The sorbent to solution ratio was s

The sorbent to solution ratio was selected to achieve a
10–90% extent of a compound removal from the solution. The
applicability of the upper limit of solute removal was controlled
mostly by analytical accuracy and sensitivity allowing measuring
relatively low solute concentrations remaining in solution. The
final reproducibility of sorption data was indicative whether the
removal extent had an impact on accuracy of sorption isotherms.
Initial aqueous concentrations of simazine and diuron varied
between 0.5–4.5 and 2–30 mg L1, respectively thus being below
the solubility limits which are 6.2 and 42 mg L1, respectively

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูดซับต่อโซลูชันถูกเลือกให้เป็นขอบเขต 10-90% ของเอาผสมจากการแก้ปัญหา ที่ความเกี่ยวข้องของของขีดจำกัดบนของเอาตัวถูกควบคุมโดยวิเคราะห์ความถูกต้องแม่นยำและความไวทำให้วัดค่อนข้างต่ำคงเหลือในการแก้ปัญหาความเข้มข้นของตัวถูกละลาย ที่สุดท้าย reproducibility ดูดข้อมูลเป็นตัวชี้ให้เห็นว่าการเอาขอบเขตมีผลกระทบในความถูกต้องของ isotherms ดูดความเข้มข้นเริ่มต้นที่อควี simazine และ diuron ที่แตกต่างกันระหว่าง 0.5-4.5 และ 2 – 30 mg L 1 ตามลำดับจึงเป็นด้านล่างการจำกัดการละลายที่มี mg 42 และ 6.2 L 1 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูดซับต่อการแก้ปัญหาการได้รับเลือกให้บรรลุขอบเขต 10-90% ของการกำจัดสารประกอบจากการแก้ปัญหา การบังคับใช้ของขีด จำกัด บนของการกำจัดตัวละลายถูกควบคุมโดยส่วนใหญ่เป็นความถูกต้องและความไวในการวิเคราะห์ที่ช่วยให้การวัดที่ค่อนข้างมีความเข้มข้นของตัวถูกละลายต่ำที่เหลืออยู่ในการแก้ปัญหา การทำสำเนาข้อมูลสุดท้ายของการดูดซับเป็นตัวบ่งชี้ว่ามีขอบเขตการกำจัดมีผลกระทบต่อความถูกต้องของการดูดซับ isotherms. ความเข้มข้นของน้ำเริ่มต้นของ simazine และ diuron ที่แตกต่างกันระหว่าง0.5-4.5 และ 2-30 มิลลิกรัม L 1 ตามลำดับจึงเป็นดังต่อไปนี้ข้อจำกัด ในการละลายที่ เป็น 6.2 และ 42 มิลลิกรัมต่อลิตร 1 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราส่วนดูดซับสารละลายถูกเลือกเพื่อให้บรรลุ
10 – 90% ขอบเขตของการกำจัดสารประกอบจากสารละลาย
หาขอบเขตบนของการกำจัดสารละลายถูกควบคุมโดยการวิเคราะห์ความไวและความแม่นยำ

ให้วัดความเข้มข้นต่ำ ( ที่เหลืออยู่ในสารละลาย
ข้อมูลการตรวจสอบขั้นสุดท้ายคือบ่งบอกว่า
ขอบเขตการมีผลกระทบต่อความถูกต้องของไอโซเทอร์มการดูดซับสารละลายความเข้มข้นเริ่มต้นของ simazine .

และ ไดยูรอนหลากหลายระหว่าง 0.5 – 4.5 และ 2 – 30 มก. แอล  1 ตามลำดับจึงถูกด้านล่าง
การละลายจำกัดซึ่งเป็น 6.2 และ 42 มิลลิกรัมต่อลิตรตามลำดับ  1