Yue Yang completely understood the

Yue Yang completely understood the parts where he was inadequate in. He was lacking in medical knowledge, telepathy, fusing with beast, transforming techniques and many others. He realized that other than being a little outstanding on physical skills, he still couldn’t keep up in other areas. Even his beast manipulation skills were far behind the warriors in Soaring Dragon Continent… If it wasn’t for Xiao Wen Li who was clever beyond compare, who knew how to battle on her own, he wouldn’t even be worth of mentioning if he had used his own abilities to control his beasts… For example, his lack of control could be seen when he was manipulating the Barbarian Cow Shadow. As for the Little Golden Beast, Yue Yang had not even understood how to control it himself. It had came out on its own will every single time.

“I really need to cultivate my foundation. This is extremely important!” Yue Yang sighed countless of times in his heart.

Now that he had seen the realm that the big loli had shown him, he was like a country bumpkin who had just entered a city full of tall skyscrapers, and had just known about airplanes and cars. Looking back at his straw hut, he felt extremely shameful and embarrassed.

When he woke up, Yue Yang realized that he had already returned to his home in White Stone City.

Fourth Mother was sitting in front of a table as she fed the little girl. She fed a spoonful of food to the little girl, then turned to the other side and fed Xiao Wen Li with another spoonful of food. She had even used her handkerchief at times to wipe the traces of food on the two little girls’ lips.

Yue Bing was leaning over his bed. Maybe she was too exhausted, she was sleeping extremely soundly.

“How did I come home?” Yue Yang remembered that he had obviously slept at the underground tunnel. How did he come home? Who had carried him back here?

Hui Tai Lang who was lying on the ground, hanging out its tongue, was initially bored to death. It accidentally saw Yue Yang had woken up, and immediately jumped towards Yue Yang full of energy, ecstatic beyond compare. It shouted out “Woof, woof!” relentlessly, as if it was Yue Yang’s most loyal, most trusted watchdog. Yue Yang sweated profusely. This Hui Tai Lang seemed to have mastered its foreign language well. If he didn’t look at its appearance and only hear its voice, he would have thought that it was a dog…

“San-er, have you woken up?” Fourth Mother turned around and saw that Yue Yang had woken up. Her hands trembled, almost dropping the bowl in her hands.

“Brother Xiao-san…” Yue Shuang immediately stood up on top of her chair and jumped onto Yue Yang’s body, crying out loud. Yue Bing had also woken up, but she didn’t make a sound. She only hugged Yue Yang tightly, her tears flowing down fervently.

“Ha, didn’t I say that this brat would definitely not die? Yue Yu, come over here and look, isn’t he awake now!” Princess Qian Qian and Yue Yang’s older cousin, Yue Yu, who were outside, heard the commotion inside and quickly came into the room, their faces all looked pleasantly surprised.

Behind them, there were Fatty Hai, Ye Kong and the Li Clan Brothers who were all stuck at the door, unable to come in, unable to go out of the room.

They were all extremely anxious and had wanted to charge into the room altogether, but they had gotten stuck at the door instead.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยูหยางสมบูรณ์เข้าใจส่วนที่เขาไม่เพียงพอใน. เขาเป็นคนที่ขาดความรู้ทางการแพทย์กระแสจิตหลอมรวมกันกับสัตว์ร้ายเทคนิคการเปลี่ยนและอื่น ๆ อีกมากมาย เขาตระหนักว่าอื่น ๆ นอกเหนือจากการเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่โดดเด่นเกี่ยวกับทักษะทางกายภาพเขาก็ยังคงไม่สามารถให้ทันในพื้นที่อื่น ๆ แม้ทักษะการจัดการสัตว์ของเขาอยู่ไกลหลังนักรบมังกรทะยานทวีป ... ถ้ามันไม่ได้สำหรับเสี่ยวเหวินหลี่ซึ่งเป็นที่ฉลาดเกินเปรียบเทียบใครจะรู้ว่าวิธีการต่อสู้ของเธอเองเขาจะไม่ได้เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่าเขา ได้ใช้ความสามารถของตัวเองในการควบคุมสัตว์ของเขา ... ตัวอย่างเช่นเขาขาดการควบคุมอาจจะเห็นเมื่อเขาได้รับการจัดการกับวัวเถื่อนเงา สำหรับโกลเด้นลิตเติ้ลสัตว์ Yue ยางยังไม่เข้าใจแม้กระทั่งวิธีการควบคุมตัวเอง มันออกมาในน้ำพระทัยของตัวเองทุกครั้งเดียว. "ผมต้องการที่จะปลูกฝังรากฐานของฉัน นี้เป็นสิ่งสำคัญมาก! "ยูหยางถอนหายใจนับไม่ถ้วนครั้งในหัวใจของเขา. ตอนนี้ที่เขาเคยเห็นดินแดนที่ Loli ใหญ่ได้แสดงให้เห็นเขาเป็นเหมือนคนบ้านนอกประเทศที่เพิ่งเข้ามาในเมืองที่เต็มไปด้วยตึกระฟ้าสูงและมี เพียงแค่รู้จักกันเกี่ยวกับเครื่องบินและรถยนต์ มองกลับไปที่กระท่อมฟางเขารู้สึกว่าน่าอับอายมากและอาย. เมื่อเขาตื่นขึ้นมายูหยางตระหนักว่าเขาได้กลับมาแล้วไปที่บ้านของเขาในสีขาวหินเมือง. สี่แม่กำลังนั่งอยู่ในด้านหน้าของตารางขณะที่เธอเลี้ยงสาวน้อย . เธอเลี้ยงช้อนอาหารให้สาวน้อยจากนั้นก็หันไปด้านอื่น ๆ และเลี้ยงเสี่ยวเหวินหลี่กับช้อนของอาหารอีก เธอได้ใช้แม้ผ้าเช็ดหน้าของเธอในช่วงเวลาที่จะเช็ดร่องรอยของอาหารบนริมฝีปากของทั้งสองสาวน้อย '. ยู Bing ถูกพาดผ่านเตียงของเขา บางทีเธออาจจะเหนื่อยเกินไปที่เธอกำลังนอนหลับอุตุมาก. "วิธีการที่ผมมาที่บ้าน?" ยูหยางจำได้ว่าเขาได้เห็นได้ชัดว่านอนหลับอยู่ในอุโมงค์ใต้ดิน เขามาที่บ้านได้อย่างไร ที่ได้พาเขากลับมาที่นี่? ฮุยไท่หรั่งที่กำลังนอนอยู่บนพื้นดินที่ห้อยออกลิ้นแรกก็เบื่อไปสู่ความตาย มันบังเอิญเห็นยูหยางได้ตื่นขึ้นมาและทันทีที่เพิ่มขึ้นต่อ Yue ยางเต็มไปด้วยพลังงานมีความสุขเกินเปรียบเทียบ มันตะโกนออกมา "โฮ่งโฮ่ง!" อย่างไม่ลดละเช่นถ้ามันเป็นที่ซื่อสัตย์ที่สุด, สุนัขเฝ้าบ้านที่น่าเชื่อถือที่สุด Yue ยาง ยูหยางเหงื่อไสว นี้ฮุยไท่หรั่งดูเหมือนจะได้เข้าใจภาษาต่างประเทศเป็นอย่างดี ถ้าเขาไม่ได้มองไปที่การปรากฏตัวของมันและมีเพียงได้ยินเสียงของเขาจะมีความคิดว่ามันเป็นสุนัข ... "ซานเอ้อมีคุณตื่นขึ้นมา?" สี่แม่หันไปรอบ ๆ และเห็นว่ายูหยางได้ตื่นขึ้นมา มือของเธอสั่นเกือบวางชามในมือของเธอ. "บราเดอร์เสี่ยวซาน ... " ยู Shuang ทันทีลุกขึ้นยืนอยู่ด้านบนของเก้าอี้ของเธอและกระโดดลงบนร่างกาย Yue ยางร้องไห้ออกมาดัง ๆ ยูปิงตื่นยังขึ้น แต่เธอก็ไม่ได้ทำให้เสียง เธอกอดยูยางแน่นน้ำตาเธอไหลลงเร่าร้อน. "ฮะไม่ได้ผมบอกว่าสารเลวนี้แน่นอนจะไม่ตาย? ยูยูมาที่นี่และมองไม่ได้เขาตื่นขึ้นมาในขณะนี้! "ปริ๊นเซ Qian Qian และ Yue ยางของญาติเก่า Yue Yu ที่อยู่ข้างนอกได้ยินความวุ่นวายภายในได้อย่างรวดเร็วและเข้ามาในห้องพัก, ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดมองประหลาดใจ . อยู่เบื้องหลังพวกเขามีไขมันไห่เจ้ากงและหลี่แซ่บราเดอร์ที่ได้รับการติดอยู่ทุกที่ประตูไม่สามารถที่จะมาในไม่สามารถที่จะออกจากห้องไป. พวกเขาทั้งหมดกังวลมากและอยากจะเรียกเก็บค่าบริการเข้ามาในห้อง กัน แต่พวกเขามีอากาศติดอยู่ที่ประตูแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยว่หยางเข้าใจอย่างสมบูรณ์ส่วนที่เขาไม่เข้า เขาไม่มีความรู้ทางการแพทย์ โทรจิต รวมตัวกับสัตว์ เปลี่ยน เทคนิค และอื่นๆ อีกมากมาย เขารู้ว่านอกจากการเป็นเล็ก ๆน้อย ๆที่โดดเด่นในทักษะทางกาย เขายังไม่สามารถให้ขึ้นในพื้นที่อื่น ๆ แม้แต่สัตว์การจัดการทักษะไกลหลังทะยานมังกรนักรบในทวีป . . . . . . . ถ้าไม่ใช่เสี่ยวเหวินลี่ที่ฉลาดเกินกว่าจะเปรียบที่รู้วิธีการต่อสู้ของเธอเอง เขาไม่ได้เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญถ้าเขาใช้ความสามารถของตัวเองเพื่อควบคุมสัตว์ของเขา . . . . . . . ตัวอย่างเช่น ขาด ของ เขา การควบคุมอาจจะเห็นตอนที่เขาจัดการกับเงาวัวเถื่อนๆ สำหรับสัตว์สีทองเล็กน้อย เยว่หยางก็ไม่ได้เข้าใจวิธีการที่จะควบคุมมันเอง มันก็จะออกมาเองจะได้ทุกครั้ง" ฉันต้องการที่จะปลูกฝังพื้นฐานของฉัน นี่เป็นเรื่องสำคัญมากนะ ! " เยว่หยางถอนหายใจนับครั้งไม่ถ้วนในจิตใจของเขาตอนนี้เขาได้เห็นดินแดนที่ Loli ใหญ่พบเขา , เขาเป็นเหมือนคนบ้านนอกที่เพิ่งเข้ามาในเมืองที่เต็มไปด้วยตึกระฟ้าสูง และเพิ่งทราบเกี่ยวกับเครื่องบินและรถยนต์ มองกลับไปที่กระท่อมฟาง เขารู้สึกอับอายมาก และอายเมื่อเขาตื่นขึ้นมา เยว่หยางตระหนักว่าเขาได้กลับไปที่บ้านของเขาในเมืองศิลาขาวแม่สี่นั่งอยู่ในด้านหน้าของตารางขณะที่เธอเลี้ยงเด็ก เธอป้อนช้อนอาหารให้ลูกสาว แล้วหันไปด้านอื่น ๆและเลี้ยงเสี่ยวเหวิน หลี่ กับอีกหนึ่งช้อนเต็มของอาหาร เธอใช้ผ้าเช็ดหน้าของเธอในเวลาเช็ดร่องรอยของอาหารบนสองสาวน้อย " ริมฝีปากเยว่ปิ่งได้เอนกายบนเตียงของเขา บางทีเธออาจจะเหนื่อยเกินไป เธอนอนที่แสนสนิท" ฉันมาที่นี่ได้ยังไง " เยว่หยาง จำได้ว่าเขาได้แน่นอนนอนในอุโมงค์ใต้ดิน ทำไมเขาถึงกลับมาบ้าน ? ที่ได้พาเขากลับมาที่นี่ ?ฮุยไท่หลางที่กำลังนอนอยู่ที่พื้น แขวนออก ลิ้นของมันก็เริ่มเบื่อจะตาย มันบังเอิญเห็น เยว่หยางได้ตื่นขึ้นและทันทีกระโดดต่อเยว่หยาง เต็มไปด้วยพลัง ดีใจเกินกว่าจะเปรียบเทียบได้ มันตะโกนออกมา " โฮ่ง โฮ่ง ! " มุ่งมั่น ราวกับว่ามันเป็นเยว่หยางซื่อสัตย์ที่สุด น่าเชื่อถือที่สุด เฝ้าบ้าน เยว่หยางเหงื่อออกอย่างล้นเหลือ นี่ ฮีไตแลง ดูเหมือนจะเข้าใจภาษาของต่างประเทศด้วย ถ้าเขาไม่ได้ดูที่หน้าตา และได้ยินเสียงของมัน เขาก็ต้องคิดว่ามันเป็นหมา . . . . . . ." ซาน เอ้อ คุณตื่นแล้วเหรอ " แม่ที่สี่ที่เยว่หยางหันมาเห็นได้ตื่นขึ้น มือของเธอสั่นเกือบทำชามในมือของเธอ" พี่เสี่ยวซาน . . . . . . . " เยว่ซวงทันทียืนขึ้นบนเก้าอี้ของเธอ และกระโดดขึ้นไปบนเยว่หยางของร่างกาย ร้องไห้ออกมาดังๆ เยว่ปิ่งก็ตื่นแล้ว แต่เธอไม่ส่งเสียง เธอกอดเยว่หยางไว้แน่น น้ำตาของเธอไหลลงอย่างมาก ." ฮะ ผมไม่ได้บอกว่ามันคงไม่ตาย ยูยูมาที่นี่และดูไม่ใช่เขาตื่นแล้ว ! " เจ้าหญิง Qian Qian และเยว่หยางแก่ญาติ เยว่ ยู ใครอยู่ข้างนอก ได้ยินอยู่ข้างในแล้วรีบเข้ามาในห้อง ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดมองประหลาดใจเบื้องหลังพวกเขามีไขมันครับ ท่านกง และพี่น้องตระกูลหลี่ ที่ถูกติดอยู่ที่ประตู ไม่สามารถเข้าไป ไม่สามารถออกไปจากห้องพวกเขาเป็นกังวลมากและต้องการชาร์จเข้าไปในห้องด้วยกัน แต่พวกเขาได้ติดอยู่ที่ประตูแทน