As far back as 1875, in Britain, th

As far back as 1875, in Britain, the Friendly Societies Act, enacted the definition of old age as, "any age after 50", yet pension schemes mostly used age 60 or 65 years for eligibility. (Roebuck, 1979). The UN has not adopted a standard criterion, but generally use 60+ years to refer to the older population (personal correspondence, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นไกลกลับเป็น 1875 ในสหราชอาณาจักร การกระทำสังคมมิตร ประกาศใช้นิยามของอายุเป็น "ยุคใด ๆ หลังจาก 50" แต่แผนการบำนาญอายุ 60 หรือ 65 ปีสำหรับสิทธิ์ที่ใช้ส่วนใหญ่ (โรบัค 1979) สหประชาชาติได้นำเกณฑ์มาตรฐาน แต่โดยทั่วไป 60 ปีจะใช้ประชากรเก่า (จดหมายส่วนตัว 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไกลกลับเป็น 1875 ในสหราชอาณาจักรที่เป็นมิตรกับสังคมพระราชบัญญัติตรานิยามของอายุเป็น "ยุคใด ๆ หลังจาก 50" ยังใช้โครงการเงินบำนาญอายุ 60 หรือ 65 ปีสำหรับการมีสิทธิ์ส่วนใหญ่ (Roebuck, 1979) สหประชาชาติยังไม่ได้นำมาใช้เป็นเกณฑ์มาตรฐาน แต่โดยทั่วไปใช้ 60 ปี + การอ้างถึงประชากรที่มีอายุมากกว่า (จดหมายส่วนตัว, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท่าที่ 2418 ในอังกฤษ เป็นมิตรสังคมกฎหมายบัญญัตินิยามของอายุ , " อายุใด ๆหลังจาก 50 " ยังใช้แผนการบำเหน็จบำนาญอายุ 60 หรือ 65 ปี เพื่อสิทธิ ( โรบัค , 1979 ) องค์การสหประชาชาติได้ประกาศใช้เกณฑ์มาตรฐาน แต่โดยทั่วไปจะใช้ 60 ปี + เพื่ออ้างอิงถึงประชากรสูงอายุ ( จดหมายส่วนบุคคล , 2001 )