My mind went blank and so I stupidl

My mind went blank and so I stupidly answered “I… I don’t know… probably?”

Lin Wan Er squinted her beautiful crescent eyes at me and smiled. “That’s too half-hearted!”

Behind me, I felt a warm body suddenly pressed against my back. Dong Cheng Yue put her hand on my shoulder and leaned onto my back. Her full 34C breasts pushed against me as her warm breath breathed into my ear, “Brother Xiao Yao, take Wan Er and I home….. Hurry, Uh, nevermind, take us to a hotel room!”

I was astonished, “Why a hotel room?”

“It’s too hot and hotels have ACs……” She mischievously smiled.

“That’s enough……”

Looking at the two beautiful girls I began feeling dizzy. How could this be appropriate?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใจของฉันก็ว่างเปล่าและดังนั้นผมจึงตอบอย่างโง่เขลา "ผม ... ผมไม่ทราบว่า ... อาจจะ?"

หลิน Wan Er squinted ตาเสี้ยวสวยงามของเธอที่ผมและยิ้ม "นั่นคือเกินไปครึ่งใจ!"

อยู่ข้างหลังผมผมรู้สึกว่าร่างกายอบอุ่นอยู่ ๆ ก็กดกับหลังของฉัน Dong Cheng Yue ใส่มือของเธอบนไหล่ของฉันและโน้มตัวลงบนหลังของฉัน เธอเต็มหน้าอก 34C ผลักกับฉันเป็นลมหายใจของเธออบอุ่นสูดลมหายใจเข้าไปในหูของฉัน "บราเดอร์ Xiao Yao ใช้ Wan Er และฉันที่บ้าน ... .. รีบเอ่อไม่เป็นไรพาเราไปยังห้องพักที่โรงแรม!"

ผมประหลาดใจ "ทำไม ห้องพักที่โรงแรม? "

" มันร้อนเกินไปและโรงแรมได้ ACs ...... "เธอยิ้มซุกซน.

" นั่นคือพอ ...... "

มองไปที่สองสาวสวยผมเริ่มรู้สึกวิงเวียน วิธีนี้อาจจะเหมาะสมหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิตใจของฉันมันว่างเปล่า ผมโง่ที่ตอบ " ฉัน . . . ไม่รู้สิ . . . อาจจะ ? "ลินวานเอ้อ squinted ตาของเธอสวยเสี้ยวที่ฉันและยิ้ม " นั่นมันครึ่งใจ ! "ข้างหลังฉัน ฉันรู้สึกอบอุ่นร่างกายก็จ่อหลังของฉัน ตงเฉิงเยว่วางมือของเธอบนไหล่ของฉันและเอนตัวลงบนหลังของฉัน เธอเต็ม 34c หน้าอกผลักกับผมของเธอ ลมหายใจอุ่นสูดลมหายใจเข้าไปในหูของฉัน " พี่เสี่ยวเหยาใช้วานเอ้อและกลับบ้าน . . . . . รีบๆ เอ่อ . . . ไม่เป็นไร พาพวกเราไปที่ห้องพักโรงแรม "ผมประหลาดใจว่า " ทำไมห้องที่โรงแรม ? "" มันร้อน และ โรงแรม มีมาตรฐาน . . . . . . . " เธอซนยิ้ม" นั่นมัน . . . . . . . พอ”มองสองสาวสวยผมเริ่มรู้สึกเวียนหัว วิธีนี้อาจจะเหมาะสม