IntroductionDue to the energy crisi

Introduction
Due to the energy crisis, several oil-bearing crops have become
of interest for use as a raw material for biofuel. While there are
more than 350 types of oil-bearing crops, the ones that have
been commercialized to date include soybean (Glycine max), rapeseed
(Brassica napus), sunflower (Helianthus annuus), and oil palm
(Elaeis guineensis) (Ayhan, 2005). However, to be useful either for
food or energy, first the oil must be extracted from the plants’
seeds. Vegetable oil can be extracted by several methods including
mechanical and solvent extraction. Solvent extraction is a conventional
method that is widely used at a large-scale production
for obtaining vegetable oils from their seeds, i.e. peanut (Arachis
hypogaea), soybean, sunflower, corn (Zea mays) and palm kernel
(Mattil et al., 1964). However, hexane extraction, the most common
type of solvent extraction, requires expensive equipment to
handle the solvent and to ensure worker safety measure because
hexane is a highly volatile solvent. Hexane is classified as a hazardous
air pollutant by the US Environmental Protection Agency
and they thus consider vegetable oil extraction plants to represent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเนื่องจากวิกฤตพลังงาน พืชหลาย oil-bearing ได้กลายเป็นน่าสนใจสำหรับใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับเชื้อเพลิงชีวภาพ ในขณะที่มีกว่า 350 ชนิดพืช oil-bearing คนที่มีรับกรรวันได้แก่ถั่วเหลือง (Glycine max), เรพซีด(ผัก napus), ดอกทานตะวัน (ทานตะวัน), และปาล์มน้ำมันเกี่ยวข้อง) (อาย 2005) อย่างไรก็ตาม จะเป็นประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับอาหารหรือพลังงาน แรกต้องแยกน้ำมันจากของพืชเมล็ด สามารถสกัดน้ำมันพืช โดยวิธีการต่าง ๆ รวมทั้งเครื่องจักรกล และตัวทำละลายสกัด ตัวทำละลายสกัดเป็นการทั่วไปวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตขนาดใหญ่สำหรับการได้รับน้ำมันพืชจากเมล็ดของพวกเขา เช่นถั่วลิสง (ถั่วลิสงhypogaea), ปาล์มเคอร์เนล และถั่วเหลือง ทานตะวัน ข้าวโพด (ซีเมส์แลน)(Mattil et al. 1964) อย่างไรก็ตาม เฮกเซน ส่วนมากชนิดของตัวทำละลายสกัด ต้องใช้อุปกรณ์ราคาแพงไปจัดการตัวทำละลาย และเพื่อให้มั่นใจ ความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานวัดเนื่องจากเฮกเซนเป็นตัวทำละลายระเหยสูง เฮกเซนจัดเป็นตัวอันตรายมลพิษในอากาศ โดยเราสิ่งแวดล้อมการป้องกันหน่วยงานพวกเขาจึงพิจารณาพืชสกัดน้ำมันพืชเพื่อเป็นตัวแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
เนื่องจากวิกฤตพลังงานหลายพืชน้ำมันแบกได้กลายเป็น
ที่น่าสนใจสำหรับใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในขณะที่มี
มากกว่า 350 ชนิดของพืชน้ำมันแบกคนที่ได้
รับการผลิตในเชิงพาณิชย์วันที่ ได้แก่ ถั่วเหลือง (Glycine แม็กซ์), เรพซีด
(Brassica napus) ดอกทานตะวัน (ทานตะวัน) และปาล์มน้ำมัน
(Elaeis guineensis) (Ayhan, 2005) อย่างไรก็ตามเพื่อให้เป็นประโยชน์ทั้งสำหรับ
อาหารหรือพลังงานน้ำมันครั้งแรกจะต้องมีการสกัดจากพืช
เมล็ด น้ำมันพืชที่สามารถสกัดโดยวิธีการหลายอย่างรวมทั้ง
การสกัดกลและตัวทำละลาย การสกัดด้วยตัวทำละลายเป็นธรรมดา
วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตขนาดใหญ่
สำหรับการได้รับน้ำมันพืชจากเมล็ดของพวกเขาเช่นถั่วลิสง (Arachis
hypogaea) ถั่วเหลืองทานตะวันข้าวโพด (Zea Mays) และเมล็ดในปาล์ม
(Mattil et al., 1964 ) อย่างไรก็ตามการสกัดเฮกเซนที่พบมากที่สุด
ประเภทของการสกัดด้วยตัวทำละลาย, ต้องใช้อุปกรณ์ราคาแพงในการ
จัดการกับตัวทำละลายและเพื่อให้แน่ใจว่ามาตรการความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานเพราะ
เฮกเซนเป็นตัวทำละลายที่มีความผันผวนสูง เฮกเซนจัดเป็นอันตราย
ของสารมลพิษทางอากาศโดยหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐ
และพวกเขาจึงพิจารณาพืชสกัดน้ำมันพืชเพื่อเป็นตัวแทนของ