TO HEAR most of the contenders for

TO HEAR most of the contenders for this year’s presidential election tell it, America is in a horrible state. Republicans both mainstream and whacko, from Jeb Bush to Donald Trump, describe a country enfeebled militarily, ailing economically and culturally corrupted by seven years of Democratic rule; on the left, Bernie Sanders describes an economy rigged against ordinary Americans. In his last state-of-the-union message to Congress on January 12th, Barack Obama delivered a rebuke to that miserabilism—and to the ugly nativism it is fuelling among voters.

During his first presidential campaign, Mr Obama promised Americans a lot of change they would like. In what is likely to be his last major speech before the process of electing his successor begins in Iowa on February 1st, he talked more of the historic change globalisation is making, to the workplace, pay packets and complexion of American society, in turn creating much of the anxiety and resentment his would-be successors are pandering to. “It’s change that promises amazing medical breakthroughs, but also economic disruptions that strain working families,” he said. “It promises education for girls in the most remote villages, but also connects terrorists plotting an ocean away.”

It is not certain that America will master the turbulence. “Progress is not inevitable,” he warned, disabusing those conservative critics who accuse him of holding a Pollyanna-ish view of history. “It’s the result of choices we make together. And we face such choices right now. Will we respond to the changes of our time with fear, turning inward as a nation…? Or will we face the future with confidence in who we are, in what we stand for?”

This was genre-busting stuff. The annual presidential address to Congress is traditionally a wishlist of legislative business for the coming year, with, in the final year of a presidency, an additional trumpeting of the incumbent’s record. Mr Obama’s speech contained some of that. He exhorted Congress to approve the recently concluded Pacific trade agreement, pass legislation to authorise the ongoing American operations in Syria and Iraq and work on criminal-justice reform, one of the few remaining causes that has bipartisan support. He also noted many of his achievements; in presiding over impressive job creation, health-care reform and America’s first national effort at mitigating carbon emissions, for example. Yet the main thrust of his speech was in a way more audacious: an effort to stake out, ahead of Iowa, the ground for legitimate debate in a civilised society.

America has not, Mr Obama ventured to suggest, gone to the dogs. Its economy is the envy of the world. Its armed forces are unrivalled. So is its global leadership. “When it comes to every important international issue, people of the world do not look to Beijing or Moscow to lead—they call us.” On that basis alone, anyone promising extreme solutions to America’s problems should be mistrusted. And where they threaten the principles of fairness and rule of law, the basis of America’s strength, they must be disdained. “We need to reject any politics that targets people because of race or religion,” said Mr Obama, in a nod to Mr Trump’s promise of mass deportations and a blockade of Muslims. “This isn’t a matter of political correctness. It’s a matter of understanding just what it is that makes us strong.”

The job of politics is to settle finer debates, about the role of the state in apportioning wealth (“The American people have a choice to make”) and the exercise of America’s undimmed power. It was in this didactic spirit that Mr Obama defended his record. On the state, he argued that it was reasonable to worry about overburdening business with regulation, but illogical to reduce welfare payments, as most Republicans want, at a time of wage stagnation and rising insecurity for millions of workers. On national security, he protested, in a tacit response to his many critics, that escalating the wars in which America is already embroiled will not make it safer; “That’s not leadership; that’s a recipe for quagmire…It’s the lesson of Vietnam; it’s the lesson of Iraq.”
This was vintage Obama, disdainful of the tribal emotions that have subsumed American politics, cerebral, unrelentingly reasonable. No doubt, it reminded many of his critics, who represent around half of Americans, why they abhor him. Mr Obama said the one big regret of his presidency was that partisan divisions had got worse during the course of it; but America is in no mood for healing. Sitting behind Mr Obama, Paul Ryan, the Republican Speaker of the House of Representatives, wore the impassive expression of a man who dared show no flicker of approval for a president his party despises—even when Mr Obama denounced the business-throttling red tape it should hate even more. When Mr Obama claimed that America was not enfeebled militarily, many Republican congressmen emitted a scandalised gasp. Yet mainstream Republican

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ผู้สมัครการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปีนี้บอกว่า การได้ยิน อเมริกาอยู่ในสถานะที่น่ากลัว Republicans ทั้งหลัก และ whacko จากเจ็บบุชเพื่อ Donald Trump อธิบายประเทศ enfeebled การท ailing กาญจน์ และวัฒนธรรมเสียหาย โดยกฎประชาธิปไตย เจ็ดปี ทางซ้าย แซนเดอร์ส์แอร์อธิบายเศรษฐกิจ rigged กับชาวอเมริกันทั่วไป ในสุดท้ายของสหภาพรัฐข้อความของเขาชุมนุมเมื่อวันที่ 12 มกราคม Barack Obama ส่งเป็นตำหนิที่ miserabilism — และ nativism ที่น่าเกลียดคือการส่งเสริมจากผู้ลงคะแนนระหว่างแคมประธานาธิบดีพระองค์แรก Obama นายสัญญาว่า ชาวอเมริกันจำนวนมากที่พวกเขาต้องเปลี่ยนแปลง ในโอกาส เป็น เสียงหลักของเขาสุดท้ายก่อนกระบวนการ electing สืบของเขาเริ่มต้นในรัฐไอโอวาใน 1 กุมภาพันธ์ เขาพูดมากกว่าการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ โลกาภิวัติทำ ทำงาน จ่ายแพคเก็ต และผิวของสังคมอเมริกัน จะสร้างมากของความวิตกกังวลและแค้นใจผู้สืบทอดของเขาปรากฏเป็น pandering ไป "ของการเปลี่ยนแปลงที่พัฒนาทางการแพทย์ที่ตื่นตาตื่นใจ แต่ยังหยุดชะงักทางเศรษฐกิจที่ครอบครัวทำงาน สายพันธุ์" เขากล่าวว่า "สัญญาศึกษาสำหรับหญิงในหมู่บ้านที่ไกลที่สุด แต่ยังสามารถ เชื่อมต่อผู้ก่อการร้ายพล็อตมหาสมุทรไป"ไม่แน่ใจว่า อเมริกาจะหลักเหตุการณ์ความวุ่นวาย "ความคืบหน้าไม่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาเตือน disabusing เหล่านักวิจารณ์หัวเก่าที่กล่าวหาเขายึดมุมมอง Pollyanna-ish ประวัติศาสตร์ "เป็นผลของตัวเลือกที่เราทำกัน และเราหน้าตัวเลือกเช่นขณะนี้ เราจะตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของเวลาของเรากับความหวาดกลัว เปิดเข้าด้านในเป็นประเทศ... หรือจะเราเผชิญอนาคต ด้วยความมั่นใจในการที่เรามี ในสิ่งที่เรายึดมั่นใน"นี้เป็นประเภทที่มีการทำลายสิ่งนั้น ปีประธานาธิบดีชุมนุมอยู่ซึ่งเป็นสิ่งที่ปรารถนาของประเทศที่มา กับ ในปีสุดท้ายของประธานาธิบดีที่ การเพิ่มเติม trumpeting ระเบียนของ incumbent นาย Obama พูดอยู่บางที่ เขาได้เคี่ยวเข็ญรัฐสภาเพื่ออนุมัติข้อตกลงข้อสรุปเร็ว ๆ นี้ค้าแปซิฟิก ผ่านกฎหมาย authorise อเมริกันดำเนินอย่างต่อเนื่องในประเทศซีเรียและอิรัก และการทำงานปฏิรูปความยุติธรรมทางอาญา สาเหตุที่เหลือไม่กี่ที่สนับสนุนสองอย่างใดอย่างหนึ่ง เขายังระบุความสำเร็จของเขา มากมาย ในพยานมากกว่าสร้างงานที่น่าประทับใจ ปฏิรูปการดูแลสุขภาพ และพยายามชาติแรกของอเมริกาที่บรรเทาการปล่อยก๊าซคาร์บอน ตัวอย่าง ยังกระตุกหลักของคำพูดของเขาถูกวิธีเพิ่มเติม audacious: ความพยายามที่จะเดิมพัน ก่อนรัฐไอโอวา ดินสำหรับอภิปรายกฎหมายในสังคมอารยะของการอเมริกาไม่มี นาย Obama ventured แนะนำ ไปรับสุนัข เศรษฐกิจของประเทศจะเป็นอิจฉาของโลก ของกองทัพไม่ได้ เพื่อ เป็นผู้นำระดับโลก "เมื่อมาถึงเรื่องสำคัญนานาชาติ ชาวโลกได้ดูปักกิ่งหรือมอสโกนำ — พวกเขาโทรหาเรา" ตามลำพัง ใครสัญญาแก้ไขปัญหาของอเมริกามากควรจะ mistrusted และจะคุกคามหลักยุติธรรมและนิติธรรม พื้นฐานของความแข็งแรงของอเมริกา พวกเขาต้องถูกดูถูก "เราจำเป็นต้องปฏิเสธคนที่เป้าหมายทางการเมืองใด ๆ เนื่องจากเชื้อชาติหรือศาสนา กล่าวว่า นาย Obama ในพยักหน้านายทรัมป์สัญญาของ deportations โดยรวมการปิดล้อมของมุสลิม "นี้ไม่ใช่เรื่องของความถูกต้องทางการเมือง มันเป็นเรื่องของความเข้าใจเพียงว่าเป็นที่ที่ทำให้เราแข็งแรง"งานเมืองจะจ่ายปลีกย่อยดำเนิน เกี่ยวกับบทบาทของรัฐใน apportioning มั่งคั่ง ("เดอะอเมริกันคนมีทางเลือกให้") และออกกำลังกายพลังงาน undimmed ของอเมริกา มันเป็นในวิญญาณนี้พลวัตที่นาย Obama มาปกป้องประวัติของเขา สภาพ เขาโต้เถียงก็เหมาะสมที่จะกังวลเกี่ยวกับธุรกิจกับระเบียบ overburdening แต่ไม่สมเหตุผลการลดชำระเงินสวัสดิการ เป็น Republicans ส่วนใหญ่ต้องการ ในขณะที่ค่าจ้างความซบเซาและความไม่มั่นคงเพิ่มขึ้นนับล้านคน บนรักษาความปลอดภัยแห่งชาติ เขาปฏิเสธจ่าย ในการตอบรับของนักวิจารณ์หลาย ดังสงครามที่อเมริกาอยู่ embroiled จะไม่ทำให้ปลอดภัย tacit "ที่ไม่ได้เป็นผู้นำ เป็นสูตรสำหรับ quagmire ... เป็นบทเรียนของเวียดนาม ได้บทเรียนจากอิรัก"นี้เป็นวินเท Obama, disdainful ของอารมณ์ชาวที่มี subsumed เมืองอเมริกัน สมอง สม unrelentingly มีข้อสงสัย มันเตือนนักวิจารณ์ของเขา ซึ่งแสดงถึงประมาณครึ่งหนึ่งของชาวอเมริกัน ทำไมพวกเขาเกลียดชังเขา มากมาย นาย Obama กล่าวว่า ริเกร็ตใหญ่หนึ่งของประธานาธิบดีของเขาคือการ ที่ส่วนแบ่งก็มีแย่ระหว่างนั้น แต่อเมริกาอยู่ในอารมณ์ไม่รักษา นั่งหลังนาย Obama, Paul Ryan ลำโพงพลของราษฎร สวมนิพจน์เฉย ๆ ของคนที่กล้าแสดงไม่กะพริบอนุมัติเป็นประธานาธิบดีของเขา despises — แม้เมื่อนาย Obama ประณามเทปแดงควบคุมปริมาณธุรกิจจึงควรเกลียดยิ่งขึ้น เมื่อนาย Obama อ้างว่า อเมริกาได้ไม่ enfeebled การท congressmen พลจำนวนมากออกมาหายใจเร็ว ๆ scandalised ยัง หลักสาธารณรัฐสังคมนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะได้ยินมากที่สุดของ contenders สำหรับการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปีนี้บอกว่าอเมริกาอยู่ในสภาพที่น่ากลัว รีพับลิกันทั้งหลักและ whacko จาก Jeb บุช Donald Trump อธิบายเป็นประเทศที่อ่อนแอทหารไม่สบายและความเสียหายทางเศรษฐกิจวัฒนธรรมโดยเจ็ดปีของการปกครองประชาธิปไตย; ด้านซ้ายเบอร์นีแซนเดออธิบายเศรษฐกิจหัวเรือใหญ่กับชาวอเมริกันสามัญ ในข้อความที่รัฐของสหภาพที่ผ่านมาของเขาที่จะมีเพศสัมพันธ์ในวันที่ 12 มกราคมบารักโอบาส่งตำหนิที่ miserabilism และไป nativism น่าเกลียดมันเป็นเชื้อเพลิงในหมู่ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง. ในระหว่างการหาเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีครั้งแรกของนายโอบามาสัญญาว่าชาวอเมริกันจำนวนมาก เปลี่ยนที่พวกเขาต้องการ ในสิ่งที่เป็นแนวโน้มที่จะเป็นคำพูดที่สำคัญของเขาที่ผ่านมาก่อนที่กระบวนการของการเลือกตั้งผู้สืบทอดของเขาเริ่มต้นในรัฐไอโอวาเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ที่เขาพูดคุยมากขึ้นของโลกาภิวัตน์เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์คือการที่จะทำงานจ่ายแพ็คเก็ตและผิวของสังคมอเมริกันในทางกลับกันการสร้าง มากจากความวิตกกังวลและความไม่พอใจของเขาสืบทอดจะเป็นกำลังแกว่งเท้าหาเสี้ยน "มันเป็นความเปลี่ยนแปลงที่สัญญาว่านวัตกรรมทางการแพทย์ที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่ยังหยุดชะงักทางเศรษฐกิจที่สายพันธุ์ครอบครัวที่ทำงาน" เขากล่าว "มันสัญญาการศึกษาสำหรับสาว ๆ ในหมู่บ้านที่ห่างไกลมากที่สุด แต่ยังเชื่อมต่อผู้ก่อการร้ายวางแผนมหาสมุทรออกไป." มันไม่ได้เป็นบางอย่างที่อเมริกาจะ master ปั่นป่วน "ความคืบหน้าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้" เขาเตือน disabusing วิจารณ์อนุรักษ์นิยมผู้ที่กล่าวหาว่าเขาถือมุมมองที่ดีเสมอ-ish ของประวัติศาสตร์ "มันเป็นผลมาจากการเลือกที่เราทำร่วมกัน และเราต้องเผชิญกับทางเลือกดังกล่าวในขณะนี้ เราจะตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของเวลาของเราด้วยความกลัวหันเข้าด้านในเป็นประเทศ ... ? หรือเราจะต้องเผชิญกับอนาคตที่มีความเชื่อมั่นในสิ่งที่เราเป็นในสิ่งที่เรายืน? "นี่คือสิ่งที่ประเภทbusting ที่อยู่ประธานาธิบดีประจำปีต่อสภาคองเกรสเป็นประเพณีสิ่งที่ปรารถนาของธุรกิจกฎหมายสำหรับปีที่ผ่านมาด้วยในปีสุดท้ายของฝ่ายประธานการตีฆ้องร้องป่าวเพิ่มเติมของการบันทึกของผู้ดำรงตำแหน่ง คำพูดของนายโอบามามีบางส่วนที่ เขากลับตัวกลับใจให้สภาคองเกรสอนุมัติข้อตกลงการค้าเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ข้อสรุปแปซิฟิกผ่านกฎหมายที่จะอนุญาตให้การดำเนินงานอย่างต่อเนื่องชาวอเมริกันในซีเรียและอิรักและการทำงานเกี่ยวกับการปฏิรูปทางอาญายุติธรรมซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุที่เหลืออยู่ไม่กี่ที่มีการสนับสนุนพรรค นอกจากนี้เขายังตั้งข้อสังเกตหลายความสำเร็จของเขา; ในการเป็นประธานในการสร้างงานที่น่าประทับใจการปฏิรูปการดูแลสุขภาพและความพยายามของชาติคนแรกของอเมริกาในการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนเช่น แต่แรงผลักดันหลักของคำพูดของเขาเป็นในทางที่กล้าหาญมากขึ้น: ความพยายามที่จะถือหุ้นออกไปข้างหน้าของไอโอวาพื้นดินที่ถูกต้องสำหรับการอภิปรายในสังคมอารยะ. อเมริกายังไม่ได้นายโอบามาที่จะกล้าแนะนำไปสุนัข เศรษฐกิจของประเทศเป็นที่อิจฉาของโลก กองกำลังติดอาวุธของมันเป็นที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นความเป็นผู้นำระดับโลก "เมื่อมันมาถึงปัญหาระหว่างประเทศที่สำคัญทุกคนในโลกนี้ไม่ได้มองไปยังกรุงปักกิ่งหรือมอสโกที่จะนำพวกเขาโทรหาเรา." บนพื้นฐานเดียวที่ทุกคนสัญญาว่าจะแก้ปัญหาที่รุนแรงในการแก้ไขปัญหาของอเมริกาควรจะไม่ไว้วางใจ และที่พวกเขาเป็นภัยคุกคามต่อหลักการของความเป็นธรรมและกฎของกฎหมายพื้นฐานของความแข็งแรงของอเมริกาที่พวกเขาต้องได้รับการดูถูก "เราจำเป็นที่จะปฏิเสธการเมืองใด ๆ ที่มีเป้าหมายคนเพราะเชื้อชาติหรือศาสนา" นายโอบามาในพยักหน้าให้สัญญานายทรัมป์ของเนรเทศออกนอกประเทศและการปิดล้อมของชาวมุสลิมกล่าวว่า "นี่ไม่ใช่เรื่องของความถูกต้องทางการเมือง มันเป็นเรื่องของความเข้าใจเพียงว่ามันคืออะไรที่ทำให้เราแข็งแกร่ง. "งานของการเมืองคือการชำระอภิปรายปลีกย่อยเกี่ยวกับบทบาทของรัฐในการตะกอนความมั่งคั่ง(" คนอเมริกันมีทางเลือกที่จะทำให้ ") และการออกกำลังกายของ พลังงาน undimmed อเมริกา มันเป็นจิตวิญญาณในการสอนที่นายโอบามาได้รับการปกป้องบันทึกของเขา ในรัฐเขาถกเถียงกันอยู่ว่ามันเป็นเหตุผลที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับการบรรทุกหนักเกินไปธุรกิจกับกฎระเบียบ แต่เหตุผลที่จะลดการจ่ายเงินสวัสดิการเป็นรีพับลิกันส่วนใหญ่ต้องการในช่วงเวลาของความเมื่อยล้าและความไม่มั่นคงของค่าจ้างที่เพิ่มขึ้นสำหรับล้านของคนงาน เกี่ยวกับความมั่นคงของชาติเขาประท้วงในการตอบสนองโดยปริยายนักวิจารณ์จำนวนมากของเขาที่ทวีความรุนแรงสงครามที่อเมริกาเป็นพรรคแล้วจะไม่ทำให้มันปลอดภัยมากขึ้น; "นั่นไม่ใช่ผู้นำ นั่นคือสูตรสำหรับหล่ม ... มันเป็นบทเรียนของเวียดนาม; มันเป็นบทเรียนของอิรัก. "นี้เป็นวินเทจโอบามาดูถูกของอารมณ์ของชนเผ่าที่ได้วิทยการเมืองอเมริกัน, สมองลดละที่เหมาะสม ไม่มีข้อสงสัยมันเตือนหลายวิจารณ์ของเขาที่เป็นตัวแทนประมาณครึ่งหนึ่งของชาวอเมริกันที่ว่าทำไมพวกเขาเกลียดชังเขา นายโอบามากล่าวว่าหนึ่งเสียใจใหญ่ของประธานาธิบดีของเขาคือการที่ฝ่ายพรรคได้เลวร้ายในช่วงของมัน; แต่อเมริกาเป็นอยู่ในอารมณ์สำหรับการรักษาไม่มี นั่งอยู่ข้างหลังนายโอบามา, พอลไรอันที่รีพับลิกันประธานสภาผู้แทนราษฎรสวมแสดงออกเฉยของชายคนหนึ่งที่กล้าแสดงไม่มีการสั่นไหวของการอนุมัติให้ประธานพรรคของเขาชิงชัง-แม้ในขณะที่นายโอบามาประณามเทปสีแดงธุรกิจอุดมัน ควรเกลียดมากยิ่งขึ้น เมื่อนายโอบามาอ้างว่าอเมริกาไม่ได้อ่อนแอทหารนักการเมืองรีพับลิกันจำนวนมากที่ปล่อยออกมาหอบอื้อฉาว แต่หลักรีพับลิกัน