Broadly speaking, the Korean govern

Broadly speaking, the Korean government has actively participated in resource mobilization, even though the degree of participation has fluctuated during the development period according to the situation faced by the country. In the course of these developments, Korea evolved a very peculiar management pattern. While macroeconomic the economy was subject to inflationary pressure stemming from the base money and credit expansion and the low official rates geared towards maximum mobilization of investment funds, conventional monetary policy instruments such as control of the money supply and Interest rate policy became inoperative, Direct controls on individual prices, important for the CPI basket and even to economic activities within the private realm, became widely utilized as the instruments for maintaining macroeconomic stability. In sum, macro macroeconomic policy function was performed by micro regulations.
On the other hand, the Korean government resource allocation through discriminatory policies the microeconomic such as favoring certain sectors and groups of economic agents. The controlled the financial resource allocation by regulating government interest rates and the lending activities of financial institutions. In the earlier stage of development - until the late 1970s - the large business groups and heavy and chemical Industry sector were favored, but since the 1980s, small and medium-sized firms have been relatively favored.
Instead of allowing market competition freely rein as a kind of discovery procedure, the government has assumed the responsibility of making important allocation decisions. The government has determined the sectors the conglomerates can engage in, and stipulated that the financial institutions can lend only to selected businesses. This pattern of direct intervention in private decision areas has improved process in recent years, but has somewhat through the liberalization generated far-reaching and long-lasting interventionistic mind-set of the policy makers regarding the role of the market.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูดอย่างกว้างขวาง รัฐบาลเกาหลีได้อย่างเข้าร่วมเคลื่อนไหวทรัพยากร แม้ว่าระดับการมีส่วนร่วมได้ fluctuated ช่วงพัฒนาตามสถานการณ์กับประเทศ ในหลักสูตรการพัฒนาเหล่านี้ เกาหลีพัฒนารูปแบบการบริหารที่แปลกประหลาดมาก ในขณะที่มีเศรษฐกิจมหภาคเศรษฐกิจก็ มีแรงกดดันอันเนื่องมาจากฐานเงินและสินเชื่อขยายตัว และราคาอย่างเป็นทางการต่ำมุ่งต่อการเคลื่อนไหวสูงสุดของกองทุน เครื่องมือนโยบายการเงินแบบดั้งเดิมเช่นการควบคุมการเงินและนโยบายอัตราดอกเบี้ยเป็น ตัวควบคุม inoperative โดยตรงในแต่ละราคา สำคัญ สำหรับตะกร้า CPI และแม้แต่กิจกรรมทางเศรษฐกิจภายในอาณาจักรส่วนตัวกลายเป็นอย่างกว้างขวางใช้เป็นเครื่องมือสำหรับการรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาค ในผล ฟังก์ชันแมโคนโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่ดำเนินการ โดยระเบียบไมโคร ในทางกลับกัน การปันส่วนทรัพยากรที่รัฐบาลเกาหลีผ่านนโยบาย microeconomic เช่นนความภาคและกลุ่มของตัวแทนทางเศรษฐกิจบางอย่างโจ่งแจ้ง การควบคุมการจัดสรรทรัพยากรทางการเงิน โดยควบคุมอัตราดอกเบี้ยรัฐบาลและกิจกรรมของสถาบันการเงินให้กู้ยืม ในขั้นตอนก่อนหน้านี้ ในการพัฒนา- จน ถึงปลายทศวรรษที่ 1970 - ปลอดกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่และภาคอุตสาหกรรมหนัก และเคมี แต่นับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 บริษัทขนาดเล็ก และ ขนาดกลางได้รับค่อนข้างชื่นชอบแทนที่จะทำให้ตลาด แข่งขันอย่างเสรีบังเหียนเป็นชนิดของกระบวนการค้นพบ รัฐบาลได้ถือว่าความรับผิดชอบของการปันส่วนสำคัญตัดสินใจ รัฐบาลได้กำหนดภาค conglomerates สามารถมีส่วนร่วมใน และกำหนดให้ สถาบันการเงินสามารถยืมเพื่อเลือกธุรกิจ นี้รูปแบบของการแทรกแซงโดยตรงในพื้นที่ส่วนตัวตัดสินใจปรับปรุงกระบวนการในปีที่ผ่านมา แต่ค่อนข้างผ่านเปิดเสรีได้สร้าง mind-set interventionistic ผับ และยาวนานของผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับบทบาทของการตลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กว้างพูดที่รัฐบาลเกาหลีได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการระดมทรัพยากร แม้ว่าระดับของการมีส่วนร่วม ผันผวนในช่วงการพัฒนาตามสถานการณ์ที่เผชิญ โดยประเทศ ในหลักสูตรของการพัฒนาเหล่านี้ , เกาหลีการพัฒนาการจัดการประหลาดมากรูปแบบในขณะที่เศรษฐกิจมหภาคเศรษฐกิจภายใต้แรงกดดันที่เกิดจากฐานเงินและการขยายสินเชื่อและอัตราต่ำอย่างเป็นทางการ มุ่งสู่การระดมทุนสูงสุดของนโยบายการเงินแบบปกติ เครื่องมือ เช่น การควบคุมปริมาณเงิน และอัตราดอกเบี้ยนโยบายก็ไม่ทำงาน การควบคุมโดยตรงในราคาที่แต่ละที่สำคัญราคาตะกร้าและแม้กระทั่งกิจกรรมทางเศรษฐกิจในดินแดนส่วนตัว เป็นอย่างกว้างขวางใช้เป็นเครื่องมือในการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค . ในผลรวม , แมโครเศรษฐกิจมหภาคนโยบายการทำงานโดยใช้กฎระเบียบของไมโคร
บนมืออื่น ๆรัฐบาลเกาหลีในการจัดสรรทรัพยากร ผ่านนโยบายเศรษฐศาสตร์จุลภาคเช่นชอบภาคหนึ่งและกลุ่มของตัวแทนทางเศรษฐกิจ เลือกปฏิบัติ ควบคุมการจัดสรรทรัพยากรทางการเงิน โดยการควบคุมของรัฐบาลและอัตราดอกเบี้ยสินเชื่อต่างๆ ของสถาบันการเงินในก่อนหน้านี้ ขั้นตอนของการพัฒนา - จนกระทั่งปี 1970 - สายขนาดใหญ่และหนักและเคมี กลุ่มธุรกิจภาคอุตสาหกรรมที่ชื่นชอบ แต่ตั้งแต่ 1980 , บริษัท ขนาดเล็กและขนาดกลางได้รับค่อนข้างสำคัญ
แทนที่จะปล่อยให้การแข่งขันตลาดอิสระควบคุมเป็นชนิดของขั้นตอนการค้นพบนั้น รัฐบาลถือว่าความรับผิดชอบของการตัดสินใจการจัดสรร ที่สำคัญรัฐบาลได้กำหนดภาคกลุ่มสามารถมีส่วนร่วมในและกำหนดให้สถาบันการเงินสามารถยืมเท่านั้นที่จะเลือกธุรกิจ รูปแบบของการแทรกแซงโดยตรงในพื้นที่การตัดสินใจส่วนบุคคลมีกระบวนการที่ดีขึ้นใน ปี ล่าสุดแต่ค่อนข้างผ่านการสร้างการตั้งค่ากว้างขวางและยาวนาน interventionistic จิตใจของนโยบายเกี่ยวกับบทบาทของตลาด