The primary goal in patients with c

The primary goal in patients with chronic MR is maintaining forward systemic flow.3 The heart rate should be maintained in the high-normal range, i.e., 80 to 100 beats/minute. Tachycardia decreases the regurgitant volume by shortening systole. Bradycardia has dual detrimental effects on MR: it increases the systolic period duration, thus prolonging regurgitation, and it increases the diastolic filling interval, which can lead to LV distention. A sinus rhythm is preferred, but there is
59
IARS 2010 REVIEW COURSE LECTURES
©International Anesthesia Research Society. Unauthorized Use Prohibited.
less dependency on the atrial kick than in stenotic valvular heart disease.
As with most compensated forms of valvular heart disease, patients with hemodynamically significant MR are sensitive to ventricular loading conditions. It must be remembered that anesthetic effects on afterload and preload can drastically alter the severity of MR from its baseline level as seen in preoperative echocardiographic or catheterization assessments. In general, afterload reduction in combination with mild preload augmentation will enhance forward cardiac output and blood pressure. Adequate anesthetic depth, systemic vasodilators, or inodilators may be clinical options, depending on the situation. However, higher systolic driving pressures, as in hypertension, can increase the regurgitant volume, while fluid overload with ventricular distension can lead to expansion of an already dilated mitral annulus and thus worsen MR.
In early compensated MR, left ventricular contractility may be preserved. However, in patients with moderate to severe MR, ejection fraction indices are poorly correlated with left ventricular systolic function so that underlying systolic dysfunction may be underestimated. Hypotension in patients with significant MR can often be managed by manipulating heart rate and volume, but persistent hemodynamic instability may be best treated with inotropic support. Direct-acting α1-agonists increase SVR and blood pressure, lower heart rate, and may worsen MR. Temporary use of small doses of ephedrine may be a better choice. Dobutamine, low-dose epinephrine, and milrinone are all acceptable inotropic choices for continuous infusion.
Pulmonary artery pressures and pulmonary vascular resistance may be elevated in patients with MR. Factors that may increase pulmonary vascular resistance and unfavorably load an already dysfunctional right ventricle, such as hypoxia, hypercarbia, and acidosis, should be avoided.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายหลักในผู้ป่วยที่มีนายเรื้อรังจะรักษาหน้าควรรักษาระบบ flow.3 อัตราการเต้นหัวใจในช่วงปกติสูง เช่น 80-100 จังหวะ/นาที ล่างเต้นเร็วลดปริมาตร regurgitant โดยลด systole Bradycardia ที่มีผลกระทบผลดีสองนาย: มันเพิ่มขึ้น systolic ระยะเวลาระยะเวลา ดังนั้น ยืดกระ และมันเพิ่มช่วงเวลาเลี้ยงไส้ ซึ่งสามารถนำไปสู่ LV distention จังหวะไซนัสถูกต้อง แต่ไม่มี59IARS 2010 ทบทวนหลักสูตรบรรยาย© นานายาวิจัยสังคม ใช้ไม่ได้รับอนุญาตที่ห้ามการอ้างอิงน้อยบนเตะหัวใจเต้นกว่าในโรคลิ้นหัวใจ stenoticเช่นเดียวกับชดเชยมากที่สุดรูปแบบโรคลิ้นหัวใจ ผู้ป่วยที่ มีนาย hemodynamically สำคัญมีความไวต่อเงื่อนไขการโหลดโพรงสมอง มันต้องจำว่า ลักษณะพิเศษ anesthetic afterload และโหลดสามารถอย่างรวดเร็วเปลี่ยนความรุนแรงของนายจากระดับพื้นฐานกับประเมิน preoperative echocardiographic หรือใส่สายสวนหลอด ทั่วไป ลด afterload ร่วมกับเสริมอ่อนโหลดจะเพิ่มออกไปข้างหน้าหัวใจและความดันโลหิต Anesthetic ลึกเพียงพอ ระบบ vasodilators หรือ inodilators อาจจะเลือกคลินิก ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม สูง systolic ขับดัน ในความดันโลหิตสูง สามารถเพิ่มระดับเสียง regurgitant โอเวอร์โหลดของเหลวกับ distension โพรงสมองสามารถนำไปสู่การขยายตัวของการ annulus mitral โป่งแล้ว และดังนั้น worsen นายในนายในการชดเชยต้น contractility หัวใจห้องล่างซ้ายอาจถูกรักษาไว้ อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยที่มีปานกลางถึงรุนแรงนาย ขับเศษดัชนีมีงาน correlated ด้วยฟังก์ชัน systolic หัวใจห้องล่างซ้ายให้อาจ underestimated systolic ทำต้นแบบ มักจะถูกจัดการ hypotension ในผู้ป่วยที่มีนายสำคัญ โดยจัดการกับปริมาณและอัตราการเต้นหัวใจ แต่ความไม่แน่นอนแสดงความดันโลหิตแบบอาจได้ส่วนรับสนับสนุน inotropic ทำหน้าที่โดยตรง α1-agonists เพิ่ม SVR และความดันโลหิต อัตราการเต้นหัวใจล่าง และอาจ worsen นายชั่วคราวใช้ปริมาณขนาดเล็กของเอฟิดรีนอาจเป็นทางเลือกที่ดีกว่า Dobutamine ต่ำยาอะดรีนาลิน และ milrinone เป็นตัวเลือก inotropic ยอมรับทั้งหมดสำหรับคอนกรีตอย่างต่อเนื่องความดันหลอดเลือดแดงพัลโมนารีและความต้านทานของหลอดเลือดระบบทางเดินหายใจอาจยกระดับในผู้ป่วยที่มีปัจจัยนายที่อาจเพิ่มความต้านทานของหลอดเลือดระบบทางเดินหายใจ และ unfavorably โหลดอวัยวะกลวงแล้วนบาขวา เช่น hypoxia, hypercarbia และ acidosis ควรจะหลีกเลี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายหลักในผู้ป่วยที่มีนายเรื้อรังคือการรักษาไปข้างหน้าระบบ flow.3 อัตราการเต้นหัวใจควรได้รับการรักษาในช่วงที่สูงปกติคือ 80-100 ครั้ง / นาที หัวใจเต้นเร็วลดปริมาณ regurgitant โดยการร่นระยะ Systole ภาวะหัวใจเต้นช้ามีผลอันตรายคู่ใน MR: มันจะเพิ่มระยะเวลาระยะเวลา systolic จึงยืดเทพนิยายและมันจะเพิ่มช่วงเวลาการกรอก diastolic ซึ่งสามารถนำไปสู่อาการ LV จังหวะไซนัสเป็นที่ต้องการ แต่มี
59
IARS 2,010 ทบทวนหลักสูตรการบรรยาย
©นานาชาติสมาคมวิจัยการดมยาสลบ ห้ามใช้ไม่ได้รับอนุญาต.
พึ่งพาน้อยลงในการเตะ atrial กว่าในการเกิดโรคหัวใจโรคโพรงกระดูกสันหลังแคบลิ้น.
เช่นเดียวกับรูปแบบการชดเชยส่วนใหญ่ของโรคลิ้นหัวใจที่อาการผู้ป่วยที่มีอย่างมีนัยสำคัญนายมีความไวต่อเงื่อนไขการโหลดกระเป๋าหน้าท้อง มันต้องจำว่าผลกระทบยาชาใน afterload และโหลดอย่างมากสามารถปรับเปลี่ยนความรุนแรงของ MR จากระดับพื้นฐานของเท่าที่เห็นใน echocardiographic ก่อนการผ่าตัดหรือการประเมินสวน โดยทั่วไปลด afterload ร่วมกับการเสริมโหลดอ่อนจะช่วยเพิ่มการส่งออกไปข้างหน้าการเต้นของหัวใจและความดันโลหิต ความลึกยาสลบเพียงพอ vasodilators ระบบหรือ inodilators อาจจะเป็นตัวเลือกทางคลินิกขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อย่างไรก็ตามแรงกดดันที่สูงกว่าการขับรถ systolic ในขณะที่ความดันโลหิตสูงสามารถเพิ่มปริมาณ regurgitant ในขณะที่เกินของเหลวที่มีกระเป๋าหน้าท้องแน่นท้องสามารถนำไปสู่การขยายตัวของห่วง mitral พองอยู่แล้วและทำให้เลวลง MR.
ในการชดเชยต้น MR หดกระเป๋าหน้าท้องซ้ายอาจถูกเก็บรักษาไว้ แต่ในผู้ป่วยที่มีปานกลางถึงรุนแรง MR ดัชนีส่วนออกมามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับหัวใจห้องล่างซ้ายฟังก์ชั่นซิสโตลิเพื่อให้ความผิดปกติ systolic พื้นฐานอาจจะประเมิน ความดันโลหิตต่ำในผู้ป่วยที่มีอย่างมีนัยสำคัญนายมักจะสามารถจัดการได้โดยการจัดการกับอัตราการเต้นหัวใจและปริมาณ แต่ความไม่แน่นอนการไหลเวียนโลหิตถาวรอาจจะได้รับการปฏิบัติที่ดีที่สุดด้วยการสนับสนุน inotropic ทำหน้าที่ตรงα1-agonists เพิ่ม SVR และความดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจลดลงและอาจเลวลง MR ใช้ชั่วคราวขนาดเล็กของอีเฟดรีนอาจจะเป็นทางเลือกที่ดี dobutamine, epinephrine ขนาดต่ำและ milrinone ทั้งหมดเป็นทางเลือกที่ยอมรับได้สำหรับ inotropic ยาอย่างต่อเนื่อง.
แรงกดดันหลอดเลือดปอดและความต้านทานของหลอดเลือดในปอดอาจจะสูงขึ้นในผู้ป่วยที่มีนาย ปัจจัยที่อาจเพิ่มความต้านทานของหลอดเลือดในปอดและความสุขโหลดช่องขวาผิดปกติอยู่แล้วเช่นการขาดออกซิเจน hypercarbia และดิสก์ควรจะหลีกเลี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายหลักในผู้ป่วยเรื้อรังและการไหลของระบบส่งต่อ 3 อัตราการเต้นของหัวใจควรได้รับการดูแลรักษาในช่วงสูงปกติ คือ 80 กับ 100 ครั้ง / นาที หัวใจเต้นเร็วลดระดับเสียงซึ่งสำรอกโดยลดการบีบตัวของหัวใจ . หัวใจจะได้ผลเสียสองนายก็เพิ่มระยะเวลาการบีบตัว จึงช่วยยืดอายุการสำรอก ,และมันเพิ่มเติมช่วงล่าง ซึ่งสามารถนำไปสู่ LV 3 . เป็นไซนัสจังหวะ เป็นที่ต้องการ แต่ไม่มี

iars 59 2010 ทบทวนการฝึกอบรม
สงวนลิขสิทธิ์นานาชาติยาชาการวิจัยสังคม ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้สิ่งต้องห้าม
พึ่งพาน้อยในสหรัฐอเมริกากว่าใน stenotic เตะลิ้นโรคหัวใจ .
ด้วยส่วนใหญ่ชดเชยรูปแบบของโรคหลอดเลือดหัวใจ ,ผู้ป่วย hemodynamically อย่างมีนัยสำคัญคุณจะไวต่อสภาวะของโหลด . มันต้องจำว่าผลการผ่าตัดที่เปียกชื้นโหลดอย่างมากสามารถเปลี่ยนแปลงและความรุนแรงของนายจากพื้นฐานระดับตามที่เห็นในการประเมินก่อนผ่าตัด echocardiographic หรือการสวนหัวใจ โดยทั่วไปลดการเปียกชื้นร่วมกับอ่อนเสริมจะช่วยเพิ่มผลผลิตไปข้างหน้าโหลดการเต้นของหัวใจและความดันโลหิต พอยาชาลึก ระบบขยายหลอดเลือด หรือ inodilators อาจจะมีตัวเลือกทางคลินิกขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม ขณะขับรถขึ้นที่สูง เช่น โรคความดันโลหิตสูง สามารถเพิ่มปริมาณซึ่งสำรอก ,ในขณะที่ของเหลวเกินพิกัดกับหัวใจ แน่นท้อง อาจทำให้การขยายตัวของการขยายลิ้นไมตรัลวงแหวนแล้วจึงเสื่อมโทรมคุณ
ในช่วงต้นการชดเชยคุณ หัวใจห้องล่างซ้ายบีบอาจจะรักษา อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยที่รุนแรงและปานกลางดัชนีดีดตัวได้ ส่วนจะสัมพันธ์กับหัวใจห้องล่างซ้ายบีบตัวเพื่อให้ต้นแบบฟังก์ชัน = ความผิดปกติอาจต่ำไป ความดันโลหิตต่ำในผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญคุณสามารถมักจะได้รับการจัดการโดยการควบคุมอัตราการเต้นของหัวใจและปริมาณการผลิต แต่ถาวรเสถียรภาพอาจจะดีที่สุดที่ได้รับการสนับสนุนเภสัชวิทยาโดยการลดการทำงาน . กำกับการแสดงα 1-agonists เพิ่ม SVR และความดันอัตราการเต้นของหัวใจลดลง และอาจจะใช้คุณชั่วคราวของ doses ขนาดเล็กของอีเฟดรีนอาจเป็นทางเลือกที่ดีกว่า ตรวจขนาดต่ํา , epinephrine และมิลริโนนเป็นทางเลือกที่ยอมรับได้สำหรับเภสัชวิทยาโดยการลดการทำงานแบบต่อเนื่อง แรงดันและความต้านทานของหลอดเลือด
ปอดปอดอาจจะสูงในผู้ป่วยที่มีคุณปัจจัยที่อาจเพิ่มความต้านทานของหลอดเลือดในปอด และพิจารณาโหลดหัวใจห้องล่างขวาผิดปกติอยู่แล้ว เช่น ภาวะเลือดเป็นกรด hypercarbia และควรหลีกเลี่ยง