For other uses of the word, see Mod

For other uses of the word, see Modernism (disambiguation). For the period in sociology beginning with the industrialization, see Modernity.
Related terms are modern, modernist, contemporary, and postmodern.

Hans Hofmann, "The Gate", 1959–1960, collection: Solomon R. Guggenheim Museum. Hofmann was renowned not only as an artist but also as a teacher of art, and a modernist theorist both in his native Germany and later in the U.S. During the 1930s in New York and California he introduced Modernism and modernist theories to a new generation of American artists. Through his teaching and his lectures at his art schools in Greenwich Village and Provincetown, Massachusetts, he widened the scope of Modernism in the United States.[1]
Modernism is a philosophical movement that, along with cultural trends and changes, arose from wide-scale and far-reaching transformations in Western society in the late 19th and early 20th centuries. Among the factors that shaped Modernism were the development of modern industrial societies and the rapid growth of cities, followed then by the horror of World War I. Modernism also rejected the certainty of Enlightenment thinking, and many modernists rejected religious belief.[2][3]

Modernism, in general, includes the activities and creations of those who felt the traditional forms of art, architecture, literature, religious faith, philosophy, social organization, activities of daily life, and even the sciences, were becoming ill-fitted to their tasks and outdated in the new economic, social, and political environment of an emerging fully industrialized world. The poet Ezra Pound's 1934 injunction to "Make it new!" was the touchstone of the movement's approach towards what it saw as the now obsolete culture of the past. In this spirit, its innovations, like the stream-of-consciousness novel, atonal (or pantonal) and twelve-tone music, divisionist painting and abstract art, all had precursors in the 19th century.

A notable characteristic of Modernism is self-consciousness, which often led to experiments with form, along with the use of techniques that drew attention to the processes and materials used in creating a painting, poem, building, etc.[4] Modernism explicitly rejected the ideology of realism[5][6][7] and makes use of the works of the past by the employment of reprise, incorporation, rewriting, recapitulation, revision and parody.[8][9][10]

Some commentators define Modernism as a mode of thinking—one or more philosophically defined characteristics, like self-consciousness or self-reference, that run across all the novelties in the arts and the disciplines.[11] More common, especially in the West, are those who see it as a socially progressive trend of thought that affirms the power of human beings to create, improve and reshape their environment with the aid of practical experimentation, scientific knowledge, or technology.[12] From this perspective, Modernism encouraged the re-examination of every aspect of existence, from commerce to philosophy, with the goal of finding that which was 'holding back' progress, and replacing it with new ways of reaching the same end. Others focus on Modernism as an aesthetic introspection. This facilitates consideration of specific reactions to the use of technology in the First World War, and anti-technological and nihilistic aspects of the works of diverse thinkers and artists spanning the period from Friedrich Nietzsche (1844–1900) to Samuel Beckett (1906–1989).[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับใช้อื่น ๆ ของคำ ดูที่นี่ (แก้ความกำกวม) สำหรับระยะเวลาในการเริ่มต้นสังคมวิทยาด้วยการทวีความรุนแรงมาก ดูความทันสมัยคำที่เกี่ยวข้องทันสมัย วิธี ร่วมสมัย และหลังสมัยใหม่ฮันส์ Hofmann "เดอะเกท" 1959-1960 คอลเลกชัน: โซโลมอน R. Guggenheim Museum ฮอฟมานน์ได้ชื่อเสียงไม่เพียงแต่ เป็นศิลปินแต่ยังเป็นครูของศิลปะ theorist บุกเบิก ในเยอรมนีเจ้าของเขา ทั้ง ในสหรัฐอเมริกา ในระหว่างช่วงทศวรรษ 1930 ในนิวยอร์กและแคลิฟอร์เนีย เขาแนะนำสมัยและทฤษฎีวิธีการศิลปินอเมริกันรุ่นใหม่ สอนและการบรรยายของเขาที่โรงเรียนศิลปะของเขาในกรีนิชวิลเลจ และโพรวินซ์ แมสซาชูเซตส์ เขา widened ขอบเขตนี่ในสหรัฐอเมริกา [1]นี่เป็นความเคลื่อนไหวปรัชญาที่ เปลี่ยนแปลง และแนวโน้มทางวัฒนธรรมเกิดขึ้นจากแปลงทั้งขนาด และผับในสังคมของตะวันตกในในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษ ระหว่างปัจจัยที่รูปนี่มีการพัฒนาของสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่ และการเติบโตอย่างรวดเร็วของเมือง แล้วตาม ด้วยสยองขวัญสมัยสงครามโลก I. ยังปฏิเสธความแน่นอนความคิดธรรม และหลาย modernists ปฏิเสธความเชื่อทางศาสนา [2] [3]นี่ ทั่วไป รวมถึงกิจกรรมการสร้างสรรค์ของคนที่รู้สึกแบบดั้งเดิมของศิลปะ สถาปัตยกรรม วรรณกรรม ศาสนา ปรัชญา องค์กรทางสังคม กิจกรรมของชีวิตประจำวัน และแม้แต่วิชาวิทยาศาสตร์ ได้กลายเป็นพอดีป่วยกับงาน และล้าสมัยใหม่เศรษฐกิจ สังคม และการเมืองสภาพแวดล้อมของโลกอุตสาหกรรมทั้งหมดเกิดขึ้นใน สั่ง 1934 กวี Ezra ปอนด์ของการ "ทำให้มันใหม่" ถูกให้เกิดประโยชน์วิธีการเคลื่อนไหวต่อสิ่งที่มันเห็นเป็นวัฒนธรรมขณะนี้ล้าสมัยในอดีต ในวิญญาณ นวัตกรรม เช่นนวนิยายกระแสสำนึก atonal (หรือ pantonal) และ twelve-tone เพลง divisionist ภาพวาด และนามธรรมนี้ศิลปะ ดี precursors ในศตวรรษนี้ลักษณะที่โดดเด่นสมัยถูก self-consciousness ซึ่งมักจะนำไปสู่การทดลองด้วยแบบฟอร์ม พร้อมกับการใช้เทคนิคต่าง ๆ ที่ดึงความสนใจไปที่กระบวนการและวัสดุที่ใช้ในการสร้างภาพ กลอน อาคาร ฯลฯ นี่ [4] อย่างชัดเจนปฏิเสธอุดมการณ์ของความสมจริง [5] [6] [7] และทำให้ใช้งานในอดีต โดยการจ้าง reprise จดทะเบียน การเขียน recapitulation ปรับปรุง และล้อเลียน [8] [9] [10]แสดงบางกำหนดนี่เป็นวิธีคิด — อย่าง น้อยหนึ่ง philosophically กำหนดลักษณะ ชอบ self-consciousness หรือตนเองอ้าง อิง ที่ทำงานข้าม novelties ทั้งหมดในศิลปะและสาขาวิชา [11] ทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะวันตก คือผู้ที่เห็นมันเป็นแนวโน้มสังคมก้าวหน้าความคิดที่ affirms อำนาจของมนุษย์เพื่อสร้าง ปรับปรุง และเปลี่ยนสภาพแวดล้อมของพวกเขา ด้วยความช่วยเหลือ ของทดลองปฏิบัติ ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี [12] จากมุมมองนี้ นี่สนับสนุนให้การตรวจสอบทุกด้านของการดำรงอยู่ จากพาณิชย์กับปรัชญา โดยมีเป้าหมายเพื่อค้นหาว่า ที่บริษัทกลับ' ความคืบหน้า และเปลี่ยนวิธีใหม่ถึงสิ้นสุดเดียวกันอีกครั้ง อื่น ๆ เน้นนี่เป็นวิปัสสนาเป็นความงาม นี้ช่วยพิจารณาปฏิกิริยาเฉพาะกับการใช้เทคโนโลยีในสงครามโลกครั้งหนึ่ง และด้านเทคโนโลยีต่อต้าน และ nihilistic ของ thinkers หลากหลายและศิลปินรัฐระยะจากฟรีดริช Nietzsche (1844-1900) การ Samuel เบ็คเค็ทท์ (1906 – 1989) [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับความหมายอื่นของคำให้ดูสมัยใหม่ (disambiguation) สำหรับรอบระยะเวลาในสังคมวิทยาเริ่มต้นด้วยการพัฒนาอุตสาหกรรมให้ดูทันสมัย.
ข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องทันสมัยสมัยร่วมสมัยและหลังสมัยใหม่. ฮันส์ Hofmann "ประตู", 1959-1960, คอลเลกชัน: Solomon R. Guggenheim พิพิธภัณฑ์ Hofmann เป็นที่รู้จักไม่เพียง แต่เป็นศิลปิน แต่ยังเป็นครูสอนศิลปะและทฤษฎีสมัยใหม่ทั้งในเยอรมนีบ้านเกิดของเขาและต่อมาในสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในนิวยอร์กและแคลิฟอร์เนียเขาแนะนำสมัยใหม่และทฤษฎีสมัยใหม่เพื่อคนรุ่นใหม่ของอเมริกัน ศิลปิน ผ่านการเรียนการสอนของเขาและการบรรยายของเขาที่โรงเรียนสอนศิลปะของเขาในหมู่บ้านกรีนวิชและวิน, แมสซาชูเซตเขากว้างขอบเขตของสมัยใหม่ในประเทศสหรัฐอเมริกา. [1] สมัยคือการเคลื่อนไหวทางปรัชญาที่มาพร้อมกับแนวโน้มทางวัฒนธรรมและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากกว้าง ขนาดและไกลถึงการเปลี่ยนแปลงในสังคมตะวันตกในช่วงปลายทศวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ปัจจัยที่มีรูปทรงสมัยใหม่มีการพัฒนาของสังคมอุตสาหกรรมที่ทันสมัยและมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเมืองแล้วตามด้วยความน่ากลัวของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งสมัยยังปฏิเสธความเชื่อมั่นของการคิดการตรัสรู้และธรรมเนียมหลายปฏิเสธความเชื่อทางศาสนา. [2] [ 3] สมัยโดยทั่วไปรวมถึงกิจกรรมและการสร้างสรรค์ของผู้ที่รู้สึกว่ารูปแบบดั้งเดิมของศิลปะสถาปัตยกรรมวรรณกรรมศรัทธาในศาสนาปรัชญาองค์กรทางสังคมกิจกรรมในชีวิตประจำวันและแม้กระทั่งวิทยาศาสตร์ได้กลายเป็นไม่ดีพอดีกับ งานของพวกเขาและล้าสมัยในทางเศรษฐกิจใหม่สังคมและสภาพแวดล้อมทางการเมืองของอุตสาหกรรมที่เกิดขึ้นใหม่อย่างเต็มที่โลก กวีเอซร่าปอนด์ของคำสั่ง 1934 ที่จะ "ทำให้ใหม่!" เป็นมาตรฐานของวิธีการเคลื่อนไหวที่มีต่อสิ่งที่เห็นว่าเป็นวัฒนธรรมสมัยนี้ที่ผ่านมา ในจิตวิญญาณนี้นวัตกรรมเช่นนวนิยายกระแสของสติท่วงทำนอง (หรือ pantonal) และเพลงสิบสองเสียง, ภาพวาด divisionist และศิลปะนามธรรมทั้งหมดมีสารตั้งต้นในศตวรรษที่ 19. ลักษณะที่โดดเด่นของสมัยเป็นตัวเองมีสติ ซึ่งมักจะนำไปสู่การทดลองกับรูปแบบพร้อมกับการใช้เทคนิคที่ดึงความสนใจไปกระบวนการและวัสดุที่ใช้ในการสร้างภาพวาด, บทกวี, อาคาร ฯลฯ [4] สมัยอย่างชัดเจนปฏิเสธอุดมการณ์ของธรรมชาติ [5] [6 ] [7] และทำให้การใช้งานที่ผ่านมาโดยการจ้างงานของบรรเลงโดยการรวมตัวกันเขียนใหม่ย้ำการแก้ไขและล้อเลียน. [8] [9] [10] บางคนแสดงความเห็นกำหนดสมัยเป็นโหมดของความคิดหนึ่งหรือ มากขึ้นลักษณะที่กำหนดไว้ปรัชญาเช่นประหม่าหรือตัวเองอ้างอิงที่ใช้ใน novelties ทั้งหมดในศิลปะและสาขาวิชาที่. [11] พบมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวสต์เป็นคนที่ไม่เห็นว่ามันเป็นแนวโน้มที่มีความก้าวหน้าในทางสังคมของความคิด ที่ยืนยันอำนาจของมนุษย์ในการสร้างปรับปรุงและปรับสภาพแวดล้อมของพวกเขาด้วยความช่วยเหลือของการทดลองปฏิบัติความรู้ทางวิทยาศาสตร์หรือเทคโนโลยี. ได้ [12] จากมุมมองนี้สมัยได้รับการสนับสนุนเรื่องการตรวจสอบทุกแง่มุมของการดำรงอยู่ของทุกคนจากพาณิชย์ ปรัชญาโดยมีเป้าหมายในการหาสิ่งที่ถูก 'ถือกลับ' ความคืบหน้าและแทนที่มันด้วยวิธีการใหม่ ๆ ในการเข้าถึงปลายเดียวกัน อื่น ๆ มุ่งเน้นไปที่สมัยเป็นวิปัสสนาความงาม นี้อำนวยความสะดวกการพิจารณาของปฏิกิริยาที่เฉพาะเจาะจงเพื่อการใช้เทคโนโลยีในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและด้านการต่อต้านเทคโนโลยีและพวกทำลายผลงานของนักคิดที่มีความหลากหลายและศิลปินทอดระยะเวลาตั้งแต่ฟรีดริชนิท (1844-1900) ซามูเอล Beckett (1906-1989 ). [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการใช้งานอื่น ๆของคำว่า ดูสมัยใหม่ ( disambiguation ) สำหรับระยะเวลาในสังคมวิทยาเริ่มต้นกับอุตสาหกรรม , เห็นความทันสมัย .
ที่เกี่ยวข้องข้อตกลงที่ทันสมัย , สมัยใหม่ , ร่วมสมัย , และหลังสมัยใหม่ .

Hans ฮอฟมันน์ " , ประตู " , 1959 – 1960 คอลเลกชัน : พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ภูเวียง . ฮอฟมานน์ได้มีชื่อเสียงไม่เพียง แต่เป็นศิลปิน แต่ยังเป็นอาจารย์สอนศิลปะและสมัยใหม่ทฤษฎีทั้งในเยอรมัน บ้านเกิดของเขา และต่อมาในสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในนิวยอร์กและแคลิฟอร์เนียเขาแนะนำทฤษฎีสมัยใหม่ และสมัยใหม่เพื่อคนรุ่นใหม่ของศิลปินอเมริกัน ผ่านการสอนและบรรยายในโรงเรียนศิลปะใน Greenwich Village และ โพรวินซ์ทาวน์ รัฐแมสซาชูเซตส์ เขาขยายขอบเขตของสมัยใหม่นิยมในสหรัฐอเมริกา [ 1 ]
สมัยใหม่เป็นปรัชญาการเคลื่อนไหวนั้น พร้อมกับแนวโน้มทางวัฒนธรรมและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากขนาดกว้างและการแปลงกว้างขวางในสังคมตะวันตกในศตวรรษที่ 19 และศตวรรษที่ 20 ก่อน ระหว่างองค์ประกอบที่มีรูปทรงสมัยใหม่มีการพัฒนาของสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่และการเติบโตอย่างรวดเร็วของเมือง ตาม แล้วความสยองของสงครามโลกครั้งที่สมัยยังปฏิเสธความจริงของธรรมคิด และหลายคนสมัยใหม่ปฏิเสธความเชื่อทางศาสนา [ 2 ] [ 3 ]

สมัยใหม่โดยทั่วไปรวมถึงกิจกรรมและการสร้างสรรค์ของผู้ที่รู้สึกว่ารูปแบบดั้งเดิมของศิลปะ สถาปัตยกรรม วรรณกรรม ศาสนา ความเชื่อ สังคม ปรัชญา และกิจกรรมของชีวิตประจำวัน และแม้แต่ วิทยาศาสตร์กลายเป็นป่วยพอดีกับงานของพวกเขาและล้าสมัยในใหม่ทางเศรษฐกิจ สังคม และสภาพแวดล้อมทางการเมืองของประเทศอุตสาหกรรมใหม่เต็มโลก เอซร่าปอนด์ของกวี 1934 สั่ง " ให้ใหม่ ! เป็นวัดของวิธีการของการเคลื่อนไหวที่มีต่อสิ่งที่มันเห็นเป็นวัฒนธรรมที่ล้าสมัยไปแล้วในอดีต ในจิตวิญญาณของนวัตกรรมนี้ เหมือนนวนิยายกระแสสติ