Methods Of Translation.There are fo

Methods Of Translation.

There are four basic theories or methods of translation which have been used by those who do the work of translating from the original languages.

1. Literal or Highly Literal. This is where the exact words, word order and syntax are as literally followed and translated into English as possible. Many of the interlinears, such as Berry's Interlinear are examples of this method of translation. Young's Literal Translation is another example of this method of translation.

Even though these are highly accurate to the Greek, yet often times they are difficult to read in English. For instance YLT reads in John 3:16, "for God did so love the world, that His Son - the only begotten - He gave, that every one who is believing in him may not perish, but may have life age-during." Berry's Interlinear reads, "For so loved God the world that his Son the only begotten he gave, that everyone who believes on him may not perish but have life eternal."

Although these are accurate translations, due to word order and syntax they are difficult to read in English. They are best used as tools for those who wish to study the literal English translation along side the original language. And for those who are more concerned with the structure of the original than the structure of English. They would be difficult to use in public readings or even daily Bible reading.

2. Formal Equivalence, Form-Oriented or Modified Literal. This is where the actual words are translated and then adjusted slightly in order and syntax to conform to the target language. This method respects the verbal inspiration of the Scriptures. It focuses on the form or the very words of the text and translates them. It is based upon the philosophy that each and every word of the text is important and carries a meaning of its own which is possible to express in another language.

This method involves a single process whereby the words are directly translated from the original to the target language. The emphasis is given to translating the words and the various parts of speech as closely as is possible without distorting the meaning. This means that nouns are translated as nouns, verbs as verbs, articles as articles, adverbs as adverbs and adjectives as adjectives. Close attention is given to grammar so that tenses, moods, numbers and persons are translated as closely as possible. The KJV is especially accurate in translating the second person plural as "ye" (a distinction which is lost in many versions by translating both singular and plural numbers as "you").

This method is sometimes recognized (and criticized) as the word-for-word method of translation. It is the most accurate of all methods of translation in versions which are readily available. It is the method which was employed by the KJV, ASV and NKJV translators. Because of these translator's respect for each word, when they added English words which did not correspond to a Greek word, they italized these words, so that the reader could know that these words were supplied by the translators. This type of honesty and ethical responsibility cannot be found in the modern-speech versions today.

3. Functional Equivalence, Context-Oriented, Idiomatic or Dynamic Equivalence. This method of translation departs from the formal equivalence method in two areas: (1) It is concerned with the thought of the writer, (as if they knew!) and (2) The reaction of the translated message by the person reading it (as if they could predict it). It is based on the underlying theory that communication takes place, not in word form, but in sentence form or that the sentence is the smallest unit of communication. (Although we recognize that the definition of words must be considered in their context, this does not mean that words have no meaning of themselves or do not communicate themselves. Just yell "Fire" real loud in a crowded place sometime and see if a single word can communicate. Or whisper "Shop" or "Sale" to a woman and see what happens next).

This method of translation is defended by such men as Eugene A. Nida and Charles R. Taber in a book entitled The Theory and Practice of Translation. In contrasting what they term the "new focus" (Dynamic Equivalence) and the "old focus" (Formal Equivalence) they write, "The new focus...has shifted from the form of the message to the response of the receptor. Therefore, what one must determine is the response of the receptor to the translated message. The response must then be compared with the way in which the original receptors presumably reacted to the message when it was given in its original setting" (p 1).

In order to achieve this result they go through a three step process which involves: (1) Analyzing what they think the inspired writer meant; (2) Transferring the thought to the target language; and (3) Restructuring it to fit what they think the person reading it will understand (Ibid. p 33). This last step involves a number of subjective judgments and decisions based upon emotions, attitudes and even doctrinal bias. The result is more interpretation than translation.

The fundamental difference between Formal Equivalence and Dynamic Equivalence is that FE is a word-for-word translation (which derives doctrine from God's Word) while DE is a thought translation which allows the translator's doctrine to determine what he thinks the Word of God should say. Needless to say, we reject the Dynamic Equivalence approach to translation as being an accurate or valid method of translation.

4. Paraphrase or Unduly Free. This method is hardly worthy of being called a method of translation, since it is not concerned with the words or sometimes not even the meaning of the original. It is so loose that it will allow excess words, whole sentences or even paragraphs to be inserted into the text without any justification other than the paraphraser's belief that he is producing a product which is easier to understand than the Word of God. Most are nothing but commentaries and very poor ones at that, since they are packed with the false doctrines of the author of such works.

Further, some of them include words and thoughts which are vulgar and disrespectful of the dignity which should befit the Word of God. Such liberties are taken in this method that even liberal scholars do not recognize this as a valid or accurate method of translation. Neither should we!

While we recognize that there is a place for paraphrasing and commenting upon the Scriptures, honesty demands that we call it a commentary or a paraphrase of the Scriptures rather than trying to pass it off as the Word of God in a more readable or understandable form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการของการแปล.

มีสี่ทฤษฎีพื้นฐานหรือวิธีการของการแปลที่ได้รับการใช้โดยผู้ที่ทำผลงานของการแปลจากภาษาเดิมที่มี.

1 ตัวอักษรหรือตัวอักษรสูง นี้เป็นที่แน่นอนคำสั่งคำและไวยากรณ์มีการปฏิบัติตามที่เป็นตัวอักษรและแปลเป็​​นภาษาอังกฤษที่เป็นไปได้ หลาย interlinears,เช่นระหว่างงบรรทัดของผลไม้เล็ก ๆ เป็นตัวอย่างของวิธีการแปลนี้ หนุ่มสาวแปลอักษรเป็นตัวอย่างของวิธีการแปลนี้อีก.

แม้ว่าเหล่านี้เป็นอย่างสูงที่ถูกต้องให้กรีก แต่บ่อยครั้งที่พวกเขาเป็นเรื่องยากที่จะอ่านในภาษาอังกฤษ เช่น ylt อ่านในอห์น 3:16, "เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลกว่าลูกชายของเขา - เพียงเกิด - เขาให้,ให้ทุกคนที่เชื่อในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันด. "ระหว่างงบรรทัดเบอร์รี่ที่อ่าน" เพื่อให้คนที่รักพระเจ้าโลกว่าลูกชายของเขาเกิดเดียวที่เขาให้ที่ทุกคนที่เชื่อในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์. "

ถึงแม้ว่าเหล่านี้เป็นคำแปลที่ถูกต้องเนื่องจากคำสั่งและไวยากรณ์พวกเขาจะยากที่จะอ่านในภาษาอังกฤษพวกเขาจะใช้เป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะศึกษาตัวอักษรภาษาอังกฤษทางด้านการแปลภาษาต้นฉบับ และสำหรับผู้ที่มีความกังวลมากขึ้นกับโครงสร้างของเดิมกว่าโครงสร้างของภาษาอังกฤษ พวกเขาจะยากที่จะใช้ในการอ่านของประชาชนหรือการอ่านพระคัมภีร์ทุกวันแม้.

2 ความเท่าเทียมกันอย่างเป็นทางการในรูปแบบที่มุ่งเน้นหรือการปรับเปลี่ยนที่แท้จริงนี่คือที่คำที่เกิดขึ้นจริงมีการแปลแล้วการปรับเล็กน้อยในการสั่งซื้อและไวยากรณ์เพื่อให้สอดคล้องกับภาษาเป้าหมาย วิธีการนี​​้เคารพแรงบันดาลใจทางวาจาของพระคัมภีร์ มันมุ่งเน้นไปที่รูปแบบหรือคำมากของข้อความและแปลพวกเขามันจะขึ้นอยู่กับปรัชญาที่ว่าแต่ละคนและคำพูดของทุกข้อความที่มีความสำคัญและดำเนินความหมายของตัวเองซึ่งเป็นไปได้ที่จะแสดงในภาษาอื่น.

วิธีการนี​​้เกี่ยวข้องกับกระบวนการเดียวโดยคำมีการแปลโดยตรงจากเดิมที่ ภาษาเป้าหมายเน้นจะได้รับการแปลคำและส่วนต่างๆของการพูดอย่างใกล้ชิดที่เป็นไปได้โดยไม่บิดเบือนความหมาย นี้หมายความว่าคำนามที่มีการแปลเป็​​นคำนามคำกริยาคำกริยาที่เป็นบทความเป็นบทความวิเศษณ์เป็นคำวิเศษณ์และคำคุณศัพท์เป็นคำคุณศัพท์ ความสนใจใกล้เคียงจะได้รับการไวยากรณ์เพื่อให้กาลอารมณ์ตัวเลขและบุคคลที่มีการแปลเป็​​นอย่างใกล้ชิดที่สุดเท่าที่ทำได้KJV มีความถูกต้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแปลคนที่สองพหูพจน์ขณะที่ "เจ้า" (ความแตกต่างซึ่งจะหายไปในหลายรุ่นโดยแปลทั้งตัวเลขเอกพจน์และพหูพจน์เป็น "คุณ").

วิธีการนี​​้ได้รับการยอมรับในบางครั้ง (และวิจารณ์) เป็น วิธีคำต่อคำของการแปล มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดของวิธีการทั้งหมดของการแปลในรุ่นที่มีอยู่ได้อย่างง่ายดายมันเป็นวิธีการที่ถูกจ้างมาจาก KJV ASV และ NKJV แปล เพราะความเคารพแปลเหล่านี้สำหรับแต่ละคำเมื่อพวกเขาเพิ่มคำภาษาอังกฤษซึ่งไม่สอดคล้องกับคำกรีกที่พวกเขา italized คำเหล่านี้เพื่อให้ผู้อ่านสามารถรู้ว่าคำพูดเหล่านี้ถูกจัดทำโดยนักแปลประเภทของความซื่อสัตย์สุจริตและความรับผิดชอบทางจริยธรรมนี้ไม่สามารถพบได้ในรุ่นที่ทันสมัย​​เป็นคำพูดวันนี้.

3 สมดุลการทำงานในบริบทเชิงสำนวนหรือความเท่าเทียมแบบไดนามิก วิธีการของการแปลนี้ออกจากวิธีการที่สมดุลอย่างเป็นทางการในสองพื้นที่: (1) มันเป็นที่เกี่ยวข้องกับความคิดของนักเขียน (เช่นถ้าพวกเขารู้!) และ (2) การเกิดปฏิกิริยาของข้อความที่แปลโดยบุคคลที่อ่านมัน (เช่นถ้าพวกเขาสามารถทำนายได้) มันขึ้นอยู่กับทฤษฎีพื้นฐานว่าการสื่อสารจะเกิดขึ้นไม่ได้อยู่ในรูปแบบของคำพูด แต่ในรูปแบบประโยคหรือประโยคที่เป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของการสื่อสาร (แม้ว่าเรารู้ว่าคำนิยามของคำว่าต้องได้รับการพิจารณาในบริบทของพวกเขานี้ไม่ได้หมายความว่าคำพูดมีความหมายของตัวเองหรือไม่ได้ติดต่อสื่อสารกับตัวเอง เพียงแค่ตะโกน "ไฟ" ของจริงดังในสถานที่แออัดบางครั้งและดูว่าคำเดียวสามารถสื่อสาร หรือกระซิบ "ร้านค้า" หรือ "ขาย" ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งและดูสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป).

วิธีการของการแปลนี้จะได้รับการปกป้องโดยคนเช่นยู nida และ charles rTaber ในหนังสือเล่มหนึ่งชื่อทฤษฎีและการปฏิบัติของการแปล ในสิ่งที่พวกเขาตัดคำว่า "โฟกัสใหม่" (ความสมดุลแบบไดนามิก) และ "โฟกัสเก่า" (ความเท่าเทียมกันอย่างเป็นทางการ) ที่พวกเขาเขียน "โฟกัสใหม่ ... ได้เปลี่ยนจากรูปแบบของข้อความเพื่อการตอบสนองของตัวรับจึง. สิ่งหนึ่งที่ต้องตรวจสอบคือการตอบสนองของตัวรับกับข้อความที่แปลแล้วการตอบสนองจะต้องถูกเมื่อเทียบกับวิธีการที่ผู้รับเดิมสันนิษฐานว่าปฏิกิริยาตอบสนองต่อข้อความเมื่อได้มีการกำหนดในการตั้งค่าเดิม "(P 1).

เพื่อให้บรรลุผลที่พวกเขาไปผ่านกระบวนการขั้นตอนที่สามที่เกี่ยวข้องกับการนี​​้ : (1) การวิเคราะห์สิ่งที่พวกเขาคิดว่านักเขียนแรงบันดาลใจความหมาย (2) การถ่ายโอนความคิดกับภาษาเป้าหมายและ (3) การปรับโครงสร้างให้เหมาะสมกับสิ่งที่พวกเขาคิดว่าคนอ่านจะเข้าใจ (เดียวกันพี 33) ขั้นตอนสุดท้ายนี้เกี่ยวข้องกับจำนวนของดุลยพินิจและการตัดสินใจขึ้นอยู่กับอารมณ์ทัศนคติและอคติทฤษฎีแม้ ผลที่ได้คือการตีความมากกว่าการแปล.

ความแตกต่างพื้นฐานระหว่างความเท่าเทียมกันอย่างเป็นทางการและสมดุลแบบไดนามิกที่ fe เป็นคำแปลคำต่อคำ (ซึ่งเกิดขึ้นหลักจากคำของพระเจ้า) ในขณะที่ก็คือการแปลความคิดที่ช่วยให้ความเชื่อล่ามในการตรวจสอบสิ่งที่เขาคิดว่าคำพูดของพระเจ้าควรจะพูดว่า . จำเป็นต้องพูดเราปฏิเสธวิธีการสมดุลแบบไดนามิกที่แปลว่าเป็นวิธีการที่ถูกต้องหรือถูกต้องของการแปล.

4 แปลความหมายหรือเกินควรฟรี วิธีนี้คือแทบจะไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่าวิธีการของการแปลเพราะมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับคำหรือบางครั้งไม่ได้ความหมายของเดิม มันหลวมเพื่อที่จะช่วยให้คำส่วนเกินประโยคทั้งหมดหรือแม้แต่ย่อหน้าที่จะแทรกลงในข้อความโดยไม่มีเหตุผลอื่นนอกเหนือจากความเชื่อ paraphraser ที่ว่าเขาคือการผลิตผลิตภัณฑ์ที่เป็นที่เข้าใจง่ายกว่าคำของพระเจ้าใด ๆ ส่วนใหญ่จะไม่มีอะไร แต่ข้อคิดและคนที่น่าสงสารมากที่ว่าเนื่องจากพวกเขาจะเต็มไปด้วยคำสอนที่ผิดพลาดของผู้เขียนของงานดังกล่าว.

ต่อไปบางส่วนของพวกเขารวมถึงคำพูดและความคิดที่หยาบคายและไม่สุภาพของศักดิ์ศรีที่ควรจะเหมาะสมกับคำของพระเจ้า เสรีภาพดังกล่าวจะดำเนินการในวิธีการนี​​้ว่าแม้นักวิชาการเสรีนิยมไม่รู้จักนี้เป็นวิธีการที่ถูกต้องหรือความถูกต้องของการแปล ไม่ควรที่เรา

! ในขณะที่เรารู้ว่ามีสถานที่สำหรับการถอดความและแสดงความคิดเห็นตามพระคัมภีร์,ความซื่อสัตย์สุจริตเรียกร้องให้เราเรียกว่าเห็นหรือแปลความหมายของพระคัมภีร์มากกว่าการพยายามที่จะผ่านมันออกมาเป็นคำพูดของพระเจ้าในรูปแบบที่อ่านง่ายขึ้นหรือเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการของการแปล.

มีพื้นฐานทฤษฎีหรือวิธีการแปลที่ใช้ โดยผู้ที่ทำงานของการแปลจากต้นฉบับภาษาสี่

1 อักษร หรืออักษรสูง คำ คำสั่ง และไวยากรณ์ที่ตามอักษร และแปลเป็นภาษาอังกฤษเป็นไปได้ Interlinears มากมาย เช่น Interlinear ของเบอร์รี่เป็นตัวอย่างของวิธีการแปลนี้ แปลตามตัวอักษรของหนุ่มสาวเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของวิธีการแปลนี้

ถึงแม้ว่ามีความถูกต้องสูงถึงกรีกที่ แต่บ่อยครั้งก็ยากต่อการอ่านภาษาอังกฤษ อินสำหรับสแตนซ์ YLT อ่านในยอห์น 3:16, "สำหรับพระเจ้าได้ให้รักโลก ที่บุตร - เดียว begotten - เขาให้ ที่ทุกคนเชื่อในพระองค์อาจพินาศ แต่อาจมีชีวิตอายุช่วง" อ่าน Interlinear ของเบอร์รี่, "พระเจ้ารักเพื่อโลกที่บุตรเฉพาะ begotten เขาให้ ที่ทุกคนที่เชื่อในพระองค์อาจไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์"

ถึงแม้ว่ามีการแปลที่ถูกต้อง เนื่องจากคำสั่ง และไวยากรณ์จะยากต่อการอ่านภาษาอังกฤษ ส่วนพวกเขาจะใช้เป็นเครื่องมือสำหรับผู้ที่ต้องการศึกษาแปลอังกฤษตามตัวอักษรด้านข้างภาษาเดิม และสำหรับผู้ ที่เป็นห่วง ด้วยโครงสร้างของต้นฉบับกว่าโครงสร้างของภาษาอังกฤษ พวกเขาจะยากที่จะใช้ในสาธารณะอ่านขึ้นทุกวันแม้กระทั่งพระคัมภีร์อ่าน

2 เทียบเท่าทาง Literal แปลกฟอร์ม หรือปรับเปลี่ยน ที่จริงคำแปล และปรับเล็กน้อยในการสั่งและไวยากรณ์เพื่อให้สอดคล้องกับภาษาเป้าหมายอยู่ วิธีการนี้เคารพแรงบันดาลใจวาจาของพระคัมภีร์ มันเน้นแบบฟอร์มหรือคำของข้อความ และแปลได้ มันขึ้นว่าแต่ละคำของข้อความสำคัญปรัชญาและประกอบความหมายของตัวเองซึ่งจำเป็นต้องแสดงในภาษาอื่น

วิธีการนี้เกี่ยวข้องกับกระบวนการหนึ่งโดยคำตรงแปลจากต้นฉบับภาษาเป้าหมาย เน้นให้แปลคำและคำพูดของชิ้นส่วนต่าง ๆ ใกล้ชิดเป็นไปได้ โดย distorting หมาย ซึ่งหมายความ ว่า มีแปลคำนามเป็นคำนาม คำกริยาเป็นคำกริยา บทความเป็นบทความ วิสามานยนามเป็นคำนามและคำคุณศัพท์เป็นคำคุณศัพท์ ใส่ได้รับการไวยากรณ์นั้นกาล อารมณ์ ตัวเลข และคนแปลเป็นอย่างใกล้ชิดที่สุด ทั้งฉบับ KJV ถูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแปลพหูพจน์คนที่สองเป็น "เย" (แตกซึ่งจะหายไปในหลายรุ่น โดยแปลเลขทั้งเอกพจน์ และพหูพจน์เป็น "คุณ")

วิธีการนี้บางครั้งรู้จัก (และวิพากษ์วิจารณ์) เป็นวิธีการแปลดังนั้น มันมีความถูกต้องมากที่สุดทั้งหมดวิธีการแปลภาษาในรุ่นที่มีพร้อม มันเป็นวิธีที่ถูกจ้าง โดยนักแปลทั้งฉบับ KJV, ASV และ NKJV เนื่องจากเหล่านี้ เคารพของนักแปลแต่ละคำ เมื่อพวกเขาเพิ่มอังกฤษคำซึ่งไม่ได้ตรงกับคำภาษากรีก พวกเขา italized เหล่าคำ เพื่อให้ผู้อ่านได้ทราบว่า คำเหล่านี้ถูกจัดทำ โดยผู้แปล ไม่พบชนิดนี้ความซื่อสัตย์และจริยธรรมความรับผิดชอบในคำพูดสมัยรุ่นวันนี้

3 เทียบเท่างาน เทียบเท่า เน้นบริบท สำนวน หรือแบบไดนามิก วิธีการแปลนี้ออกจากวิธีเทียบเท่าทางในสองพื้นที่: It (1) เกี่ยวข้องกับความคิดของผู้เขียน, (ว่าพวกเขารู้) และ (2) ปฏิกิริยาของข้อความที่แปลโดยผู้อ่าน (ว่าพวกเขาสามารถทำนายมัน) ตั้งอยู่บนทฤษฎีที่เน้นว่า การสื่อสารเกิดขึ้น ไม่ในแบบฟอร์มคำ แต่ในรูปแบบประโยคหรือที่ ประโยคเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของการสื่อสาร (แต่เรารู้ว่า ต้องพิจารณาคำจำกัดความของคำในบริบทของพวกเขา นี้ไม่ได้หมายความ ว่า คำไม่บังคับตัวเองได้ หรือสื่อสารกันเอง เพียงร้องการ "ยิง" จริงดังในที่แออัดงานบางครั้ง และดูถ้าสามารถสื่อสารคำเดียว หรือกระซิบ "ร้าน" หรือ "ขาย" ให้กับหญิงสาว และดูสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป)

วิธีการแปลนี้จะปกป้องเช่นชายยูจีน A. Nida และชาร์ลส์อาร์ Taber ในหนังสือสิทธิทฤษฎีและการฝึกแปล ในห้องสิ่งที่พวกเขาระยะ "โฟกัสใหม่" (เทียบเท่าแบบไดนามิก) และ "ความเก่า" (เทียบเท่าทาง) ที่จะเขียน, "โฟกัสใหม่...ได้เปลี่ยนจากรูปแบบของข้อความการตอบสนองของตัวรับนี้ ดังนั้น หนึ่งต้องพิจารณาอะไรเป็นการตอบสนองตัวรับกับข้อความที่แปล การตอบสนองต้องเปรียบเทียบกับวิธีการปฏิกิริยาที่เกิดที่ receptors เดิมน่าจะขึ้นข้อความเมื่อมันได้รับในการตั้งค่าเดิมแล้ว" (p 1)

เพื่อให้บรรลุผลลัพธ์นี้ไปตลอดกระบวนการสามขั้นตอนที่เกี่ยวข้อง: (1) วิเคราะห์ว่าคิดอย่างไรผู้เขียนได้แรงบันดาลใจหมายถึง (2) โอนคิดภาษาเป้าหมาย และปรับโครงสร้างที่ (3) ให้เหมาะสมกับสิ่งที่พวกเขาคิดคนอ่านก็จะเข้าใจ (Ibid. p 33) ขั้นตอนสุดท้ายนี้เกี่ยวข้องกับการตัดสินตามอัตวิสัยและตัดสินใจตามอารมณ์ ทัศนคติ และความโน้มเอียงแม้แต่หลักคำสอน ผลที่ได้คือ ตีความเพิ่มเติมกว่าแปล

ความแตกต่างพื้นฐานระหว่างทางเทียบเท่าและเทียบเท่าไดนามิกคือ FE การแปลดัง (ที่มาหลักคำสอนจากพระคำ) ขณะ DE แปลความคิด ให้ตัวแปลหลักคำสอนเพื่อกำหนดสิ่งที่เขาคิดคำของพระเจ้าควรพูด จำเป็นต้องพูด เราปฏิเสธวิธีเทียบเท่าแบบไดนามิกเพื่อแปลเป็น วิธีถูกต้อง หรือถูกต้องของคำแปล

4 ถอดความ หรือ Unduly ฟรี วิธีนี้ไม่น่าจะเรียกว่าวิธีการแปล เนื่องจากไม่ได้เกี่ยวข้องกับคำหรือบางครั้งไม่ได้ความหมายของต้นฉบับได้ ก็หลวมดังนั้นว่า จะอนุญาตให้เกินคำ ทั้งประโยคหรือย่อหน้าแม้จะถูกแทรกลงในข้อความโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ นอกเหนือจากความเชื่อของ paraphraser ที่ว่า เขาจะผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ที่ง่ายต่อการเข้าใจมากกว่าคำของพระเจ้า ส่วนใหญ่เป็นอะไร แต่อรรถกถา และคนยากจนว่า เนื่องจากพวกเขาจะเต็มไป ด้วยหลักคำสอนเท็จของผู้ทำงานเช่นกัน

ต่อ บางส่วนของพวกเขารวมถึงคำและความคิดที่หยาบคาย และหยาบคายของศักดิ์ศรีที่ควรสมควรคำของพระเจ้า เสรีภาพดังกล่าวจะถูกนำในวิธีการนี้ว่า นักวิชาการเสรีนิยมแม้ไม่รู้จักนี้เป็นวิธีที่ถูกต้อง หรือถูกต้องของการแปล ไม่ควรเรา!

ในขณะที่เรารับรู้ว่า มีถอดความ และแสดงความคิดเห็นตามคัมภีร์ ความซื่อสัตย์ความต้องการที่ เราเรียกว่าความเห็นหรือถ่ายทอดจากพระคัมภีร์มากกว่าการพยายามที่จะส่งออกเป็นคำพระเจ้าในแบบที่สามารถอ่าน หรือเข้าใจมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีในการแปล.

มีสี่ทฤษฎีพื้นฐานหรือวิธีใดวิธีหนึ่งของการแปลซึ่งได้ถูกนำมาใช้โดยผู้ที่ทำงานของแปลจาก ภาษา เดิม.

1 . ค่าคงที่ Regular Expression หรือค่าคงที่เป็นอย่างสูง. โรงแรมแห่งนี้คือสถานที่ซึ่งคำที่ไวยากรณ์และคำว่ามีการสั่งซื้อตามมาและแปลเป็น ภาษาอังกฤษ มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และได้อย่างแท้จริง interlinears จำนวนมากได้เช่นของเบอร์รี่ interlinear เป็นตัวอย่างของวิธีการนี้ของการแปล พรสวรรค์ของหนุ่มเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของวิธีนี้ของการแปล.

แม้จะมีความแม่นยำสูงในการตามแบบกรีกที่แต่บ่อยครั้งซึ่งพวกเขาได้ยากในการอ่านเป็น ภาษาอังกฤษ ตัวอย่างเช่น ylt อ่านใน John 3 : 16 "สำหรับพระเจ้าทรงรักโลกที่บุตรชายของเขา - เกิดเท่านั้นที่เขาทำที่ทุกๆคนที่มีความเชื่อในตัวเขาอาจไม่ตายแต่อาจมีอายุการใช้งานของ interlinear อายุ - ในระหว่าง"เบอร์รี่แสดงข้อความ"สำหรับรักพระเจ้าโลกที่บุตรชายของเขาเกิดเท่านั้นที่เขาทำให้ที่ทุกคนที่เชื่อว่าเขาอาจไม่ตายแต่มีอายุการใช้งานยาวนาน"

แม้ว่าจะมีคำแปลที่ถูกต้องเนื่องจากมีการสร้างคำสั่งเงื่อนไขและสั่งซื้อคำว่าพวกเขาได้ยากในการอ่านเป็น ภาษาอังกฤษพวกเขาจะถูกใช้เป็นเครื่องมือสำหรับผู้ที่ต้องการศึกษาการแปล ภาษาอังกฤษ ตามตัวอักษรตามแนวด้านข้าง ภาษา ต้นฉบับที่ดีที่สุด และสำหรับผู้ที่ได้รับความสนใจมากขึ้นพร้อมด้วยโครงสร้างของเดิมมากกว่าโครงสร้างของอังกฤษ. พวกเขาจะเป็นไปได้ยากที่จะใช้ในการอ่านสาธารณะหรือแม้แต่การอ่าน คัมภีร์ ทุกวัน.

2 จำนวนเทียบเท่าเครื่องโทรศัพท์ form-oriented อย่างเป็นทางการหรือได้แก้ไขตามตัวหนังสือ.โรงแรมแห่งนี้คือสถานที่ซึ่งคำจริงจะแปลและจากนั้นจึงปรับเล็กน้อยในการสั่งซื้อและคำสั่งให้สอดคล้องกับ ภาษา เป้าหมาย วิธีนี้มีแรงบันดาลใจทางวาจาที่ไม่ทบทวนการให้ โดยจะเน้นไปที่แบบฟอร์มหรือคำว่าเป็นอย่างมากของข้อความและแปลให้โรงแรมคือตามปรัชญาที่ว่าแต่ละคำของข้อความและทุกครั้งที่มีความสำคัญและมีความหมายเป็นของตัวเองซึ่งมีความเป็นไปได้ในการแสดงใน ภาษา อื่น.

วิธีนี้จะเกี่ยวข้องกับกระบวนการหนึ่งซึ่งคำที่มีแปลจาก ภาษา เดิมไปยังเป้าหมายโดยตรงการให้ความสำคัญที่จะได้รับในการแปลคำและชิ้นส่วนต่างๆในการพูดเป็นอย่างใกล้ชิดตามที่เป็นอยู่ได้โดยไม่มีความหมายที่บิดเบือน ซึ่งหมายความว่าคำนามที่เป็นคำกริยาแปลเป็นคำนามที่เป็นคำกริยาบทความทาง - เป็นข้อเป็นทาง - เป็นคำ ให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดจะได้รับในการ???เพื่อให้หมายเลขอารมณ์การลำดับกาลและผู้แปลเป็นอย่างใกล้ชิดและเป็นไปได้ที่ kjv มีความถูกต้องแม่นยำในแปลที่สองคนพหูพจน์เป็น"เจ้า"(ที่ความแตกต่างที่จะสูญหายไปในหลายรุ่นโดยแปลทั้งสองอย่างประหลาดและพหูพจน์หมายเลขว่า"คุณ").

วิธีนี้คือบางครั้งได้รับการยอมรับและถูกวิพากษ์วิจารณ์)เป็นคำที่มีคำว่าวิธีการของการแปล. โรงแรมคือที่ถูกต้องมากที่สุดของทุกวิธีของการแปลในรุ่นซึ่งมีให้เลือกใช้ได้ง่ายเป็นวิธีการที่ถูกว่าจ้างโดย kjv ASV nkjv นักแปลและที่ เพราะมีความเคารพของผู้แปลเหล่านี้สำหรับแต่ละคำเมื่อพวกเขาเพิ่มถ้อยคำ ภาษาอังกฤษ ซึ่งไม่สอดคล้องกับคำว่าตามแบบกรีกที่พวกเขา italized ถ้อยคำเหล่านี้ดังนั้นที่ผู้อ่านที่ไม่สามารถรู้ว่าถ้อยคำเหล่านี้ได้มาจากผู้แปลประเภท นี้ในความรับผิดชอบอย่างมีจริยธรรมและความซื่อสัตย์สุจริตไม่สามารถพบได้ในรุ่นที่ทันสมัย - เสียงพูดได้ในวันนี้.

3 เต็มไปด้วยประโยชน์ใช้สอยเทียบเท่า context-oriented สำบัดสำนวนหรือแบบไดนามิกสิ่งที่มีค่าเท่ากัน. วิธีนี้ของการแปลจะออกเดินทางจากวิธีการสิ่งที่มีค่าเท่ากันอย่างเป็นทางการในพื้นที่ทั้งสอง( 1 )เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความคิดของนักเขียนที่ได้หากพวกเขารู้ดี)และ( 2 )การตอบสนองของข้อความแปลโดยผู้ที่อ่านหนังสือ(หากพวกเขาไม่สามารถทำนายได้) จะขึ้นอยู่กับทฤษฎีที่ว่าการสื่อสารที่ไม่ได้อยู่ในรูปแบบคำแต่ในรูปแบบประโยคเต็มหรือว่าประโยคที่เป็นหน่วยขนาดเล็กที่สุดของการสื่อสาร (แต่เราเป็นที่ยอมรับว่าคำนิยามของคำว่าจะต้องได้รับการพิจารณาให้ในบริบทของพวกเขาโรงแรมแห่งนี้ไม่ได้หมายความว่าคำว่าไม่มีความหมายของตัวเองหรือไม่สื่อสารกันเอง เพียงร้องตะโกนลั่น"ไฟ"อย่างแท้จริงเสียงดังในสถานที่แออัดไปด้วยแต่ก่อนและดูว่าคำเดียวที่สามารถสื่อสาร หรือเสียงกระซิบว่า"ร้าน"หรือ"การซื้อขาย"ผู้หญิงที่และดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นถัดออกไป)..

วิธีนี้ในการแปลเป็นสามารถป้องกันตนเองโดยคนเช่นศูนย์การค้า Eugene , a .บัณฑิตและ Charles . R .taber ในหนังสือที่ได้รับทฤษฎีและการปฏิบัติของการแปล. ในความขัดแย้งกับสิ่งที่พวกเขาได้"ใหม่เน้น"(แบบไดนามิกสิ่งที่มีค่าเท่ากัน)และ"โฟกัส"(อย่างเป็นทางการสิ่งที่มีค่าเท่ากัน)ที่เขียน"ใหม่เน้น...มีเปลี่ยนจากรูปแบบของข้อความในการตอบสนองของ receptor . ดังนั้นสิ่งที่เราต้องพิจารณาว่าเป็นการตอบสนองของ receptor ของข้อความแปลแล้วรูปแบบการตอบสนองนี้จะต้องให้เมื่อเทียบกับที่เดิมซึ่งน่าจะกระตุ้นเส้นประสาทรับความรู้สึกปวดปฏิกิริยาในการที่จะแสดงข้อความเมื่อคุณได้รับการตั้งค่าในเดิม"( p 1 )

ในการสั่งซื้อนี้ทำให้พวกเขาไปด้วยสามขั้นตอนกระบวนการที่มีส่วนเกี่ยวข้อง:( 1 )การวิเคราะห์สิ่งที่พวกเขาคิดว่าที่ได้รับแรงบันดาลใจผู้เขียนตั้งใจ;( 2 )การถ่ายโอนที่คิดว่าให้บรรลุเป้าหมาย ภาษา ;และ( 3 )การปรับปรุงโครงสร้างหนี้ให้พอดีกับสิ่งที่พวกเขาคิดว่าผู้อ่านจะเข้าใจ( P 33 ) ขั้นตอนสุดท้ายนี้มีความเกี่ยวข้องกับจำนวนของการตัดสินใจและคำตัดสินเป็นอัตวิสัยตามทัศนคติความรู้สึกและความมีอคติความลำเอียงหรือแม้แต่คำสอน ผลที่ได้รับคือการแปล ภาษา มากกว่าการแปล.

ข้อแตกต่างพื้นฐานระหว่างอย่างเป็นทางการจำนวนเทียบเท่าเครื่องโทรศัพท์แบบไดนามิกและสิ่งที่มีค่าเท่ากันคือแซนตาเฟมีคำที่สำหรับคำแปล(ซึ่งมาจากคำว่าคำสอนของพระเจ้า)ในขณะที่ de เป็นคำแปลความคิดหนึ่งที่ช่วยให้ปฏิบัติตามหลักของผู้แปลจะกำหนดว่าเขาคิดว่าคำว่าของพระเจ้าจะพูดว่า" ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดว่าเราจะทำการปฏิเสธการเข้าถึงสิ่งที่มีค่าเท่ากันแบบไดนามิกเพื่อการแปลเป็นวิธีการที่ถูกต้องหรือที่ถูกต้องของการแปล.

4 ถ่ายความจากโคลงประเจิดประเจ้อหรือแบบไม่เสียค่าบริการ. วิธีการนี้จะถูกแทบไม่มีคุณค่าของการเป็นวิธีการที่เรียกว่าการแปลข้อมูลเนื่องจากมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับคำว่าหรือบางครั้งไม่ได้แม้จะให้ความหมายของเดิม มันไม่แน่นทำให้มันจะช่วยให้ถ้อยคำส่วนเกินข้อความทั้งหมดหรือแม้แต่ในวรรคใส่เข้าไปในข้อความที่ไม่มีเหตุผลอื่นใดมากกว่าของ paraphraser ความเชื่อว่าเขามีการผลิต ผลิตภัณฑ์ ที่มีความสะดวกในการทำความเข้าใจมากกว่าคำว่าของพระเจ้า ส่วนมากมีคนที่น่าสงสารเป็นอย่างมากและวิพากษ์วิจารณ์แต่ไม่มีอะไรที่ว่าเมื่อพวกเขาเป็นคนที่ไม่มีศาสนาด้วยความผิดพลาดของผู้เขียนที่ของงานดังกล่าว.

เพิ่มเติมบางคนรวมถึงความคิดและให้ถ้อยคำซึ่งเป็นสามานย์และดูหมิ่นศักดิ์ศรีซึ่งควรจะประดุจพระดำรัสของพระเจ้า เสรีภาพ ได้ในวิธีนี้ว่าแม้นักวิชาการเสรีไม่ทราบว่านี่เป็นวิธีที่ถูกต้องหรือความถูกต้องแม่นยำของการแปล ไม่ว่าเราควรจะ!

ในขณะที่เราเป็นที่ยอมรับว่ามีสถานที่สำหรับรแกน,และที่ไม่ทบทวน,ความซื่อสัตย์สุจริตความต้องการที่เราเรียกมันว่าคำบรรยายหรือถ่ายความจากโคลง พระคัมภีร์ ที่ดีกว่าที่จะผ่านมันเป็นคำที่ของพระเจ้าในรูปแบบมากขึ้นสามารถอ่านได้และเข้าใจได้ที่