- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
I am not silly enough to suppose th
I am not silly enough to suppose that everyone, or even a majority among Witches, will agree with everything I will be saying here. However, I have been thinking about this question for quite a while, and I think that some systematic consideration of the issues involved can provide some clarity.
The vast majority of Pagans in America are those who call themselves Witches. But what exactly does “Witch” mean? As linguists know, the etymology of a word often has very little to do with how the word is actually used. Instead, one must consider what people might mean when they use the word.
First, many people do still use “witch” to mean “someone who worships the Devil and/or evil and who engages in gratuitous malevolence.” Present-day Witches generally feel that such a definition of “witch” results merely from Christian politics and propaganda. True, there are now “Satanic” churches, the most prominent having been Anton LeVay’s Church of Satan and the Temple of Set, and its members do call themselves “witches,” which certainly confuses outsiders. However, as J. Gordon Melton has pointed out, the members of these churches are actually atheistic, hedonistic, and egoistic in their ethics. Pagan Witches regard Satanist witches as Christian heretics and not Pagan at all. Setting all that aside, we can look at the more positive usages of the term.
First, “witch” is often used to mean “someone who practices some form of magic.” But “folk magic” is ubiquitous, and those who practice it usually consider themselves to be devout members of the faith community around them, just with a special gift. They very rarely seem to think that their magical practice constitutes a unique religion. Nevertheless, there are quite a few such “magical witches,” and they logically must be considered part of the Craft movement.
Second, “witch” is often used to mean “someone who has and uses unusual psychic talents.” It can thus be applied to Spiritualist mediums, to clairvoyant readers, to diviners, and so on. Again, such people almost always consider them to be members of the surrounding faith community, just with a special talent, and likewise do not regard that talent as constituting a different religion.
Third, “witch” is now (and only recently) used to mean “someone who honors or worships the Old Gods” of whatever pantheon, though “Pagan” is also used with this meaning. Here the self-concept is that one is pursuing a religious path different from that of the surrounding community, but such pursuit does not necessarily involve any use of magic or psychic talents.
It is only within the Pagan movement as inspired by Gardnerian Witchcraft that these three different meanings have been bundled together into the current concept of the Pagan Witch as practicing a unique and magical religion.
At first, before the rise of the festival movement in America about 1980, a fourth meaning of “Witch” was included in this bundle: “someone who has been initiated as a member of an organized group (yes, a coven) that practices Witchcraft as a Pagan religion or as an apprentice of a master teacher of witchcraft.” Once the festivals had evolved to provide people with a way to celebrate the Wheel of the Year, and once enough “how to” BOOKS had been published to give people all the information they needed to practice the Craft as a solitary or only within their own families, joining a coven was no longer the only way to follow Wicca or a more generic form of Witchcraft as a spiritual path.
There had been some solitaries even in the 1960s and 1970s, but as a result of the festivals, around 1980 the movement divided into two categories, one being a laity, who now constitute at least 90 percent of all Witches in America, the other being those who have been initiated into and practice the Craft within a coven or equivalent group. However, a First-Degree initiate of a coven is not regarded as having any special authority or expertise, given that anyone can learn from the published BOOKSabout 99 percent of what that initiate would know. Instead, there is another level of meaning.
The fifth possible meaning of “Witch” is “someone who has attained the highest level of training, ordination, and empowerment in a coven or equivalent group.” This level is generally known as the Third Degree, and those who have earned that degree collectively constitute something like an ordained clergy. Of course, this “clergy” has no way to give orders to or insist on orthodoxy or orthopraxis by the laity. Instead, the recognized leaders in the Craft and the overall Pagan movement are like the coordinators of any voluntary association. They lead by example, by persuasion, and by rewarding the efforts of the members. Hence there is some ambiguity: the terms “Witch” or “Wiccan” can refer to a lay or an initiated or an “ordained” practitioner of the Craft, and the only way to find out which meaning is intended is to ask for clarification.
It is widely (though not universally) believed in the Craft that the three-degree system was adopted by Gardner as part of his revival or reform or founding of Wicca as a modern religion. The three degrees clearly come from Masonry, as do the term “the Craft” and many details of Gardner’s initiation rituals. All the available information indicates that only one initiation was given in pre-Gardnerian witchcraft, followed by a long, usually lifelong, process of learning. One came to be considered an “Elder” or a “Magister” or a “High Priestess” when one had learned enough.
There are some widely known guidelines for how an initiate should be trained in a coven, although they are often embellished, mutated, or simply ignored, and they largely follow the pattern of higher education in European countries. The first step these days is Dedication, roughly equivalent to matriculation, that begins the traditional “year and a day” of training in the beliefs, practices, customs, etc., of that particular coven. If successful, the candidate then receives the First-Degree Initiation at the end of that year, thus becoming an actual member of the coven, a Priest or Priestess, and in that sense a Witch; this is rather like receiving the degree of Bachelor of Arts.
This first initiation then begins a second year of training, now in the more secret or private practices of the coven. At its end, the Second-Degree Initiation is rather like receiving the degree of Master of Arts. As in the medieval universities, this degree empowers one to begin teaching, and in British practice, it is considered the full ordination.
In American practice, the second initiation begins a third year of training, in even more secret and private knowledge and practices. The secrecy is not just mummery. Many Craft Elders believe that the knowledge gained in this third year could possibly be harmful to persons who lack the training needed to use it prudently. I personally believe such caution is salutary, because I do know that there are some things (not very many, but some) known by most Third-Degree Witches that have never been and, one may hope, never will be published.
Having attained this Sublime Degree, one is now entitled to be known as a High Priest or High Priestess; it is somewhat equivalent to receiving the degree of Doctor of Philosophy. Being a very intellectual religion, the Craft often attracts candidates who already have a conventional Bachelor’s degree, and in getting through the three years of rigorous curriculum used by many covens, the candidate often learns far more than some people do in a Master of Divinity program in many mainstream seminaries. During the last few decades, more and more Third-Degree Priests and Priestesses have gone back to school to earn advanced degrees, in order to become pastors of Pagan churches, chaplains in the military, college professors, and internationally recognized scholars.
However, there is more to the Craft than just being a newly respectable religion for middle-class intellectuals. Tell me, you initiates, did you come to the Craft in order to supposedly work magic by reading a script? In order to take a politically correct attitude toward ecology and the environment? Or were you lured in by the Goddess, by the archetype of Aradia as the rebel against corruption and oppression? Or did you find the Craft because you were sick of being lied to by the established churches? If your primary allegiance is to searching out truth, as mine is, then you are a sixth type of Witch, for which there is not yet an established term.
That’s enough for today. I will expand on this concept of the Sixth Witch in days to come.
The vast majority of Pagans in America are those who call themselves Witches. But what exactly does “Witch” mean? As linguists know, the etymology of a word often has very little to do with how the word is actually used. Instead, one must consider what people might mean when they use the word.
First, many people do still use “witch” to mean “someone who worships the Devil and/or evil and who engages in gratuitous malevolence.” Present-day Witches generally feel that such a definition of “witch” results merely from Christian politics and propaganda. True, there are now “Satanic” churches, the most prominent having been Anton LeVay’s Church of Satan and the Temple of Set, and its members do call themselves “witches,” which certainly confuses outsiders. However, as J. Gordon Melton has pointed out, the members of these churches are actually atheistic, hedonistic, and egoistic in their ethics. Pagan Witches regard Satanist witches as Christian heretics and not Pagan at all. Setting all that aside, we can look at the more positive usages of the term.
First, “witch” is often used to mean “someone who practices some form of magic.” But “folk magic” is ubiquitous, and those who practice it usually consider themselves to be devout members of the faith community around them, just with a special gift. They very rarely seem to think that their magical practice constitutes a unique religion. Nevertheless, there are quite a few such “magical witches,” and they logically must be considered part of the Craft movement.
Second, “witch” is often used to mean “someone who has and uses unusual psychic talents.” It can thus be applied to Spiritualist mediums, to clairvoyant readers, to diviners, and so on. Again, such people almost always consider them to be members of the surrounding faith community, just with a special talent, and likewise do not regard that talent as constituting a different religion.
Third, “witch” is now (and only recently) used to mean “someone who honors or worships the Old Gods” of whatever pantheon, though “Pagan” is also used with this meaning. Here the self-concept is that one is pursuing a religious path different from that of the surrounding community, but such pursuit does not necessarily involve any use of magic or psychic talents.
It is only within the Pagan movement as inspired by Gardnerian Witchcraft that these three different meanings have been bundled together into the current concept of the Pagan Witch as practicing a unique and magical religion.
At first, before the rise of the festival movement in America about 1980, a fourth meaning of “Witch” was included in this bundle: “someone who has been initiated as a member of an organized group (yes, a coven) that practices Witchcraft as a Pagan religion or as an apprentice of a master teacher of witchcraft.” Once the festivals had evolved to provide people with a way to celebrate the Wheel of the Year, and once enough “how to” BOOKS had been published to give people all the information they needed to practice the Craft as a solitary or only within their own families, joining a coven was no longer the only way to follow Wicca or a more generic form of Witchcraft as a spiritual path.
There had been some solitaries even in the 1960s and 1970s, but as a result of the festivals, around 1980 the movement divided into two categories, one being a laity, who now constitute at least 90 percent of all Witches in America, the other being those who have been initiated into and practice the Craft within a coven or equivalent group. However, a First-Degree initiate of a coven is not regarded as having any special authority or expertise, given that anyone can learn from the published BOOKSabout 99 percent of what that initiate would know. Instead, there is another level of meaning.
The fifth possible meaning of “Witch” is “someone who has attained the highest level of training, ordination, and empowerment in a coven or equivalent group.” This level is generally known as the Third Degree, and those who have earned that degree collectively constitute something like an ordained clergy. Of course, this “clergy” has no way to give orders to or insist on orthodoxy or orthopraxis by the laity. Instead, the recognized leaders in the Craft and the overall Pagan movement are like the coordinators of any voluntary association. They lead by example, by persuasion, and by rewarding the efforts of the members. Hence there is some ambiguity: the terms “Witch” or “Wiccan” can refer to a lay or an initiated or an “ordained” practitioner of the Craft, and the only way to find out which meaning is intended is to ask for clarification.
It is widely (though not universally) believed in the Craft that the three-degree system was adopted by Gardner as part of his revival or reform or founding of Wicca as a modern religion. The three degrees clearly come from Masonry, as do the term “the Craft” and many details of Gardner’s initiation rituals. All the available information indicates that only one initiation was given in pre-Gardnerian witchcraft, followed by a long, usually lifelong, process of learning. One came to be considered an “Elder” or a “Magister” or a “High Priestess” when one had learned enough.
There are some widely known guidelines for how an initiate should be trained in a coven, although they are often embellished, mutated, or simply ignored, and they largely follow the pattern of higher education in European countries. The first step these days is Dedication, roughly equivalent to matriculation, that begins the traditional “year and a day” of training in the beliefs, practices, customs, etc., of that particular coven. If successful, the candidate then receives the First-Degree Initiation at the end of that year, thus becoming an actual member of the coven, a Priest or Priestess, and in that sense a Witch; this is rather like receiving the degree of Bachelor of Arts.
This first initiation then begins a second year of training, now in the more secret or private practices of the coven. At its end, the Second-Degree Initiation is rather like receiving the degree of Master of Arts. As in the medieval universities, this degree empowers one to begin teaching, and in British practice, it is considered the full ordination.
In American practice, the second initiation begins a third year of training, in even more secret and private knowledge and practices. The secrecy is not just mummery. Many Craft Elders believe that the knowledge gained in this third year could possibly be harmful to persons who lack the training needed to use it prudently. I personally believe such caution is salutary, because I do know that there are some things (not very many, but some) known by most Third-Degree Witches that have never been and, one may hope, never will be published.
Having attained this Sublime Degree, one is now entitled to be known as a High Priest or High Priestess; it is somewhat equivalent to receiving the degree of Doctor of Philosophy. Being a very intellectual religion, the Craft often attracts candidates who already have a conventional Bachelor’s degree, and in getting through the three years of rigorous curriculum used by many covens, the candidate often learns far more than some people do in a Master of Divinity program in many mainstream seminaries. During the last few decades, more and more Third-Degree Priests and Priestesses have gone back to school to earn advanced degrees, in order to become pastors of Pagan churches, chaplains in the military, college professors, and internationally recognized scholars.
However, there is more to the Craft than just being a newly respectable religion for middle-class intellectuals. Tell me, you initiates, did you come to the Craft in order to supposedly work magic by reading a script? In order to take a politically correct attitude toward ecology and the environment? Or were you lured in by the Goddess, by the archetype of Aradia as the rebel against corruption and oppression? Or did you find the Craft because you were sick of being lied to by the established churches? If your primary allegiance is to searching out truth, as mine is, then you are a sixth type of Witch, for which there is not yet an established term.
That’s enough for today. I will expand on this concept of the Sixth Witch in days to come.
0/5000
I am not silly enough to suppose that everyone, or even a majority among Witches, will agree with everything I will be saying here. However, I have been thinking about this question for quite a while, and I think that some systematic consideration of the issues involved can provide some clarity.The vast majority of Pagans in America are those who call themselves Witches. But what exactly does “Witch” mean? As linguists know, the etymology of a word often has very little to do with how the word is actually used. Instead, one must consider what people might mean when they use the word.First, many people do still use “witch” to mean “someone who worships the Devil and/or evil and who engages in gratuitous malevolence.” Present-day Witches generally feel that such a definition of “witch” results merely from Christian politics and propaganda. True, there are now “Satanic” churches, the most prominent having been Anton LeVay’s Church of Satan and the Temple of Set, and its members do call themselves “witches,” which certainly confuses outsiders. However, as J. Gordon Melton has pointed out, the members of these churches are actually atheistic, hedonistic, and egoistic in their ethics. Pagan Witches regard Satanist witches as Christian heretics and not Pagan at all. Setting all that aside, we can look at the more positive usages of the term.First, “witch” is often used to mean “someone who practices some form of magic.” But “folk magic” is ubiquitous, and those who practice it usually consider themselves to be devout members of the faith community around them, just with a special gift. They very rarely seem to think that their magical practice constitutes a unique religion. Nevertheless, there are quite a few such “magical witches,” and they logically must be considered part of the Craft movement.Second, “witch” is often used to mean “someone who has and uses unusual psychic talents.” It can thus be applied to Spiritualist mediums, to clairvoyant readers, to diviners, and so on. Again, such people almost always consider them to be members of the surrounding faith community, just with a special talent, and likewise do not regard that talent as constituting a different religion.Third, “witch” is now (and only recently) used to mean “someone who honors or worships the Old Gods” of whatever pantheon, though “Pagan” is also used with this meaning. Here the self-concept is that one is pursuing a religious path different from that of the surrounding community, but such pursuit does not necessarily involve any use of magic or psychic talents.It is only within the Pagan movement as inspired by Gardnerian Witchcraft that these three different meanings have been bundled together into the current concept of the Pagan Witch as practicing a unique and magical religion.At first, before the rise of the festival movement in America about 1980, a fourth meaning of “Witch” was included in this bundle: “someone who has been initiated as a member of an organized group (yes, a coven) that practices Witchcraft as a Pagan religion or as an apprentice of a master teacher of witchcraft.” Once the festivals had evolved to provide people with a way to celebrate the Wheel of the Year, and once enough “how to” BOOKS had been published to give people all the information they needed to practice the Craft as a solitary or only within their own families, joining a coven was no longer the only way to follow Wicca or a more generic form of Witchcraft as a spiritual path.
There had been some solitaries even in the 1960s and 1970s, but as a result of the festivals, around 1980 the movement divided into two categories, one being a laity, who now constitute at least 90 percent of all Witches in America, the other being those who have been initiated into and practice the Craft within a coven or equivalent group. However, a First-Degree initiate of a coven is not regarded as having any special authority or expertise, given that anyone can learn from the published BOOKSabout 99 percent of what that initiate would know. Instead, there is another level of meaning.
The fifth possible meaning of “Witch” is “someone who has attained the highest level of training, ordination, and empowerment in a coven or equivalent group.” This level is generally known as the Third Degree, and those who have earned that degree collectively constitute something like an ordained clergy. Of course, this “clergy” has no way to give orders to or insist on orthodoxy or orthopraxis by the laity. Instead, the recognized leaders in the Craft and the overall Pagan movement are like the coordinators of any voluntary association. They lead by example, by persuasion, and by rewarding the efforts of the members. Hence there is some ambiguity: the terms “Witch” or “Wiccan” can refer to a lay or an initiated or an “ordained” practitioner of the Craft, and the only way to find out which meaning is intended is to ask for clarification.
It is widely (though not universally) believed in the Craft that the three-degree system was adopted by Gardner as part of his revival or reform or founding of Wicca as a modern religion. The three degrees clearly come from Masonry, as do the term “the Craft” and many details of Gardner’s initiation rituals. All the available information indicates that only one initiation was given in pre-Gardnerian witchcraft, followed by a long, usually lifelong, process of learning. One came to be considered an “Elder” or a “Magister” or a “High Priestess” when one had learned enough.
There are some widely known guidelines for how an initiate should be trained in a coven, although they are often embellished, mutated, or simply ignored, and they largely follow the pattern of higher education in European countries. The first step these days is Dedication, roughly equivalent to matriculation, that begins the traditional “year and a day” of training in the beliefs, practices, customs, etc., of that particular coven. If successful, the candidate then receives the First-Degree Initiation at the end of that year, thus becoming an actual member of the coven, a Priest or Priestess, and in that sense a Witch; this is rather like receiving the degree of Bachelor of Arts.
This first initiation then begins a second year of training, now in the more secret or private practices of the coven. At its end, the Second-Degree Initiation is rather like receiving the degree of Master of Arts. As in the medieval universities, this degree empowers one to begin teaching, and in British practice, it is considered the full ordination.
In American practice, the second initiation begins a third year of training, in even more secret and private knowledge and practices. The secrecy is not just mummery. Many Craft Elders believe that the knowledge gained in this third year could possibly be harmful to persons who lack the training needed to use it prudently. I personally believe such caution is salutary, because I do know that there are some things (not very many, but some) known by most Third-Degree Witches that have never been and, one may hope, never will be published.
Having attained this Sublime Degree, one is now entitled to be known as a High Priest or High Priestess; it is somewhat equivalent to receiving the degree of Doctor of Philosophy. Being a very intellectual religion, the Craft often attracts candidates who already have a conventional Bachelor’s degree, and in getting through the three years of rigorous curriculum used by many covens, the candidate often learns far more than some people do in a Master of Divinity program in many mainstream seminaries. During the last few decades, more and more Third-Degree Priests and Priestesses have gone back to school to earn advanced degrees, in order to become pastors of Pagan churches, chaplains in the military, college professors, and internationally recognized scholars.
However, there is more to the Craft than just being a newly respectable religion for middle-class intellectuals. Tell me, you initiates, did you come to the Craft in order to supposedly work magic by reading a script? In order to take a politically correct attitude toward ecology and the environment? Or were you lured in by the Goddess, by the archetype of Aradia as the rebel against corruption and oppression? Or did you find the Craft because you were sick of being lied to by the established churches? If your primary allegiance is to searching out truth, as mine is, then you are a sixth type of Witch, for which there is not yet an established term.
That’s enough for today. I will expand on this concept of the Sixth Witch in days to come.
There had been some solitaries even in the 1960s and 1970s, but as a result of the festivals, around 1980 the movement divided into two categories, one being a laity, who now constitute at least 90 percent of all Witches in America, the other being those who have been initiated into and practice the Craft within a coven or equivalent group. However, a First-Degree initiate of a coven is not regarded as having any special authority or expertise, given that anyone can learn from the published BOOKSabout 99 percent of what that initiate would know. Instead, there is another level of meaning.
The fifth possible meaning of “Witch” is “someone who has attained the highest level of training, ordination, and empowerment in a coven or equivalent group.” This level is generally known as the Third Degree, and those who have earned that degree collectively constitute something like an ordained clergy. Of course, this “clergy” has no way to give orders to or insist on orthodoxy or orthopraxis by the laity. Instead, the recognized leaders in the Craft and the overall Pagan movement are like the coordinators of any voluntary association. They lead by example, by persuasion, and by rewarding the efforts of the members. Hence there is some ambiguity: the terms “Witch” or “Wiccan” can refer to a lay or an initiated or an “ordained” practitioner of the Craft, and the only way to find out which meaning is intended is to ask for clarification.
It is widely (though not universally) believed in the Craft that the three-degree system was adopted by Gardner as part of his revival or reform or founding of Wicca as a modern religion. The three degrees clearly come from Masonry, as do the term “the Craft” and many details of Gardner’s initiation rituals. All the available information indicates that only one initiation was given in pre-Gardnerian witchcraft, followed by a long, usually lifelong, process of learning. One came to be considered an “Elder” or a “Magister” or a “High Priestess” when one had learned enough.
There are some widely known guidelines for how an initiate should be trained in a coven, although they are often embellished, mutated, or simply ignored, and they largely follow the pattern of higher education in European countries. The first step these days is Dedication, roughly equivalent to matriculation, that begins the traditional “year and a day” of training in the beliefs, practices, customs, etc., of that particular coven. If successful, the candidate then receives the First-Degree Initiation at the end of that year, thus becoming an actual member of the coven, a Priest or Priestess, and in that sense a Witch; this is rather like receiving the degree of Bachelor of Arts.
This first initiation then begins a second year of training, now in the more secret or private practices of the coven. At its end, the Second-Degree Initiation is rather like receiving the degree of Master of Arts. As in the medieval universities, this degree empowers one to begin teaching, and in British practice, it is considered the full ordination.
In American practice, the second initiation begins a third year of training, in even more secret and private knowledge and practices. The secrecy is not just mummery. Many Craft Elders believe that the knowledge gained in this third year could possibly be harmful to persons who lack the training needed to use it prudently. I personally believe such caution is salutary, because I do know that there are some things (not very many, but some) known by most Third-Degree Witches that have never been and, one may hope, never will be published.
Having attained this Sublime Degree, one is now entitled to be known as a High Priest or High Priestess; it is somewhat equivalent to receiving the degree of Doctor of Philosophy. Being a very intellectual religion, the Craft often attracts candidates who already have a conventional Bachelor’s degree, and in getting through the three years of rigorous curriculum used by many covens, the candidate often learns far more than some people do in a Master of Divinity program in many mainstream seminaries. During the last few decades, more and more Third-Degree Priests and Priestesses have gone back to school to earn advanced degrees, in order to become pastors of Pagan churches, chaplains in the military, college professors, and internationally recognized scholars.
However, there is more to the Craft than just being a newly respectable religion for middle-class intellectuals. Tell me, you initiates, did you come to the Craft in order to supposedly work magic by reading a script? In order to take a politically correct attitude toward ecology and the environment? Or were you lured in by the Goddess, by the archetype of Aradia as the rebel against corruption and oppression? Or did you find the Craft because you were sick of being lied to by the established churches? If your primary allegiance is to searching out truth, as mine is, then you are a sixth type of Witch, for which there is not yet an established term.
That’s enough for today. I will expand on this concept of the Sixth Witch in days to come.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผมไม่โง่พอที่จะคิดว่าทุกคนหรือแม้กระทั่งส่วนใหญ่ในหมู่แม่มดจะเห็นด้วยกับทุกอย่างที่ฉันจะบอกว่าที่นี่ แต่ผมได้คิดเกี่ยวกับคำถามนี้สำหรับค่อนข้างขณะและผมคิดว่าบางส่วนของระบบการพิจารณาประเด็นที่เกี่ยวข้องสามารถให้ความชัดเจนบาง.
ส่วนใหญ่ของศาสนาในอเมริกามีผู้ที่เรียกตัวเองว่าแม่มด แต่สิ่งที่แน่นอนไม่ "แม่มด" หมายความว่าอย่างไร ในฐานะที่เป็นนักภาษาศาสตร์รู้รากศัพท์ของคำว่ามักจะมีน้อยมากที่จะทำอย่างไรกับคำที่ใช้จริง แต่หนึ่งต้องพิจารณาสิ่งที่ผู้คนอาจหมายถึงเมื่อพวกเขาใช้คำว่า.
ครั้งแรกที่หลายคนยังคงใช้ "แม่มด" หมายถึง "คนที่บูชาซาตานและ / หรือความชั่วร้ายและผู้ที่มีส่วนร่วมในความอาฆาตพยาบาทเปล่า." แม่มดปัจจุบันวันทั่วไป รู้สึกว่าเช่นคำนิยามของ "แม่มด" เพียงผลจากการเมืองที่นับถือศาสนาคริสต์และการโฆษณาชวนเชื่อ ทรูมีตอนนี้ "นรก" คริสตจักรที่โดดเด่นที่สุดได้รับคริสตจักรแอนตัน LeVay ของซาตานและวัดชุดและสมาชิกไม่เรียกตัวเองว่า "แม่มด" ซึ่งแน่นอนสับสนบุคคลภายนอก อย่างไรก็ตามในขณะที่กอร์ดอนเจแจ๊กเก็ตได้ชี้ให้เห็นสมาชิกของคริสตจักรเหล่านี้เป็นจริงตำราประสมและเห็นแก่ตัวในจริยธรรมของพวกเขา อิสลามถือว่าแม่มดแม่มดนับถือเป็นคนนอกศาสนาคริสต์และอิสลามไม่ได้เลย การตั้งค่าทั้งหมดที่กันเราสามารถมองไปที่การใช้งานที่ดีขึ้นของคำว่า.
แรก "แม่มด" มักจะใช้เพื่อหมายถึง "คนที่ปฏิบัติรูปแบบของความมหัศจรรย์บางอย่าง." แต่ "วิเศษพื้นบ้าน" เป็นที่แพร่หลายและผู้ที่ปฏิบัติมัน มักจะคิดว่าตัวเองเป็นสมาชิกศรัทธาความเชื่อของชุมชนรอบ ๆ พวกเขาเพียงกับของขวัญพิเศษ พวกเขาแทบไม่เคยดูเหมือนจะคิดว่าการปฏิบัติที่มีมนต์ขลังของพวกเขาถือว่าเป็นศาสนาที่ไม่ซ้ำกัน แต่มีค่อนข้างน้อยเช่น "แม่มดขลัง" และพวกเขามีเหตุผลที่จะต้องถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวหัตถกรรม.
ประการที่สอง "แม่มด" มักจะใช้เพื่อหมายถึง "คนที่มีความสามารถและใช้จิตที่ผิดปกติ." มันจึงสามารถ นำไปใช้กับสื่อร่างทรงเพื่อให้ผู้อ่านหมอดูเพื่อโหรและอื่น ๆ อีกครั้งที่คนดังกล่าวมักจะพิจารณาให้เป็นสมาชิกของชุมชนมีความเชื่อโดยรอบเพียงกับความสามารถพิเศษและเช่นเดียวกันไม่เกี่ยวกับความสามารถที่ว่าเป็นการศาสนาที่แตกต่างกัน.
ประการที่สาม "แม่มด" คือตอนนี้ (และเมื่อเร็ว ๆ นี้) ที่ใช้ในการ หมายถึง "คนที่ได้รับเกียรตินิยมหรือบูชาเทพเจ้าเก่า" ของสิ่งที่แพนธีออน แต่ "อิสลาม" ถูกนำมาใช้ยังมีความหมายนี้ นี่คือแนวความคิดตัวเองเป็นที่หนึ่งคือการใฝ่หาเส้นทางทางศาสนาที่แตกต่างจากชุมชนโดยรอบ แต่การแสวงหาดังกล่าวไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการใช้งานใด ๆ ของมายากลหรือความสามารถกายสิทธิ์.
มันเป็นเพียงในการเคลื่อนไหวอิสลามเป็นแรงบันดาลใจจาก Gardnerian คาถาว่าสิ่งเหล่านี้ สามความหมายที่แตกต่างกันได้รับการรวมเข้าด้วยกันเป็นแนวคิดปัจจุบันของแม่มดอิสลามเป็นศาสนาของการฝึกที่ไม่ซ้ำกันและมีมนต์ขลัง.
ในตอนแรกก่อนที่จะเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวของเทศกาลในอเมริกาปี 1980, ความหมายที่สี่ของ "แม่มด" ถูกรวมอยู่ในกำนี้ "คนที่ได้รับการริเริ่มในฐานะสมาชิกของกลุ่มจัด (ใช่แม่มด) ที่ปฏิบัติคาถาเป็นศาสนาอิสลามหรือเป็นเด็กฝึกงานของครูต้นแบบของคาถา." เมื่อเทศกาลได้พัฒนาขึ้นเพื่อให้ผู้ที่มีวิธี เพื่อเฉลิมฉลองล้อแห่งปีและเมื่อพอ "วิธีการ" หนังสือได้รับการเผยแพร่เพื่อให้คนข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขาต้องการที่จะฝึกฝีมือเป็นเดี่ยวหรือเฉพาะภายในครอบครัวของตัวเองร่วมแม่มดก็ไม่ได้เป็นวิธีเดียวที่ ที่จะปฏิบัติตามนิกายหรือรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของคาถาเป็นเส้นทางจิตวิญญาณ.
ได้มีการ solitaries บางคนในปี 1960 และ 1970 แต่เป็นผลมาจากเทศกาลประมาณ 1,980 เคลื่อนไหวแบ่งออกเป็นสองประเภทหนึ่งเป็นฆราวาสที่ ในขณะนี้เป็นอย่างน้อยร้อยละ 90 ของแม่มดทั้งหมดในอเมริกาอื่น ๆ ถูกผู้ที่ได้รับการริเริ่มและการปฏิบัติเป็นหัตถกรรมภายในแม่มดหรือกลุ่มเทียบเท่า แต่แรกเริ่มต้นการศึกษาปริญญาตรีของแม่มดไม่ได้รับการยกย่องว่ามีอำนาจพิเศษใด ๆ หรือความเชี่ยวชาญที่ได้รับที่ทุกคนสามารถเรียนรู้จากการตีพิมพ์ร้อยละ 99 BOOKSabout ของสิ่งที่เริ่มต้นจะได้รู้ว่า แต่มีระดับของความหมายอื่น.
ความหมายที่เป็นไปได้ในห้าของ "แม่มด" คือ "คนที่ได้บรรลุระดับสูงสุดของการฝึกอบรมการอุปสมบทและเพิ่มขีดความสามารถในแม่มดหรือกลุ่มเทียบเท่า." ระดับนี้จะเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่าเป็นสามระดับปริญญาตรี และผู้ที่ได้รับปริญญาที่เรียกเป็นบางอย่างเช่นพระสงฆ์บวช ของหลักสูตรนี้ "พระสงฆ์" มีวิธีการที่จะให้คำสั่งซื้อหรือยืนยันในความเชื่อดั้งเดิมหรือ orthopraxis โดยฆราวาสไม่มี แต่ผู้นำที่ได้รับการยอมรับในฝีมือและการเคลื่อนไหวอิสลามโดยรวมเป็นเหมือนผู้ประสานงานของสมาคมสมัครใจใด ๆ พวกเขานำโดยตัวอย่างเช่นโดยการชักชวนและให้รางวัลความพยายามของสมาชิก ดังนั้นมีบางความกำกวม: คำว่า "แม่มด" หรือ "Wiccan" สามารถนำไปใช้วางหรือริเริ่มหรือ "บวช" ผู้ประกอบการหัตถกรรมและวิธีเดียวที่จะหาที่หมายถึงมีจุดมุ่งหมายคือการขอให้ชี้แจง
มันเป็นกันอย่างแพร่หลาย (แม้ว่าจะไม่ครอบคลุม) เชื่อมั่นในฝีมือว่าระบบสามองศาเป็นลูกบุญธรรมของการ์ดเนอร์เป็นส่วนหนึ่งของการฟื้นฟูของเขาหรือการปฏิรูปหรือการก่อตั้งนิกายเป็นศาสนาที่ทันสมัย สามองศาอย่างชัดเจนมาจากการก่ออิฐเช่นเดียวกับคำว่า "ฝีมือ" และรายละเอียดมากของการ์ดเนอร์พิธีกรรมเริ่มต้น ข้อมูลจำเพาะและข้อมูลแสดงให้เห็นว่าเพียงคนเดียวที่ได้รับการเริ่มต้นในคาถาก่อน Gardnerian ตามยาวตลอดชีวิตโดยปกติกระบวนการของการเรียนรู้ คนหนึ่งมาได้รับการพิจารณา "ผู้สูงอายุ" หรือ "จิสเตอร์" หรือ "พระสูง" เมื่อหนึ่งได้เรียนรู้พอ.
มีบางแนวทางที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางสำหรับวิธีการเริ่มต้นควรจะได้รับการฝึกฝนในแม่มดเป็นแม้ว่าพวกเขาจะมากเกินไปมักจะกลายพันธุ์ หรือไม่สนใจเพียงและพวกเขาส่วนใหญ่ทำตามรูปแบบของการศึกษาที่สูงขึ้นในประเทศยุโรป ขั้นตอนแรกวันนี้คือการอุทิศซึ่งใกล้เคียงกับการบวชที่เริ่มต้นดั้งเดิม "ปีและวัน" ของการฝึกอบรมในความเชื่อที่ปฏิบัติศุลกากร ฯลฯ ของแม่มดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ หากประสบความสำเร็จผู้สมัครแล้วจะได้รับวุฒิการศึกษาแรกเริ่มต้นในตอนท้ายของปีนั้นจึงกลายเป็นสมาชิกที่แท้จริงของแม่มด, พระสงฆ์หรือนักบวชและในแง่ที่ว่าแม่มด; นี้จะค่อนข้างเหมือนได้รับปริญญาจากศิลปศาสตรบัณฑิต.
นี้เริ่มต้นครั้งแรกจากนั้นก็เริ่มปีที่สองของการฝึกอบรมขณะนี้อยู่ในการปฏิบัติมากขึ้นหรือความลับส่วนตัวของแม่มด ในตอนท้ายของการเริ่มต้นที่สององศาค่อนข้างเหมือนได้รับปริญญาจากศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ในขณะที่มหาวิทยาลัยในยุคกลางระดับนี้จะช่วยให้หนึ่งที่จะเริ่มต้นการเรียนการสอนและในทางปฏิบัติของอังกฤษก็ถือว่าบวชเต็ม.
ในทางปฏิบัติชาวอเมริกันเริ่มต้นที่สองเริ่มต้นปีที่สามของการฝึกอบรมความรู้แม้กระทั่งความลับมากขึ้นและภาคเอกชนและการปฏิบัติ ความลับไม่ได้เป็นเพียงการเล่นตลก ผู้สูงอายุหัตถกรรมหลายคนเชื่อว่าความรู้ที่ได้รับในปีที่สามนี้อาจจะเป็นอันตรายต่อผู้ที่ขาดการฝึกอบรมที่จำเป็นในการใช้งานได้อย่างรอบคอบ ผมเองเชื่อความระมัดระวังดังกล่าวเป็นประโยชน์เพราะฉันรู้ว่ามีบางสิ่งบางอย่าง (ไม่มาก แต่บางคน) ที่รู้จักกันโดยส่วนใหญ่แม่มดสามปริญญาที่ไม่เคยได้รับและหนึ่งอาจหวังว่าจะไม่ถูกเผยแพร่.
ต้องบรรลุนี้ ประเสริฐปริญญาหนึ่งมีสิทธิที่ตอนนี้เป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นนักบวชชั้นสูงหรือพระสูง; มันจะค่อนข้างเทียบเท่ากับการได้รับปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต เป็นศาสนาทางปัญญามากหัตถกรรมมักจะดึงดูดผู้สมัครที่มีการศึกษาระดับปริญญาตรีการชุมนุมและในการผ่านสามปีของหลักสูตรอย่างเข้มงวดใช้โดย Covens หลายผู้สมัครมักจะเรียนรู้มากเกินกว่าที่บางคนทำในระดับปริญญาโทของโปรแกรมเทพ ใน seminaries กระแสหลักจำนวนมาก ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมามากขึ้นพระสงฆ์ที่สามการศึกษาปริญญาตรีและ Priestesses ได้ไปกลับไปที่โรงเรียนที่จะได้รับระดับสูงเพื่อที่จะกลายเป็นพระในโบสถ์อิสลามภาคทัณฑ์ทหารอาจารย์วิทยาลัยและนักวิชาการยอมรับในระดับสากล.
แต่มี มากขึ้นในการ Craft กว่าเพียงแค่การเป็นศาสนาที่นับถือใหม่สำหรับปัญญาชนชนชั้นกลาง บอกฉันคุณเริ่มต้นคุณก็มาหัตถกรรมเพื่อคาดคะเนทำงานมายากลโดยการอ่านสคริปต์? เพื่อที่จะใช้ทัศนคติที่ถูกต้องทางการเมืองที่มีต่อระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม? หรือถูกคุณล่อโดยเทพธิดาโดยแม่แบบของ Aradia เป็นกบฏต่อต้านการทุจริตและการกดขี่? หรือคุณไม่พบหัตถกรรมเพราะคุณป่วยจากการถูกโกหกโดยคริสตจักรที่จัดตั้งขึ้น? ถ้าจงรักภักดีหลักของคุณคือการค้นหาความจริงตามที่ฉันเป็นแล้วคุณเป็นประเภทที่หกของแม่มดที่ยังไม่มีคำจัดตั้งขึ้น.
นั่นเพียงพอสำหรับวันนี้ ฉันจะขยายแนวคิดของแม่มดที่หกในวันที่จะมา
ส่วนใหญ่ของศาสนาในอเมริกามีผู้ที่เรียกตัวเองว่าแม่มด แต่สิ่งที่แน่นอนไม่ "แม่มด" หมายความว่าอย่างไร ในฐานะที่เป็นนักภาษาศาสตร์รู้รากศัพท์ของคำว่ามักจะมีน้อยมากที่จะทำอย่างไรกับคำที่ใช้จริง แต่หนึ่งต้องพิจารณาสิ่งที่ผู้คนอาจหมายถึงเมื่อพวกเขาใช้คำว่า.
ครั้งแรกที่หลายคนยังคงใช้ "แม่มด" หมายถึง "คนที่บูชาซาตานและ / หรือความชั่วร้ายและผู้ที่มีส่วนร่วมในความอาฆาตพยาบาทเปล่า." แม่มดปัจจุบันวันทั่วไป รู้สึกว่าเช่นคำนิยามของ "แม่มด" เพียงผลจากการเมืองที่นับถือศาสนาคริสต์และการโฆษณาชวนเชื่อ ทรูมีตอนนี้ "นรก" คริสตจักรที่โดดเด่นที่สุดได้รับคริสตจักรแอนตัน LeVay ของซาตานและวัดชุดและสมาชิกไม่เรียกตัวเองว่า "แม่มด" ซึ่งแน่นอนสับสนบุคคลภายนอก อย่างไรก็ตามในขณะที่กอร์ดอนเจแจ๊กเก็ตได้ชี้ให้เห็นสมาชิกของคริสตจักรเหล่านี้เป็นจริงตำราประสมและเห็นแก่ตัวในจริยธรรมของพวกเขา อิสลามถือว่าแม่มดแม่มดนับถือเป็นคนนอกศาสนาคริสต์และอิสลามไม่ได้เลย การตั้งค่าทั้งหมดที่กันเราสามารถมองไปที่การใช้งานที่ดีขึ้นของคำว่า.
แรก "แม่มด" มักจะใช้เพื่อหมายถึง "คนที่ปฏิบัติรูปแบบของความมหัศจรรย์บางอย่าง." แต่ "วิเศษพื้นบ้าน" เป็นที่แพร่หลายและผู้ที่ปฏิบัติมัน มักจะคิดว่าตัวเองเป็นสมาชิกศรัทธาความเชื่อของชุมชนรอบ ๆ พวกเขาเพียงกับของขวัญพิเศษ พวกเขาแทบไม่เคยดูเหมือนจะคิดว่าการปฏิบัติที่มีมนต์ขลังของพวกเขาถือว่าเป็นศาสนาที่ไม่ซ้ำกัน แต่มีค่อนข้างน้อยเช่น "แม่มดขลัง" และพวกเขามีเหตุผลที่จะต้องถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวหัตถกรรม.
ประการที่สอง "แม่มด" มักจะใช้เพื่อหมายถึง "คนที่มีความสามารถและใช้จิตที่ผิดปกติ." มันจึงสามารถ นำไปใช้กับสื่อร่างทรงเพื่อให้ผู้อ่านหมอดูเพื่อโหรและอื่น ๆ อีกครั้งที่คนดังกล่าวมักจะพิจารณาให้เป็นสมาชิกของชุมชนมีความเชื่อโดยรอบเพียงกับความสามารถพิเศษและเช่นเดียวกันไม่เกี่ยวกับความสามารถที่ว่าเป็นการศาสนาที่แตกต่างกัน.
ประการที่สาม "แม่มด" คือตอนนี้ (และเมื่อเร็ว ๆ นี้) ที่ใช้ในการ หมายถึง "คนที่ได้รับเกียรตินิยมหรือบูชาเทพเจ้าเก่า" ของสิ่งที่แพนธีออน แต่ "อิสลาม" ถูกนำมาใช้ยังมีความหมายนี้ นี่คือแนวความคิดตัวเองเป็นที่หนึ่งคือการใฝ่หาเส้นทางทางศาสนาที่แตกต่างจากชุมชนโดยรอบ แต่การแสวงหาดังกล่าวไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการใช้งานใด ๆ ของมายากลหรือความสามารถกายสิทธิ์.
มันเป็นเพียงในการเคลื่อนไหวอิสลามเป็นแรงบันดาลใจจาก Gardnerian คาถาว่าสิ่งเหล่านี้ สามความหมายที่แตกต่างกันได้รับการรวมเข้าด้วยกันเป็นแนวคิดปัจจุบันของแม่มดอิสลามเป็นศาสนาของการฝึกที่ไม่ซ้ำกันและมีมนต์ขลัง.
ในตอนแรกก่อนที่จะเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวของเทศกาลในอเมริกาปี 1980, ความหมายที่สี่ของ "แม่มด" ถูกรวมอยู่ในกำนี้ "คนที่ได้รับการริเริ่มในฐานะสมาชิกของกลุ่มจัด (ใช่แม่มด) ที่ปฏิบัติคาถาเป็นศาสนาอิสลามหรือเป็นเด็กฝึกงานของครูต้นแบบของคาถา." เมื่อเทศกาลได้พัฒนาขึ้นเพื่อให้ผู้ที่มีวิธี เพื่อเฉลิมฉลองล้อแห่งปีและเมื่อพอ "วิธีการ" หนังสือได้รับการเผยแพร่เพื่อให้คนข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขาต้องการที่จะฝึกฝีมือเป็นเดี่ยวหรือเฉพาะภายในครอบครัวของตัวเองร่วมแม่มดก็ไม่ได้เป็นวิธีเดียวที่ ที่จะปฏิบัติตามนิกายหรือรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของคาถาเป็นเส้นทางจิตวิญญาณ.
ได้มีการ solitaries บางคนในปี 1960 และ 1970 แต่เป็นผลมาจากเทศกาลประมาณ 1,980 เคลื่อนไหวแบ่งออกเป็นสองประเภทหนึ่งเป็นฆราวาสที่ ในขณะนี้เป็นอย่างน้อยร้อยละ 90 ของแม่มดทั้งหมดในอเมริกาอื่น ๆ ถูกผู้ที่ได้รับการริเริ่มและการปฏิบัติเป็นหัตถกรรมภายในแม่มดหรือกลุ่มเทียบเท่า แต่แรกเริ่มต้นการศึกษาปริญญาตรีของแม่มดไม่ได้รับการยกย่องว่ามีอำนาจพิเศษใด ๆ หรือความเชี่ยวชาญที่ได้รับที่ทุกคนสามารถเรียนรู้จากการตีพิมพ์ร้อยละ 99 BOOKSabout ของสิ่งที่เริ่มต้นจะได้รู้ว่า แต่มีระดับของความหมายอื่น.
ความหมายที่เป็นไปได้ในห้าของ "แม่มด" คือ "คนที่ได้บรรลุระดับสูงสุดของการฝึกอบรมการอุปสมบทและเพิ่มขีดความสามารถในแม่มดหรือกลุ่มเทียบเท่า." ระดับนี้จะเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่าเป็นสามระดับปริญญาตรี และผู้ที่ได้รับปริญญาที่เรียกเป็นบางอย่างเช่นพระสงฆ์บวช ของหลักสูตรนี้ "พระสงฆ์" มีวิธีการที่จะให้คำสั่งซื้อหรือยืนยันในความเชื่อดั้งเดิมหรือ orthopraxis โดยฆราวาสไม่มี แต่ผู้นำที่ได้รับการยอมรับในฝีมือและการเคลื่อนไหวอิสลามโดยรวมเป็นเหมือนผู้ประสานงานของสมาคมสมัครใจใด ๆ พวกเขานำโดยตัวอย่างเช่นโดยการชักชวนและให้รางวัลความพยายามของสมาชิก ดังนั้นมีบางความกำกวม: คำว่า "แม่มด" หรือ "Wiccan" สามารถนำไปใช้วางหรือริเริ่มหรือ "บวช" ผู้ประกอบการหัตถกรรมและวิธีเดียวที่จะหาที่หมายถึงมีจุดมุ่งหมายคือการขอให้ชี้แจง
มันเป็นกันอย่างแพร่หลาย (แม้ว่าจะไม่ครอบคลุม) เชื่อมั่นในฝีมือว่าระบบสามองศาเป็นลูกบุญธรรมของการ์ดเนอร์เป็นส่วนหนึ่งของการฟื้นฟูของเขาหรือการปฏิรูปหรือการก่อตั้งนิกายเป็นศาสนาที่ทันสมัย สามองศาอย่างชัดเจนมาจากการก่ออิฐเช่นเดียวกับคำว่า "ฝีมือ" และรายละเอียดมากของการ์ดเนอร์พิธีกรรมเริ่มต้น ข้อมูลจำเพาะและข้อมูลแสดงให้เห็นว่าเพียงคนเดียวที่ได้รับการเริ่มต้นในคาถาก่อน Gardnerian ตามยาวตลอดชีวิตโดยปกติกระบวนการของการเรียนรู้ คนหนึ่งมาได้รับการพิจารณา "ผู้สูงอายุ" หรือ "จิสเตอร์" หรือ "พระสูง" เมื่อหนึ่งได้เรียนรู้พอ.
มีบางแนวทางที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางสำหรับวิธีการเริ่มต้นควรจะได้รับการฝึกฝนในแม่มดเป็นแม้ว่าพวกเขาจะมากเกินไปมักจะกลายพันธุ์ หรือไม่สนใจเพียงและพวกเขาส่วนใหญ่ทำตามรูปแบบของการศึกษาที่สูงขึ้นในประเทศยุโรป ขั้นตอนแรกวันนี้คือการอุทิศซึ่งใกล้เคียงกับการบวชที่เริ่มต้นดั้งเดิม "ปีและวัน" ของการฝึกอบรมในความเชื่อที่ปฏิบัติศุลกากร ฯลฯ ของแม่มดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ หากประสบความสำเร็จผู้สมัครแล้วจะได้รับวุฒิการศึกษาแรกเริ่มต้นในตอนท้ายของปีนั้นจึงกลายเป็นสมาชิกที่แท้จริงของแม่มด, พระสงฆ์หรือนักบวชและในแง่ที่ว่าแม่มด; นี้จะค่อนข้างเหมือนได้รับปริญญาจากศิลปศาสตรบัณฑิต.
นี้เริ่มต้นครั้งแรกจากนั้นก็เริ่มปีที่สองของการฝึกอบรมขณะนี้อยู่ในการปฏิบัติมากขึ้นหรือความลับส่วนตัวของแม่มด ในตอนท้ายของการเริ่มต้นที่สององศาค่อนข้างเหมือนได้รับปริญญาจากศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ในขณะที่มหาวิทยาลัยในยุคกลางระดับนี้จะช่วยให้หนึ่งที่จะเริ่มต้นการเรียนการสอนและในทางปฏิบัติของอังกฤษก็ถือว่าบวชเต็ม.
ในทางปฏิบัติชาวอเมริกันเริ่มต้นที่สองเริ่มต้นปีที่สามของการฝึกอบรมความรู้แม้กระทั่งความลับมากขึ้นและภาคเอกชนและการปฏิบัติ ความลับไม่ได้เป็นเพียงการเล่นตลก ผู้สูงอายุหัตถกรรมหลายคนเชื่อว่าความรู้ที่ได้รับในปีที่สามนี้อาจจะเป็นอันตรายต่อผู้ที่ขาดการฝึกอบรมที่จำเป็นในการใช้งานได้อย่างรอบคอบ ผมเองเชื่อความระมัดระวังดังกล่าวเป็นประโยชน์เพราะฉันรู้ว่ามีบางสิ่งบางอย่าง (ไม่มาก แต่บางคน) ที่รู้จักกันโดยส่วนใหญ่แม่มดสามปริญญาที่ไม่เคยได้รับและหนึ่งอาจหวังว่าจะไม่ถูกเผยแพร่.
ต้องบรรลุนี้ ประเสริฐปริญญาหนึ่งมีสิทธิที่ตอนนี้เป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นนักบวชชั้นสูงหรือพระสูง; มันจะค่อนข้างเทียบเท่ากับการได้รับปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต เป็นศาสนาทางปัญญามากหัตถกรรมมักจะดึงดูดผู้สมัครที่มีการศึกษาระดับปริญญาตรีการชุมนุมและในการผ่านสามปีของหลักสูตรอย่างเข้มงวดใช้โดย Covens หลายผู้สมัครมักจะเรียนรู้มากเกินกว่าที่บางคนทำในระดับปริญญาโทของโปรแกรมเทพ ใน seminaries กระแสหลักจำนวนมาก ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมามากขึ้นพระสงฆ์ที่สามการศึกษาปริญญาตรีและ Priestesses ได้ไปกลับไปที่โรงเรียนที่จะได้รับระดับสูงเพื่อที่จะกลายเป็นพระในโบสถ์อิสลามภาคทัณฑ์ทหารอาจารย์วิทยาลัยและนักวิชาการยอมรับในระดับสากล.
แต่มี มากขึ้นในการ Craft กว่าเพียงแค่การเป็นศาสนาที่นับถือใหม่สำหรับปัญญาชนชนชั้นกลาง บอกฉันคุณเริ่มต้นคุณก็มาหัตถกรรมเพื่อคาดคะเนทำงานมายากลโดยการอ่านสคริปต์? เพื่อที่จะใช้ทัศนคติที่ถูกต้องทางการเมืองที่มีต่อระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม? หรือถูกคุณล่อโดยเทพธิดาโดยแม่แบบของ Aradia เป็นกบฏต่อต้านการทุจริตและการกดขี่? หรือคุณไม่พบหัตถกรรมเพราะคุณป่วยจากการถูกโกหกโดยคริสตจักรที่จัดตั้งขึ้น? ถ้าจงรักภักดีหลักของคุณคือการค้นหาความจริงตามที่ฉันเป็นแล้วคุณเป็นประเภทที่หกของแม่มดที่ยังไม่มีคำจัดตั้งขึ้น.
นั่นเพียงพอสำหรับวันนี้ ฉันจะขยายแนวคิดของแม่มดที่หกในวันที่จะมา
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผมไม่โง่พอที่จะคิดว่า ทุกคน หรือแม้แต่ส่วนใหญ่ของแม่มด จะเห็นด้วยกับทุกอย่างที่ผมจะพูดที่นี่ อย่างไรก็ตาม ฉันได้รับการคิดเกี่ยวกับคำถามนี้มานานแล้ว และฉันคิดว่าบางส่วนของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาให้มีความชัดเจน
ส่วนใหญ่ของศาสนาในอเมริกาผู้ที่เรียกตัวเองว่าแม่มดแต่อย่างไร " แม่มด " หมายถึงอะไร เป็นนักภาษาศาสตร์รู้รากศัพท์ของคำมักจะมีน้อยมากจะทำอย่างไรกับคำที่ใช้จริง แต่หนึ่งต้องพิจารณาว่าคนอาจจะหมายถึงเมื่อพวกเขาใช้คำว่า .
ครั้งแรก หลายคนยังใช้ " แม่มด " หมายถึง " คนที่บูชาปีศาจและ / หรือความชั่วร้ายและผู้เกี่ยวในฟรีเมลโวแลนซ์" ปัจจุบันแม่มดโดยทั่วไปรู้สึกว่า เช่นความหมายของผลลัพธ์ที่ " แม่มด " เพียงจากการเมืองคริสเตียนและการโฆษณาชวนเชื่อ จริง ขณะนี้มี " คริสตจักรของซาตาน " ที่โดดเด่นที่สุดของแอนทอนในทันทีมีโบสถ์ของซาตานและวัดตั้งอยู่ และสมาชิกจะเรียกตัวเองว่า " แม่มด " ซึ่งทำให้สับสนนะครับ อย่างไรก็ตาม ขณะที่เจ. กอร์ดอน เมลตัน ได้ชี้ให้เห็นว่าสมาชิกของคริสตจักรเหล่านี้เป็นจริงตำราเจ้าสำราญ , และเห็นแก่ตัวในจริยธรรมของพวกเขา เรื่องแม่มดเป็นพวกบูชาซาตานแม่มดนอกรีตนอกรีต คริสเตียน และ ไม่ปะกันเลย การตั้งค่าทั้งหมดไว้ เราสามารถมองไปที่การใช้ในเชิงบวกของระยะ
แรก " แม่มด " มักใช้เพื่อหมายถึง " คนที่ปฏิบัติบางรูปแบบของเวทมนตร์ " แต่ " ชาวเวทย์มนต์ " ที่แพร่หลายและบรรดาผู้ที่ปฏิบัติก็มักจะพิจารณาตัวเองเป็นผู้ศรัทธา สมาชิกของชุมชนศรัทธารอบ ๆพวกเขา แค่ กับของขวัญพิเศษ พวกเขามากไม่ค่อยดูเหมือนจะคิดว่า การปฏิบัติที่มีมนต์ขลังของพวกเขาถือว่าเป็นศาสนาที่ไม่ซ้ำกัน อย่างไรก็ตาม มีค่อนข้างไม่กี่เช่นวิเศษ " แม่มด " และพวกเขาจะต้องมีเหตุผลถือเป็นส่วนหนึ่งของงานฝีมือการเคลื่อนไหว .
2" แม่มด " มักใช้เพื่อหมายถึง " ใครได้ และใช้ความสามารถในพลังจิตผิดปกติ มันจึงสามารถใช้สื่อ สื่อ ให้ผู้อ่าน ให้โหรตาทิพย์ และอื่น ๆ อีก คนพวกนี้มักจะพิจารณาให้เป็นสมาชิกของรอบชุมชนศรัทธา เพียงแค่ มีความสามารถพิเศษ และเช่นเดียวกัน ไม่ถือว่าเป็นความสามารถพิเศษประกอบเป็นศาสนาที่แตกต่างกัน .
ที่สาม" แม่มด " คือตอนนี้ ( เพิ่ง ) ใช้หมายถึง " คนที่ได้รับเกียรตินิยม หรือบูชาเทพเจ้าเก่า " ที่ซึ่ง แม้ว่า " นอกรีต " ยังใช้ในความหมายนี้ มาอัตมโนทัศน์ว่าใฝ่ศาสนา เส้นทางที่แตกต่างจากของรอบๆ ชุมชน แต่แสวงหาดังกล่าว ไม่จําเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการใช้ใด ๆของเวทมนตร์หรือพลังจิต
พรสวรรค์มันเป็นเพียงในการเคลื่อนไหวพุกามเป็นแรงบันดาลใจ gardnerian เวทมนต์ทั้งสามที่แตกต่างกันความหมายได้รับการรวมกันเป็นแนวคิดปัจจุบันของแม่มดนอกรีตตามที่ซ้อมกัน และศาสนาขลัง
ตอนแรกก่อนที่จะเพิ่มขึ้นของเทศกาลเคลื่อนไหวในอเมริกาประมาณ 1980 ความหมายที่สี่ของ " แม่มด " ถูกรวมอยู่ในห่อ นี้ :" ใครที่ได้เริ่มขึ้นในฐานะสมาชิกของกลุ่ม ( ใช่ , แม่มด ) การปฏิบัติการเป็นศาสนานอกรีต หรือ เป็นศิษย์ของครูต้นแบบของเวทมนตร์ เมื่อเทศกาลที่พัฒนาขึ้นเพื่อให้ผู้ที่มีวิธีที่จะเฉลิมฉลองล้อแห่งปีและเมื่อพอ " วิธีการ " หนังสือได้รับการตีพิมพ์ให้ข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขาต้องการเพื่อฝึกฝีมืออย่างโดดเดี่ยว หรือเฉพาะภายในครอบครัวของพวกเขาเอง เข้าเว่นไม่ใช่วิธีเดียวที่จะปฏิบัติตามนิกายหรือรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของการเป็นเส้นทางมโนมัย .
มีโดดเดี่ยวแม้ ในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 แต่เป็นผลของเทศกาลประมาณปี 1980 ขบวนการแบ่งออกเป็นสองประเภทหนึ่งเป็นฆราวาส ที่ตอนนี้เป็นอย่างน้อยร้อยละ 90 ของแม่มดทั้งหมดในอเมริกา เป็นผู้ที่ได้รับการริเริ่มใน และฝึกฝีมือในแม่มด หรือเทียบเท่า ) อย่างไรก็ตาม การเริ่มต้นสาขาแรกของแม่มด จะไม่ถือว่ามีอำนาจพิเศษใด ๆหรือความเชี่ยวชาญระบุว่าทุกคนสามารถเรียนรู้จากการตีพิมพ์ booksabout 99 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งที่เริ่มจะรู้ แต่จะมีระดับของความหมายอื่น ความหมาย
5 เป็นไปได้ของ " แม่มด " คือ " คนที่บรรลุระดับสูงสุดของการฝึกอบรมและการเสริมสร้างพลังอำนาจในงานบวช , แม่มดหรือเทียบเท่า กลุ่ม " ระดับนี้เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปเป็นระดับสามและผู้ที่ได้รับปริญญาที่เรียกเป็นสิ่งที่ต้องการบวชพระสงฆ์ ของหลักสูตรนี้ " พระสงฆ์ " ก็ไม่สั่ง หรือ ยืนยันทำตามความเชื่อ หรือ orthopraxis โดยฆราวาส . แทน , การยอมรับผู้นำในงานฝีมือและขบวนการนอกรีตโดยรวมเป็นผู้ประสานงานของอาสาสมัครสมาคม พวกเขานำ เป็นตัวอย่าง โดยการชักจูงและคุ้มค่าความพยายามของสมาชิก จึงมีบางข้อความ : เงื่อนไข " แม่มด " หรือ " ร่างทรง " สามารถอ้างถึงวางหรือการริเริ่มหรือ " บวช " practitioner ( แพทย์ ) ของยาน และวิธีเดียวที่จะพบซึ่งความหมายมีไว้เพื่อขอชี้แจง
มันเป็นกันอย่างแพร่หลาย ( แต่ไม่ทุกคน ) เชื่อในฝีมือ 3 ระดับระบบได้รับการอุปการะโดยการ์ดเนอร์เป็นส่วนหนึ่งของการฟื้นฟูหรือปฏิรูปหรือผู้ก่อตั้งนิกายเป็นศาสนาที่ทันสมัย สามองศาชัดเจนมาจากวัสดุก่อสร้าง เช่น คำว่า " ฝีมือ " และหลายรายละเอียดของ Gardner ริเริ่มพิธีกรรม
ส่วนใหญ่ของศาสนาในอเมริกาผู้ที่เรียกตัวเองว่าแม่มดแต่อย่างไร " แม่มด " หมายถึงอะไร เป็นนักภาษาศาสตร์รู้รากศัพท์ของคำมักจะมีน้อยมากจะทำอย่างไรกับคำที่ใช้จริง แต่หนึ่งต้องพิจารณาว่าคนอาจจะหมายถึงเมื่อพวกเขาใช้คำว่า .
ครั้งแรก หลายคนยังใช้ " แม่มด " หมายถึง " คนที่บูชาปีศาจและ / หรือความชั่วร้ายและผู้เกี่ยวในฟรีเมลโวแลนซ์" ปัจจุบันแม่มดโดยทั่วไปรู้สึกว่า เช่นความหมายของผลลัพธ์ที่ " แม่มด " เพียงจากการเมืองคริสเตียนและการโฆษณาชวนเชื่อ จริง ขณะนี้มี " คริสตจักรของซาตาน " ที่โดดเด่นที่สุดของแอนทอนในทันทีมีโบสถ์ของซาตานและวัดตั้งอยู่ และสมาชิกจะเรียกตัวเองว่า " แม่มด " ซึ่งทำให้สับสนนะครับ อย่างไรก็ตาม ขณะที่เจ. กอร์ดอน เมลตัน ได้ชี้ให้เห็นว่าสมาชิกของคริสตจักรเหล่านี้เป็นจริงตำราเจ้าสำราญ , และเห็นแก่ตัวในจริยธรรมของพวกเขา เรื่องแม่มดเป็นพวกบูชาซาตานแม่มดนอกรีตนอกรีต คริสเตียน และ ไม่ปะกันเลย การตั้งค่าทั้งหมดไว้ เราสามารถมองไปที่การใช้ในเชิงบวกของระยะ
แรก " แม่มด " มักใช้เพื่อหมายถึง " คนที่ปฏิบัติบางรูปแบบของเวทมนตร์ " แต่ " ชาวเวทย์มนต์ " ที่แพร่หลายและบรรดาผู้ที่ปฏิบัติก็มักจะพิจารณาตัวเองเป็นผู้ศรัทธา สมาชิกของชุมชนศรัทธารอบ ๆพวกเขา แค่ กับของขวัญพิเศษ พวกเขามากไม่ค่อยดูเหมือนจะคิดว่า การปฏิบัติที่มีมนต์ขลังของพวกเขาถือว่าเป็นศาสนาที่ไม่ซ้ำกัน อย่างไรก็ตาม มีค่อนข้างไม่กี่เช่นวิเศษ " แม่มด " และพวกเขาจะต้องมีเหตุผลถือเป็นส่วนหนึ่งของงานฝีมือการเคลื่อนไหว .
2" แม่มด " มักใช้เพื่อหมายถึง " ใครได้ และใช้ความสามารถในพลังจิตผิดปกติ มันจึงสามารถใช้สื่อ สื่อ ให้ผู้อ่าน ให้โหรตาทิพย์ และอื่น ๆ อีก คนพวกนี้มักจะพิจารณาให้เป็นสมาชิกของรอบชุมชนศรัทธา เพียงแค่ มีความสามารถพิเศษ และเช่นเดียวกัน ไม่ถือว่าเป็นความสามารถพิเศษประกอบเป็นศาสนาที่แตกต่างกัน .
ที่สาม" แม่มด " คือตอนนี้ ( เพิ่ง ) ใช้หมายถึง " คนที่ได้รับเกียรตินิยม หรือบูชาเทพเจ้าเก่า " ที่ซึ่ง แม้ว่า " นอกรีต " ยังใช้ในความหมายนี้ มาอัตมโนทัศน์ว่าใฝ่ศาสนา เส้นทางที่แตกต่างจากของรอบๆ ชุมชน แต่แสวงหาดังกล่าว ไม่จําเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการใช้ใด ๆของเวทมนตร์หรือพลังจิต
พรสวรรค์มันเป็นเพียงในการเคลื่อนไหวพุกามเป็นแรงบันดาลใจ gardnerian เวทมนต์ทั้งสามที่แตกต่างกันความหมายได้รับการรวมกันเป็นแนวคิดปัจจุบันของแม่มดนอกรีตตามที่ซ้อมกัน และศาสนาขลัง
ตอนแรกก่อนที่จะเพิ่มขึ้นของเทศกาลเคลื่อนไหวในอเมริกาประมาณ 1980 ความหมายที่สี่ของ " แม่มด " ถูกรวมอยู่ในห่อ นี้ :" ใครที่ได้เริ่มขึ้นในฐานะสมาชิกของกลุ่ม ( ใช่ , แม่มด ) การปฏิบัติการเป็นศาสนานอกรีต หรือ เป็นศิษย์ของครูต้นแบบของเวทมนตร์ เมื่อเทศกาลที่พัฒนาขึ้นเพื่อให้ผู้ที่มีวิธีที่จะเฉลิมฉลองล้อแห่งปีและเมื่อพอ " วิธีการ " หนังสือได้รับการตีพิมพ์ให้ข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขาต้องการเพื่อฝึกฝีมืออย่างโดดเดี่ยว หรือเฉพาะภายในครอบครัวของพวกเขาเอง เข้าเว่นไม่ใช่วิธีเดียวที่จะปฏิบัติตามนิกายหรือรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของการเป็นเส้นทางมโนมัย .
มีโดดเดี่ยวแม้ ในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 แต่เป็นผลของเทศกาลประมาณปี 1980 ขบวนการแบ่งออกเป็นสองประเภทหนึ่งเป็นฆราวาส ที่ตอนนี้เป็นอย่างน้อยร้อยละ 90 ของแม่มดทั้งหมดในอเมริกา เป็นผู้ที่ได้รับการริเริ่มใน และฝึกฝีมือในแม่มด หรือเทียบเท่า ) อย่างไรก็ตาม การเริ่มต้นสาขาแรกของแม่มด จะไม่ถือว่ามีอำนาจพิเศษใด ๆหรือความเชี่ยวชาญระบุว่าทุกคนสามารถเรียนรู้จากการตีพิมพ์ booksabout 99 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งที่เริ่มจะรู้ แต่จะมีระดับของความหมายอื่น ความหมาย
5 เป็นไปได้ของ " แม่มด " คือ " คนที่บรรลุระดับสูงสุดของการฝึกอบรมและการเสริมสร้างพลังอำนาจในงานบวช , แม่มดหรือเทียบเท่า กลุ่ม " ระดับนี้เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปเป็นระดับสามและผู้ที่ได้รับปริญญาที่เรียกเป็นสิ่งที่ต้องการบวชพระสงฆ์ ของหลักสูตรนี้ " พระสงฆ์ " ก็ไม่สั่ง หรือ ยืนยันทำตามความเชื่อ หรือ orthopraxis โดยฆราวาส . แทน , การยอมรับผู้นำในงานฝีมือและขบวนการนอกรีตโดยรวมเป็นผู้ประสานงานของอาสาสมัครสมาคม พวกเขานำ เป็นตัวอย่าง โดยการชักจูงและคุ้มค่าความพยายามของสมาชิก จึงมีบางข้อความ : เงื่อนไข " แม่มด " หรือ " ร่างทรง " สามารถอ้างถึงวางหรือการริเริ่มหรือ " บวช " practitioner ( แพทย์ ) ของยาน และวิธีเดียวที่จะพบซึ่งความหมายมีไว้เพื่อขอชี้แจง
มันเป็นกันอย่างแพร่หลาย ( แต่ไม่ทุกคน ) เชื่อในฝีมือ 3 ระดับระบบได้รับการอุปการะโดยการ์ดเนอร์เป็นส่วนหนึ่งของการฟื้นฟูหรือปฏิรูปหรือผู้ก่อตั้งนิกายเป็นศาสนาที่ทันสมัย สามองศาชัดเจนมาจากวัสดุก่อสร้าง เช่น คำว่า " ฝีมือ " และหลายรายละเอียดของ Gardner ริเริ่มพิธีกรรม
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- РЫБНЫХ
- Illusion
- In Colombian terminology, it is most pre
- AnalyzeAnalysis
- ไก่ชนสวยเต็มลาน
- the understanding of the disease
- Even though the test matrix for
- Not that I would do it like you never ev
- ฉันเป็นทุกข์
- เหตุการณ์ใดที่ประเทศจีนต้องเสียเปรียบ
- where does she is in the works.
- สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เนรมิต พันธ์รัตน์ ฉันอ
- In Colombian terminology, it is most pre
- Nodal, Mesh, and Loop Equations
- consumer and medical reporting
- Not that I would do it like you never ev
- เดี๋ยวก็เงี่ยนหรอก
- Coarse Particle
- ล่าสุดที่เราเจอกันคุณสักหรือยัง?
- สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เนรมิต พันธ์รัตน์ ฉันอ
- 18/4 ถ.สนามกีฬา ต.ในเมือง อ.เมืองลำพูน
- board
- ฉันเป็นทุกข์
- 294 ม.11 ต.บ้านพริก อ.บ้านนา จ.นครนายก 2
