The Chinese had been more intereste

The Chinese had been more interested in recording history. Consequently, in China Buddhism also became more oriented to precise documentation, as opposed to the abstractness of Indian Buddhism.

Following Chinese cultural ideas, Chinese Buddhism also became more practical, for example offering a specific Pure Land heaven-like realm in the afterlife, as opposed to endless karmic rebirth. The idea that nirvana can be achieved in this life appealed more to a Chinese sensibility.

Generally, Chinese thinkers explained Buddhism in terms that seemed equivalent to native Chinese ideas. For example, they equated Buddhist nothingness with Daoist non-action.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีนได้รับความสนใจมากขึ้นในการบันทึกประวัติศาสตร์ ดังนั้นในประเทศจีนพุทธศาสนาก็กลายเป็นที่มุ่งเน้นมากขึ้นในเอกสารได้อย่างแม่นยำเมื่อเทียบกับนามธรรมของอินเดียพุทธศาสนา. ต่อไปนี้ความคิดทางวัฒนธรรมจีน, จีนพุทธศาสนาก็กลายเป็นจริงมากขึ้นเช่นนำเสนอดินแดนบริสุทธิ์เฉพาะดินแดนสวรรค์เหมือนในชีวิตหลังความตายเป็น ตรงข้ามกับการเกิดใหม่กรรมไม่มีที่สิ้นสุด ความคิดที่ว่านิพพานสามารถทำได้ในชีวิตนี้ถูกใจมากขึ้นในความรู้สึกของจีน. โดยทั่วไปนักคิดที่จีนอธิบายพุทธศาสนาในแง่ที่ดูเหมือนเทียบเท่ากับความคิดจีนพื้นเมือง ตัวอย่างเช่นพวกเขาบรรจุความว่างเปล่าของชาวพุทธที่มีการกระทำที่ไม่ Daoist

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีนได้รับความสนใจมากขึ้นในประวัติศาสตร์บันทึก ดังนั้นในประเทศจีนศาสนาพุทธยังก็ยิ่งเน้นเอกสารที่ชัดเจน เป็นนอกคอกเป็นนามธรรมของพุทธศาสนาอินเดีย

ต่อไปนี้ ความคิด วัฒนธรรม จีน พุทธ จีนยังเป็นประโยชน์เพิ่มเติม เช่น เสนอ เฉพาะแผ่นดินสวรรค์เป็นดินแดนบริสุทธิ์ในชีวิตหลังความตาย เป็นนอกคอกไม่มีที่สิ้นสุดกรรมการเกิดใหม่ความคิดที่ว่า นิพพานได้ในชีวิตนี้อุทธรณ์เพิ่มเติมความรู้สึกจีน

โดยนักคิดจีนอธิบายพุทธศาสนาในแง่ที่ดูเหมือนเทียบเท่ากับความคิดชาวจีนพื้นเมือง ตัวอย่างเช่นพวกเขา equated พุทธความว่างเปล่ากับ daoist

ไม่กระทำ