eyes, and maybe even have a good influence on him. So far, the latter part was futile; Loki hadn’t acted out at all, but he’d done nothing but brood in silence since he’d gotten here. Although, you could somewhat understand why—everyone else in the tower was either treating him with a cold shoulder, or making snide remarks to him in an attempt to rouse him up. You didn’t really understand what the point of provoking him was. You’d even attempted to break the ice with him, to no avail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เย็นดี Loki คุณรับการต้อนรับ ถ่ายปกติที่นั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างใดอย่างหนึ่ง คุณได้รับกับความเงียบ เหมือนที่คุณได้รับทุกวันที่ผ่านมาสามสัปดาห์ Huffing เบา ๆ แต่ indignantly คุณซ่อนขาใต้คุณ ดัดผมขึ้นกับแขนของโซฟาว่างมิฉะนั้น คุณลดลงไปของหนังสือ เปิดเพื่อที่คุณได้ซ้ายสุดท้ายปิด แต่คุณไม่สามารถช่วยขโมยหน้าปัดรวมกี่ที่โกง raven-haired เขานั่งในเก้าอี้ที่เขามีดึงใกล้ผนังกระจก จ้องมอง pensively เป็นระยะทางภายนอก หรูหราธอร์ได้นำน้องชายให้การหวังว่า "โลกแกล้วกล้าวีรบุรุษ" จะสามารถให้เขาใต้ตาจับ และบางทีแม้มีอิทธิพลดีต่อเขา ฉะนี้ ส่วนหลังเป็นลม ๆ แล้ง ๆ Loki ไม่ดำเนินออกทั้งหมด แต่เขาไม่ได้ทำอะไรหน้าท้องแต่ในความเงียบ เพราะเขามีอากาศที่นี่ ถึงแม้ว่า คุณสามารถค่อนข้างเข้าใจเหตุผล — ทุกคนในหอถูกการรักษาเขา ด้วยไหล่เย็น หรือทำ snide เหตุกับเขาในความพยายามที่ปลุกเขาขึ้น จริง ๆ คุณไม่เข้าใจสิ่งที่เป็นจุดกระตุ้นความเขา นอกจากนี้คุณแม้ได้พยายามที่จะทำลายน้ำแข็งกับเขา ไม่มีประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เย็นดีโลกิ" คุณได้รับการต้อนรับการนั่งตามปกติของคุณที่หนึ่งของโซฟาในห้องนั่งเล่น คุณได้รับการต้อนรับด้วยความเงียบเช่นเดียวกับคุณได้รับทุกวันเป็นเวลาสามสัปดาห์ที่ผ่านมา huffing เบา ๆ แต่ไม่พอใจคุณซุกขาของคุณอยู่ข้างใต้คุณ, ดัดผมขึ้นกับแขนของโซฟาที่ว่างเปล่ามิฉะนั้น คุณลดลงความสนใจของคุณหนังสือของคุณเปิดไปที่ที่คุณต้องการสุดท้ายที่เหลือออก แต่คุณไม่สามารถช่วยขโมยไม่กี่สายตาที่โกงผมดำขลับ เขานั่งอย่างหรูหราในเก้าอี้ที่เขาต้องการดึงใกล้กับผนังกระจกที่จ้องมอง pensively เป็นระยะทางที่อยู่ด้านนอก.
ธ อร์ได้นำน้องชายของเขากับหอด้วยความหวังว่า "โลกของวีรบุรุษแกล้วกล้า" จะสามารถที่จะทำให้เขาอยู่ภายใต้การจับตามองของพวกเขา ตาและอาจมีอิทธิพลที่ดีกับเขา เพื่อให้ห่างไกลส่วนหลังไม่มีประโยชน์อะไร; โลกิไม่ได้ทำออกมาเลย แต่เขาต้องการทำอะไร แต่ลูกอยู่ในความเงียบนับตั้งแต่ที่เขาต้องการอากาศที่นี่ แม้ว่าคุณค่อนข้างเข้าใจว่าทำไมทุกคนอื่นในหอคอยทั้งการรักษาเขาด้วยไหล่เย็นหรือทำให้คำพูดเยาะเย้ยให้กับเขาในความพยายามที่จะปลุกเขาขึ้นมา คุณไม่ได้จริงๆเข้าใจสิ่งที่จุดของการกระตุ้นให้เขาเป็น คุณจะพยายามแม้กระทั่งจะทำลายน้ำแข็งกับเขาจะไม่มีประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" สวัสดีครับ โลกิ " เธอทักทาย สละที่นั่งปกติของคุณในหนึ่งของโซฟาในห้องนั่งเล่น คุณได้รับกับความเงียบ เหมือนคุณได้ทุกวันตลอดสามสัปดาห์ ถอนหายใจเบาๆ แต่เกรี้ยวกราด เธอซุกขาอยู่ใต้คุณดัดผมกับแขนของโซฟาอย่างว่างเปล่า คุณทิ้งความสนใจของคุณ หนังสือของคุณ เปิดมันเพื่อที่คุณจะสุดท้ายออก แต่คุณไม่สามารถช่วยขโมยสายตาไม่กี่ที่เรเวนแฮดทริคสเตอร์ เขานั่งอยู่ในเก้าอี้ที่หรูหรา เขาดึงชิดผนังกระจก มอง pensively ออกไปข้างนอกธอร์พาพี่ชายไปที่หอคอยหวังว่า " ของโลก mightiest วีรบุรุษ " จะให้เขาอยู่ภายใต้ตาตื่นตัวและอาจจะมีอิทธิพลที่ดีกับเขา ดังนั้นไกล ส่วนหลังที่ไร้ประโยชน์ ; โลกิไม่ทำออกมาเลย แต่เขาจะทำอะไรได้แต่ครุ่นคิดเงียบๆ ตั้งแต่ที่เขามาที่นี่ แม้ว่าคุณจะเข้าใจแล้วว่าทำไมทุกคนในหอก็ทำกับเขาด้วยไหล่เย็น หรือการกล่าวเยาะเย้ยเขาในความพยายามที่จะปลุกเขาขึ้นมา คุณไม่ได้เข้าใจในสิ่งที่จุดที่ยั่วโมโหเขาอยู่ คุณเคยพยายามที่จะทำลายน้ำแข็งกับเขาไม่เจอ