Ethical Decision Making in Research

Ethical Decision Making in Research
Although codes, policies, and principals are very important and useful, like any set of rules, they do not cover every situation, they often conflict, and they require considerable interpretation. It is therefore important for researchers to learn how to interpret, assess, and apply various research rules and how to make decisions and to act in various situations. The vast majority of decisions involve the straightforward application of ethical rules. For example, consider the following case,
Case 1:
The research protocol for a study of a drug on hypertension requires the administration of the drug at different doses to 50 laboratory mice, with chemical and behavioral tests to determine toxic effects. Tom has almost finished the experiment for Dr. Q. He has only 5 mice left to test. However, he really wants to finish his work in time to go to Florida on spring break with his friends, who are leaving tonight. He has injected the drug in all 50 mice but has not completed all of the tests. He therefore decides to extrapolate from the 45 completed results to produce the 5 additional results.
Many different research ethics policies would hold that Tom has acted unethically by fabricating data. If this study were sponsored by a federal agency, such as the NIH, his actions would constitute a form of research misconduct, which the government defines as "fabrication, falsification, or plagiarism" (or FFP). Actions that nearly all researchers classify as unethical are viewed as misconduct. It is important to remember, however, that misconduct occurs only when researchers intend to deceive: honest errors related to sloppiness, poor record keeping, miscalculations, bias, self-deception, and even negligence do not constitute misconduct. Also, reasonable disagreements about research methods, procedures, and interpretations do not constitute research misconduct. Consider the following case:
Case 2:
Dr. T has just discovered a mathematical error in a paper that has been accepted for publication in a journal. The error does not affect the overall results of his research, but it is potentially misleading. The journal has just gone to press, so it is too late to catch the error before it appears in print. In order to avoid embarrassment, Dr. T decides to ignore the error.
Dr. T's error is not misconduct nor is his decision to take no action to correct the error. Most researchers, as well as many different policies and codes, including ECU's policies, would say that Dr. T should tell the journal about the error and consider publishing a correction or errata. Failing to publish a correction would be unethical because it would violate norms relating to honesty and objectivity in research.
There are many other activities that the government does not define as "misconduct" but which are still regarded by most researchers as unethical. These are called "other deviations" from acceptable research practices and include:
• Publishing the same paper in two different journals without telling the editors
• Submitting the same paper to different journals without telling the editors
• Not informing a collaborator of your intent to file a patent in order to make sure that you are the sole inventor
• Including a colleague as an author on a paper in return for a favor even though the colleague did not make a serious contribution to the paper
• Discussing with your colleagues confidential data from a paper that you are reviewing for a journal
• Trimming outliers from a data set without discussing your reasons in paper
• Using an inappropriate statistical technique in order to enhance the significance of your research
• Bypassing the peer review process and announcing your results through a press conference without giving peers adequate information to review your work
• Conducting a review of the literature that fails to acknowledge the contributions of other people in the field or relevant prior work
• Stretching the truth on a grant application in order to convince reviewers that your project will make a significant contribution to the field
• Stretching the truth on a job application or curriculum vita
• Giving the same research project to two graduate students in order to see who can do it the fastest
• Overworking, neglecting, or exploiting graduate or post-doctoral students
• Failing to keep good research records
• Failing to maintain research data for a reasonable period of time
• Making derogatory comments and personal attacks in your review of author's submission
• Promising a student a better grade for sexual favors
• Using a racist epithet in the laboratory
• Making significant deviations from the research protocol approved by your institution's Animal Care and Use Committee or Institutional Review Board for Human Subjects Research without telling the committee or the board
• Not reporting an adverse event in a human research experiment
• Wasting animals in research
• Exposing students and staff to biological risks in violation of your institution's biosafety rules
• Rejecting a manuscript for publication without even reading it
• Sabotaging someone's work
• Stealing supplies, books, or data
• Rigging an experiment so you know how it will turn out
• Making unauthorized copies of data, papers, or computer programs
• Owning over $10,000 in stock in a company that sponsors your research and not disclosing this financial interest
• Deliberately overestimating the clinical significance of a new drug in order to obtain economic benefits
These actions would be regarded as unethical by most scientists and some might even be illegal. Most of these would also violate different professional ethics codes or institutional policies. However, they do not fall into the narrow category of actions that the government classifies as research misconduct. Indeed, there has been considerable debate about the definition of "research misconduct" and many researchers and policy makers are not satisfied with the government's narrow definition that focuses on FFP. However, given the huge list of potential offenses that might fall into the category "other serious deviations," and the practical problems with defining and policing these other deviations, it is understandable why government officials have chosen to limit their focus.
Finally, situations frequently arise in research in which different people disagree about the proper course of action and there is no broad consensus about what should be done. In these situations, there may be good arguments on both sides of the issue and different ethical principles may conflict. These situations create difficult decisions for research known as ethical dilemmas. Consider the following case:
Case 3:
Dr. Wexford is the principal investigator of a large, epidemiological study on the health of 5,000 agricultural workers. She has an impressive dataset that includes information on demographics, environmental exposures, diet, genetics, and various disease outcomes such as cancer, Parkinson’s disease (PD), and ALS. She has just published a paper on the relationship between pesticide exposure and PD in a prestigious journal. She is planning to publish many other papers from her dataset. She receives a request from another research team that wants access to her complete dataset. They are interested in examining the relationship between pesticide exposures and skin cancer. Dr. Wexford was planning to conduct a study on this topic.
Dr. Wexford faces a difficult choice. On the one hand, the ethical norm of openness obliges her to share data with the other research team. Her funding agency may also have rules that obligate her to share data. On the other hand, if she shares data with the other team, they may publish results that she was planning to publish, thus depriving her (and her team) of recognition and priority. It seems that there are good arguments on both sides of this issue and Dr. Wexford needs to take some time to think about what she should do. One possible option is to share data, provided that the investigators sign a data use agreement. The agreement could define allowable uses of the data, publication plans, authorship, etc.

The following are some step that researchers, such as Dr. Wexford, can take to deal with ethical dilemmas in research:

What is the problem or issue?
It is always important to get a clear statement of the problem. In this case, the issue is whether to share information with the other research team.


What is the relevant information?
Many bad decisions are made as a result of poor information. To know what to do, Dr. Wexford needs to have more information concerning such matters as university or funding agency policies that may apply to this situation, the team's intellectual property interests, the possibility of negotiating some kind of agreement with the other team, whether the other team also has some information it is willing to share, etc. Will the public/science be better served by the additional research?


What are the different options?
People may fail to see different options due to a limited imagination, bias, ignorance, or fear. In this case, there may be another choice besides 'share' or 'don't share,' such as 'negotiate an agreement.'


How do ethical codes or policies as well as legal rules apply to these different options?
The university or funding agency may have policies on data management that apply to this case. Broader ethical rules, such as openness and respect for credit and intellectual property, may also apply to this case. Laws relating to intellectual property may be relevant.


Are there any people who can offer ethical advice?
It may be useful to seek advice from a colleague, a senior researcher, your department chair, or anyone else you can trust (?). In the case, Dr. Wexford might want to talk to her supervisor and research team before making a decision.
After considering these quest

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดสินจริยธรรมในการวิจัยรหัส นโยบาย และแบบที่มีความสำคัญ และ ประโยชน์ เช่นชุดใด ๆ ของกฎ จะไม่ครอบคลุมทุกสถานการณ์ พวกเขามักจะขัดแย้ง และพวกเขาต้องตีความมาก จึงเป็นสิ่งสำคัญนักวิจัยไปเรียนรู้วิธีการแปล ประเมิน และใช้กฎต่าง ๆ การวิจัยและวิธี การตัดสินใจ และดำเนินการในสถานการณ์ต่าง ๆ ตัดสินใจส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการใช้กฎจรรยาบรรณตรงไปตรงมา พิจารณากรณีต่อไปนี้ เช่นกรณีที่ 1: โพรโทคอลวิจัยสำหรับการศึกษายาในคุณแม่หลังคลอดต้องการบริหารยาในปริมาณที่แตกต่างกันกับหนูปฏิบัติการ 50 กับการทดสอบเคมี และพฤติกรรมเพื่อกำหนดผลกระทบที่เป็นพิษ ทอมได้เกือบเสร็จสิ้นการทดลองสำหรับดร. Q เขามีหนูที่ 5 ด้านการทดสอบ อย่างไรก็ตาม เขาอยากทำงานของเขาในเวลาที่จะไปฟลอริด้าในฤดูใบไม้ผลิกับเพื่อนของเขา ที่ออกคืนนี้ เขามีฉีดยาในหนูทั้งหมด 50 แต่ยังไม่สมบูรณ์ทั้งหมดของการทดสอบ เขาจึงตัดสินใจการ extrapolate จากผลแล้ว 45 ผลิตผลลัพธ์เพิ่มเติม 5นโยบายจริยธรรมวิจัยแตกต่างกันมากจะถือว่า ทอมมีดำเนิน unethically โดย fabricating ข้อมูล ถ้าการศึกษานี้มีผู้ให้สนับสนุน โดยมีหน่วยงานกลาง เช่น NIH การกระทำของเขาจะเป็นแบบการวิจัยเกี่ยวกับการกระทำผิด ซึ่งรัฐบาลกำหนดให้เป็น "ประดิษฐ์ falsification หรือโจรกรรมทางวรรณกรรม" (หรือ FFP) ดูนักวิจัยเกือบทั้งหมดที่จัดประเภทเป็นศีลธรรมเป็นประพฤติ สิ่งสำคัญคือต้องจำ อย่างไรก็ตาม ว่า ประพฤติเกิดขึ้นเฉพาะ เมื่อนักวิจัยตั้งใจหลอก: ซื่อสัตย์ข้อผิดพลาดที่เกี่ยวข้องกับ sloppiness เก็บไม่ดีคอร์ด miscalculations อคติ self-deception และละเลยแม้ไม่เป็นการประพฤติ ยัง ความขัดแย้งที่เหมาะสมเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัย ขั้นตอน และตีความไม่เป็นวิจัยประพฤติ พิจารณากรณีต่อไปนี้:กรณีที่ 2:ดร. T มีเพียงค้นพบข้อผิดพลาดทางคณิตศาสตร์ในกระดาษที่ได้รับการยอมรับตีพิมพ์ในสมุดรายวัน ข้อผิดพลาดมีผลกระทบต่อภาพรวมผลการวิจัยของเขา แต่ก็อาจทำให้เข้าใจผิด สมุดรายวันได้เพียงไปกด เพื่อที่มันจะสายเกินไปที่จะจับข้อผิดพลาดก่อนที่จะปรากฏในพิมพ์ เพื่อหลีกเลี่ยงความลำบากใจ ดร. T ตัดสินใจที่จะละเว้นข้อผิดพลาดข้อผิดพลาด Dr. T ไม่ประพฤติ หรือเป็นการตัดสินใจของเขาต้องไม่ดำเนินการแก้ไขข้อผิดพลาด นัก วิจัยส่วนใหญ่ เป็นการในนโยบายต่าง ๆ และ รหัส รวมถึงนโยบายของ ECU จะพูดว่า ดร. T ควรแจ้งรายเกี่ยวกับข้อผิดพลาด และพิจารณาประกาศแก้ไขหรือ errata การเผยแพร่การแก้ไขจะเป็นศีลธรรมเนื่องจากเป็นละเมิดบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับความซื่อสัตย์และปรวิสัยในการวิจัยมีกิจกรรมอื่น ๆ มากมายที่รัฐบาลไม่ได้กำหนดเป็น "กระทำ" แต่ที่ยังคงถือ โดยนักวิจัยส่วนใหญ่เป็นศีลธรรม เหล่านี้เรียกว่า "อื่น ๆ ความแตกต่าง" จากปฏิบัติการวิจัยเป็นที่ยอมรับ และรวมถึง:•ประกาศกระดาษเดียวกันในสมุดรายวันที่แตกต่างกันสองโดยบรรณาธิการ•ส่งกระดาษเดียวกันกับสมุดรายวันที่แตกต่างกันโดยบรรณาธิการ•ไม่แจ้ง collaborator ของเจตนาของคุณไปยังแฟ้มสิทธิบัตรเพื่อให้แน่ใจว่า คุณเป็นนักประดิษฐ์แต่เพียงผู้เดียว•รวมทั้งเพื่อนร่วมงานเป็นผู้เขียนลงบนกระดาษเพื่อแลกกับชอบแม้ว่าผู้ร่วมงานได้ทำการบริจาคกระดาษอย่างจริงจัง•คุยกับข้อมูลลับของผู้ร่วมงานจากกระดาษที่คุณได้ตรวจทานในสมุดรายวัน•ตัดแต่ง outliers จากชุดข้อมูลโดยไม่สนใจเหตุผลของคุณในเอกสาร•การใช้เทคนิคทางสถิติไม่เหมาะสมเพื่อเพิ่มความสำคัญของการวิจัยของคุณ•เลี่ยงเที่ยวทบทวนกระบวนการและการประกาศผลการผ่านการแถลงข่าวโดยไม่ให้ข้อมูลเพียงพอเพื่อตรวจทานงานของเพื่อน•ดำเนินการทบทวนวรรณกรรมที่ไม่ยอมรับผลงานของคนอื่นในเขตข้อมูลหรืองานที่เกี่ยวข้องทราบ•ยืดความจริงในการใช้เงินช่วยเหลือเพื่อให้มั่นใจทานว่า โครงการของคุณจะทำให้ส่วนสำคัญไปยังฟิลด์•ยืดความจริงในงานแอพลิเคชันหรือหลักสูตรวีตา•ให้โครงการวิจัยเดียวสองนักศึกษาเพื่อดูซึ่งสามารถทำได้ที่เร็วที่สุด• Overworking, neglecting หรือนักศึกษาระดับบัณฑิต หรือเอกหลัง exploiting•การเก็บระเบียนวิจัยดี•การรักษาวิจัยข้อมูลสำหรับรอบระยะเวลาเหมาะสม•ทำลดลงความคิดเห็นและการโจมตีส่วนบุคคลในความคิดเห็นของผู้ส่ง•สัญญานักเรียนเกรดดีสำหรับเพศหอม•ใช้ epithet เหยียดสีผิวในห้องปฏิบัติการ•ทำความเบี่ยงเบนอย่างมีนัยสำคัญจากการวิจัยที่ได้รับอนุมัติ โดยสถาบันของคุณ ดูแลสัตว์ และใช้คณะกรรมการ หรือคณะ กรรมการสถาบันวิจัยเรื่องมนุษย์โดยคณะกรรมการหรือคณะกรรมการ•ไม่รายงานเหตุการณ์ร้ายในการทดลองวิจัยในมนุษย์•การสูญเสียสัตว์ในงานวิจัย•เรียนการเปิดเผยและการเสี่ยงทางชีวภาพในการละเมิดกฎของสถาบัน biosafety•ปฏิเสธฉบับตีพิมพ์โดยไม่ได้อ่าน• Sabotaging ของคนทำงาน•อุปกรณ์ขโมย หนังสือ หรือข้อมูล• Rigging บริษัทการทดลองเพื่อให้คุณทราบว่ามันจะเปิดออก•ทำสำเนาข้อมูล เอกสาร หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ไม่ได้รับอนุญาต•เป็นเจ้าของกว่า $10000 ในหุ้นในบริษัทที่ให้สนับสนุนงานวิจัยของคุณ และไม่เปิดเผยนี้ดอกเบี้ยทางการเงิน•จงใจ overestimating ความสำคัญทางคลินิกของยาใหม่เพื่อรับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจการดำเนินการเหล่านี้จะถือว่าเป็นศีลธรรม โดยนักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ และบางแม้อาจไม่ถูกต้อง ส่วนใหญ่เหล่านี้จะยังละเมิดจรรยาบรรณวิชาชีพอื่นรหัสหรือนโยบายสถาบัน อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ตกเป็นการดำเนินการที่รัฐบาลจัดประเภทเป็นประพฤติวิจัยแคบ แน่นอน มีการอภิปรายมากเกี่ยวกับคำจำกัดความ "การวิจัยเกี่ยวกับการกระทำผิด" และนักวิจัยและผู้กำหนดนโยบายจำนวนมากไม่พอใจกับการจำกัดความแคบของรัฐบาลที่มุ่งเน้น FFP อย่างไรก็ตาม กำหนดรายการใหญ่ของความผิดด้านศักยภาพที่อาจจัดอยู่ในประเภท "อื่น ๆ ร้ายแรงความแตกต่าง" และปัญหาทางปฏิบัติ ด้วยการกำหนด และมากกว่าการรักษาเหล่านี้ความแตกต่างอื่น ๆ ได้เข้าใจเหตุผลที่เจ้าหน้าที่ของรัฐได้เลือกที่จะจำกัดความของพวกเขาสุดท้าย สถานการณ์มักเกิดขึ้นในการวิจัยซึ่งคนที่ไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับหลักสูตรที่เหมาะสมของการดำเนินการ และมีมติไม่กว้างเกี่ยวกับอะไรควรจะทำ ในกรณีนี้ อาจมีอาร์กิวเมนต์ดีทั้งสองด้านของปัญหา และหลักการจริยธรรมที่แตกต่างขัดแย้ง สถานการณ์เหล่านี้สร้างตัดสินใจที่ยากสำหรับการวิจัยที่เรียกว่าจริยธรรม dilemmas พิจารณากรณีต่อไปนี้:Case 3:Dr. Wexford is the principal investigator of a large, epidemiological study on the health of 5,000 agricultural workers. She has an impressive dataset that includes information on demographics, environmental exposures, diet, genetics, and various disease outcomes such as cancer, Parkinson’s disease (PD), and ALS. She has just published a paper on the relationship between pesticide exposure and PD in a prestigious journal. She is planning to publish many other papers from her dataset. She receives a request from another research team that wants access to her complete dataset. They are interested in examining the relationship between pesticide exposures and skin cancer. Dr. Wexford was planning to conduct a study on this topic. Dr. Wexford faces a difficult choice. On the one hand, the ethical norm of openness obliges her to share data with the other research team. Her funding agency may also have rules that obligate her to share data. On the other hand, if she shares data with the other team, they may publish results that she was planning to publish, thus depriving her (and her team) of recognition and priority. It seems that there are good arguments on both sides of this issue and Dr. Wexford needs to take some time to think about what she should do. One possible option is to share data, provided that the investigators sign a data use agreement. The agreement could define allowable uses of the data, publication plans, authorship, etc. The following are some step that researchers, such as Dr. Wexford, can take to deal with ethical dilemmas in research:What is the problem or issue?It is always important to get a clear statement of the problem. In this case, the issue is whether to share information with the other research team.What is the relevant information?Many bad decisions are made as a result of poor information. To know what to do, Dr. Wexford needs to have more information concerning such matters as university or funding agency policies that may apply to this situation, the team's intellectual property interests, the possibility of negotiating some kind of agreement with the other team, whether the other team also has some information it is willing to share, etc. Will the public/science be better served by the additional research?What are the different options?People may fail to see different options due to a limited imagination, bias, ignorance, or fear. In this case, there may be another choice besides 'share' or 'don't share,' such as 'negotiate an agreement.'How do ethical codes or policies as well as legal rules apply to these different options?The university or funding agency may have policies on data management that apply to this case. Broader ethical rules, such as openness and respect for credit and intellectual property, may also apply to this case. Laws relating to intellectual property may be relevant.Are there any people who can offer ethical advice?It may be useful to seek advice from a colleague, a senior researcher, your department chair, or anyone else you can trust (?). In the case, Dr. Wexford might want to talk to her supervisor and research team before making a decision.After considering these quest

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตัดสินใจเชิงจริยธรรมในการวิจัยแม้ว่ารหัสนโยบายและผู้บริหารที่มีความสำคัญมากและมีประโยชน์เช่นเดียวกับชุดของกฎใด ๆ ที่พวกเขาไม่ได้ครอบคลุมทุกสถานการณ์พวกเขามักจะมีความขัดแย้งและพวกเขาจำเป็นต้องมีการตีความมาก
ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับนักวิจัยที่จะเรียนรู้วิธีการที่จะตีความประเมินและใช้กฎการวิจัยต่างๆและวิธีที่จะทำให้การตัดสินใจและการที่จะทำหน้าที่ในสถานการณ์ต่างๆ ส่วนใหญ่ของการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้ตรงไปตรงมาของกฎจริยธรรม ตัวอย่างเช่นพิจารณากรณีดังต่อไปนี้กรณีที่ 1: โปรโตคอลสำหรับการศึกษาวิจัยของยาเสพติดในความดันโลหิตสูงต้องมีการบริหารงานของยาเสพติดในปริมาณที่แตกต่างกันถึง 50 หนูทดลองที่มีการทดสอบทางเคมีและพฤติกรรมในการตรวจสอบความเป็นพิษ ทอมได้เกือบเสร็จสิ้นการทดลองสำหรับดร. คิวเขาได้เพียง 5 หนูซ้ายไปทดสอบ แต่เขาต้องการจริงๆที่จะเสร็จสิ้นการทำงานของเขาในเวลาที่จะไปฟลอริด้าในฤดูใบไม้ผลิกับเพื่อนของเขาที่กำลังจะออกในคืนนี้ เขาได้รับการฉีดยาเสพติดใน 50 แต่หนูยังไม่เสร็จสมบูรณ์ทั้งหมดของการทดสอบ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะคาดการณ์จากผล 45 เสร็จสิ้นการผลิต 5 ผลเพิ่มเติม. หลายนโยบายจริยธรรมการวิจัยที่แตกต่างกันจะบอกว่าทอมได้ทำหน้าที่ unethically จากข้อมูลการผลิต หากการศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนโดยหน่วยงานของรัฐบาลกลางเช่น NIH, การกระทำของเขาจะเป็นรูปแบบของการกระทำผิดการวิจัยซึ่งรัฐบาลกำหนดว่า "การผลิต, การทำผิดหรือการขโมยความคิด" (หรือ FFP) การดำเนินการที่นักวิจัยเกือบทั้งหมดจัดเป็นผิดจรรยาบรรณจะถูกมองว่าเป็นการกระทำผิด มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจำ แต่การกระทำผิดที่เกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อนักวิจัยตั้งใจที่จะหลอกลวง: ข้อผิดพลาดที่เกี่ยวข้องกับความซื่อสัตย์ฉาบฉวยบันทึกการรักษาที่ไม่ดีผิดพลาดอคติ, การหลอกลวงตัวเองและยังประมาทไม่ได้เป็นการประพฤติตัวไม่เหมาะสม นอกจากนี้ความขัดแย้งที่เหมาะสมเกี่ยวกับวิธีการวิจัยวิธีการและการตีความที่ไม่ได้เป็นการประพฤติตัวไม่เหมาะสมวิจัย พิจารณากรณีดังต่อไปนี้กรณีที่ 2: ดร. T ได้เพิ่งค้นพบข้อผิดพลาดทางคณิตศาสตร์ในกระดาษที่ได้รับการยอมรับให้ตีพิมพ์ในวารสาร ข้อผิดพลาดที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อภาพรวมของการวิจัยของเขา แต่มันเป็นความเข้าใจผิดที่อาจเกิดขึ้น วารสารได้หายไปเพียงแค่กดเพื่อที่จะสายเกินไปที่จะจับข้อผิดพลาดก่อนที่จะปรากฏในการพิมพ์ เพื่อหลีกเลี่ยงความลำบากใจดร. T ตัดสินใจที่จะไม่สนใจข้อผิดพลาด. ดร. ข้อผิดพลาดของ T ไม่ประพฤติตัวไม่เหมาะสมและไม่เป็นการตัดสินใจของเขาที่จะดำเนินการในการแก้ไขข้อผิดพลาด นักวิจัยส่วนใหญ่เช่นเดียวกับนโยบายที่แตกต่างกันและรหัสรวมทั้งนโยบายของกล่อง ECU จะบอกว่าดร. ทีควรจะบอกวารสารเกี่ยวกับข้อผิดพลาดและพิจารณาการเผยแพร่การแก้ไขหรือคหบดี ความล้มเหลวในการเผยแพร่การแก้ไขจะผิดจรรยาบรรณเพราะมันจะเป็นการละเมิดบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับความซื่อสัตย์และความเป็นกลางในการวิจัย. มีกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายว่ารัฐบาลไม่ได้กำหนดเช่นเดียวกับ "การประพฤติมิชอบ" แต่ที่ยังคงได้รับการยกย่องโดยนักวิจัยส่วนใหญ่เป็นที่ผิดจรรยาบรรณ เหล่านี้จะถูกเรียกว่า "การเบี่ยงเบนอื่น ๆ " จากการปฏิบัติงานวิจัยที่ได้รับการยอมรับและรวมถึง: •เผยแพร่กระดาษเดียวกันในสองวารสารที่แตกต่างกันโดยไม่บอกบรรณาธิการ•ส่งกระดาษเดียวกันกับวารสารที่แตกต่างกันโดยไม่บอกบรรณาธิการ•ไม่แจ้งสมรู้ร่วมคิดของเจตนาที่จะยื่นของคุณสิทธิบัตรในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าคุณเป็นนักประดิษฐ์ แต่เพียงผู้เดียว•รวมทั้งเพื่อนร่วมงานในฐานะนักเขียนบนกระดาษในการตอบแทนสำหรับความโปรดปรานแม้ว่าเพื่อนร่วมงานไม่ได้ให้การสนับสนุนอย่างจริงจังที่จะกระดาษ•คุยกับข้อมูลเพื่อนร่วมงานของคุณเป็นความลับจากกระดาษว่าคุณกำลังทบทวนวารสาร•ตัดค่าผิดปกติจากชุดข้อมูลโดยไม่ต้องพูดคุยเหตุผลของคุณในกระดาษ•การใช้เทคนิคทางสถิติที่ไม่เหมาะสมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในความสำคัญของการวิจัยของคุณ•การผ่านขั้นตอนการทบทวนและประกาศผลผ่านการแถลงข่าวโดยไม่ต้องให้เพื่อนของข้อมูลที่เพียงพอในการตรวจสอบการทำงานของคุณ•ดำเนินการทบทวนวรรณกรรมที่ล้มเหลวที่จะรับทราบผลงานของคนอื่น ๆ ในเขตข้อมูลหรือการทำงานก่อนที่เกี่ยวข้อง•การยืดกล้ามเนื้อความจริงในใบสมัครทุนเพื่อที่จะโน้มน้าวให้ผู้แสดงความคิดเห็นว่าโครงการของคุณจะทำให้ผลงานที่สำคัญในสนาม•ยืดความจริงเกี่ยวกับการใช้งานหรือหลักสูตรชีวประวัติ•ให้โครงการวิจัยเดียวกันถึงสองนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาเพื่อดูว่าใครสามารถทำมันได้เร็วที่สุด•การทำงานมากเกินไปละเลยหรือการใช้ประโยชน์จากจบการศึกษาหรือนักศึกษาหลังปริญญาเอก• ล้มเหลวในการเก็บบันทึกการวิจัยที่ดี•ความล้มเหลวในการรักษาข้อมูลการวิจัยเป็นระยะเวลาที่เหมาะสมของเวลา•การเสื่อมเสียความคิดเห็นและการโจมตีส่วนบุคคลในความคิดเห็นของคุณที่ยื่นของผู้เขียน•สัญญาเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ดีสำหรับการบริการทางเพศ•การใช้คำคุณศัพท์ชนชั้นในห้องปฏิบัติการ• การเบี่ยงเบนอย่างมีนัยสำคัญจากโปรโตคอลการวิจัยได้รับอนุมัติจากสถาบันการศึกษาของการดูแลสัตว์และคณะกรรมการการใช้งานหรือคณะกรรมการสถาบันวิชาวิจัยในมนุษย์โดยไม่บอกคณะกรรมการหรือคณะกรรมการ•ไม่รายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในการทดลองวิจัยของมนุษย์•เสียสัตว์ในการวิจัย•นักเรียนเปิดเผยและพนักงานที่มีความเสี่ยงทางชีวภาพในการละเมิดสถาบันของกฎความปลอดภัยทางชีวภาพ•ปฏิเสธต้นฉบับสำหรับการตีพิมพ์โดยไม่ต้องอ่านแม้จะ•ก่อวินาศกรรมการทำงานของใครบางคน•ขโมยอุปกรณ์หนังสือหรือข้อมูล•เสื้อผ้าการทดลองเพื่อให้คุณรู้ว่ามันจะเปิดออก•การทำสำเนาไม่ได้รับอนุญาตข้อมูลเอกสารหรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์•การเป็นเจ้าของมากกว่า $ 10,000 ในหุ้นใน บริษัท ที่ให้การสนับสนุนการวิจัยและการไม่เปิดเผยความสนใจทางการเงินของคุณ•จงใจไขว้เขวอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกของยาเสพติดใหม่เพื่อที่จะได้รับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจการกระทำเหล่านี้จะได้รับการยกย่องในฐานะที่ผิดจรรยาบรรณโดยนักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่และบางคนอาจจะผิดกฎหมาย ส่วนใหญ่เหล่านี้ยังจะละเมิดจรรยาบรรณวิชาชีพรหัสที่แตกต่างกันหรือนโยบายสถาบัน แต่พวกเขาไม่ได้ตกอยู่ในประเภทที่แคบของการกระทำที่รัฐบาลจัดเป็นงานวิจัยที่ประพฤติตัวไม่เหมาะสม อันที่จริงได้มีการถกเถียงกันเกี่ยวกับความหมายของ "การประพฤติมิชอบการวิจัย" และนักวิจัยหลายคนและผู้กำหนดนโยบายไม่พอใจกับความหมายแคบ ๆ ของรัฐบาลที่มุ่งเน้น FFP แต่ให้รายการใหญ่ของการกระทำที่มีศักยภาพที่อาจตกอยู่ในหมวดหมู่ "เบี่ยงเบนร้ายแรงอื่น ๆ " และปัญหาในทางปฏิบัติที่มีการกำหนดและการรักษาความเบี่ยงเบนอื่น ๆ เหล่านี้เป็นที่เข้าใจว่าทำไมเจ้าหน้าที่ของรัฐได้เลือกที่จะ จำกัด การโฟกัสของพวกเขา. ในที่สุดสถานการณ์บ่อย ที่เกิดขึ้นในการวิจัยที่คนที่แตกต่างกันเห็นด้วยเกี่ยวกับหลักสูตรที่เหมาะสมของการกระทำและไม่มีฉันทามติในวงกว้างเกี่ยวกับสิ่งที่ควรจะทำ ในสถานการณ์เหล่านี้อาจจะมีข้อโต้แย้งที่ดีทั้งสองด้านของปัญหาและหลักการทางจริยธรรมที่แตกต่างกันอาจมีความขัดแย้ง สถานการณ์เหล่านี้สร้างการตัดสินใจที่ยากสำหรับการวิจัยที่รู้จักกันเป็นประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรม พิจารณากรณีดังต่อไปนี้กรณีที่ 3: ดร. ฟอร์ดเป็นผู้ตรวจสอบหลักของที่มีขนาดใหญ่การศึกษาทางระบาดวิทยาที่มีต่อสุขภาพของคนงาน 5,000 การเกษตร เธอมีชุดข้อมูลที่น่าประทับใจที่มีข้อมูลเกี่ยวกับประชากรสิ่งแวดล้อม, อาหาร, พันธุศาสตร์และผลการเกิดโรคต่างๆเช่นโรคมะเร็งโรคพาร์กินสัน (PD) และ ALS เธอได้รับการตีพิมพ์เพียงกระดาษเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับสารกำจัดศัตรูพืชและ PD ในวารสารที่มีชื่อเสียง เธอกำลังวางแผนที่จะเผยแพร่เอกสารอื่น ๆ อีกมากมายจากชุดของเธอ เธอได้รับการร้องขอจากทีมงานวิจัยอื่นที่ต้องการจะใช้ชุดที่สมบูรณ์แบบของเธอ พวกเขามีความสนใจในการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับสารกำจัดศัตรูพืชและโรคมะเร็งผิวหนัง ดร. ฟอร์ดวางแผนที่จะดำเนินการศึกษาในหัวข้อนี้. ดร. เว็กซ์ใบหน้าทางเลือกที่ยาก ในมือข้างหนึ่งที่เป็นบรรทัดฐานทางจริยธรรมของการเปิดกว้างของเธอบังคับใช้ข้อมูลร่วมกับทีมงานวิจัยอื่น ๆ หน่วยงานระดมทุนของเธออาจจะมีกฎที่เป็นหนี้บุญคุณของเธอที่จะแบ่งปันข้อมูล ในทางกลับกันถ้าเธอหุ้นข้อมูลที่มีทีมอื่น ๆ ที่พวกเขาอาจเผยแพร่ผลว่าเธอกำลังวางแผนที่จะเผยแพร่เหตุนี้จึงทำให้เธอ (และทีมงานของเธอ) ของการรับรู้และการจัดลำดับความสำคัญ มันดูเหมือนว่ามีข้อโต้แย้งที่ดีทั้งสองด้านของปัญหานี้และดร. ฟอร์ดต้องการที่จะใช้เวลาในการคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอควรจะทำอย่างไร หนึ่งในตัวเลือกที่เป็นไปได้คือการใช้ข้อมูลร่วมกันโดยมีเงื่อนไขว่าผู้ตรวจสอบลงนามในสัญญาการใช้ข้อมูลที่ ข้อตกลงดังกล่าวสามารถกำหนดความหมายที่อนุญาตของข้อมูลแผนตีพิมพ์ผลงานอื่น ๆต่อไปนี้เป็นขั้นตอนบางอย่างที่นักวิจัยเช่นดร. ฟอร์ดสามารถใช้เพื่อจัดการกับประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมในการวิจัย: ปัญหาหรือปัญหาคืออะไรมันเป็นสิ่งสำคัญเสมอที่จะได้รับคำสั่งที่ชัดเจนของปัญหา ในกรณีนี้ปัญหาคือว่าจะใช้ข้อมูลร่วมกันกับทีมงานวิจัยอื่น ๆ . ข้อมูลที่เกี่ยวข้องคืออะไรตัดสินใจที่ไม่ดีหลายคนที่ทำเป็นผลของข้อมูลที่ไม่ดี หากต้องการทราบว่าจะทำอย่างไรดร. ฟอร์ดต้องมีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวเป็นมหาวิทยาลัยหรือการระดมทุนนโยบายหน่วยงานที่อาจนำไปใช้กับสถานการณ์เช่นนี้ทีมงานของผลประโยชน์ในทรัพย์สินทางปัญญาที่เป็นไปได้ของการเจรจาต่อรองชนิดของข้อตกลงบางอย่างกับทีมอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็น ทีมอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีข้อมูลบางอย่างก็ยินดีที่จะแบ่งปัน ฯลฯ จะประชาชน / วิทยาศาสตร์ได้รับการบริการที่ดีขึ้นโดยการวิจัยเพิ่มเติม? อะไรคือตัวเลือกที่แตกต่างกันหรือไม่คนอาจล้มเหลวที่จะเห็นตัวเลือกที่แตกต่างกันเนื่องจากการจินตนาการ จำกัด อคติไม่รู้ หรือความกลัว ในกรณีนี้อาจจะมีทางเลือกอื่นนอกเหนือจาก 'หุ้น' หรือ 'ไม่เปิดเผย' เช่น 'เจรจาต่อรองข้อตกลง. วิธีทำรหัสจริยธรรมหรือนโยบายเช่นเดียวกับกฎหมายกฎระเบียบนำไปใช้กับตัวเลือกที่แตกต่างกันเหล่านี้หรือไม่มหาวิทยาลัยหรือการระดมทุนหน่วยงานอาจมีนโยบายในการบริหารจัดการข้อมูลที่ใช้กับกรณีนี้ กฎจริยธรรมที่กว้างขึ้นเช่นการเปิดกว้างและความเคารพเครดิตและทรัพย์สินทางปัญญานอกจากนี้ยังอาจนำไปใช้กับกรณีนี้ กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินทางปัญญาอาจเกี่ยวข้อง. มีคนใดที่สามารถให้คำแนะนำทางจริยธรรม? มันอาจจะเป็นประโยชน์ในการขอคำแนะนำจากเพื่อนร่วมงานนักวิจัยอาวุโส, เก้าอี้แผนกของคุณหรือคนอื่น ๆ ที่คุณสามารถไว้วางใจ (?) ในกรณีที่ดร. ฟอร์ดอาจต้องการที่จะพูดคุยกับผู้บังคับบัญชาและทีมงานวิจัยของเธอก่อนที่จะตัดสินใจ. หลังจากพิจารณาแสวงหาเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตัดสินใจเชิงจริยธรรมในการวิจัย
แม้ว่ารหัส นโยบาย และผู้บริหารเป็นสำคัญ และเป็นประโยชน์ เช่น มีชุดของกฎที่พวกเขาไม่ครอบคลุมทุกสถานการณ์ พวกเขามักจะขัดแย้ง และพวกเขาต้องมีการตีความมาก มันจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับนักวิจัยเพื่อเรียนรู้วิธีการตีความ ประเมินและใช้ระเบียบวิจัยต่าง ๆและวิธีการในการตัดสินใจ และการกระทำในสถานการณ์ต่างๆ ส่วนใหญ่ของการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับโปรแกรมที่ตรงไปตรงมาของกฎจริยธรรม ตัวอย่างเช่นพิจารณาคดีต่อไป คดีที่ 1 :

โครงร่างการวิจัยเพื่อการศึกษายาโรคความดันโลหิตสูง ต้องมีการบริหารยาในขนาดที่แตกต่างกันถึง 50 ทดลองหนูสารเคมีกับพฤติกรรมและการทดสอบเพื่อตรวจสอบผลกระทบที่เป็นพิษ ทอมได้เกือบจะเสร็จสิ้นการทดลอง ดร. คิว เขามีเพียง 5 เมาส์ซ้ายเพื่อทดสอบ อย่างไรก็ตาม เขาต้องการที่จะเสร็จสิ้นการทำงานของเขาในเวลาที่จะไปฟลอริดาในฤดูใบไม้ผลิแบ่งกับเพื่อนๆ ที่ออกไปคืนนี้ เขาได้ฉีดยาทั้งหมด 50 แต่หนูยังไม่เสร็จสมบูรณ์ทั้งหมดของการทดสอบเขาจึงตัดสินใจที่จะคาดการณ์จาก 45 เสร็จผลผลิตเพิ่ม 5 ผล
แตกต่างกันหลายนโยบายจริยธรรมการวิจัยจะถือว่าทอมทำ unethically โดย fabricating ข้อมูล ถ้าการศึกษาครั้งนี้สนับสนุนโดยหน่วยงานของรัฐบาลกลาง เช่น ยา การกระทำของเขาจะเป็นรูปแบบของการวิจัย ซึ่งรัฐบาลกำหนดให้เป็น " การขัด , ,หรือการขโมยความคิด " ( หรือ FFP ) การกระทำที่นักวิจัยเกือบทั้งหมดจัดเป็นจรรยาบรรณจะถูกมองว่าเป็นการประพฤติผิด มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ , อย่างไรก็ตาม , ที่ประพฤติมิชอบเกิดขึ้นเฉพาะเมื่อนักวิจัยตั้งใจจะหลอกลวง : ข้อผิดพลาดเที่ยงตรงที่เกี่ยวข้องกับ sloppiness ยากจนบันทึกการเก็บรักษา , การ miscalculations อคติ การหลอกลวงตนเองและยังละเลย ไม่ถือเป็นการประพฤติผิด นอกจากนี้สมเหตุสมผล ความขัดแย้งเกี่ยวกับวิธีการ ขั้นตอนการวิจัย และการตีความไม่ถือเป็นการวิจัย พิจารณากรณีดังนี้ กรณีที่ 2 : ดร. T

เพิ่งค้นพบข้อผิดพลาดทางคณิตศาสตร์ในกระดาษที่ได้รับการยอมรับให้ตีพิมพ์ในวารสาร ข้อผิดพลาดไม่มีผลต่อผลของการวิจัยของเขา แต่มันอาจทำให้เข้าใจผิดวารสารเพิ่งไปกด มันเป็นสายเกินไปที่จะจับข้อผิดพลาดก่อนที่จะปรากฏในการพิมพ์ เพื่อหลีกเลี่ยงความอับอาย ดร. T ตัดสินใจที่จะละเว้นข้อผิดพลาด ดร. T
ข้อผิดพลาดไม่เกเร หรือการตัดสินใจของเขาจะไม่มีการกระทำที่จะแก้ไขข้อผิดพลาด นักวิจัยส่วนใหญ่นโยบายที่แตกต่างกันเช่นเดียวกับหลาย และรหัส รวมทั้งนโยบาย ECU จะกล่าวว่าดร.ไม่ควรบอกวารสารเกี่ยวกับข้อผิดพลาดและพิจารณาการประกาศแก้ไข หรือคหบดี . ความล้มเหลวที่จะเผยแพร่การแก้ไขจะผิดจรรยาบรรณ เพราะมันจะละเมิดบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับความซื่อสัตย์และเป้าหมายในการวิจัย .
มีกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายที่รัฐบาลไม่ได้กำหนดเป็น " ความผิด " แต่ที่ยังคงถือโดยนักวิจัยส่วนใหญ่เป็นผิดจรรยาบรรณเหล่านี้เรียกว่า " เบี่ยงเบน " จากการปฏิบัติงานวิจัยเป็นที่ยอมรับและรวมถึง :
- เผยแพร่กระดาษในวารสารเดียวกันสองแตกต่างกันโดยไม่บอกบรรณาธิการ
- ส่งกระดาษเดียวกันกับวารสารต่าง ๆโดยไม่บอกบรรณาธิการ
- ไม่แจ้งเกี่ยวกับความตั้งใจของคุณเพื่อยื่นสิทธิบัตรในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าคุณ
นักประดิษฐ์เพียงผู้เดียว- รวมทั้งเพื่อนร่วมงานเป็นผู้เขียนบนกระดาษเพื่อช่วยแม้ว่าเพื่อนร่วมงานไม่ได้ให้การสนับสนุนอย่างจริงจังเพื่อกระดาษ
- ปรึกษากับเพื่อนร่วมงานของคุณข้อมูลที่เป็นความลับจากกระดาษที่คุณจะตรวจสอบสมุด
- ตัดค่าผิดปกติจากชุดข้อมูลโดยปราศจากการอธิบายเหตุผลของคุณในกระดาษ
- การใช้เทคนิคทางสถิติที่ไม่เหมาะสมเพื่อเพิ่มความสำคัญของแต่ละงานวิจัย
ของคุณผ่านกระบวนการทบทวนและประกาศผลผ่านการแถลงข่าวโดยไม่ให้เพื่อนข้อมูลอย่างเพียงพอที่จะวิจารณ์ของคุณ
- ทำการทบทวนวรรณกรรมที่ล้มเหลวที่จะยอมรับผลงานของบุคคลอื่น ในสาขาที่เกี่ยวข้อง
ทำงานก่อนหรือ- ยืดความจริงที่อนุญาตให้โปรแกรมประยุกต์เพื่อที่จะโน้มน้าวให้ความคิดเห็นว่าโครงการของคุณจะให้ประโยชน์ด้าน
- ยืดความจริงในใบสมัครงานหรือบริการ Vita
หลักสูตรให้โครงการวิจัยเดียวกันสองนักศึกษาปริญญาโทเพื่อดูว่าใครสามารถทำมันเร็ว
- ทำงานหนักเกินไป , การละเลยหรือ การจบการศึกษาหรือโพสต์
นักศึกษาระดับปริญญาเอก- ให้บริการการบันทึก
การวิจัยที่ดีมิได้รักษาข้อมูลในช่วงเวลาที่เหมาะสมของความคิดเห็นที่เสื่อมเสียและการโจมตีส่วนบุคคลให้บริการเวลาในความคิดเห็นของผู้เขียน

- ส่งสัญญานักเรียนเกรดดีกว่าเรื่องบุญ
- ใช้คำไม่สุภาพในห้องปฏิบัติการ
เหยียดสีผิว- การเบี่ยงเบนอย่างมีนัยสำคัญจากโครงร่างการวิจัยโดยได้รับการดูแลและการใช้คณะกรรมการหรือคณะกรรมการตรวจสอบสถาบันเพื่อการวิจัยในคนสัตว์ของสถาบันโดยไม่บอกกรรมการ หรือ บอร์ด
- จะไม่รายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในมนุษย์ค้นคว้าทดลอง
-
เสียเวลาการวิจัยในสัตว์บริการนักศึกษาและบุคลากร เพื่อเปิดเผยความเสี่ยงด้านชีวภาพ ในการละเมิดของสถาบันความปลอดภัยกฎ
- ปฏิเสธต้นฉบับเพื่อตีพิมพ์โดยไม่อ่าน
-
- ทำลายคนอื่นขโมยอุปกรณ์ หนังสือ หรือบริการข้อมูล
เสื้อผ้าการทดลองเพื่อให้คุณทราบว่าผลจะออกมาเป็นยังไง
- ทําไม่ได้รับอนุญาตของข้อมูล เอกสาร หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์
- เป็นเจ้าของกว่า $ 10