Organogels can be defined as an org

Organogels can be defined as an organic liquid entrapped within a thermo-reversible, three-dimensional gel network. The self-assembly gel network is formed by a component at a relatively low concentration and organic liquid solvents (as benzene, hexane, etc) or liquid oils (Hughes, Marangoni, Wright, Rogers, & Rush, 2009).

Among the components that have the ability to form organogels only a few of them are interesting for food applications. These components can be separated as Low Mass Organogelators (LMOG) and Polymeric Organogelators. The most important LMOG are triacylglycerols, diacylglycerols, monoacylglycerols, fatty acids, fatty alcohols, waxy esters, sorbitan monostearate, fatty acid + fatty alcohols, lecithin + sorbitan tristearate and phytosterols + γ-oryzanol (Pernetti, van Malssen, Flöter, & Bot, 2007).

Wax is a common term used as a reference for mixtures of long chain nonpolar compounds, including hydrocarbons, waxy esters, sterol esters, ketones, aldehydes, fatty alcohols, fatty acids and sterols. The waxes can be classified as naturals or synthetics. Waxes are naturally present on the surface of plants and they have the function to protect them from the loss of water and attack from insects (Parish, Boos, & Li, 2002). Natural waxes are approved as food ingredients or additives according to FDA (FDA, 2012).

Candelilla wax (CLW) is a wax derived from the leaves of a small shrub native to northern Mexico and the southwestern United States. It is used in the cosmetic industry as a component of lip balms and lotion bars, and in the paint industry to manufacture varnishes. Additionally, CLW can be used as a substitute for carnauba wax and beeswax in different food systems (Toro-Vazquez et al., 2007). Sugarcane wax (SCW) is a component obtained from the filter cake of sugar and ethanol production from sugarcane (Saccharum officinarum). It is extracted using hexane ( Vieira, & Barrera-Arellano, 2002) and clarified and purified (Barrera-Arellano & Botega, 2007).

Sugarcane wax presents a high potential for industrial use due to its high production potential in Brazil, that leads to a low cost and physical properties as shown in Table 1, that are very similar to some commercial waxes such as candelilla.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Organogels ที่สามารถกำหนดเป็นของเหลวอินทรีย์เก็บกักภายในเครือข่ายเจเทอร์โมสามารถบอกได้ว่า สามมิติ ประกอบด้วยตัวเองเครือข่ายเจจะเกิดขึ้นจากส่วนประกอบที่ความเข้มข้นค่อนข้างต่ำ และอินทรีย์เหลว (เป็นเบนซีน เฮกเซน ฯลฯ) หรือน้ำมันเหลว (ฮิวจ์ส Marangoni ไรท์ โรเจอร์ และ Rush, 2009)ระหว่างคอมโพเนนต์ที่มีความสามารถในการ organogels แบบฟอร์ม ของพวกเขาเป็นที่น่าสนใจสำหรับอุตสาหกรรมอาหาร ส่วนประกอบเหล่านี้สามารถแยกเป็นมวลต่ำ Organogelators (LMOG) และ Organogelators เมอร์ LMOG สำคัญที่สุดคือ triacylglycerols, diacylglycerols, monoacylglycerols กรดไขมัน แฟตตี้ แว็กซี่ esters, sorbitan monostearate กรดไขมัน + แฟตตี้ เลซิติน + sorbitan tristearate และ phytosterols + γ-ส่วน (Pernetti, van Malssen, Flöter และ Bot, 2007)ขี้ผึ้งเป็นคำทั่วไปที่ใช้อ้างอิงสำหรับส่วนผสมยาวโซ่ nonpolar สาร ไฮโดรคาร์บอน แว็กซี่ esters, esters สเตอรอล คีโตน เอสเทอลดีไฮด์ แฟตตี้ กรดไขมัน และสเตอรอลส์ ไขสามารถจำแนกได้ตามธรรมชาติหรือสารสังเคราะห์ ไขที่มีอยู่ตามธรรมชาติบนผิวของพืช และมีการทำงานเพื่อป้องกันการสูญเสียน้ำและโจมตีจากแมลง (แพริช Boos และ Li, 2002) ไขที่ธรรมชาติได้รับการอนุมัติเป็นส่วนผสมในอาหารหรือสารตาม FDA (อย. 2012)Candelilla ไข (CLW) เป็นแว็กซ์ที่ได้มาจากใบของไม้พุ่มขนาดเล็กที่เมืองเหนือเม็กซิโกและสหรัฐอเมริกาตะวันตกเฉียงใต้ ใช้ ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางเป็นส่วนประกอบของลิปบาล์มโลชั่น และอุตสาหกรรมสีในการผลิตวาร์นิช นอกจากนี้ CLW สามารถใช้เป็น carnauba wax และขี้ผึ้งในระบบอาหารต่าง ๆ (Toro Vazquez et al. 2007) ขี้ผึ้งอ้อย (SCW) เป็นส่วนประกอบได้จากเค้กกรองน้ำตาลและเอทานอลผลิตจากอ้อย (officinarum กำแพงแสน) มันถูกแยกโดยใช้เฮกเซน (Vieira, & ชื่อ Barrera, 2002) และการชี้แจง และบริสุทธิ์ (Barrera ชื่อ & Botega, 2007)ขี้ผึ้งอ้อยแสดงศักยภาพสูงสำหรับใช้ในอุตสาหกรรมเนื่องจากการผลิตที่สูงในบราซิล ที่นำไปสู่คุณสมบัติต้นทุนต่ำ ทางกายภาพดังแสดงในตารางที่ 1 ที่จะคล้ายกับไขบางธุรกิจเช่น candelilla

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Organogels สามารถกำหนดเป็นของเหลวอินทรีย์กักภายในเทอร์โมพลิกกลับได้, เครือข่ายเจลสามมิติ เครือข่ายเจตนเองประกอบจะเกิดขึ้นโดยองค์ประกอบที่มีความเข้มข้นค่อนข้างต่ำและตัวทำละลายเป็นของเหลวอินทรีย์ (ขณะที่เบนซินเฮกเซน ฯลฯ ) หรือน้ำมันเหลว (ฮิวจ์ Marangoni ไรท์, โรเจอร์ส & Rush 2009). ในบรรดาองค์ประกอบที่ มีความสามารถในรูปแบบ organogels เพียงไม่กี่ของพวกเขาเป็นที่น่าสนใจสำหรับการใช้งานอาหาร องค์ประกอบเหล่านี้สามารถแยกออกเป็นมวล Organogelators ต่ำ (LMOG) และพอลิเมอ Organogelators LMOG ที่สำคัญที่สุดคือ triacylglycerols, diacylglycerols, monoacylglycerols, กรดไขมันแอลกอฮอล์ไขมัน, เอสเทอข้าวเหนียว monostearate ซอร์, กรดไขมัน + ไขมันแอลกอฮอล์, เลซิติน + ซอร์ tristearate และ phytosterols + γ-Oryzanol (Pernetti รถตู้ Malssen, Flöterและ ธ ปท 2007). หุ่นขี้ผึ้งเป็นคำทั่วไปที่ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับส่วนผสมของสารไม่มีขั้วสายยาวรวมทั้งไฮโดรคาร์บอนเอสเทอข้าวเหนียวเอสเทอ sterol คีโตนลดีไฮด์, แอลกอฮอล์ไขมันและกรดไขมัน sterols ไขสามารถจัดเป็นธรรมชาติหรือสังเคราะห์ แว็กซ์เป็นธรรมชาติบนพื้นผิวของพืชและพวกเขามีฟังก์ชั่นที่จะปกป้องพวกเขาจากการสูญเสียน้ำและการโจมตีจากแมลง (ตำบล Boos และ Li, 2002) ไขธรรมชาติได้รับการอนุมัติเป็นส่วนผสมอาหารหรือสารเติมแต่งตามที่องค์การอาหารและยา (FDA, 2012). candelilla ขี้ผึ้ง (CLW) เป็นขี้ผึ้งที่ได้มาจากใบของพื้นเมืองไม้พุ่มขนาดเล็กไปยังภาคเหนือของเม็กซิโกและทางตะวันตกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา มันถูกใช้ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางเป็นส่วนประกอบของลิปบาล์มและบาร์โลชั่นและในอุตสาหกรรมสีในการผลิตเคลือบ นอกจากนี้ CLW สามารถนำมาใช้แทน carnauba ขี้ผึ้งและขี้ผึ้งในระบบอาหารที่แตกต่างกัน (Toro-Vazquez et al., 2007) อ้อยขี้ผึ้ง (SCW) เป็นส่วนประกอบที่ได้รับจากเค้กกรองของน้ำตาลและเอทานอลที่ผลิตจากอ้อย (Saccharum officinarum) มันถูกสกัดโดยใช้เฮกเซน (วิเอร่าและ Barrera-เรลลา, 2002) และชี้แจงและบริสุทธิ์ (Barrera-เรลลาและ Botega, 2007). ขี้ผึ้งอ้อยนำเสนอศักยภาพสูงสำหรับใช้ในอุตสาหกรรมเนื่องจากศักยภาพการผลิตสูงในประเทศบราซิลที่นำไปสู่ ค่าใช้จ่ายต่ำและคุณสมบัติทางกายภาพดังแสดงในตารางที่ 1 ที่มีความคล้ายกันมากกับแว็กซ์ในเชิงพาณิชย์บางอย่างเช่น candelilla

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

organogels สามารถกําหนดเป็นปุ๋ยน้ำกักภายในเทอร์โม , เครือข่าย , เจลสามมิติ เครือข่ายเจลต่างๆ เกิดจากส่วนประกอบมีความเข้มข้นค่อนข้างต่ำและสารละลายของเหลวอินทรีย์ ( เช่นเบนซีน เฮกเซน ฯลฯ ) หรือน้ำมันเหลว ( Hughes , marangoni ไรท์ โรเจอร์ และ รัช , 2009 )ระหว่างคอมโพเนนต์ที่มีความสามารถในการสร้าง organogels เพียงไม่กี่ของพวกเขาจะน่าสนใจสำหรับงานอาหาร ส่วนประกอบเหล่านี้สามารถแยกออกได้เป็น organogelators มวลน้อย ( lmog ) และพอลิเมอร์ organogelators . ที่สำคัญที่สุดคือ diacylglycerols lmog ไตรกลีเซอรอล , , monoacylglycerols กรดไขมัน ไขมันแอลกอฮอล์ข้าวโพดข้าวเหนียวซอบิแทนโมโนเอสเทอร์โมโนสเตียเรต กรดไขมัน + ไขมันแอลกอฮอล์ , เลซิติน + ซอบิแทนโมโน tristearate + γแกมมา - โอไรซานอล และไฟโตสเตอรอล ( pernetti , รถตู้ malssen , FL öเทอร์ และ ธปท. , 2007 )ขี้ผึ้งเป็นคําสามัญใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับสารผสมของสารประกอบไฮโดรคาร์บอนโซ่ยาวไม่มีขั้ว ได้แก่ ข้าวโพดข้าวเหนียว เอสเทอร์ สเตอรอลเอสเทอร์ คีโตน อัลดีไฮด์ , ไขมันแอลกอฮอล์ , กรดไขมันและสเตอรอล . ขี้ผึ้งที่สามารถจัดเป็นธรรมชาติหรือสังเคราะห์ . ไขมีอยู่ตามธรรมชาติบนพื้นผิวของพืชและมีฟังก์ชันที่จะปกป้องพวกเขาจากการสูญเสียน้ำและการโจมตีจากแมลง ( แพริส บูส และหลี่ , 2002 ) ไขธรรมชาติได้รับการอนุมัติเป็นส่วนผสมอาหารหรือสารปรุงแต่งตาม FDA ( องค์การอาหารและยา , 2012 )แคนเดลลิลาขี้ผึ้ง ( clw ) เป็นขี้ผึ้งที่ได้จากใบเป็นพุ่มขนาดเล็กพื้นเมืองภาคเหนือของเม็กซิโกและสหรัฐอเมริกา . มันถูกใช้ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางเป็นส่วนประกอบของ lip balms และโลชั่นในบาร์และในอุตสาหกรรมสีในการผลิตสี . นอกจากนี้ clw สามารถใช้แทนขี้ผึ้งและขี้ผึ้งในระบบอาหารที่แตกต่างกัน ( Toro เควซ et al . , 2007 ) อ้อย เทียน ( scw ) เป็นองค์ประกอบที่ได้จากกากตะกอนของน้ำตาลและการผลิตเอทานอลจากอ้อย ( อ้อย ) มันถูกสกัดโดยใช้เฮกเซน ( วิเอร่า และ บาร์เรร่าเรลลา , 2002 ) และชี้แจง และบริสุทธิ์ ( บาร์เรร่าเรลลา & botega , 2007 )อ้อยขี้ผึ้งแสดงศักยภาพสูงสำหรับใช้ในอุตสาหกรรม เนื่องจากมีศักยภาพในการผลิตสูงในบราซิล ที่นำไปสู่ค่าใช้จ่ายต่ำ และสมบัติทางกายภาพ ดังแสดงในตารางที่ 1 ที่มีลักษณะคล้ายกันมากกับการค้าบางไข เช่น แคนเดลลิลา .