With regard to one’s motivation to

With regard to one’s motivation to partake in an activity, Deci
and Ryan (2008) argue that the central distinction made within
contemporary SDT work is that of autonomous versus controlled
motivation. Autonomous behaviors are those represented by the
behavioral regulations which encompass a sense of personal volition
in behavior (i.e., intrinsic motivation, integrated regulation and
identified regulation). Deci and Ryan summarize that autonomous
motivation “comprises both intrinsic motivation and the types of
extrinsic motivation in which people have identified with an
activity’s value and ideally will have integrated it into their sense of
self” (p. 182).1 When individuals are motivated for autonomous
reasons, their behaviors are initiated and sustained by their own
true self, and involve doing what they find important or interesting
(Moller, Deci, & Ryan, 2006). In contrast, Deci and Ryan state that
controlledmotivation “consists of both external regulation, inwhich
one’s behavior is a function of external contingencies of reward or
punishment, and introjected regulation, in which the regulation of
action has been partially internalized and is energized by factors
such as an approval motive, avoidance of shame, contingent selfesteem,
and ego-involvements” (p. 182). Thus, controlled motivation
represents behavior that emanates from feelings of pressure or
coercion, which can come from either internal or external sources
(Moller et al.). Aligned with Ryan and Deci’s (2000) argument that
this represents the central distinction of motivation within SDT,
a number of recent exercise studies have grouped participant
responses into autonomous versus controlled regulations within
their analyses (e.g., Barbeau, Sweet, & Fortier, 2009; Standage,
Sebire, & Loney, 2008; Wilson, Blanchard, Nehl, & Baker, 2006).
Across many contexts such as clinical, health, and academic
settings (see Deci & Ryan, 2008; Ryan & Deci, 2000), it has
consistently been shown that behaviors engaged in for autonomous
reasons (as opposed to controlled), result in more adaptive
outcomes (e.g., greater behavioral persistence, and increased wellbeing).
The tenets of SDT have been increasingly supported in
exercise settings where it has been found that autonomous forms of
motivation (consisting of intrinsic motivation and identified regulation)
positively predict higher levels of self-reported exercise
behavior (e.g., Wilson et al., 2006), as well as predicting greater
engagement in objectively-assessed bouts of moderate intensity
exercise behavior (Standage et al., 2008).
Research findings pertaining to more controlled behavioral
regulations (consisting of external regulation and introjected
regulation) within SDT have shown a fairly inconsistent pattern of
associations with respect to both intention to exercise and exercise
behavior. With regard to exercise behavior, while Wilson, Rodgers,
and Fraser (2002) found a significant negative association between
external regulation and self-reported moderate exercise behavior,
other research has found a nonsignificant association between
these variables (e.g., Edmunds, Ntoumanis, & Duda, 2006). Further,
some research has supported a positive relationship between
introjected regulation and total self-reported exercise behavior
(e.g., Edmunds et al.). In contrast, past work has also evidenced
nonsignificant relationships between both external and introjected
regulations and total self-reported exercise behavior (e.g., Wilson,
Rodgers, Blanchard, & Gessell, 2003). Importantly, when using an
objective assessment of exercise behavior, Standage et al. (2008)
reported no relationship between controlled motivation toward
exercise (i.e., a composite score of external and introjected regulations)
and engagement in bouts of moderate intensity exercise
behavior.
Research focusing on intention to exercise has found introjected
regulation to be positively associated with exercise intentions in
adults (e.g., Wilson & Rodgers, 2004) and young people (Hagger,
Chatzisarantis, Culverhouse, & Biddle, 2003). However, a nonsignificant
relationship between external regulation and exercise
intention in both of these studieswas reported. Other research (e.g.,
Chatzisarantis, Biddle, & Meek, 1997) suggests external regulation
can be important in young people developing strong intentions to
exercise outside of school.
Based on such work, the issue of importance therefore becomes
how to create conditions that will foster the internalization of
exercise behavior. According to SDT (Ryan & Deci, 2000), individuals
are active agents driven by a natural tendency to internalize
the regulation of their behavior. That is, if provided with appropriate
social environs (e.g., autonomy-supportive context), they
will seek to transform originally external reasons for performing an
activity, and assimilate and integrate these reasons with the self
over time. Green-Demers, Pelletier, Stewart, and Gushue (1998)
suggest that the use of psychological strategies can contribute to
the internalization of target behaviors. In support of this proposal,
they found that figure skaters’ use of interest-enhancing strategies
(e.g., setting long-term goals, adding variety to training) positively
predicted interest in training tasks, with interest levels in turn
positively predicting self-determined motivation. Their findings
suggest that the employment of psychological strategies plays
a role in the internalization process. Contemporary research highlights
the need to establish psychological strategies and interventions
which are effective in this regard in terms of exercise behavior
(e.g., see Edmunds et al., 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามของแรงจูงใจเพื่อเข้าร่วมในกิจกรรม Deciและ Ryan (2008) โต้แย้งว่า ทำแตกกลางภายในงาน SDT ร่วมสมัยอยู่ที่ของเขตปกครองตนเองและควบคุมแรงจูงใจ โดยมีเหล่า represented พฤติกรรมอิสระระเบียบพฤติกรรมซึ่งรอบของ volition ส่วนบุคคลในการทำงาน (เช่น intrinsic แรงจูงใจ รวมกฎระเบียบ และระบุระเบียบ) Deci และ Ryan สรุปที่อิสระแรงจูงใจ "ประกอบด้วยแรงจูงใจ intrinsic และชนิดของแรงจูงใจที่สึกหรอที่ระบุคนด้วยการกิจกรรมของมูลค่า และดาวจะมีมันรวมเข้ากับความตนเอง" (p. 182) .1 เมื่อบุคคลมีแรงจูงใจในเขตปกครองตนเองเหตุผล ทำงานเริ่มต้น และด้วยตนเองจริงด้วยตนเอง และเกี่ยวข้องกับการทำสิ่งที่พวกเขาหาความสำคัญ หรือน่าสนใจ(มอลเลอร์ Deci และ Ryan, 2006) รัฐที่ในทางตรงกันข้าม Deci และ Ryancontrolledmotivation "ประกอบด้วยระเบียบทั้งภายนอก การลักษณะหนึ่งคือ ฟังก์ชันของ contingencies ภายนอกของรางวัล หรือการลงโทษ และระเบียบ introjected ซึ่งข้อบังคับของการดำเนินการได้แล้วบางส่วน internalized และเป็นพลังงาน โดยปัจจัยเช่นแรงจูงใจการอนุมัติ หลีกเลี่ยงของความอัปยศ กอง selfesteemและอาตมา involvements" (p. 182) ดังนั้น ควบคุมแรงจูงใจแสดงพฤติกรรมที่ emanates จากความรู้สึกของความดัน หรือแกมบังคับ ซึ่งสามารถมาจากแหล่งภายใน หรือภายนอก(มอลเลอร์ et al.) สอดคล้องกับ Ryan และ Deci ของอาร์กิวเมนต์ (2000) ที่นี้แสดงถึงการแตกของแรงจูงใจภายใน SDT เซ็นทรัลจำนวนการศึกษาออกกำลังกายล่าสุดได้จัดกลุ่มผู้เรียนตอบในเขตปกครองตนเองเทียบกับระเบียบการควบคุมภายในนักวิเคราะห์ (เช่น Barbeau หวาน & Fortier, 2009 StandageSebire, & Loney, 2008 Wilson, Blanchard, Nehl และเบ เกอร์ 2006)ในหลายบริบทเช่นด้านคลินิก สุขภาพ และวิชาการการตั้งค่า (ดู Deci & Ryan, 2008 Ryan & Deci, 2000), มีอย่างสม่ำเสมอได้แสดงว่า พฤติกรรมร่วมในการปกครองตนเองเหตุผล (เมื่อเทียบกับควบคุม), ทำให้เหมาะสมยิ่งขึ้นผลลัพธ์ (เช่น คงอยู่ที่พฤติกรรมมากกว่า และสุขภาพที่ดีเพิ่มขึ้น)Tenets ของ SDT ได้รับการสนับสนุนมากขึ้นในออกกำลังกายที่ถูกพบที่เขตปกครองตนเองการตั้งค่ารูปแบบของแรงจูงใจ (ประกอบด้วยแรงจูงใจ intrinsic และระบุข้อบังคับ)บวกทายกายรายงานด้วยตนเองในระดับสูงลักษณะการทำงาน (เช่น Wilson et al., 2006), รวมทั้งคาดการณ์มากขึ้นบุคคลาการในการประเมินเป็นใหญ่ทางธุรกิจความเข้มปานกลางออกกำลังกายพฤติกรรม (Standage et al., 2008)พบเกี่ยวกับเพื่อควบคุมพฤติกรรมระเบียบ (ประกอบด้วยข้อบังคับภายนอก และ introjectedระเบียบ) ภายใน SDT ได้แสดงรูปแบบค่อนข้างสอดคล้องกันเชื่อมโยงกับทั้งเจตนาในการออกกำลังกาย และออกกำลังกายลักษณะการทำงาน เกี่ยวกับพฤติกรรมการออกกำลังกาย ขณะ Wilson ร็อดเจอร์สและเฟรเซอร์ (2002) พบความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างควบคุมภายนอกและพฤติกรรมการออกกำลังกายปานกลางรายงานด้วยตนเองงานวิจัยอื่น ๆ พบสัมพันธ์ nonsignificant ระหว่างตัวแปรเหล่านี้ (เช่น แอดเมอร์ริด Ntoumanis, & Duda, 2006) เพิ่มเติมบางงานวิจัยสนับสนุนความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างintrojected ระเบียบและพฤติกรรมการออกกำลังกายการรายงานด้วยตนเองรวม(เช่น แอดเมอร์ริด et al.) ในทางตรงข้าม ทำงานผ่านมาได้ยังเป็นหลักฐานnonsignificant ความสัมพันธ์ระหว่างภายนอก และ introjectedระเบียบและลักษณะการทำงานของกายรวมรายงานด้วยตนเอง (เช่น Wilsonร็อดเจอร์ส Blanchard, & Gessell, 2003) สำคัญ เมื่อใช้เป็นประเมินวัตถุประสงค์ของการออกกำลังกายพฤติกรรม Standage et al. (2008)ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจการควบคุมไปยังรายงานออกกำลังกาย (เช่น รวมคะแนนของข้อบังคับภายนอก และ introjected)และความผูกพันในใหญ่ทางธุรกิจออกกำลังกายความเข้มปานกลางลักษณะการทำงานงานวิจัยที่เน้นความตั้งใจที่จะออกกำลังกายได้พบ introjectedระเบียบที่สัมพันธ์บวกกับความตั้งใจออกกำลังกายในผู้ใหญ่ (เช่น Wilson และร็อดเจอร์ส 2004) และเยาวชน (HaggerChatzisarantis, Culverhouse และ Biddle, 2003) อย่างไรก็ตาม ที่ nonsignificantความสัมพันธ์ระหว่างระเบียบภายนอกและการออกกำลังกายเจตนาทั้ง studieswas เหล่านี้ในรายงาน อื่น ๆ งานวิจัย (เช่นChatzisarantis, Biddle, & Meek, 1997) แนะนำการควบคุมภายนอกอาจมีความสำคัญในการพัฒนาความตั้งใจเข้มแข็งเพื่อคนหนุ่มสาวออกกำลังกายภายนอกโรงเรียนจากงานดังกล่าว ปัญหาสำคัญจึงกลายเป็นวิธีการสร้างเงื่อนไขที่จะส่งเสริม internalization ของพฤติกรรมการออกกำลังกาย ตาม SDT (Ryan & Deci, 2000), บุคคลตัวแทนงานขับเคลื่อน ด้วยแนวโน้มตามธรรมชาติเพื่อ internalizeระเบียบของการทำงานของพวกเขา นั่นคือ ถ้ามีความเหมาะสมสภาพแวดล้อมทางสังคม (เช่น อิสระสนับสนุนบริบท), พวกเขาจะพยายามแปลงเหตุผลภายนอกเดิมสำหรับการดำเนินการกิจกรรม สะท้อน และรวมด้วยเหตุผลดังกล่าว ด้วยตนเองช่วงเวลานั้น สีเขียว-Demers, Pelletier สจ๊วต และ Gushue (1998)แนะนำว่า การใช้กลยุทธ์ทางจิตวิทยาสามารถช่วยส่งเสริมinternalization ของพฤติกรรมเป้าหมาย สนับสนุนข้อเสนอนี้พวกเขาพบพร้อมรูปที่ใช้กลยุทธ์เพิ่มดอกเบี้ย(เช่น การตั้งเป้าหมายระยะยาว การเพิ่มความหลากหลายให้ฝึกอบรม) บวกสนใจคาดการณ์ในการฝึกงาน ระดับดอกเบี้ยในคาดการณ์ตนเองกำหนดแรงจูงใจเชิงบวก ผลการวิจัยของพวกเขาแนะนำว่า การจ้างงานของกลยุทธ์จิตวิทยาเล่นบทบาทในการ internalization ไฮไลท์งานวิจัยร่วมสมัยจำเป็นต้องสร้างกลยุทธ์ทางจิตวิทยาและการแทรกแซงซึ่งมีประสิทธิภาพในเรื่องนี้ในแง่ของพฤติกรรมการออกกำลังกาย(เช่น นั้นแอดเมอร์ริดและ al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรื่องเกี่ยวกับแรงจูงใจของคนที่จะเข้าร่วมในกิจกรรม Deci
และไรอัน (2008) ยืนยันว่าความแตกต่างกลางภายใน
การทำงานร่วมสมัย SDT เป็นที่ของตนเองเมื่อเทียบกับการควบคุม
แรงจูงใจ พฤติกรรมที่ตนเองเป็นผู้แทนโดย
ข้อบังคับพฤติกรรมซึ่งครอบคลุมความรู้สึกของความตั้งใจส่วนบุคคล
ในการทำงาน (เช่นแรงจูงใจภายในระเบียบบูรณาการและ
กฎระเบียบที่ระบุ) Deci และไรอันสรุปว่าตนเอง
แรงจูงใจ "ประกอบด้วยแรงจูงใจภายในและประเภทของ
แรงจูงใจภายนอกที่ผู้คนได้ยึดติดกับ
ค่าของกิจกรรมและความนึกคิดจะได้รวมมันเข้าไปในความรู้สึกของ
ตัวเอง "(พี. 182) 0.1 เมื่อบุคคลมีแรงจูงใจ สำหรับตนเอง
เหตุผลพฤติกรรมของพวกเขาจะเริ่มต้นและยั่งยืนของตัวเองโดย
ตัวตนที่แท้จริงและเกี่ยวข้องกับการทำในสิ่งที่พวกเขาพบที่สำคัญหรือน่าสนใจ
(มอลเลอร์, Deci และไรอัน, 2006) ในทางตรงกันข้าม Deci และรัฐไรอันที่
controlledmotivation "ประกอบด้วยกฎระเบียบภายนอกทั้งสอง inwhich
พฤติกรรมหนึ่งคือการทำงานของภาระผูกพันภายนอกของรางวัลหรือ
การลงโทษและการควบคุม introjected ซึ่งอยู่ในกฎระเบียบของ
การกระทำที่ได้รับการ internalized บางส่วนและมีลุ้นจากปัจจัย
ดังกล่าว เป็นแรงจูงใจที่ได้รับการอนุมัติ, การหลีกเลี่ยงความอัปยศ selfesteem ผูกพัน
และอัตตาหยั่งทราบ "(พี. 182) ดังนั้นแรงจูงใจควบคุม
แสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมที่เล็ดลอดออกมาจากความรู้สึกของความดันหรือ
การข่มขู่ซึ่งได้มาจากแหล่งที่มาทั้งภายในหรือภายนอก
(Moller et al.) สอดคล้องกับไรอันและ Deci ของ (2000) ข้อโต้แย้งว่า
นี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่สำคัญของแรงจูงใจภายใน SDT,
จำนวนของการศึกษาการออกกำลังกายที่ผ่านมาได้มีการจัดกลุ่มผู้เข้าร่วม
การตอบสนองออกเป็นอิสระเมื่อเทียบกับกฎระเบียบควบคุมภายใน
การวิเคราะห์ของพวกเขา (เช่นบาร์บิวหวานและเทียร์ 2009; Standage,
Sebire และ Loney 2008. วิลสันบลอนชาร์ Nehl และเบเกอร์ 2006)
ข้ามหลายบริบทเช่นคลินิกสุขภาพและนักวิชาการ
ตั้งค่า (ดู Deci และไรอัน 2008 ไรอันและ Deci, 2000) ก็มี
รับการอย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการมีส่วนร่วมในการปกครองตนเองสำหรับ
เหตุผล (เมื่อเทียบกับการควบคุม) ส่งผลให้มีการปรับตัวมากขึ้น
ผล (เช่นการติดตาพฤติกรรมมากขึ้นและสุขภาพที่ดีเพิ่มขึ้น).
หลักคำสอนของ SDT ได้รับการสนับสนุนมากขึ้นใน
การตั้งค่าการออกกำลังกายที่จะได้รับพบ ว่ารูปแบบของตนเอง
แรงจูงใจ (ประกอบด้วยแรงจูงใจภายในและมีการระบุการควบคุม)
คาดการณ์ในเชิงบวกระดับที่สูงขึ้นของการออกกำลังกายที่ตนเองรายงาน
พฤติกรรม (เช่นวิลสัน et al., 2006) เช่นเดียวกับการคาดการณ์มากขึ้น
การมีส่วนร่วมในศึกอคติประเมินความรุนแรงปานกลาง
การออกกำลังกาย พฤติกรรม (Standage et al., 2008).
ผลการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมมากขึ้นพฤติกรรม
กฎระเบียบ (ประกอบด้วยการควบคุมภายนอกและ introjected
ระเบียบ) ภายใน SDT ได้แสดงให้เห็นรูปแบบที่ไม่สอดคล้องกันอย่างเป็นธรรมของ
สมาคมที่เกี่ยวกับความตั้งใจของทั้งสองในการออกกำลังกายและการออกกำลังกาย
พฤติกรรม เกี่ยวกับพฤติกรรมการออกกำลังกายในขณะที่วิลสัน, ร็อดเจอร์ส,
และเฟรเซอร์ (2002) พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
การควบคุมภายนอกและตนเองรายงานพฤติกรรมการออกกำลังกายในระดับปานกลาง
วิจัยอื่น ๆ พบว่ามีความสัมพันธ์ที่ไม่มีนัยสำคัญระหว่าง
ตัวแปรเหล่านี้ (เช่นเช Ntoumanis และ Duda 2006) นอกจากนี้
การวิจัยบางส่วนได้รับการสนับสนุนความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง
การควบคุม introjected และรวมพฤติกรรมการออกกำลังกายที่ตนเองรายงาน
(เช่นเช et al.) ในทางตรงกันข้ามการทำงานที่ผ่านมานอกจากนี้ยังมีหลักฐาน
ความสัมพันธ์ที่ไม่มีนัยสำคัญระหว่างทั้งภายนอกและ introjected
ระเบียบและรวมพฤติกรรมการออกกำลังกายที่ตนเองรายงาน (เช่นวิลสัน,
ร็อดเจอร์ส, บลอนชาร์ & Gessell 2003) ที่สำคัญเมื่อใช้
วัตถุประสงค์ของการประเมินพฤติกรรมการออกกำลังกาย, et al, Standage (2008)
รายงานความสัมพันธ์ระหว่างไม่มีแรงจูงใจที่มีต่อการควบคุม
การออกกำลังกาย (เช่นคะแนนคอมโพสิตของกฎระเบียบภายนอกและ introjected)
และการสู้รบในวงจรอุบาทว์ของการออกกำลังกายที่รุนแรงปานกลาง
พฤติกรรม.
วิจัยมุ่งเน้นไปที่ความตั้งใจที่จะออกกำลังกายได้พบ introjected
กฎระเบียบที่จะเชื่อมโยงความตั้งใจบวกกับการออกกำลังกาย ใน
ผู้ใหญ่ (เช่นวิลสันและร็อดเจอร์ส, 2004) และคนหนุ่มสาว (Hagger,
Chatzisarantis, Culverhouse และเฮย์เวิร์ด, 2003) แต่ไม่มีนัยสำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมภายนอกและการออกกำลังกาย
ในความตั้งใจของทั้งสอง studieswas รายงานเหล่านี้ งานวิจัยอื่น ๆ (เช่น
Chatzisarantis, เฮย์เวิร์ดและถ่อมตน, 1997) แสดงให้เห็นการควบคุมภายนอก
จะมีความสำคัญในการพัฒนาคนหนุ่มสาวที่มีความตั้งใจที่แข็งแกร่งในการ
ออกกำลังกายนอกโรงเรียน.
ขึ้นอยู่กับการทำงานเช่นปัญหาที่มีความสำคัญจึงกลายเป็น
วิธีการที่จะสร้างเงื่อนไขที่จะส่งเสริมให้เกิดการ internalization ของ
พฤติกรรมการออกกำลังกาย ตาม SDT (ไรอันและ Deci, 2000) บุคคลที่
เป็นตัวแทนที่ใช้งานโดยได้แรงหนุนแนวโน้มตามธรรมชาติที่จะ internalize
กฎระเบียบของพฤติกรรมของพวกเขา นั่นคือถ้าเหมาะสมให้กับ
สภาพแวดล้อมทางสังคม (เช่นบริบทอิสระ-สนับสนุน) พวกเขา
จะพยายามที่จะเปลี่ยนด้วยเหตุผลเดิมภายนอกสำหรับการดำเนิน
กิจกรรมและดูดซึมสารอาหารและบูรณาการด้วยเหตุผลเหล่านี้ด้วยตัวเอง
เมื่อเวลาผ่านไป สีเขียว Demers, Pelletier สจ๊วตและ Gushue (1998)
ชี้ให้เห็นว่าการใช้กลยุทธ์ทางจิตวิทยาที่สามารถนำไปสู่
​​internalization พฤติกรรมเป้าหมาย ในการสนับสนุนข้อเสนอนี้
พวกเขาพบว่าภาพสเก็ต 'ใช้ประโยชน์ของการเสริมสร้างกลยุทธ์
(เช่นการตั้งค่าเป้าหมายในระยะยาวเพิ่มความหลากหลายให้ฝึกอบรม) บวก
คาดการณ์ที่น่าสนใจในงานการฝึกอบรมที่มีระดับความสนใจในการเปิด
บวกแรงจูงใจทำนายพิจารณาตัวเอง . การค้นพบของพวกเขา
แสดงให้เห็นว่าการจ้างงานของกลยุทธ์ทางจิตวิทยาเล่น
บทบาทในกระบวนการ internalization การวิจัยร่วมสมัยเน้น
ความจำเป็นในการสร้างกลยุทธ์และการแทรกแซงทางจิตวิทยา
ที่มีผลบังคับในเรื่องนี้ในแง่ของพฤติกรรมการออกกำลังกาย
(เช่นเห็นเช et al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องของแรงจูงใจที่จะเข้าร่วมในกิจกรรม ดังนั้น
และ Ryan ( 2008 ) ยืนยันว่า กลาง ความแตกต่างกันภายในงาน sdt
ร่วมสมัยของตนเองเมื่อเทียบกับการควบคุม
แรงจูงใจ พฤติกรรมตนเอง เป็นผู้ที่แสดงโดย
พฤติกรรม กฎระเบียบ ซึ่งความรู้สึกของ
เป็นการส่วนตัวในพฤติกรรม ( เช่น แรงจูงใจ การควบคุมและการบูรณาการ
ภายในระบุระเบียบ ) ดังนั้น และ ไรอัน สรุปว่า แรงจูงใจใน
" ประกอบด้วยทั้งแรงจูงใจภายในและแรงจูงใจภายนอกประเภท
ซึ่งประชาชนได้ระบุค่าเป็น
กิจกรรมจุด จะต้องบูรณาการเข้าไปในความรู้สึกของพวกเขา
ตนเอง " ( หน้า 182 ) เมื่อบุคคลมีแรงจูงใจเหตุผลกำกับพฤติกรรมของพวกเขาและ
เริ่มต้น ยั่งยืนด้วยตนเอง
จริงด้วยตนเอง และเกี่ยวข้องกับการทำสิ่งที่พวกเขาพบที่สำคัญ หรือน่าสนใจ
( โมลเลอร์ดังนั้น , & , ไรอัน , 2006 ) ในทางตรงกันข้าม ดังนั้น และ ไรอัน รัฐนั้น
controlledmotivation " ประกอบด้วยทั้งภายนอกการควบคุมพฤติกรรมโดย
อย่างหนึ่งคือการทำงานของภาระผูกพันภายนอกของรางวัลหรือการลงโทษ introjected
และระเบียบในที่ระเบียบของ
การกระทำที่ได้รับบางส่วนและพลังงาน internalized โดยปัจจัย
เช่นการอนุมัติแรงจูงใจ , การหลีกเลี่ยงภาระผูกพันตนเอง
และอัตตา involvements " ( หน้า 182 ) ดังนั้น การควบคุมแรงจูงใจ
หมายถึงพฤติกรรมที่เล็ดลอดออกมาจากความรู้สึกของความดันหรือ
การบีบบังคับ ซึ่งสามารถมาได้ทั้งจากภายในหรือภายนอกแหล่ง
( โมลเลอร์ et al . ) ชิดกับไรอันและดังนั้น ( 2000 ) อาร์กิวเมนต์ที่
นี้แสดงถึงความแตกต่างของแรงจูงใจภายในกลาง sdt
, จํานวนของการศึกษาการออกกำลังกายล่าสุดได้จัดกลุ่มการตอบสนองเข้าร่วม
เป็นอิสระเมื่อเทียบกับการควบคุมกฎระเบียบภายใน
วิเคราะห์ของพวกเขา ( เช่น barbeau , หวาน , &ฟอร์เทียร์ , 2009 ; ตนเดจ
sebire & , , เหงา , 2008 ; วิลสัน แบลนชาร์ด nehl & , Baker , 2006 ) .
ในบริบทต่างๆ มากมาย เช่น คลินิก อนามัย และวิชาการ
การตั้งค่า ( เห็นดังนั้น&ไรอัน ไรอัน & 2008 ; ดังนั้น , 2000 ) ได้แสดงพฤติกรรม
อย่างมีส่วนร่วมในเหตุผลกำกับ
( ตรงข้ามกับควบคุม ) ส่งผลในอีกแบบ
ผล ( เช่น มากกว่าพฤติกรรมคงอยู่และเพิ่มคุณภาพชีวิต ) .
tenets ของ sdt ได้รับมากขึ้นสนับสนุน ในการตั้งค่าการออกกำลังกาย
ที่ได้พบว่ารูปแบบของ
แรงจูงใจ ( ประกอบด้วย แรงจูงใจภายใน และระบุในระเบียบ )
ทำนายระดับที่สูงขึ้นของ self-reported การออกกำลังกาย
( เช่นวิลสัน et al . , 2006 ) , เช่นเดียวกับการทำนายหมั้นมากขึ้น
ในวัตถุและ bouts ของการออกกำลังกายความเข้มปานกลาง (
ตนเดจ et al . , 2008 ) .
ข้อมูลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมมากขึ้น พฤติกรรมศาสตร์
ข้อบังคับ ประกอบด้วยระเบียบภายนอก และ introjected
ระเบียบ ) ภายใน sdt แสดงค่อนข้างสอดคล้องรูปแบบ
สมาคมด้วยความเคารพทั้งความตั้งใจและพฤติกรรมการออกกำลังกายการออกกำลังกาย . เกี่ยวกับพฤติกรรมการออกกำลังกาย ขณะที่ วิลสัน โรจ
เฟรเซอร์ ( 2002 ) , และพบความสัมพันธ์ทางลบความสัมพันธ์ระหว่าง
ระเบียบภายนอก และ self-reported การออกกำลังกายปานกลาง
งานวิจัยอื่น ๆพบว่ามีสมาคมที่ไม่ระหว่าง
ตัวแปรเหล่านี้ ( เช่น ให้ ntoumanis & , , ดูดา , 2006 ) ต่อไป
งานวิจัยได้สนับสนุนความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง
introjected ระเบียบทั้งหมด และ self-reported พฤติกรรมการออกกำลังกาย
( เช่น Edmunds et al . ) ในทางตรงกันข้าม ผลงานที่ผ่านมายังไม่มีหลักฐาน

introjected ทั้งภายนอกและความสัมพันธ์ระหว่าง