The release of carotenoids fromfres

The release of carotenoids fromfresh fruits or vegetables is determined by the encapsulating plant tissuematrix,
intracellular carotenoid locationwithin the cell, and themastication process. The objectives of this study were to
assess the particle sizes obtained after mastication of mango fruit tissue, and how the resulting degree of plant
tissue rupture affects carotenoid bioaccessibility. A fine and a coarse chewer were selected after screening 20
healthy volunteers for in vivo humanmastication, and the collected chewed boluseswere subjected towet sieving
fractionation, followed by an in vitro gastric and small intestinal digestion model. Confocal micrographs showthat
the smallest particle size fraction (0.075 mm) consists mostly of fragmented cells and the largest size fraction
(2.8 mm) contains bulky clusters of whole cells and vascular fibers. Higher amounts of total carotenoids
(211–320 μg/100 g) were observed in the larger particle size fraction (2.8 mm) relative to the 1 mm
(192–249 μg/100 g) and 0.075 mm fractions (136–199 μg/100 g). Smaller particles showed a greater %
release of total carotenoids after in vitro digestion. Xanthophyll derivatives are more bioaccessible than
β-carotene for all particle sizes. The effects of particle size or degree of fine vs coarse chewing are unexpectedly
small (p N 0.05), but the process of chewing substantially reduced the release of β-carotene and xanthophylls
by 34% and 18%, respectively.While there is a (small) particle size effect, this appears to not be the primary factor
controlling bioaccessibility for soft tissues such as mango, in contrast to previous reports that a single cell wall
appears to be enough to prevent bioaccessibility of carotenoids in more robust carrot tissues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปล่อยของ carotenoids fromfresh ผลไม้หรือผักตาม tissuematrix พืช encapsulatinglocationwithin carotenoid intracellular เซลล์ และ themastication กระบวนการ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ขนาดอนุภาคที่ได้รับหลัง จาก mastication มะม่วงผลไม้เนื้อเยื่อ และวิธีประเมินระดับผลของพืชเนื้อเยื่อแตกมีผลต่อ carotenoid bioaccessibility เลือกปรับและ chewer หยาบหลังจากคัดกรอง 20อาสาสมัครสุขภาพสำหรับ humanmastication ในสัตว์ทดลอง และ boluseswere chewed รวบรวมภายใต้ towet sievingแยกส่วน ตาม ด้วยแบบจำลองในขนาดเล็ก และในกระเพาะอาหารลำไส้ย่อยอาหาร Showthat confocal micrographsต่ำสุดอนุภาคขนาดเศษ (0.075 มิลลิเมตร) ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของเซลล์ที่มีการแยกส่วนและเศษส่วนขนาดใหญ่ที่สุด(2.8 mm) ประกอบด้วยคลัสเตอร์ขนาดใหญ่ของทั้งเซลล์และเส้นใยของหลอดเลือด จำนวนรวม carotenoids ที่สูงกว่า(211-320 μg/100 g) สุภัคใหญ่อนุภาคขนาดเศษส่วน (2.8 mm) สัมพันธ์กับ 1 mm(192-249 μg/100 g) และเศษส่วน 0.075 มม. (136-199 μg/100 กรัม) อนุภาคขนาดเล็กที่พบ%มากกว่าปล่อยของ carotenoids รวมหลังจากย่อยอาหารเพาะเลี้ยง ตราสารอนุพันธ์ xanthophyll มี bioaccessible เพิ่มเติมกว่าΒแคโรทีนสำหรับขนาดอนุภาคทั้งหมด ผลกระทบของขนาดอนุภาคหรือของเคี้ยวหยาบ vs ดีได้โดยไม่คาดคิดขนาดเล็ก (p N 0.05), แต่กระบวนการบดเคี้ยวลดลงมากของβ-แคโรทีนและ xanthophylls34% และ 18% ตามลำดับ ในขณะที่มีลักษณะพิเศษขนาดของอนุภาค (เล็ก) นี้ดูเหมือนจะไม่ใช่ปัจจัยหลักการควบคุม bioaccessibility ในเนื้อเยื่ออ่อนเช่นมะม่วง ในทางตรงกันข้ามกับรายงานก่อนหน้านี้ว่า ผนังของเซลล์เดียวดูเหมือนจะ เป็นเพียงพอเพื่อป้องกันการ bioaccessibility ของ carotenoids ในแครอทเนื้อเยื่อที่แข็งแกร่งมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปิดตัวของผลไม้ carotenoids fromfresh หรือผักจะถูกกำหนดโดย tissuematrix พืช Encapsulating,
carotenoid เซลล์ locationwithin เซลล์และกระบวนการ themastication วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ
ประเมินขนาดอนุภาคที่ได้รับหลังจากการเคี้ยวของเนื้อเยื่อผลไม้มะม่วงและวิธีการศึกษาระดับปริญญาที่เกิดจากโรงงาน
แตกเนื้อเยื่อส่งผลกระทบต่อ carotenoid bioaccessibility ดีและ Chewer หยาบหลังจากที่ได้รับการคัดเลือกคัดกรอง 20
อาสาสมัครสุขภาพดีสำหรับในร่างกาย humanmastication และเคี้ยว boluseswere เก็บภายใต้ towet sieving
แยกตามในหลอดทดลองในกระเพาะอาหารและรูปแบบการย่อยอาหารในลำไส้ขนาดเล็ก Confocal ไมโคร showthat
ส่วนขนาดอนุภาคที่เล็กที่สุด (0.075 มิลลิเมตร) ส่วนใหญ่ประกอบด้วยเซลล์ที่แยกส่วนและส่วนขนาดใหญ่ที่สุด
(2.8 มิลลิเมตร) มีกลุ่มใหญ่ของเซลล์ทั้งหมดและเส้นใยหลอดเลือด จำนวนเงินที่สูงขึ้นของ carotenoids รวม
(211-320 ไมโครกรัม / 100 กรัม) ถูกตั้งข้อสังเกตในส่วนขนาดอนุภาคขนาดใหญ่ (2.8 มิลลิเมตร) เมื่อเทียบกับ 1 มิลลิเมตร
(192-249 ไมโครกรัม / 100 กรัม) และเศษส่วน 0.075 มิลลิเมตร (136-199 ไมโครกรัม / 100 กรัม) แสดงให้เห็นอนุภาคขนาดเล็ก% มากขึ้น
การเปิดตัวของนอยด์รวมหลังการย่อยอาหารในหลอดทดลอง แซนโทฟิอนุพันธ์มีมากขึ้นกว่า bioaccessible
βแคโรทีนสำหรับขนาดอนุภาคทั้งหมด ผลกระทบของขนาดอนุภาคหรือระดับของการปรับเทียบเคี้ยวหยาบโดยไม่คาดคิดมี
ขนาดเล็ก (พีเอ็น 0.05) แต่กระบวนการของการเคี้ยวอย่างมีนัยสำคัญลดการปล่อยของβแคโรทีนและ xanthophylls
34% และ 18% มี respectively.While คือ ( เล็ก) ผลขนาดอนุภาคนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นปัจจัยหลัก
ในการควบคุม bioaccessibility สำหรับเนื้อเยื่ออ่อนเช่นมะม่วงในทางตรงกันข้ามกับรายงานก่อนหน้านี้ที่ผนังเซลล์เดียว
ที่ดูเหมือนจะเพียงพอที่จะป้องกัน bioaccessibility ของ carotenoids ในเนื้อเยื่อแครอทที่แข็งแกร่งมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นของ carotenoids fromfresh ผลไม้หรือผักที่ถูกกำหนดโดย tissuematrix ห่อหุ้มเซลล์พืช
แคโรทีนอยด์ locationwithin เซลล์ และกระบวนการ themastication . การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินขนาดของอนุภาคที่ได้จาก
เคี้ยวเนื้อเยื่อของผลมะม่วง แล้วส่งผลให้ระดับของพืช
แตกเยื่อมีผลต่อเชื้อ bioaccessibility .ปรับและการขบฉันหยาบถูกเลือกหลังจากคัดกรอง 20
อาสาสมัครที่มีสุขภาพดีในสัตว์ทดลอง humanmastication และรวบรวมเคี้ยว boluseswere ภายใต้ towet sieving
ญี่ปุ่นตามรูปแบบการย่อยในกระเพาะอาหารและลำไส้ในหลอดทดลองขนาดเล็ก ด้วยพบว่าขนาดอนุภาคที่เล็กที่สุด micrographs
เศษส่วน ( 0.075 มิลลิเมตร ) ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของการแยกส่วน และเซลล์ที่ใหญ่ที่สุดขนาดเศษส่วน
( 2.8 มม. ) มีขนาดใหญ่กลุ่มของเซลล์ทั้งหมด และเส้นใยเส้นเลือด ปริมาณที่สูงขึ้นของรวม carotenoids
( 211 ) μ 320 กรัม / 100 กรัม ) พบว่าในส่วนที่มีขนาดอนุภาค ( 2.8 มิลลิเมตร ) เมื่อเทียบกับ 1 มม.
( 192 ) 249 μกรัม / 100 กรัม ) และ 0.075 มิลลิเมตรเศษส่วน ( 136 ) μ 199 กรัม / 100 กรัม ) อนุภาคขนาดเล็กมีมากกว่า %
ปล่อยแคโรทีนอยด์รวมหลังในการย่อยอาหาร หลอดแก้วแซนโทฟิลล์ อนุพันธ์ เป็น bioaccessible
บีตา - แคโรทีนมากกว่าขนาดของอนุภาคทั้งหมด ผลของขนาดอนุภาค หรือระดับดี ปะทะ หยาบเคี้ยวโดยไม่คาดคิด
เล็ก ( P N 0.05 ) แต่กระบวนการของการลดลงอย่างมากรุ่นของบีตา - แคโรทีน และแซนโทฟิลล์
34% และ 18% ตามลำดับ ในขณะที่มีขนาดเล็กผล ขนาดของอนุภาคนี้ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นปัจจัยหลักในการควบคุม bioaccessibility
สำหรับเนื้อเยื่ออ่อน เช่น มะม่วง ในทางตรงกันข้ามกับรายงานก่อนหน้านี้ว่าเซลล์ผนัง
ดูเหมือนจะเพียงพอที่จะป้องกัน bioaccessibility แคโรทีนอยด์ในเนื้อเยื่อแครอทแข็งแกร่งมากขึ้น